TY  - CONF
AU  - Kalajdžić, Olivera
AU  - Bakoč, Andrijana
AU  - Perućica, Ranka
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5380
AB  - Uvod: Terminom antisocijalno ponašanje najčešće se označavaju ponašanja
kojima se ugrožavaju prava i imovina drugih ljudi, a koja su destruktivna i
štetna po sredinu i proizvode negativne socijalne posljedice. Djeca sa intelektualnom
ometenošću
su
u
većem
riziku
za
nastanak
bihevioralnih
problema
u

odnosu
na
vršnjake
tipičnog
razvoja.
Procjena
učestalosti
antisocijalnog
ponašanja
u
ovoj
populaciji
razlikuje
se
od
studije
do
studije,
a
prisustvo
različitih

oblika
izmijenjenog
ponašanja
jedan
je
od
indikatora
kvaliteta
života.
Cilj:

Cilj istraživanja je ispitivanje prisustva antisocijalnog ponašanja i
utvrđivanje razlike u nivou antisocijalnog ponašanja u odnosu na pol, uzrast i
opšti uspjeh učenika sa lakom intelektualnom ometenošću.
Metode: U radu je korišten empirijsko-neeksperimentalni metod, a uzorak istraživanja
činilo
je
50
učenika
sa
lakom
intelektualnom
ometenošću.
Obuhvaćeni

su

ispitanici oba pola, kalendarskog uzrasta od sedam do dvanaest godina
(AS = 9,82, SD = 1,36). Kao instrumenti istraživanja korišteni su sociodemografski
upitnik
i
Skala
antisocijalnog
ponašanja
koja
je
sastavni
dio
Skale
za

procjenu
socijalnog
ponašanja
u
školi
(The
School
Behavior
Scale)
za
evidentiranje
problema u
ponašanju
učenika.
Rezultati:
Dobijeni
rezultati
pokazuju
da
vrijednosti
medijana
distribucije
problema
u
ponašanju
kod
djece
sa
lakom
intelektualnom
ometenošću
naginju

ka
nižim
vrijednostima
(Mdn
=
61,00).
Između
dječaka
i
djevojčica
sa
lakom

intelektualnom

ometenošću ne postoji statistički značajna razlika u ispoljavanju

antisocijalnog ponašanja (Mann-Whitney U = 281,000; p = 0,706). 
Učenici mlađeg i starijeg školskog uzrasta ne razlikuju se statistički značaj-
no u ispoljavanju antisocijalnog ponašanja (Mann- Whitney U = 56,500; p =
0,277). Školski uspjeh učenika ne predstavlja statistički značajnu determinantu
antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću (χ
2
 =
0,483; df = 3; p = 0,923). Zaključak: Ispitanici iz našeg uzorka ne pokazuju veću učestalost problema u
ponašanju. Nezavisne varijable (pol, uzrast i školski uspjeh) ne dovode do razlika
u
ispoljavanju
antisocijalnog
ponašanja.
Identifikovanje
i
razumijevanje

uzroka
i
posljedica
antisocijalnog
ponašanja
učenika
sa
intelektualnom
ometenošću
neophodan
je
korak
u
planiranju
preventivnih
i

tretmanskih programa
kako bi se preduprijedili ili ublažili bihevioralniproblemi učenika. U cilju identifikacije
determinanti
antisocijalnog
ponašanja,
u
obzir
treba
uzeti
i
biološke
i

sredinske,
ali i
dodatne
mjere
sociodemografskih
varijabli.
AB  - Introduction: The term antisocial behavior most often refers to behaviors that threaten 
the rights and property of other people, are destructive and harmful to the environment and
produce negative social consequences. Children with intellectual disabilities are at a higher
risk of developing behavioral problems compared to peers with typical development. The
assessment of the frequency of antisocial behavior in this population differs from study to
study, and the presence of different forms of altered behavior is one of the indicators of the
quality of life.
Aim: The objective of the research was to examine the presence of antisocial behavior
and determine the difference in the level of antisocial behavior in relation to gender, age, and
general success of students with mild intellectual disabilities.
Methods: Empirical-non-experimental method was used in the study, and the research
sample consisted of 50 students with mild intellectual disabilities. The sample included
participants of both genders, 7-12 years of age (M=9.82, SD=1.36). A socio-demographic
questionnaire and the Antisocial Behavior Scale (The School Behavior Scale) were used
as research instruments, which is an integral part of the Scale for the Assessment of Social
Behavior at School for recording problems in student behavior.
Results: The obtained results show that the values of the median distribution of behavior
problems in children with mild intellectual disability tend towards lower values (Mdn=61.00).
There is no statistically significant difference between boys and girls with mild intellectual
disability in the manifestation of antisocial behavior (Mann-Whitney U=281.000; p=0.706).
Students of younger school age and students of older school age do not differ statistically
significantly in the manifestation of antisocial behavior (Mann-Whitney U= 56.500; p=0.277).
School success of students is not a statistically significant determinant of antisocial behavior
of students with mild intellectual disability (χ
2
=0.483; df=3, p=0.923).
Conclusion: The subjects of our sample do not show a higher frequency of behavioral
problems. Independent variables (gender, age and school performance) do not lead to
differences in the manifestation of antisocial behavior. Identifying and understanding the
causes and consequences of antisocial behavior of students with intellectual disabilities
is a necessary step in planning preventive and treatment programs in order to prevent or
alleviate behavioral problems of students. In order to identify the determinants of antisocial
behavior, biological and environmental, as well as additional measures of sociodemographic
variables, should be taken into account.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 12. Međunarodni naučni skup Specijalna edukacija i rehabilitacija danas Beograd, 27–28. oktobar 2023. Godine
T1  - Determinante antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću
T1  - Determinants of antisocial behavior of students with intellectual disabilities
EP  - 538
SP  - 529
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5380
ER  - 

@conference{
author = "Kalajdžić, Olivera and Bakoč, Andrijana and Perućica, Ranka and Stojković, Irena",
year = "2023",
abstract = "Uvod: Terminom antisocijalno ponašanje najčešće se označavaju ponašanja
kojima se ugrožavaju prava i imovina drugih ljudi, a koja su destruktivna i
štetna po sredinu i proizvode negativne socijalne posljedice. Djeca sa intelektualnom
ometenošću
su
u
većem
riziku
za
nastanak
bihevioralnih
problema
u

odnosu
na
vršnjake
tipičnog
razvoja.
Procjena
učestalosti
antisocijalnog
ponašanja
u
ovoj
populaciji
razlikuje
se
od
studije
do
studije,
a
prisustvo
različitih

oblika
izmijenjenog
ponašanja
jedan
je
od
indikatora
kvaliteta
života.
Cilj:

Cilj istraživanja je ispitivanje prisustva antisocijalnog ponašanja i
utvrđivanje razlike u nivou antisocijalnog ponašanja u odnosu na pol, uzrast i
opšti uspjeh učenika sa lakom intelektualnom ometenošću.
Metode: U radu je korišten empirijsko-neeksperimentalni metod, a uzorak istraživanja
činilo
je
50
učenika
sa
lakom
intelektualnom
ometenošću.
Obuhvaćeni

su

ispitanici oba pola, kalendarskog uzrasta od sedam do dvanaest godina
(AS = 9,82, SD = 1,36). Kao instrumenti istraživanja korišteni su sociodemografski
upitnik
i
Skala
antisocijalnog
ponašanja
koja
je
sastavni
dio
Skale
za

procjenu
socijalnog
ponašanja
u
školi
(The
School
Behavior
Scale)
za
evidentiranje
problema u
ponašanju
učenika.
Rezultati:
Dobijeni
rezultati
pokazuju
da
vrijednosti
medijana
distribucije
problema
u
ponašanju
kod
djece
sa
lakom
intelektualnom
ometenošću
naginju

ka
nižim
vrijednostima
(Mdn
=
61,00).
Između
dječaka
i
djevojčica
sa
lakom

intelektualnom

ometenošću ne postoji statistički značajna razlika u ispoljavanju

antisocijalnog ponašanja (Mann-Whitney U = 281,000; p = 0,706). 
Učenici mlađeg i starijeg školskog uzrasta ne razlikuju se statistički značaj-
no u ispoljavanju antisocijalnog ponašanja (Mann- Whitney U = 56,500; p =
0,277). Školski uspjeh učenika ne predstavlja statistički značajnu determinantu
antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću (χ
2
 =
0,483; df = 3; p = 0,923). Zaključak: Ispitanici iz našeg uzorka ne pokazuju veću učestalost problema u
ponašanju. Nezavisne varijable (pol, uzrast i školski uspjeh) ne dovode do razlika
u
ispoljavanju
antisocijalnog
ponašanja.
Identifikovanje
i
razumijevanje

uzroka
i
posljedica
antisocijalnog
ponašanja
učenika
sa
intelektualnom
ometenošću
neophodan
je
korak
u
planiranju
preventivnih
i

tretmanskih programa
kako bi se preduprijedili ili ublažili bihevioralniproblemi učenika. U cilju identifikacije
determinanti
antisocijalnog
ponašanja,
u
obzir
treba
uzeti
i
biološke
i

sredinske,
ali i
dodatne
mjere
sociodemografskih
varijabli., Introduction: The term antisocial behavior most often refers to behaviors that threaten 
the rights and property of other people, are destructive and harmful to the environment and
produce negative social consequences. Children with intellectual disabilities are at a higher
risk of developing behavioral problems compared to peers with typical development. The
assessment of the frequency of antisocial behavior in this population differs from study to
study, and the presence of different forms of altered behavior is one of the indicators of the
quality of life.
Aim: The objective of the research was to examine the presence of antisocial behavior
and determine the difference in the level of antisocial behavior in relation to gender, age, and
general success of students with mild intellectual disabilities.
Methods: Empirical-non-experimental method was used in the study, and the research
sample consisted of 50 students with mild intellectual disabilities. The sample included
participants of both genders, 7-12 years of age (M=9.82, SD=1.36). A socio-demographic
questionnaire and the Antisocial Behavior Scale (The School Behavior Scale) were used
as research instruments, which is an integral part of the Scale for the Assessment of Social
Behavior at School for recording problems in student behavior.
Results: The obtained results show that the values of the median distribution of behavior
problems in children with mild intellectual disability tend towards lower values (Mdn=61.00).
There is no statistically significant difference between boys and girls with mild intellectual
disability in the manifestation of antisocial behavior (Mann-Whitney U=281.000; p=0.706).
Students of younger school age and students of older school age do not differ statistically
significantly in the manifestation of antisocial behavior (Mann-Whitney U= 56.500; p=0.277).
School success of students is not a statistically significant determinant of antisocial behavior
of students with mild intellectual disability (χ
2
=0.483; df=3, p=0.923).
Conclusion: The subjects of our sample do not show a higher frequency of behavioral
problems. Independent variables (gender, age and school performance) do not lead to
differences in the manifestation of antisocial behavior. Identifying and understanding the
causes and consequences of antisocial behavior of students with intellectual disabilities
is a necessary step in planning preventive and treatment programs in order to prevent or
alleviate behavioral problems of students. In order to identify the determinants of antisocial
behavior, biological and environmental, as well as additional measures of sociodemographic
variables, should be taken into account.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 12. Međunarodni naučni skup Specijalna edukacija i rehabilitacija danas Beograd, 27–28. oktobar 2023. Godine",
title = "Determinante antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću, Determinants of antisocial behavior of students with intellectual disabilities",
pages = "538-529",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5380"
}

Kalajdžić, O., Bakoč, A., Perućica, R.,& Stojković, I.. (2023). Determinante antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću. in Zbornik radova - 12. Međunarodni naučni skup Specijalna edukacija i rehabilitacija danas Beograd, 27–28. oktobar 2023. Godine
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 529-538.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5380

Kalajdžić O, Bakoč A, Perućica R, Stojković I. Determinante antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću. in Zbornik radova - 12. Međunarodni naučni skup Specijalna edukacija i rehabilitacija danas Beograd, 27–28. oktobar 2023. Godine. 2023;:529-538.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5380 .

Kalajdžić, Olivera, Bakoč, Andrijana, Perućica, Ranka, Stojković, Irena, "Determinante antisocijalnog ponašanja učenika sa lakom intelektualnom ometenošću" in Zbornik radova - 12. Međunarodni naučni skup Specijalna edukacija i rehabilitacija danas Beograd, 27–28. oktobar 2023. Godine (2023):529-538,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5380 .

