Opcije tretmana za decu sa defcitom pažnje i hiperaktivnošću (Adhd)

Abstract

Predmet istraživanja: ADHD je sve prisutniji poremećaj među decom, a u trećini slučajeva progredira u delinkvenciju, pa je rana intervencija neophodna. No, kompleksna priroda ADHD sindroma i često prisustvo komorbidnih poremećaja otežava mogućnost iznalaženja adekvatnih formi tretmana dece sa ADHD i stvara potrebu za intervencijama namenjenim njihovim roditeljima i nastavnicima i širem socijalnom okruženju. Metod: Iako postoje mnogobrojni vidovi tretmana njihova efkasnost je retko evaluirana, te su u radu razmotrene one intervencije koje se odnose na neposredni rad sa decom i na rad sa njihovim roditeljima i nastavnicima, a imaju preliminarnu empirijsku podršku. Rezultati: Tretman ADHD ne predstavlja lečenje u medicinskom smislu, već je u funkciji redukcije simptoma poremećaja pažnje, impulsivnosti i hiperaktivnosti, odnosno poboljšanja bihevioralnih i emocionalnih aspekata funkcionisanja dece. Najčešći pristupi tretmanu su kognitivni i bihevioralni ili njihova kombinacija; koriste se i individualne i grupne forme psihoterapije, savetovanje i treninzi u porodičnom i školskom okruženju, a u psihijatrijskoj praksi farmakoterapija. Zaključak: U planiranju tretmana, uz sagledavanje snage i slabosti deteta i njegove porodice, moraju se uzeti u obzir: uzrast i razvojni nivo deteta, najizraženiji defciti koji otežavaju prilagođavanje i razvoj, pervazivnost simtoma i njihova situaciona varijabilnost, kao i koegzistirajući poremećaji. Generalno, najbolje rezultate obezbeđuje multimetodski pristup i prisustvo integrisanih intervencija u različitim okruženjima.