TY  - CONF
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Buha, Nataša
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
AU  - Milanović-Dobrota, Biljana
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5362
AB  - Interesovanje za proučavanje problematičnih oblika ponašanja kod dece sa
teškoćama u metalnom razvoju predškolskog uzrasta proizilazi iz činjenice
da je to period koji označava ključnu fazu za razvoj društvenih, kognitivnih
i emocionalnih veština. Rad se bavi utvrđivanjem prevalencije problema
ponašanja kao i sagledavanjem povezanosti između eksternalizovanih i internalizovanih oblika problematičnog ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta. Istraživanje je sprovedeno na uzorku
od 35 dece, oba pola, uzrasta od 4 do 7 godina. Ispoljavanje eksternalizovanih
i internalizovanih oblika problematičnog ponašanja ispitana su primenom
Skale problematičnog ponašanja koju su popunjavali vaspitači koji rade za decom koja su obuhvaćena uzorkom. Analizom dobijenih podataka može se uočiti
da prosečne vrednosti ukazuju na to da su deca iz uzorka ponekad usamljena, da
ponekad ispoljavaju anksioznost u grupi kao i da ponekad deluju tužno ili depresivno. Iako se nijedan eksternalizovan oblik problematičnog ponašanja
ne ispoljava često, svi procenjeni problemi ispoljavaju se ponekad. Testirane
korelacije na nivoima značajnosti od 0,01 i 0,05 ukazuju na činjenicu da postoji
statistički značajna povezanost između eksternalizovanih i internalizovanih problema ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju ranog i
predškolskog uzrasta.
AB  - The motivation for this study is rooted in the importance of understanding problematic behavior in children with mental development difficulties during their early stages of growth. This period is critical for their social, cognitive, and emotional development. The study aimed to determine the occurrence of behavioral problems and explore potential relationships between externalized and internalized problematic behaviors in children facing challenges in mental development. The research was conducted with a sample of 35 children, comprising both boys and girls, aged 4 to 7 years. Externalized and internalized forms of problematic behavior were assessed using The Problem Behaviors Scale, which was completed by educators who interacted with the children in the sample. The analysis of the collected data revealed that, on average, the children in the sample occasionally experienced feelings of loneliness, displayed anxiety in group settings, and sometimes exhibited signs of sadness or depression. While individual externalized forms of problematic behavior were not frequently observed, all assessed problems were occasionally present. The study identified significant correlations at the 0.01 and 0.05 significance levels, indicating a statistically significant relationship between externalized and internalized problematic behaviors among children with difficulties in mental development.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova-„Intervencije u ranom detinjstvu i predškolstvu” Beograd, 22. Decembar 2023.
T1  - Problematični oblici ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta
T1  - Problematic forms of behavior in preschool children with difficulties in mental development
EP  - 104
SP  - 97
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5362
ER  - 

@conference{
author = "Japundža-Milisavljević, Mirjana and Buha, Nataša and Jelić, Marija and Stojković, Irena and Milanović-Dobrota, Biljana",
year = "2023",
abstract = "Interesovanje za proučavanje problematičnih oblika ponašanja kod dece sa
teškoćama u metalnom razvoju predškolskog uzrasta proizilazi iz činjenice
da je to period koji označava ključnu fazu za razvoj društvenih, kognitivnih
i emocionalnih veština. Rad se bavi utvrđivanjem prevalencije problema
ponašanja kao i sagledavanjem povezanosti između eksternalizovanih i internalizovanih oblika problematičnog ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta. Istraživanje je sprovedeno na uzorku
od 35 dece, oba pola, uzrasta od 4 do 7 godina. Ispoljavanje eksternalizovanih
i internalizovanih oblika problematičnog ponašanja ispitana su primenom
Skale problematičnog ponašanja koju su popunjavali vaspitači koji rade za decom koja su obuhvaćena uzorkom. Analizom dobijenih podataka može se uočiti
da prosečne vrednosti ukazuju na to da su deca iz uzorka ponekad usamljena, da
ponekad ispoljavaju anksioznost u grupi kao i da ponekad deluju tužno ili depresivno. Iako se nijedan eksternalizovan oblik problematičnog ponašanja
ne ispoljava često, svi procenjeni problemi ispoljavaju se ponekad. Testirane
korelacije na nivoima značajnosti od 0,01 i 0,05 ukazuju na činjenicu da postoji
statistički značajna povezanost između eksternalizovanih i internalizovanih problema ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju ranog i
predškolskog uzrasta., The motivation for this study is rooted in the importance of understanding problematic behavior in children with mental development difficulties during their early stages of growth. This period is critical for their social, cognitive, and emotional development. The study aimed to determine the occurrence of behavioral problems and explore potential relationships between externalized and internalized problematic behaviors in children facing challenges in mental development. The research was conducted with a sample of 35 children, comprising both boys and girls, aged 4 to 7 years. Externalized and internalized forms of problematic behavior were assessed using The Problem Behaviors Scale, which was completed by educators who interacted with the children in the sample. The analysis of the collected data revealed that, on average, the children in the sample occasionally experienced feelings of loneliness, displayed anxiety in group settings, and sometimes exhibited signs of sadness or depression. While individual externalized forms of problematic behavior were not frequently observed, all assessed problems were occasionally present. The study identified significant correlations at the 0.01 and 0.05 significance levels, indicating a statistically significant relationship between externalized and internalized problematic behaviors among children with difficulties in mental development.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova-„Intervencije u ranom detinjstvu i predškolstvu” Beograd, 22. Decembar 2023.",
title = "Problematični oblici ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta, Problematic forms of behavior in preschool children with difficulties in mental development",
pages = "104-97",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5362"
}

Japundža-Milisavljević, M., Buha, N., Jelić, M., Stojković, I.,& Milanović-Dobrota, B.. (2023). Problematični oblici ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta. in Zbornik radova-„Intervencije u ranom detinjstvu i predškolstvu” Beograd, 22. Decembar 2023.
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 97-104.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5362

Japundža-Milisavljević M, Buha N, Jelić M, Stojković I, Milanović-Dobrota B. Problematični oblici ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta. in Zbornik radova-„Intervencije u ranom detinjstvu i predškolstvu” Beograd, 22. Decembar 2023.. 2023;:97-104.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5362 .

Japundža-Milisavljević, Mirjana, Buha, Nataša, Jelić, Marija, Stojković, Irena, Milanović-Dobrota, Biljana, "Problematični oblici ponašanja kod dece sa teškoćama u mentalnom razvoju predškolskog uzrasta" in Zbornik radova-„Intervencije u ranom detinjstvu i predškolstvu” Beograd, 22. Decembar 2023. (2023):97-104,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5362 .

TY  - JOUR
AU  - Dučić, Bojan
AU  - Kaljača, Svetlana
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4969
AB  - Previous research has shown that persons with a higher level of the broad autism 
phenotype (BAP) experience deficits in empathy. The aim of the present study is to 
investigate a multivariate relationship between the BAP and different aspects of 
empathy. In a sample of 293 university students, we explored the relationship 
between the BAP and the following aspects of empathy: fantasy, empathic concern, 
perspective taking, and personal distress. The BAP level was measured using The 
Broad Autism Phenotype Questionnaire, and the Interpersonal Reactivity Index was 
used for multidimensional assessment of empathy disposition. Canonical correlation 
analysis yielded two functions (Function 1 ̶Rc
2 = 18.27%, Function 2 ̶ Rc
2 = 11.02%). In 
Function 1, Interpersonal Reactivity Index dimensions Personal Distress (rs = -.93) and 
Perspective Taking (rs= .36) are associated significantly with two domains of the BAP
(Rigid and Pragmatic Language Deficits). In Function 2, Interpersonal Reactivity Index 
dimensions Empathic Concern (rs= -.78), Fantasy (rs = -.47) and Perspective Taking (rs
= -.53) are related to the Aloof domain of the BAP. The results imply that the 
relationship between BAP and empathy differs for different aspects of these two 
constructs. The more detailed understanding of the relationship between BAP and 
empathy obtained through the multivariate approach provides a basis from which 
to create programs for the more efficient promotion of empathy skills.
PB  - Faculty of Philosophy, Department of Psychology, University of Novi Sad
T2  - Primenjena psihologija
T1  - Relationship between the Broader Autism  Phenotype and empathy among students
IS  - 3
VL  - 15
DO  - 10.19090/pp.v15i3.2381
ER  - 

@article{
author = "Dučić, Bojan and Kaljača, Svetlana and Stojković, Irena",
year = "2022",
abstract = "Previous research has shown that persons with a higher level of the broad autism 
phenotype (BAP) experience deficits in empathy. The aim of the present study is to 
investigate a multivariate relationship between the BAP and different aspects of 
empathy. In a sample of 293 university students, we explored the relationship 
between the BAP and the following aspects of empathy: fantasy, empathic concern, 
perspective taking, and personal distress. The BAP level was measured using The 
Broad Autism Phenotype Questionnaire, and the Interpersonal Reactivity Index was 
used for multidimensional assessment of empathy disposition. Canonical correlation 
analysis yielded two functions (Function 1 ̶Rc
2 = 18.27%, Function 2 ̶ Rc
2 = 11.02%). In 
Function 1, Interpersonal Reactivity Index dimensions Personal Distress (rs = -.93) and 
Perspective Taking (rs= .36) are associated significantly with two domains of the BAP
(Rigid and Pragmatic Language Deficits). In Function 2, Interpersonal Reactivity Index 
dimensions Empathic Concern (rs= -.78), Fantasy (rs = -.47) and Perspective Taking (rs
= -.53) are related to the Aloof domain of the BAP. The results imply that the 
relationship between BAP and empathy differs for different aspects of these two 
constructs. The more detailed understanding of the relationship between BAP and 
empathy obtained through the multivariate approach provides a basis from which 
to create programs for the more efficient promotion of empathy skills.",
publisher = "Faculty of Philosophy, Department of Psychology, University of Novi Sad",
journal = "Primenjena psihologija",
title = "Relationship between the Broader Autism  Phenotype and empathy among students",
number = "3",
volume = "15",
doi = "10.19090/pp.v15i3.2381"
}

Dučić, B., Kaljača, S.,& Stojković, I.. (2022). Relationship between the Broader Autism  Phenotype and empathy among students. in Primenjena psihologija
Faculty of Philosophy, Department of Psychology, University of Novi Sad., 15(3).
https://doi.org/10.19090/pp.v15i3.2381

Dučić B, Kaljača S, Stojković I. Relationship between the Broader Autism  Phenotype and empathy among students. in Primenjena psihologija. 2022;15(3).
doi:10.19090/pp.v15i3.2381 .

Dučić, Bojan, Kaljača, Svetlana, Stojković, Irena, "Relationship between the Broader Autism  Phenotype and empathy among students" in Primenjena psihologija, 15, no. 3 (2022),
https://doi.org/10.19090/pp.v15i3.2381 . .

TY  - JOUR
AU  - Stojković, Irena
AU  - Vukosavljević-Gvozden, Tatjana
AU  - David, Isidora
AU  - Purić, Danka
PY  - 2022
UR  - https://doi.org/10.1007/s10942-022-00445-3
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4245
AB  - Internet addiction has gained increased scientific attention during the last decades. However, theoretical models explaining mechanisms underlying Internet addiction are scarce, impeding further development of prevention and treatment approaches. In the present study, we applied the principles of Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy (RE&CBT) to gain insight into relevant predictors of Internet addiction. We hypothesized that irrational beliefs are positively, and rational beliefs negatively related to Internet addiction, and that these relationships are mediated by psychopathological tendencies. A sample of 300 adolescents (151 girls and 149 boys, age range 15–18 years, M = 16. 21, SD = 1. 03) completed the following questionnaires: Internet Addiction Test, Serbian Version of the General Attitude and Belief scale, and Symptom Checklist-90-Revised. Irrational beliefs were positively correlated with Internet addiction, while rational beliefs were unrelated to Internet addiction. The relationship between irrational beliefs and Internet addiction was partially mediated through phobic anxiety and obsessive–compulsive tendencies. The results suggest that the RE&CBT approach might be useful in the prevention and treatment of Internet addiction.
PB  - Springer [Commercial Publisher]
T2  - Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy
T1  - Internet Addiction in Adolescents: A Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy Perspective
DO  - 10.1007/s10942-022-00445-3
ER  - 

@article{
author = "Stojković, Irena and Vukosavljević-Gvozden, Tatjana and David, Isidora and Purić, Danka",
year = "2022",
abstract = "Internet addiction has gained increased scientific attention during the last decades. However, theoretical models explaining mechanisms underlying Internet addiction are scarce, impeding further development of prevention and treatment approaches. In the present study, we applied the principles of Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy (RE&CBT) to gain insight into relevant predictors of Internet addiction. We hypothesized that irrational beliefs are positively, and rational beliefs negatively related to Internet addiction, and that these relationships are mediated by psychopathological tendencies. A sample of 300 adolescents (151 girls and 149 boys, age range 15–18 years, M = 16. 21, SD = 1. 03) completed the following questionnaires: Internet Addiction Test, Serbian Version of the General Attitude and Belief scale, and Symptom Checklist-90-Revised. Irrational beliefs were positively correlated with Internet addiction, while rational beliefs were unrelated to Internet addiction. The relationship between irrational beliefs and Internet addiction was partially mediated through phobic anxiety and obsessive–compulsive tendencies. The results suggest that the RE&CBT approach might be useful in the prevention and treatment of Internet addiction.",
publisher = "Springer [Commercial Publisher]",
journal = "Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy",
title = "Internet Addiction in Adolescents: A Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy Perspective",
doi = "10.1007/s10942-022-00445-3"
}

Stojković, I., Vukosavljević-Gvozden, T., David, I.,& Purić, D.. (2022). Internet Addiction in Adolescents: A Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy Perspective. in Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy
Springer [Commercial Publisher]..
https://doi.org/10.1007/s10942-022-00445-3

Stojković I, Vukosavljević-Gvozden T, David I, Purić D. Internet Addiction in Adolescents: A Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy Perspective. in Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy. 2022;.
doi:10.1007/s10942-022-00445-3 .

Stojković, Irena, Vukosavljević-Gvozden, Tatjana, David, Isidora, Purić, Danka, "Internet Addiction in Adolescents: A Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy Perspective" in Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy (2022),
https://doi.org/10.1007/s10942-022-00445-3 . .

TY  - BOOK
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4776
AB  - Emocionalni razvoj bio je predmet izučavanja u psihologiji od samog njenog
nastanka. Početkom 20. veka Stenli Hol izučavao je veoma raznovrsne psihološke
teme, među kojima su bila i pitanja emocionalnog razvoja. Pojam „bure
i stresa”, kojim je okarakterisao emocionalni život adolescenata, inspiracija je
istraživačima i danas. Psihoanalitičari Sigmund Frojd i njegovi sledbenici, među
kojima možemo pomenuti Melani Klajn i Erika Eriksona, u teorijama razvoja
ličnosti veliki značaj pridavali su emocionalnoj sferi. Džon Votson, osnivač biheviorizma,
razmatrao je pitanja emocionalnog razvoja govoreći, na primer, o urođenim
emocijama (ljubav, gnev i strah) i emocionalnom uslovljavanju. Katarina
Bridžes je tridesetih godina formulisala prvu teoriju koja se odnosila na sâm
emocionalni razvoj, odnosno ona je prva postavila pitanje šta se i kada razvija u
domenu emocija (Kopp & Neufeld, 2003).
Mada su, dakle, postojali značajni doprinosi izučavanju emocionalnog
razvoja, ova tema, kao i emocije uopšte, bili su u senci drugih sfera psihičkog
funkcionisanja – ponašanja, tokom perioda prevlasti biheviorizma, te saznajnih
procesa, tokom kognitivne revolucije u psihologiji (Eisenberg, 2006; Pollak et al.,
2019). Međutim, s obzirom na značaj koji emocije imaju u svim sferama ljudskog
funkcionisanja – sferi socijalnih odnosa (npr. Fischer & Manstead, 2015), umetničkoj
(npr. Miu et al., 2016), ekonomskoj (npr. Lerner et al., 2004) i religijskoj
(npr. Stojković, 2017; Stojković i Mirić, 2012) – moglo se očekivati da će njihova
relativna zanemarenost u okviru psiholoških istraživanja biti privremena.
Prekretnica u istraživanju emocionalnog razvoja dogodila se poslednjih
decenija 20. veka, a njeni začeci mogu se naći u međukulturnim istraživanjima
Pola Ekmana (Paul Ekman) koja su ukazala na univerzalnost izražavanja emocija
i njihovog prepoznavanja (Ekman & Oster, 1979; Ekman et al., 1969). Od poslednjih
decenija prošlog veka do danas značajan je broj empirijskih istraživanja
emocionalnog razvoja. Na veliki porast naučnog interesovanja za oblast emocionalnog
razvoja krajem 20. veka ukazuje to što je u peto izdanje Priručnika dečje
psihologije1, objavljeno 1998. godine, prvi put uvršteno poglavlje specifično posvećeno
emocionalnom razvoju (Saarni et al., 1998). To je učinjeno i u šestom izdanju
(Saarni et al., 2006). U najnovijem, sedmom izdanju, iz 2015. godine, jedno
poglavlje predstavlja prikaz Luisove teorije emocionalnog razvoja (Lewis, 2015),
dok se dva poglavlja bave socijalno-emocionalnim razvojem u uslovima bolesti
i ometenosti i uslovima savremenih promena porodičnog okruženja. Iz ovoga se
može sagledati da su proučavanja emocionalnog razvoja dostigla stepen zrelosti
koji omogućava sagledavanje razlika u ustanovljenim tendencijama razvoja u
1 Priručnik, od prvog izdanja 1931. godine, predstavlja referentnu knjigu u oblasti razvojne
psihologije, ukazujući na najznačajnija saznanja i pružajući smernice za dalja istraživanja.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
T2  - Razvoj razumevanja emocija
T1  - Razvoj razumevanja emocija
EP  - 166
SP  - 1
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4776
ER  - 

@book{
author = "Stojković, Irena",
year = "2022",
abstract = "Emocionalni razvoj bio je predmet izučavanja u psihologiji od samog njenog
nastanka. Početkom 20. veka Stenli Hol izučavao je veoma raznovrsne psihološke
teme, među kojima su bila i pitanja emocionalnog razvoja. Pojam „bure
i stresa”, kojim je okarakterisao emocionalni život adolescenata, inspiracija je
istraživačima i danas. Psihoanalitičari Sigmund Frojd i njegovi sledbenici, među
kojima možemo pomenuti Melani Klajn i Erika Eriksona, u teorijama razvoja
ličnosti veliki značaj pridavali su emocionalnoj sferi. Džon Votson, osnivač biheviorizma,
razmatrao je pitanja emocionalnog razvoja govoreći, na primer, o urođenim
emocijama (ljubav, gnev i strah) i emocionalnom uslovljavanju. Katarina
Bridžes je tridesetih godina formulisala prvu teoriju koja se odnosila na sâm
emocionalni razvoj, odnosno ona je prva postavila pitanje šta se i kada razvija u
domenu emocija (Kopp & Neufeld, 2003).
Mada su, dakle, postojali značajni doprinosi izučavanju emocionalnog
razvoja, ova tema, kao i emocije uopšte, bili su u senci drugih sfera psihičkog
funkcionisanja – ponašanja, tokom perioda prevlasti biheviorizma, te saznajnih
procesa, tokom kognitivne revolucije u psihologiji (Eisenberg, 2006; Pollak et al.,
2019). Međutim, s obzirom na značaj koji emocije imaju u svim sferama ljudskog
funkcionisanja – sferi socijalnih odnosa (npr. Fischer & Manstead, 2015), umetničkoj
(npr. Miu et al., 2016), ekonomskoj (npr. Lerner et al., 2004) i religijskoj
(npr. Stojković, 2017; Stojković i Mirić, 2012) – moglo se očekivati da će njihova
relativna zanemarenost u okviru psiholoških istraživanja biti privremena.
Prekretnica u istraživanju emocionalnog razvoja dogodila se poslednjih
decenija 20. veka, a njeni začeci mogu se naći u međukulturnim istraživanjima
Pola Ekmana (Paul Ekman) koja su ukazala na univerzalnost izražavanja emocija
i njihovog prepoznavanja (Ekman & Oster, 1979; Ekman et al., 1969). Od poslednjih
decenija prošlog veka do danas značajan je broj empirijskih istraživanja
emocionalnog razvoja. Na veliki porast naučnog interesovanja za oblast emocionalnog
razvoja krajem 20. veka ukazuje to što je u peto izdanje Priručnika dečje
psihologije1, objavljeno 1998. godine, prvi put uvršteno poglavlje specifično posvećeno
emocionalnom razvoju (Saarni et al., 1998). To je učinjeno i u šestom izdanju
(Saarni et al., 2006). U najnovijem, sedmom izdanju, iz 2015. godine, jedno
poglavlje predstavlja prikaz Luisove teorije emocionalnog razvoja (Lewis, 2015),
dok se dva poglavlja bave socijalno-emocionalnim razvojem u uslovima bolesti
i ometenosti i uslovima savremenih promena porodičnog okruženja. Iz ovoga se
može sagledati da su proučavanja emocionalnog razvoja dostigla stepen zrelosti
koji omogućava sagledavanje razlika u ustanovljenim tendencijama razvoja u
1 Priručnik, od prvog izdanja 1931. godine, predstavlja referentnu knjigu u oblasti razvojne
psihologije, ukazujući na najznačajnija saznanja i pružajući smernice za dalja istraživanja.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Razvoj razumevanja emocija",
title = "Razvoj razumevanja emocija",
pages = "166-1",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4776"
}

Stojković, I.. (2022). Razvoj razumevanja emocija. in Razvoj razumevanja emocija
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 1-166.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4776

Stojković I. Razvoj razumevanja emocija. in Razvoj razumevanja emocija. 2022;:1-166.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4776 .

Stojković, Irena, "Razvoj razumevanja emocija" in Razvoj razumevanja emocija (2022):1-166,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4776 .

TY  - CONF
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3778
AB  - Uvod: O saradnji porodice i vaspitno-obrazovne ustanove može se govoriti uopšteno, ili pak konkretnije, s obzirom na to u kojoj meri saradnja porodi- ce i škole može doprineti podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. Empirijska istraživanja na ovu temu u našoj sredini su malobrojna, što ukazuje da je ova oblast nedovolјno istražena i da ne prati savremene potrebe vaspitne prakse. Pitanje saradnje porodice i škole je po- sebno značajno kada svakodnevno dolazimo do poražavajućih informacija o prisutnosti negativnih oblika ponašanja kod dece i mladih (nasilјe, zlostavlјa- nje, zloupotreba psihoaktivnih supstaci ...), a na koje škola, porodica, kao ni šira društvena zajednica, ne uspevaju da pruže adekvatan vaspitni odgovor.
Cilj: Cilj ovog rada je da ukažemo na mogućnosti i efekte saradnje roditelja i nastavnika u podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika po- našanja učenika.
Metod: Pregled i analiza teorijskih i empirijskih saznanja u oblasti saradnje porodice i škole i njenoj ulozi u podsticanju prosocijalnog i prevenciji nepri- hvatljivih oblika ponašanja učenika.
Rezultati: Polazeći od modela saradnje porodice i škole koji predlaže Epštajnova, kritički su razmotrena različita područja, oblici i sadržaji saradnje kroz koje jedinstvenim delovanjem porodica i škola mogu doprineti podstica- nju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Zaključak: U zaključku je ukazano na preduslove koje je potrebno obezbediti za mogućnost uspešne saradnje porodice i škole, a samim tim i pozitivnih efe- kata na ponašanje učenika.
AB  - Introduction: An important question regarding the partnership between a family and an educational institution is the extent to which it can contribute to promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students. There is a small number of studies on this topic in our society, which indicates that research does not follow the actual needs of educational practice in our country. The issue of partnership between family and school is especially important when we daily receive devastating information about the presence of negative behaviors in children and youth (violence, abuse, abuse of psychoactive substances...), to which the school, family and the wider community do not manage to provide an adequate educational response.
Aim: The aim of this paper is to point out the possibilities and effects of partnership between parents and teachers in encouraging prosocial and prevention of problem behaviors in students.
Method: A narrative review of theoretical and empirical research on the role of family- school partnership in promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in primary- and secondary school students.
Results: Following the model of family and school partnership proposed by Epstein, a critical analysis of research on various domains, forms and contents of cooperation between family and school is provided. The reviewed studies show that a conjoint action of family and school may contribute to the development of prosocial behavior and prevention of problem behaviors in students.
Conclusion: In the conclusion, the preconditions that need to be provided for the possibility of successful partnership between the family and the school, and thus the positive effects on the behavior of students, are pointed out.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.
T1  - Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika
T1  - The partnership between family and school as a factor of promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students
EP  - 213
SP  - 207
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3778
ER  - 

@conference{
author = "Jelić, Marija and Stojković, Irena",
year = "2021",
abstract = "Uvod: O saradnji porodice i vaspitno-obrazovne ustanove može se govoriti uopšteno, ili pak konkretnije, s obzirom na to u kojoj meri saradnja porodi- ce i škole može doprineti podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. Empirijska istraživanja na ovu temu u našoj sredini su malobrojna, što ukazuje da je ova oblast nedovolјno istražena i da ne prati savremene potrebe vaspitne prakse. Pitanje saradnje porodice i škole je po- sebno značajno kada svakodnevno dolazimo do poražavajućih informacija o prisutnosti negativnih oblika ponašanja kod dece i mladih (nasilјe, zlostavlјa- nje, zloupotreba psihoaktivnih supstaci ...), a na koje škola, porodica, kao ni šira društvena zajednica, ne uspevaju da pruže adekvatan vaspitni odgovor.
Cilj: Cilj ovog rada je da ukažemo na mogućnosti i efekte saradnje roditelja i nastavnika u podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika po- našanja učenika.
Metod: Pregled i analiza teorijskih i empirijskih saznanja u oblasti saradnje porodice i škole i njenoj ulozi u podsticanju prosocijalnog i prevenciji nepri- hvatljivih oblika ponašanja učenika.
Rezultati: Polazeći od modela saradnje porodice i škole koji predlaže Epštajnova, kritički su razmotrena različita područja, oblici i sadržaji saradnje kroz koje jedinstvenim delovanjem porodica i škola mogu doprineti podstica- nju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Zaključak: U zaključku je ukazano na preduslove koje je potrebno obezbediti za mogućnost uspešne saradnje porodice i škole, a samim tim i pozitivnih efe- kata na ponašanje učenika., Introduction: An important question regarding the partnership between a family and an educational institution is the extent to which it can contribute to promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students. There is a small number of studies on this topic in our society, which indicates that research does not follow the actual needs of educational practice in our country. The issue of partnership between family and school is especially important when we daily receive devastating information about the presence of negative behaviors in children and youth (violence, abuse, abuse of psychoactive substances...), to which the school, family and the wider community do not manage to provide an adequate educational response.
Aim: The aim of this paper is to point out the possibilities and effects of partnership between parents and teachers in encouraging prosocial and prevention of problem behaviors in students.
Method: A narrative review of theoretical and empirical research on the role of family- school partnership in promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in primary- and secondary school students.
Results: Following the model of family and school partnership proposed by Epstein, a critical analysis of research on various domains, forms and contents of cooperation between family and school is provided. The reviewed studies show that a conjoint action of family and school may contribute to the development of prosocial behavior and prevention of problem behaviors in students.
Conclusion: In the conclusion, the preconditions that need to be provided for the possibility of successful partnership between the family and the school, and thus the positive effects on the behavior of students, are pointed out.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.",
title = "Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika, The partnership between family and school as a factor of promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students",
pages = "213-207",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3778"
}

Jelić, M.,& Stojković, I.. (2021). Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. in Zbornik radova - 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 207-213.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3778

Jelić M, Stojković I. Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. in Zbornik radova - 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.. 2021;:207-213.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3778 .

Jelić, Marija, Stojković, Irena, "Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika" in Zbornik radova - 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021. (2021):207-213,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3778 .

TY  - CONF
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3688
AB  - Uvod: O saradnji porodice i vaspitno-obrazovne ustanove može se govoriti uopšteno, ili pak konkretnije, s obzirom na to u kojoj meri saradnja porodice i škole može doprineti podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. Empirijska istraživanja na ovu temu u našoj sredini su malobrojna, što ukazuje da je ova oblast nedovoljno istražena i da ne prati savremene potrebe vaspitne prakse. Pitanje saradnje porodice i škole je posebno značajno kada svakodnevno dolazimo do poražavajućih informacija o prisutnosti negativnih oblika ponašanja kod dece i mladih (nasilje, zlostavljanje, zloupotreba psihoaktivnih supstaci ...), a na koje škola, porodica, kao ni šira društvena zajednica, ne uspevaju da pruže adekvatan vaspitni odgovor.
Cilj: Cilj ovog rada je da ukažemo na mogućnosti i efekte saradnje roditelja i nastavnika u podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Metod: Pregled i analiza teorijskih i empirijskih saznanja u oblasti saradnje porodice i škole i njenoj ulozi u podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Rezultati: Polazeći od modela saradnje porodice i škole koji predlaže Epštajnova, kritički su razmotrena različita područja, oblici i sadržaji saradnje kroz koje jedinstvenim delovanjem porodica i škola mogu doprineti podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Zaključak: U zaključku je ukazano na preduslove koje je potrebno obezbediti za mogućnost uspešne saradnje porodice i škole, a samim tim i pozitivnih efekata na ponašanje učenika.
AB  - Introduction: An important question regarding the partnership between a family and an educational institution is the extent to which it can contribute to promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students. There is a small number of studies on this topic in our society, which indicates that research does not follow the actual needs of educational practice in our country. The issue of partnership between family and school is especially important when we daily receive devastating information about the presence of negative behaviors in children and youth (violence, abuse, abuse of psychoactive substances ...), to which the school, family and the wider community do not manage to provide an adequate educational response.
Aim: The aim of this paper is to point out the possibilities and effects of partnership between parents and teachers in encouraging prosocial and prevention of problem behaviors in students.
Method: A narrative review of theoretical and empirical research on the role of family-school partnership in promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in primary- and secondary school students.
Results: Following the model of family and school partnership proposed by Epstein, a critical analysis of research on various domains, forms and contents of cooperation between family and school is provided. The reviewed studies show that a conjoint action of family and school may contribute to the development of prosocial behavior and prevention of problem behaviors in students.
Conclusion: In the conclusion, the preconditions that need to be provided for the possibility of successful partnership between the family and the school, and thus the positive effects on the behavior of students, are pointed out.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik rezimea – 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.
T1  - Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika
T1  - The partnership between family and school as a factor of promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students
EP  - 85
SP  - 84
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3688
ER  - 

@conference{
author = "Jelić, Marija and Stojković, Irena",
year = "2021",
abstract = "Uvod: O saradnji porodice i vaspitno-obrazovne ustanove može se govoriti uopšteno, ili pak konkretnije, s obzirom na to u kojoj meri saradnja porodice i škole može doprineti podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. Empirijska istraživanja na ovu temu u našoj sredini su malobrojna, što ukazuje da je ova oblast nedovoljno istražena i da ne prati savremene potrebe vaspitne prakse. Pitanje saradnje porodice i škole je posebno značajno kada svakodnevno dolazimo do poražavajućih informacija o prisutnosti negativnih oblika ponašanja kod dece i mladih (nasilje, zlostavljanje, zloupotreba psihoaktivnih supstaci ...), a na koje škola, porodica, kao ni šira društvena zajednica, ne uspevaju da pruže adekvatan vaspitni odgovor.
Cilj: Cilj ovog rada je da ukažemo na mogućnosti i efekte saradnje roditelja i nastavnika u podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Metod: Pregled i analiza teorijskih i empirijskih saznanja u oblasti saradnje porodice i škole i njenoj ulozi u podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Rezultati: Polazeći od modela saradnje porodice i škole koji predlaže Epštajnova, kritički su razmotrena različita područja, oblici i sadržaji saradnje kroz koje jedinstvenim delovanjem porodica i škola mogu doprineti podsticanju prosocijalnog i prevenciji neprihvatljivih oblika ponašanja učenika.
Zaključak: U zaključku je ukazano na preduslove koje je potrebno obezbediti za mogućnost uspešne saradnje porodice i škole, a samim tim i pozitivnih efekata na ponašanje učenika., Introduction: An important question regarding the partnership between a family and an educational institution is the extent to which it can contribute to promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students. There is a small number of studies on this topic in our society, which indicates that research does not follow the actual needs of educational practice in our country. The issue of partnership between family and school is especially important when we daily receive devastating information about the presence of negative behaviors in children and youth (violence, abuse, abuse of psychoactive substances ...), to which the school, family and the wider community do not manage to provide an adequate educational response.
Aim: The aim of this paper is to point out the possibilities and effects of partnership between parents and teachers in encouraging prosocial and prevention of problem behaviors in students.
Method: A narrative review of theoretical and empirical research on the role of family-school partnership in promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in primary- and secondary school students.
Results: Following the model of family and school partnership proposed by Epstein, a critical analysis of research on various domains, forms and contents of cooperation between family and school is provided. The reviewed studies show that a conjoint action of family and school may contribute to the development of prosocial behavior and prevention of problem behaviors in students.
Conclusion: In the conclusion, the preconditions that need to be provided for the possibility of successful partnership between the family and the school, and thus the positive effects on the behavior of students, are pointed out.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik rezimea – 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.",
title = "Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika, The partnership between family and school as a factor of promotion of prosocial and prevention of problem behaviors in students",
pages = "85-84",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3688"
}

Jelić, M.,& Stojković, I.. (2021). Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. in Zbornik rezimea – 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 84-85.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3688

Jelić M, Stojković I. Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika. in Zbornik rezimea – 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021.. 2021;:84-85.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3688 .

Jelić, Marija, Stojković, Irena, "Saradnja porodice i škole kao faktor podsticanja prosocijalnog i prevencije neprihvatljivih oblika ponašanja učenika" in Zbornik rezimea – 11. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 29–30.10.2021. (2021):84-85,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3688 .

TY  - JOUR
AU  - Stojković, Irena
AU  - Vukosavljević-Gvozden, Tatjana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4113
AB  - Introduction. The use of online social networks has become widespread among the
young. Although it may have beneficial effects, it has been established that some people
develop problematic or excessive use of social networks which may negatively impact
their psychosocial functioning. Objective. The aim of the present study was to investigate
social networks use among emerging adults and to explore whether irrational and rational
beliefs as conceptualized within the Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy
(RE&CBT) framework predict problematic social networks use. Following RE&CBT
framework, we hypothesized that irrational beliefs are positively, and rational beliefs
negatively related to problematic social networks use. Methods. The sample included
210 emerging adults (age range 18–26, M = 21.08, SD = 2.02), 59.0% females. Serbian
version of the General Attitude and Belief Scale (SGABS) was used for the assessment
of irrational and rational beliefs. Serbian version of Internet Addiction Test was adapted
for the assessment of problematic social networks use. Results. The results supported the
hypothesis that irrational beliefs are positively related to problematic social networks use.
When controlling for intercorrelations between beliefs, demands for love and approval
from others stood out as a single significant predictor of problematic social networks use.
Rational beliefs were unrelated to problematic social networks use, thus not supporting
the hypothesis. Conclusion. The results suggest that RE&CBT approach, which has been
proven to be efficacious in prevention of various problems of psychosocial functioning
may also provide framework for supporting young people to use social networks in a
constructive way
AB  - Uvod: Korišćenje društvenih mreža na internetu je postalo široko raprostranjeno među
mladima. Mada ono može imati povoljne efekte, ustanovljeno je da neke osobe razvijaju
problematično ili preterano korišćenje društvenih mreža što može imati negativno
dejstvo na njihovo psihosocijalno funkcionisanje. Cilj: Cilj ove studije bio je da se istraži
korišćenje društvenih mreža među mladima i da se ispita da li iracionalna i racionalna
uverenja shvaćena sa stanovišta racionalno-emocionalne i kognitivno-bihevioralne
terapije (RE i KBT) predviđaju problematično korišćenje društvenih mreža. U skladu
sa RE i KBT pristupom, pretpostavili smo da su iracionalna uverenja u pozitivnoj, a
racionalna uverenja u negativnoj korelaciji sa problematičnim korišćenjem društvenih
mreža. Metode: Uzorak je obuhvatio 210 mladih osoba (starosti od 18 do 26 godina, AS
= 21.08, SD = 2.02) od kojih je 59.0% ženskog pola. Srpska verzija Skale opštih stavova i
uverenja je korišćena za procenu iracionalnih i racionalnih uverenja. Srpska verzija Testa
zavisnosti od interneta je prilagođena za procenu problematičnog korišćenja društvenih
mreža. Rezultati: U skladu sa pretpostavkom, iracionalna uverenja su u pozitivnoj
korelaciji sa problematičnim korišćenjem društvenih mreža. Kada su kontrolisane
interkorelacije između uverenja, zahtevi za ljubavlju i odobravanjem od strane drugih su
se izdvojili kao jedini značajan prediktor problematičnog korišćenja društvenih mreža.
Racionalna uverenja nisu povezana sa problematičnim korišćenjem društvenih mreža,
suprotno pretpostavci. Zaključak: Rezultati ukazuju da RE i KBT pristup, koji se pokazao
kao delotvoran u prevenciji različitih oblika psihosocijalnih problema, može predstavljati
okvir za pružanje podrške mladima da koriste socijalne mreže na konstruktivan način
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Use of social networks in emerging adults: The role of irrational beliefs
T1  - Korišćenje društvenih mreža među mladima: Uloga iracionalnih uverenja
IS  - 4
SP  - 219
VL  - 20
VL  - 238
DO  - 10.5937/specedreh20-32793
ER  - 

@article{
author = "Stojković, Irena and Vukosavljević-Gvozden, Tatjana",
year = "2021",
abstract = "Introduction. The use of online social networks has become widespread among the
young. Although it may have beneficial effects, it has been established that some people
develop problematic or excessive use of social networks which may negatively impact
their psychosocial functioning. Objective. The aim of the present study was to investigate
social networks use among emerging adults and to explore whether irrational and rational
beliefs as conceptualized within the Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy
(RE&CBT) framework predict problematic social networks use. Following RE&CBT
framework, we hypothesized that irrational beliefs are positively, and rational beliefs
negatively related to problematic social networks use. Methods. The sample included
210 emerging adults (age range 18–26, M = 21.08, SD = 2.02), 59.0% females. Serbian
version of the General Attitude and Belief Scale (SGABS) was used for the assessment
of irrational and rational beliefs. Serbian version of Internet Addiction Test was adapted
for the assessment of problematic social networks use. Results. The results supported the
hypothesis that irrational beliefs are positively related to problematic social networks use.
When controlling for intercorrelations between beliefs, demands for love and approval
from others stood out as a single significant predictor of problematic social networks use.
Rational beliefs were unrelated to problematic social networks use, thus not supporting
the hypothesis. Conclusion. The results suggest that RE&CBT approach, which has been
proven to be efficacious in prevention of various problems of psychosocial functioning
may also provide framework for supporting young people to use social networks in a
constructive way, Uvod: Korišćenje društvenih mreža na internetu je postalo široko raprostranjeno među
mladima. Mada ono može imati povoljne efekte, ustanovljeno je da neke osobe razvijaju
problematično ili preterano korišćenje društvenih mreža što može imati negativno
dejstvo na njihovo psihosocijalno funkcionisanje. Cilj: Cilj ove studije bio je da se istraži
korišćenje društvenih mreža među mladima i da se ispita da li iracionalna i racionalna
uverenja shvaćena sa stanovišta racionalno-emocionalne i kognitivno-bihevioralne
terapije (RE i KBT) predviđaju problematično korišćenje društvenih mreža. U skladu
sa RE i KBT pristupom, pretpostavili smo da su iracionalna uverenja u pozitivnoj, a
racionalna uverenja u negativnoj korelaciji sa problematičnim korišćenjem društvenih
mreža. Metode: Uzorak je obuhvatio 210 mladih osoba (starosti od 18 do 26 godina, AS
= 21.08, SD = 2.02) od kojih je 59.0% ženskog pola. Srpska verzija Skale opštih stavova i
uverenja je korišćena za procenu iracionalnih i racionalnih uverenja. Srpska verzija Testa
zavisnosti od interneta je prilagođena za procenu problematičnog korišćenja društvenih
mreža. Rezultati: U skladu sa pretpostavkom, iracionalna uverenja su u pozitivnoj
korelaciji sa problematičnim korišćenjem društvenih mreža. Kada su kontrolisane
interkorelacije između uverenja, zahtevi za ljubavlju i odobravanjem od strane drugih su
se izdvojili kao jedini značajan prediktor problematičnog korišćenja društvenih mreža.
Racionalna uverenja nisu povezana sa problematičnim korišćenjem društvenih mreža,
suprotno pretpostavci. Zaključak: Rezultati ukazuju da RE i KBT pristup, koji se pokazao
kao delotvoran u prevenciji različitih oblika psihosocijalnih problema, može predstavljati
okvir za pružanje podrške mladima da koriste socijalne mreže na konstruktivan način",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Use of social networks in emerging adults: The role of irrational beliefs, Korišćenje društvenih mreža među mladima: Uloga iracionalnih uverenja",
number = "4",
pages = "219",
volume = "20, 238",
doi = "10.5937/specedreh20-32793"
}

Stojković, I.,& Vukosavljević-Gvozden, T.. (2021). Use of social networks in emerging adults: The role of irrational beliefs. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 20(4), 219.
https://doi.org/10.5937/specedreh20-32793

Stojković I, Vukosavljević-Gvozden T. Use of social networks in emerging adults: The role of irrational beliefs. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2021;20(4):219.
doi:10.5937/specedreh20-32793 .

Stojković, Irena, Vukosavljević-Gvozden, Tatjana, "Use of social networks in emerging adults: The role of irrational beliefs" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 20, no. 4 (2021):219,
https://doi.org/10.5937/specedreh20-32793 . .

TY  - CONF
AU  - Stojković, Irena
AU  - Jelić, Marija
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3253
AB  - Inclusive education practices are gaining in prominence in educational polices of many countries during the last decades since the Salamanca Statement in 1994. Parallel with that trend, a research field on factors contributing to inclusive education and its outcomes is expanding. However, this research field often lacks theoretical grounding. Theory of Lev Vygotsky is among theories of human development that has been mostly employed in this field of study. In the present chapter we review theoretical and empirical works that used theory of Vygotsky in the study of inclusive education. Next, we present findings of studies on the outcomes of inclusive education for students with special needs and for typically developing students in terms of academic achievement and development. Further, we relate the findings of these studies to the theory of Vygotsky. The review shows that theory of Vygotsky has been fruitful for investigating inclusive practice processes within a classroom. Further, it shows that lack of theoretical foundation of research on inclusive education which is characteristic for majority of studies in the field impairs meaningful interpretations of often inconsistent results. Further implementations of Vygotsky's theory would contribute to the development of this research field, and this, in turn, would contribute to further improvements in inclusive practice.
PB  - Belgrade: University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance
T1  - Theory of Lev Vygotsky as a Framework for Inclusive Education Research
EP  - 72
SP  - 61
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3253
ER  - 

@conference{
author = "Stojković, Irena and Jelić, Marija",
year = "2020",
abstract = "Inclusive education practices are gaining in prominence in educational polices of many countries during the last decades since the Salamanca Statement in 1994. Parallel with that trend, a research field on factors contributing to inclusive education and its outcomes is expanding. However, this research field often lacks theoretical grounding. Theory of Lev Vygotsky is among theories of human development that has been mostly employed in this field of study. In the present chapter we review theoretical and empirical works that used theory of Vygotsky in the study of inclusive education. Next, we present findings of studies on the outcomes of inclusive education for students with special needs and for typically developing students in terms of academic achievement and development. Further, we relate the findings of these studies to the theory of Vygotsky. The review shows that theory of Vygotsky has been fruitful for investigating inclusive practice processes within a classroom. Further, it shows that lack of theoretical foundation of research on inclusive education which is characteristic for majority of studies in the field impairs meaningful interpretations of often inconsistent results. Further implementations of Vygotsky's theory would contribute to the development of this research field, and this, in turn, would contribute to further improvements in inclusive practice.",
publisher = "Belgrade: University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance",
title = "Theory of Lev Vygotsky as a Framework for Inclusive Education Research",
pages = "72-61",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3253"
}

Stojković, I.,& Jelić, M.. (2020). Theory of Lev Vygotsky as a Framework for Inclusive Education Research. in Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance
Belgrade: University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 61-72.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3253

Stojković I, Jelić M. Theory of Lev Vygotsky as a Framework for Inclusive Education Research. in Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance. 2020;:61-72.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3253 .

Stojković, Irena, Jelić, Marija, "Theory of Lev Vygotsky as a Framework for Inclusive Education Research" in Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance (2020):61-72,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3253 .

TY  - JOUR
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1286
AB  - Belsky's theory of differential susceptibility to environmental influences assumes that the very individuals who seem most susceptible to environmental adversity may also benefit most from developmentally supportive rearing. The aim of this study was to examine whether supportive parenting (with parental care) in contrast to unsupportive parenting (without parental care), has greater beneficial effects in adolescents with intellectual disability (ID) than in typically developing (TD) adolescents. The sample included two groups of adolescents aged 12-18: the group of 210 adolescents without parental care (PC), 80 with ID (M-age = 15.59 years; SDage = 1.97; 54% boys), 130 TD adolescents (M-age = 15.03 years; SDage = 1.95; 52% boys) and the parallel group of 206 adolescents with PC, 76 with ID (M-age = 15.57 years; SDage = 1.93; 53% boys), 130 TD adolescents (M-age = 15.03 years; SDage = 1.95; 52% boys). Social competence was assessed using the Social Skills Rating System. Our assumption was confirmed with respect to self- control, cooperation and responsibility, adolescents with ID are more susceptible to influences of parenting status compared with TD adolescents. With respect to externalising problems, our assumption was not confirmed, possibly due to the less supportive parenting environment characterised by more parenting risk factors in families of adolescents with ID. The implications for prevention of externalising problems were discussed in relation to school and family context.
PB  - Institut za pedagoška istraživanja, Beograd
T2  - Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
T1  - Uticaj roditeljstva na socijalnu kompetentnost adolescenata sa intelektualnom ometenošću i adolescenata tipičnog razvoja
T1  - Parenting influence on social competence in adolescents with and without intellectual disability
EP  - 378
IS  - 2
SP  - 331
VL  - 52
DO  - 10.2298/ZIPI2002331J
ER  - 

@article{
author = "Jelić, Marija and Stojković, Irena",
year = "2020",
abstract = "Belsky's theory of differential susceptibility to environmental influences assumes that the very individuals who seem most susceptible to environmental adversity may also benefit most from developmentally supportive rearing. The aim of this study was to examine whether supportive parenting (with parental care) in contrast to unsupportive parenting (without parental care), has greater beneficial effects in adolescents with intellectual disability (ID) than in typically developing (TD) adolescents. The sample included two groups of adolescents aged 12-18: the group of 210 adolescents without parental care (PC), 80 with ID (M-age = 15.59 years; SDage = 1.97; 54% boys), 130 TD adolescents (M-age = 15.03 years; SDage = 1.95; 52% boys) and the parallel group of 206 adolescents with PC, 76 with ID (M-age = 15.57 years; SDage = 1.93; 53% boys), 130 TD adolescents (M-age = 15.03 years; SDage = 1.95; 52% boys). Social competence was assessed using the Social Skills Rating System. Our assumption was confirmed with respect to self- control, cooperation and responsibility, adolescents with ID are more susceptible to influences of parenting status compared with TD adolescents. With respect to externalising problems, our assumption was not confirmed, possibly due to the less supportive parenting environment characterised by more parenting risk factors in families of adolescents with ID. The implications for prevention of externalising problems were discussed in relation to school and family context.",
publisher = "Institut za pedagoška istraživanja, Beograd",
journal = "Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja",
title = "Uticaj roditeljstva na socijalnu kompetentnost adolescenata sa intelektualnom ometenošću i adolescenata tipičnog razvoja, Parenting influence on social competence in adolescents with and without intellectual disability",
pages = "378-331",
number = "2",
volume = "52",
doi = "10.2298/ZIPI2002331J"
}

Jelić, M.,& Stojković, I.. (2020). Uticaj roditeljstva na socijalnu kompetentnost adolescenata sa intelektualnom ometenošću i adolescenata tipičnog razvoja. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
Institut za pedagoška istraživanja, Beograd., 52(2), 331-378.
https://doi.org/10.2298/ZIPI2002331J

Jelić M, Stojković I. Uticaj roditeljstva na socijalnu kompetentnost adolescenata sa intelektualnom ometenošću i adolescenata tipičnog razvoja. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja. 2020;52(2):331-378.
doi:10.2298/ZIPI2002331J .

Jelić, Marija, Stojković, Irena, "Uticaj roditeljstva na socijalnu kompetentnost adolescenata sa intelektualnom ometenošću i adolescenata tipičnog razvoja" in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja, 52, no. 2 (2020):331-378,
https://doi.org/10.2298/ZIPI2002331J . .

TY  - CONF
AU  - Johnsen, Berit
AU  - Igrić, Ljiljana
AU  - Rapaić, Dragan
AU  - Salihović, Nevzeta
AU  - Jacova, Zora
AU  - Košir, Stanislav
AU  - Zečić, Sadeta
AU  - Džemidžić Kristiansen, Selma
AU  - Angeloska-Galevska, Natasha
AU  - Cvitković, Daniela
AU  - Dizdarević, Alma
AU  - Karovska Galevska, Aleksandra
AU  - Hadžić, Selmir
AU  - Ilić, Snežana
AU  - Kogovšek, Damjana
AU  - Lisak, Natalija
AU  - Nedović, Goran
AU  - Ozbič, Martina
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3265
PB  - Oslo: Cappelen Damm Akademisk
C3  - Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP)
T1  - International classroom studies of inclusive practices: Comparing teaching-learning processes
EP  - 422
SP  - 213
DO  - 10.23865/noasp.122
ER  - 

@conference{
author = "Johnsen, Berit and Igrić, Ljiljana and Rapaić, Dragan and Salihović, Nevzeta and Jacova, Zora and Košir, Stanislav and Zečić, Sadeta and Džemidžić Kristiansen, Selma and Angeloska-Galevska, Natasha and Cvitković, Daniela and Dizdarević, Alma and Karovska Galevska, Aleksandra and Hadžić, Selmir and Ilić, Snežana and Kogovšek, Damjana and Lisak, Natalija and Nedović, Goran and Ozbič, Martina and Stojković, Irena",
year = "2020",
publisher = "Oslo: Cappelen Damm Akademisk",
journal = "Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP)",
title = "International classroom studies of inclusive practices: Comparing teaching-learning processes",
pages = "422-213",
doi = "10.23865/noasp.122"
}

Johnsen, B., Igrić, L., Rapaić, D., Salihović, N., Jacova, Z., Košir, S., Zečić, S., Džemidžić Kristiansen, S., Angeloska-Galevska, N., Cvitković, D., Dizdarević, A., Karovska Galevska, A., Hadžić, S., Ilić, S., Kogovšek, D., Lisak, N., Nedović, G., Ozbič, M.,& Stojković, I.. (2020). International classroom studies of inclusive practices: Comparing teaching-learning processes. in Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP)
Oslo: Cappelen Damm Akademisk., 213-422.
https://doi.org/10.23865/noasp.122

Johnsen B, Igrić L, Rapaić D, Salihović N, Jacova Z, Košir S, Zečić S, Džemidžić Kristiansen S, Angeloska-Galevska N, Cvitković D, Dizdarević A, Karovska Galevska A, Hadžić S, Ilić S, Kogovšek D, Lisak N, Nedović G, Ozbič M, Stojković I. International classroom studies of inclusive practices: Comparing teaching-learning processes. in Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP). 2020;:213-422.
doi:10.23865/noasp.122 .

Johnsen, Berit, Igrić, Ljiljana, Rapaić, Dragan, Salihović, Nevzeta, Jacova, Zora, Košir, Stanislav, Zečić, Sadeta, Džemidžić Kristiansen, Selma, Angeloska-Galevska, Natasha, Cvitković, Daniela, Dizdarević, Alma, Karovska Galevska, Aleksandra, Hadžić, Selmir, Ilić, Snežana, Kogovšek, Damjana, Lisak, Natalija, Nedović, Goran, Ozbič, Martina, Stojković, Irena, "International classroom studies of inclusive practices: Comparing teaching-learning processes" in Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP) (2020):213-422,
https://doi.org/10.23865/noasp.122 . .

TY  - CONF
AU  - Rapaić, Dragan
AU  - Nedović, Goran
AU  - Stojković, Irena
AU  - Ilić, Snežana
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3257
PB  - Oslo: Cappelen Damm Akademisk
C3  - Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP)
T1  - Inclusive education in Serbia: Legislation and practice
EP  - 122
SP  - 111
DO  - 10.23865/noasp.122
ER  - 

@conference{
author = "Rapaić, Dragan and Nedović, Goran and Stojković, Irena and Ilić, Snežana",
year = "2020",
publisher = "Oslo: Cappelen Damm Akademisk",
journal = "Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP)",
title = "Inclusive education in Serbia: Legislation and practice",
pages = "122-111",
doi = "10.23865/noasp.122"
}

Rapaić, D., Nedović, G., Stojković, I.,& Ilić, S.. (2020). Inclusive education in Serbia: Legislation and practice. in Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP)
Oslo: Cappelen Damm Akademisk., 111-122.
https://doi.org/10.23865/noasp.122

Rapaić D, Nedović G, Stojković I, Ilić S. Inclusive education in Serbia: Legislation and practice. in Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP). 2020;:111-122.
doi:10.23865/noasp.122 .

Rapaić, Dragan, Nedović, Goran, Stojković, Irena, Ilić, Snežana, "Inclusive education in Serbia: Legislation and practice" in Nordic Open Access Scholarly Publishing (NOASP) (2020):111-122,
https://doi.org/10.23865/noasp.122 . .

TY  - CONF
AU  - Stekić, Dunja
AU  - Jablan, Branka
AU  - Stanimirov, Ksenija
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2020
UR  - http://www.icf.fasper.bg.ac.rs/zbornici/20201221_1-ZBORNIK-RADOVA-SKUP-NAC_2020.pdf
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3461
AB  - Reproductive health care enables the birth of healthy offspring, the prevention of diseases with a high mortality rate and is а part of personal responsibility for one’s own health. People with visual impairment may
have difficulty gaining knowledge about this health domain. The goal of this paper was to determine the information sources on the reproductive health of persons with visual impairment and without it, and to verify gender differences in relation to these sources. The research includes 50 respondents with visual impairment and
50 respondents without visual impairment, equal in gender and age.
It was found that is the most important source of information is the mother, and
according to the frequency, the answer teacher also stands out, while doctors are the least frequently mentioned. Statistically
significant differences (χ2(1) = 4.332, p = 0.037) between subsamples occur only if the answer is father, and there are due to differences in the answers of the respondents (χ2(1) = 5.472, p = 0.019). Women without visual impairment don’t mention the father as source of information, while 17.2% women with visual impairment was mentioned the father as source information. The answer mother is equally represented
information source in female respondents from both subsamples, while this answer is significantly less represented in the group of males with visual impairment in compare with men without visual impairment. Only
6.9% of women without visual impairment mentioned doctors, while at women and men with visual imapirment and men without visual impairment this answer was similarly
represented (about 14%).
AB  - Briga o reproduktivnom zdravlju omogućava rađanje zdravog potomstva, sprečavanje oboljenja s visokom stopom mortaliteta i deo je lične odgovor- nosti za sopstveno zdravlje. Osobe sa oštećenjem vida mogu imati teškoća sa sticanjem znanja o ovom domenu zdravlja. Cilj rada je bio utvrditi izvore informisanja o reproduktivnom zdravlju kod osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida, i proveravanje polnih razlika u vezi s pomenutim izvorima. Istraživanjem je obuhvaćeno 50 ispitanika sa oštećenjem vida i 50 ispitani- ka bez oštećenja vida ujednačenih prema polu i uzrastu. Utvrđeno je da je majka najvažniji izvor informisanja, a prema učestalosti se izdvaja i odgovor nastavnik, dok su lekari najređe navođeni. Statistički značajne razlike (χ2(1) = 4,332, p = 0,037) između poduzoraka javljaju se samo kod odgovora otac, a uslovljene su razlikama u odgovorima ispitanica (χ2(1) = 5,472, p = 0,019). Žene bez oštećenja vida ne navode oca kao izvor informisanja, dok je 17,2% žena sa oštećenjem vida navelo da je otac izvor informisanja. Majka je jednako zastupljen izvor informisanja kod žena iz oba poduzorka, dok je ovaj odgovor kod muškaraca sa oštećenjem vida znatno manje zastupljen u odnosu na muškarce bez oštećenja vida. Lekare je navelo 6,9% žena tipičnog razvoja, dok je kod žena i muškaraca sa oštećenjem vida i muškaraca tipičnog razvoja ovaj odgovor slično zastupljen (oko 14%).
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
C3  - Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova
T1  - Izvori informisanja o reproduktivnom zdravlju osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida
T1  - Sources of information on reproductive health of persons with visual impairment and persons without visual impairment
EP  - 168
SP  - 159
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3461
ER  - 

@conference{
author = "Stekić, Dunja and Jablan, Branka and Stanimirov, Ksenija and Stojković, Irena",
year = "2020",
abstract = "Reproductive health care enables the birth of healthy offspring, the prevention of diseases with a high mortality rate and is а part of personal responsibility for one’s own health. People with visual impairment may
have difficulty gaining knowledge about this health domain. The goal of this paper was to determine the information sources on the reproductive health of persons with visual impairment and without it, and to verify gender differences in relation to these sources. The research includes 50 respondents with visual impairment and
50 respondents without visual impairment, equal in gender and age.
It was found that is the most important source of information is the mother, and
according to the frequency, the answer teacher also stands out, while doctors are the least frequently mentioned. Statistically
significant differences (χ2(1) = 4.332, p = 0.037) between subsamples occur only if the answer is father, and there are due to differences in the answers of the respondents (χ2(1) = 5.472, p = 0.019). Women without visual impairment don’t mention the father as source of information, while 17.2% women with visual impairment was mentioned the father as source information. The answer mother is equally represented
information source in female respondents from both subsamples, while this answer is significantly less represented in the group of males with visual impairment in compare with men without visual impairment. Only
6.9% of women without visual impairment mentioned doctors, while at women and men with visual imapirment and men without visual impairment this answer was similarly
represented (about 14%)., Briga o reproduktivnom zdravlju omogućava rađanje zdravog potomstva, sprečavanje oboljenja s visokom stopom mortaliteta i deo je lične odgovor- nosti za sopstveno zdravlje. Osobe sa oštećenjem vida mogu imati teškoća sa sticanjem znanja o ovom domenu zdravlja. Cilj rada je bio utvrditi izvore informisanja o reproduktivnom zdravlju kod osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida, i proveravanje polnih razlika u vezi s pomenutim izvorima. Istraživanjem je obuhvaćeno 50 ispitanika sa oštećenjem vida i 50 ispitani- ka bez oštećenja vida ujednačenih prema polu i uzrastu. Utvrđeno je da je majka najvažniji izvor informisanja, a prema učestalosti se izdvaja i odgovor nastavnik, dok su lekari najređe navođeni. Statistički značajne razlike (χ2(1) = 4,332, p = 0,037) između poduzoraka javljaju se samo kod odgovora otac, a uslovljene su razlikama u odgovorima ispitanica (χ2(1) = 5,472, p = 0,019). Žene bez oštećenja vida ne navode oca kao izvor informisanja, dok je 17,2% žena sa oštećenjem vida navelo da je otac izvor informisanja. Majka je jednako zastupljen izvor informisanja kod žena iz oba poduzorka, dok je ovaj odgovor kod muškaraca sa oštećenjem vida znatno manje zastupljen u odnosu na muškarce bez oštećenja vida. Lekare je navelo 6,9% žena tipičnog razvoja, dok je kod žena i muškaraca sa oštećenjem vida i muškaraca tipičnog razvoja ovaj odgovor slično zastupljen (oko 14%).",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova",
title = "Izvori informisanja o reproduktivnom zdravlju osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida, Sources of information on reproductive health of persons with visual impairment and persons without visual impairment",
pages = "168-159",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3461"
}

Stekić, D., Jablan, B., Stanimirov, K.,& Stojković, I.. (2020). Izvori informisanja o reproduktivnom zdravlju osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida. in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 159-168.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3461

Stekić D, Jablan B, Stanimirov K, Stojković I. Izvori informisanja o reproduktivnom zdravlju osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida. in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova. 2020;:159-168.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3461 .

Stekić, Dunja, Jablan, Branka, Stanimirov, Ksenija, Stojković, Irena, "Izvori informisanja o reproduktivnom zdravlju osoba sa oštećenjem vida i osoba bez oštećenja vida" in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova (2020):159-168,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3461 .

TY  - JOUR
AU  - Stojković, Irena
AU  - Dimoski, Sanja
AU  - Mirić, Jovan
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1304
AB  - This study presents a construction and psychometric evaluation of the Religious Identity Status Questionnaire-RISQ for the assessment of the religious identity status according to Marcia's Ego identity status approach. The initial item pool was generated based on Erikson's theory of psychosocial development, Marcia's Ego identity status approach and interviews with adolescents and young adults. A factor analysis of the initial item pool was performed on data obtained from a sample of 394 secondary school and university students from Serbia to select items for the questionnaire. Validity of the questionnaire was examined on a sample of 1155 subjects. The results of the CFA suggest that subscales of the RISQ measure four factors corresponding to the identity statuses of Marcia's model. Correlations with ideological identity subscales of the EOM-EIS-2 suggest the convergent validity of the questionnaire. Configural measurement invariance was established for gender and denominational groups. Metric invariance was established for gender and among orthodox and catholic participants, whereas scalar invariance was established for gender, but not for denominational groups.
AB  - Ova studija predstavlja konstrukciju i psihometrijsku evaluaciju Upitnika religijskog identiteta (eng. Religious Identity Status Questionnaire - RISQ) namenjenog proceni religijskog identiteta u kontekstu Marsijevog pristupa Ego identitetu. Inicijalni skup stavki je generisan na osnovu Eriksonove teorije psihosocijalnog razvoja, Marsijinog pristupa Ego identitetu i intervjua sa adolescentima i mladim odraslima. Na početnom skupu stavki, zadatom uzorku od 394 učenika srednje škole i studenata, primenjena je faktorska analiza u cilju izdvajanja ajtema za upitik. Validnost upitnika je proverena na uzorku od 1155 ispitanika. Rezultati konfirmativne faktorske analize ukazuju da subskale RISQ upitnika mere četiri faktora koji odgovaraju statusima Ego identiteta iz Marsijinog modela. Korelacije sa subskalama ideološkog identiteta EOM-EIS-2 upitnika ukazuju na konvergentnu validnost upitnika. Konfiguralna merna invarijantnost je potvrđena u odnosu na pol i verske grupe. Metrička invarijantnost je potvrđena u odnosu na pol i kod pravoslavnih i katoličkih učesnika istraživanja, dok je puna skalarna invarijantnost potvđena za pol, ali ne i za versku pripradnost.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Construction of a Religious Identity Status Questionnaire
T1  - Konstrukcija upitnika religijskog identiteta
EP  - 220
IS  - 2
SP  - 199
VL  - 53
DO  - 10.2298/PSI190706020S
ER  - 

@article{
author = "Stojković, Irena and Dimoski, Sanja and Mirić, Jovan",
year = "2020",
abstract = "This study presents a construction and psychometric evaluation of the Religious Identity Status Questionnaire-RISQ for the assessment of the religious identity status according to Marcia's Ego identity status approach. The initial item pool was generated based on Erikson's theory of psychosocial development, Marcia's Ego identity status approach and interviews with adolescents and young adults. A factor analysis of the initial item pool was performed on data obtained from a sample of 394 secondary school and university students from Serbia to select items for the questionnaire. Validity of the questionnaire was examined on a sample of 1155 subjects. The results of the CFA suggest that subscales of the RISQ measure four factors corresponding to the identity statuses of Marcia's model. Correlations with ideological identity subscales of the EOM-EIS-2 suggest the convergent validity of the questionnaire. Configural measurement invariance was established for gender and denominational groups. Metric invariance was established for gender and among orthodox and catholic participants, whereas scalar invariance was established for gender, but not for denominational groups., Ova studija predstavlja konstrukciju i psihometrijsku evaluaciju Upitnika religijskog identiteta (eng. Religious Identity Status Questionnaire - RISQ) namenjenog proceni religijskog identiteta u kontekstu Marsijevog pristupa Ego identitetu. Inicijalni skup stavki je generisan na osnovu Eriksonove teorije psihosocijalnog razvoja, Marsijinog pristupa Ego identitetu i intervjua sa adolescentima i mladim odraslima. Na početnom skupu stavki, zadatom uzorku od 394 učenika srednje škole i studenata, primenjena je faktorska analiza u cilju izdvajanja ajtema za upitik. Validnost upitnika je proverena na uzorku od 1155 ispitanika. Rezultati konfirmativne faktorske analize ukazuju da subskale RISQ upitnika mere četiri faktora koji odgovaraju statusima Ego identiteta iz Marsijinog modela. Korelacije sa subskalama ideološkog identiteta EOM-EIS-2 upitnika ukazuju na konvergentnu validnost upitnika. Konfiguralna merna invarijantnost je potvrđena u odnosu na pol i verske grupe. Metrička invarijantnost je potvrđena u odnosu na pol i kod pravoslavnih i katoličkih učesnika istraživanja, dok je puna skalarna invarijantnost potvđena za pol, ali ne i za versku pripradnost.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Construction of a Religious Identity Status Questionnaire, Konstrukcija upitnika religijskog identiteta",
pages = "220-199",
number = "2",
volume = "53",
doi = "10.2298/PSI190706020S"
}

Stojković, I., Dimoski, S.,& Mirić, J.. (2020). Construction of a Religious Identity Status Questionnaire. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 53(2), 199-220.
https://doi.org/10.2298/PSI190706020S

Stojković I, Dimoski S, Mirić J. Construction of a Religious Identity Status Questionnaire. in Psihologija. 2020;53(2):199-220.
doi:10.2298/PSI190706020S .

Stojković, Irena, Dimoski, Sanja, Mirić, Jovan, "Construction of a Religious Identity Status Questionnaire" in Psihologija, 53, no. 2 (2020):199-220,
https://doi.org/10.2298/PSI190706020S . .

TY  - CONF
AU  - Filipović  Božidar
AU  - Stojković Irena
AU  - Mentus Tatjana
PY  - 2020
UR  - http://www.icf.fasper.bg.ac.rs/zbornici/20201221_1-ZBORNIK-RADOVA-SKUP-NAC_2020.pdf
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3446
AB  - For a particular field of research, each
significant term has its own history, contexts
of use and position in relation to other relevant
terms. In this paper we want to explore the use
of the term ‘inclusive education’ in scientific
periodicals. Our analysis is limited to the use of this phrase within author keywords.
The sample consists of articles published in
English in the period from 2001 to 2020. In
particular, a total of 1784 were included. All
data were taken from the Scopus database.
Data analysis was performed with the help of
VOSviewer, which enables visual analysis and
display of data. The basic method we used in
the data analysis was the author keyword
co-occurrence. The results show that in
research, inclusive education is primarily
approached from two perspectives – from
the macro perspective related to educational
policy and from the micro perspective, which
primarily refers to the role of teacher
AB  - Za određeno polje istraživanja svaki značajan pojam ima svoju istoriju, kontekste upotrebe i poziciju u odnosu spram drugih relevantnih termina. U radu želimo da istražimo upotrebu pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u naučnoj periodici. Naša analiza je ograničena na upotrebu ove sintagme u okviru ključnih reči. Uzorak čine članci objavljeni na engleskom jeziku u periodu od 2001. do 2020. godine. Konkretno, njih ukupno 1784. Svi podaci su preuzeti iz Scopus baze. Analiza podataka je obavljena uz pomoć programa VOSviewer koji omogućava vizuelnu analizu i prikaz podataka. Osnovna metoda kojom smo se koristili u analizi podataka je koincidencija ključnih reči definisanih od strane autora (author keyword co-occurrence). Rezultati pokazuju da se u istraživanjima inkluzivnom obrazovanju prevashodno pristupa sa dva stanovišta – sa makro stanovišta koji se odnosi na obrazovnu politiku i sa mikro stanovišta koje se, pre svega, odnosi na ulogu nastavnika.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
C3  - Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova
T1  - Analiza upotrebe pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u XXI veku – analiza ključnih reči u međunarodnim časopisima
T1  - Analysis of the use of the term ‘inclusive education’ in the 21st century – analysis of keywords in international journals
EP  - 19
SP  - 13
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3446
ER  - 

@conference{
author = "Filipović  Božidar and Stojković Irena and Mentus Tatjana",
year = "2020",
abstract = "For a particular field of research, each
significant term has its own history, contexts
of use and position in relation to other relevant
terms. In this paper we want to explore the use
of the term ‘inclusive education’ in scientific
periodicals. Our analysis is limited to the use of this phrase within author keywords.
The sample consists of articles published in
English in the period from 2001 to 2020. In
particular, a total of 1784 were included. All
data were taken from the Scopus database.
Data analysis was performed with the help of
VOSviewer, which enables visual analysis and
display of data. The basic method we used in
the data analysis was the author keyword
co-occurrence. The results show that in
research, inclusive education is primarily
approached from two perspectives – from
the macro perspective related to educational
policy and from the micro perspective, which
primarily refers to the role of teacher, Za određeno polje istraživanja svaki značajan pojam ima svoju istoriju, kontekste upotrebe i poziciju u odnosu spram drugih relevantnih termina. U radu želimo da istražimo upotrebu pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u naučnoj periodici. Naša analiza je ograničena na upotrebu ove sintagme u okviru ključnih reči. Uzorak čine članci objavljeni na engleskom jeziku u periodu od 2001. do 2020. godine. Konkretno, njih ukupno 1784. Svi podaci su preuzeti iz Scopus baze. Analiza podataka je obavljena uz pomoć programa VOSviewer koji omogućava vizuelnu analizu i prikaz podataka. Osnovna metoda kojom smo se koristili u analizi podataka je koincidencija ključnih reči definisanih od strane autora (author keyword co-occurrence). Rezultati pokazuju da se u istraživanjima inkluzivnom obrazovanju prevashodno pristupa sa dva stanovišta – sa makro stanovišta koji se odnosi na obrazovnu politiku i sa mikro stanovišta koje se, pre svega, odnosi na ulogu nastavnika.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova",
title = "Analiza upotrebe pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u XXI veku – analiza ključnih reči u međunarodnim časopisima, Analysis of the use of the term ‘inclusive education’ in the 21st century – analysis of keywords in international journals",
pages = "19-13",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3446"
}

Filipović  Božidar, Stojković Irena,& Mentus Tatjana. (2020). Analiza upotrebe pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u XXI veku – analiza ključnih reči u međunarodnim časopisima. in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 13-19.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3446

Filipović  Božidar, Stojković Irena, Mentus Tatjana. Analiza upotrebe pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u XXI veku – analiza ključnih reči u međunarodnim časopisima. in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova. 2020;:13-19.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3446 .

Filipović  Božidar, Stojković Irena, Mentus Tatjana, "Analiza upotrebe pojma ‘inkluzivno obrazovanje’ u XXI veku – analiza ključnih reči u međunarodnim časopisima" in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova (2020):13-19,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3446 .

TY  - CONF
AU  - Stojković, Irena
AU  - Jelić, Marija
PY  - 2019
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3128
AB  - Cilj rada je analiziranje literature o afektivnoj vezanosti dece koja odrastaju u
institucijama i davanje preporuka za podršku adekvatnom razvoju afektivne vezanosti
kod te dece. Deca koja odrastaju u institucijama doživljavaju kašnjenje
u fizičkom, saznajnom i emocionalnom razvoju. Neadekvatan razvoj afektivne
vezanosti, odnosno emocionalne veze između deteta i osobe koja o njemu brine,
često se pokazuje kao posrednik između institucionalnog konteksta i razvojnih
ishoda kod ove dece. U radu je izvršen pregled istraživanja o karakteristikama
afektivne vezanosti kod dece koja rastu u institucijama, o faktorima koji utiču na
razvoj njihove afektivne vezanosti i pružene su preoporuke u vezi sa podrškom
razvoju adekvatne afektivne vezanosti ove dece. Istraživanja iz različitih zemalja
pokazuju da je sigurna afektivna vezanost ređa, dok su nesigurni i dezorganizovani
stil afektivne vezanosti češći kod dece koja odrastaju u institucijama u
poređenju sa drugom decom. Dalje, neki autori sugerišu da deca koja odrastaju
u institucijama ne razvijaju u potpunosti oblikovane stilove afektivne vezanosti.
Odrastanje u institucijama, usled velikog broja dece u odnosu na broj osoba koja
se o njima staraju, čestih promena osoblja, ili prelazaka dece u različite grupe,
većinom uskraćuje deci mogućnost da stvore neprekinuti odnos sa osetljivim negovateljem
koji je preduslov za adekvatan razvoj afektivne vezanosti. Pokazuje
se da razvoju adekvatne afektivne vezanosti kod dece koja rastu u institucijama
pogoduju sledeće osobine stručnih osoba koje o njima brinu: topao emocionalni
ton, interakcija sa detetom koja je u skladu sa detetovim uzrastom, osetljivost na
dečje potrebe i odgovaranje na njih. Proporuke su da se za rad u institucijama
za decu bez roditeljskog staranja vrši pažljivi odabir stručnjaka koji su motivisani
za taj rad, da se institucije organizuju na načine koji stvaraju uslove za stvaranje
dugotrajnog odnosa između deteta i osobe koja o njemu brine, i da se osoblju u
tim institucijama pruži obrazovanje u vezi sa načinima interakcije sa decom koji
povoljno doprinose razvoju afektivne vezanosti dece.
AB  - The aim of the paper is to analyze the literature on attachment in children reared in
institutions and to provide recommendations regarding support of adequate attachment
development in these children. Children reared in institutions experience delays in physical,
cognitive and emotional development. Inadequate development of attachment, i.e. of an
affectionate tie between a child and a caregiver, has often been shown to mediate the
relationship between institutional context and developmental outcomes in these children.
In the present paper we review studies on the characteristics of the attachment in children
reared in institutions, on the factors which influence the development of attachment in
these children, and we provide recommendations for supporting their adequate attachment
development. Studies from various countries show that secure attachment is less frequent,
whereas insecure and disorganized styles of attachment are more frequent in institutionalized
children in comparison to other children. Furthermore, there are suggestions that
institutionalized children might not develop fully formed attachments. Institutional rearing,
due to high children per caregiver ratio, frequent turnovers of staff, or transfers of a child to
numerous groups, often deprives children of the possibility to form a continuous relationship
with a sensitive caregiver which is a prerequisite for adequate attachment development.
The characteristics of a professional caregiver which have been shown to be beneficial for
attachment development are warm emotional tone, age-appropriate interaction with a child,and sensitivity and responsiveness to child’s needs. It is recommendable to carefully select
professionals who are motivated for the work in institutions for children without parental
care, to organize an institution in manners which enable longstanding relationships between
children and particular caregivers, and to provide staff with education referring to ways of
interacting with children which are beneficial for the development of attachment.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.
C3  - Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.
T1  - Psihosocijalna podrška adekvatnom razvoju afektivne vezanosti kod dece koja odrastaju u institucijama
T1  - Psychosocial support of adequate attachment
development in children reared in institutions
EP  - 64
SP  - 57
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3128
ER  - 

@conference{
author = "Stojković, Irena and Jelić, Marija",
year = "2019",
abstract = "Cilj rada je analiziranje literature o afektivnoj vezanosti dece koja odrastaju u
institucijama i davanje preporuka za podršku adekvatnom razvoju afektivne vezanosti
kod te dece. Deca koja odrastaju u institucijama doživljavaju kašnjenje
u fizičkom, saznajnom i emocionalnom razvoju. Neadekvatan razvoj afektivne
vezanosti, odnosno emocionalne veze između deteta i osobe koja o njemu brine,
često se pokazuje kao posrednik između institucionalnog konteksta i razvojnih
ishoda kod ove dece. U radu je izvršen pregled istraživanja o karakteristikama
afektivne vezanosti kod dece koja rastu u institucijama, o faktorima koji utiču na
razvoj njihove afektivne vezanosti i pružene su preoporuke u vezi sa podrškom
razvoju adekvatne afektivne vezanosti ove dece. Istraživanja iz različitih zemalja
pokazuju da je sigurna afektivna vezanost ređa, dok su nesigurni i dezorganizovani
stil afektivne vezanosti češći kod dece koja odrastaju u institucijama u
poređenju sa drugom decom. Dalje, neki autori sugerišu da deca koja odrastaju
u institucijama ne razvijaju u potpunosti oblikovane stilove afektivne vezanosti.
Odrastanje u institucijama, usled velikog broja dece u odnosu na broj osoba koja
se o njima staraju, čestih promena osoblja, ili prelazaka dece u različite grupe,
većinom uskraćuje deci mogućnost da stvore neprekinuti odnos sa osetljivim negovateljem
koji je preduslov za adekvatan razvoj afektivne vezanosti. Pokazuje
se da razvoju adekvatne afektivne vezanosti kod dece koja rastu u institucijama
pogoduju sledeće osobine stručnih osoba koje o njima brinu: topao emocionalni
ton, interakcija sa detetom koja je u skladu sa detetovim uzrastom, osetljivost na
dečje potrebe i odgovaranje na njih. Proporuke su da se za rad u institucijama
za decu bez roditeljskog staranja vrši pažljivi odabir stručnjaka koji su motivisani
za taj rad, da se institucije organizuju na načine koji stvaraju uslove za stvaranje
dugotrajnog odnosa između deteta i osobe koja o njemu brine, i da se osoblju u
tim institucijama pruži obrazovanje u vezi sa načinima interakcije sa decom koji
povoljno doprinose razvoju afektivne vezanosti dece., The aim of the paper is to analyze the literature on attachment in children reared in
institutions and to provide recommendations regarding support of adequate attachment
development in these children. Children reared in institutions experience delays in physical,
cognitive and emotional development. Inadequate development of attachment, i.e. of an
affectionate tie between a child and a caregiver, has often been shown to mediate the
relationship between institutional context and developmental outcomes in these children.
In the present paper we review studies on the characteristics of the attachment in children
reared in institutions, on the factors which influence the development of attachment in
these children, and we provide recommendations for supporting their adequate attachment
development. Studies from various countries show that secure attachment is less frequent,
whereas insecure and disorganized styles of attachment are more frequent in institutionalized
children in comparison to other children. Furthermore, there are suggestions that
institutionalized children might not develop fully formed attachments. Institutional rearing,
due to high children per caregiver ratio, frequent turnovers of staff, or transfers of a child to
numerous groups, often deprives children of the possibility to form a continuous relationship
with a sensitive caregiver which is a prerequisite for adequate attachment development.
The characteristics of a professional caregiver which have been shown to be beneficial for
attachment development are warm emotional tone, age-appropriate interaction with a child,and sensitivity and responsiveness to child’s needs. It is recommendable to carefully select
professionals who are motivated for the work in institutions for children without parental
care, to organize an institution in manners which enable longstanding relationships between
children and particular caregivers, and to provide staff with education referring to ways of
interacting with children which are beneficial for the development of attachment.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019., Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.",
title = "Psihosocijalna podrška adekvatnom razvoju afektivne vezanosti kod dece koja odrastaju u institucijama, Psychosocial support of adequate attachment
development in children reared in institutions",
pages = "64-57",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3128"
}

Stojković, I.,& Jelić, M.. (2019). Psihosocijalna podrška adekvatnom razvoju afektivne vezanosti kod dece koja odrastaju u institucijama. in Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 57-64.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3128

Stojković I, Jelić M. Psihosocijalna podrška adekvatnom razvoju afektivne vezanosti kod dece koja odrastaju u institucijama. in Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.. 2019;:57-64.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3128 .

Stojković, Irena, Jelić, Marija, "Psihosocijalna podrška adekvatnom razvoju afektivne vezanosti kod dece koja odrastaju u institucijama" in Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019. (2019):57-64,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3128 .

TY  - CONF
AU  - Stojković, Irena
AU  - Vukosavljević-Gvozden, Tatjana
AU  - Komnenić, Darko
PY  - 2019
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3197
C3  - Knjiga rezimea 22. Naučnog skupa 'Empirijska istraživanja u psihologiji”
T1  - OSOBINE LIČNOSTI STUDENATA PSIHOLOGIJE KAO PREDIKTORI ŽELJE ZA BAVLJENJEM PSIHOTERAPIJOM
EP  - 25
SP  - 24
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3197
ER  - 

@conference{
author = "Stojković, Irena and Vukosavljević-Gvozden, Tatjana and Komnenić, Darko",
year = "2019",
journal = "Knjiga rezimea 22. Naučnog skupa 'Empirijska istraživanja u psihologiji”",
title = "OSOBINE LIČNOSTI STUDENATA PSIHOLOGIJE KAO PREDIKTORI ŽELJE ZA BAVLJENJEM PSIHOTERAPIJOM",
pages = "25-24",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3197"
}

Stojković, I., Vukosavljević-Gvozden, T.,& Komnenić, D.. (2019). OSOBINE LIČNOSTI STUDENATA PSIHOLOGIJE KAO PREDIKTORI ŽELJE ZA BAVLJENJEM PSIHOTERAPIJOM. in Knjiga rezimea 22. Naučnog skupa 'Empirijska istraživanja u psihologiji”, 24-25.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3197

Stojković I, Vukosavljević-Gvozden T, Komnenić D. OSOBINE LIČNOSTI STUDENATA PSIHOLOGIJE KAO PREDIKTORI ŽELJE ZA BAVLJENJEM PSIHOTERAPIJOM. in Knjiga rezimea 22. Naučnog skupa 'Empirijska istraživanja u psihologiji”. 2019;:24-25.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3197 .

Stojković, Irena, Vukosavljević-Gvozden, Tatjana, Komnenić, Darko, "OSOBINE LIČNOSTI STUDENATA PSIHOLOGIJE KAO PREDIKTORI ŽELJE ZA BAVLJENJEM PSIHOTERAPIJOM" in Knjiga rezimea 22. Naučnog skupa 'Empirijska istraživanja u psihologiji” (2019):24-25,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3197 .

TY  - JOUR
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
AU  - Markov, Zagorka
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1140
AB  - Partnership between schools and parents has been the subject of numerous papers, but there is a small number of research studies on the partnership between preschool institutions and parents in Serbia. Taking into account the importance of early education, the aim of this study was to examine various aspects of partnership between parents and preschool teachers and differences in the level of partnership in individual domains. Also, the aim was to determine whether there were any differences in cooperation with parents of children with and without developmental disabilities. The study included 120 preschool teachers who evaluated the partnership with 197 parents of children 3 to 7 years of age. The Parent involvement questionnaire was used, which included the following subscales: mutual information, parent involvement in preschool- and home-based activities. The results showed that parent involvement was the lowest in preschool-based activities. Statistically significant differences in partnership with parents of children with and without disabilities existed on certain issues, but there were no significant differences on the subscales as a whole. In conclusion, the interventions that need to be taken in terms of partnership between parents and educators in order to make the effects on the development of children better were pointed out.
AB  - Saradnja škole i roditelja bila je predmet brojnih radova, ali je broj istraživanja u našoj sredini o saradnji predškolske ustanove i roditelja mali. Uzimajući u obzir značaj ranog vaspitnog delovanja, cilj rada je da ispitamo različita područja saradnje roditelja i vaspitača, da li postoje razlike u nivou saradnje u pojedinim područjima, kao i da li postoje razlike u saradnji sa roditeljima dece sa smetnjama u razvoju i bez smetnji. U istraživanju je učestvovalo 120 vaspitača, koji su procenjivali saradnju sa 197 roditelja dece uzrasta od 3 do7 godina. Korišćen je Upitnik uključenosti roditelja, i to subskale: međusobno informisanje, uključenost roditelja u aktivnosti u vrtiću i kod kuće. Rezultati su pokazali da je saradnja najlošija u području uključenosti roditelja u aktivnosti u vrtiću. Statistički značajne razlike u saradnji sa roditeljima dece sa smetnjama i bez smetnji postoje na pojedinim pitanjima, ali na subskalama u celini nema značajnih razlika. U zaključku je ukazano na intervencije koje je potrebno preduzeti na planu saradnje roditelja i vaspitača kako bi efekti na razvoj dece bili bolji.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Partnership between preschool institution and parents from the standpoint of preschool teachers
T1  - Saradnja predškolske ustanove i roditelja iz ugla vaspitača
EP  - 187
IS  - 2
SP  - 165
VL  - 17
DO  - 10.5937/specedreh17-16592
ER  - 

@article{
author = "Jelić, Marija and Stojković, Irena and Markov, Zagorka",
year = "2018",
abstract = "Partnership between schools and parents has been the subject of numerous papers, but there is a small number of research studies on the partnership between preschool institutions and parents in Serbia. Taking into account the importance of early education, the aim of this study was to examine various aspects of partnership between parents and preschool teachers and differences in the level of partnership in individual domains. Also, the aim was to determine whether there were any differences in cooperation with parents of children with and without developmental disabilities. The study included 120 preschool teachers who evaluated the partnership with 197 parents of children 3 to 7 years of age. The Parent involvement questionnaire was used, which included the following subscales: mutual information, parent involvement in preschool- and home-based activities. The results showed that parent involvement was the lowest in preschool-based activities. Statistically significant differences in partnership with parents of children with and without disabilities existed on certain issues, but there were no significant differences on the subscales as a whole. In conclusion, the interventions that need to be taken in terms of partnership between parents and educators in order to make the effects on the development of children better were pointed out., Saradnja škole i roditelja bila je predmet brojnih radova, ali je broj istraživanja u našoj sredini o saradnji predškolske ustanove i roditelja mali. Uzimajući u obzir značaj ranog vaspitnog delovanja, cilj rada je da ispitamo različita područja saradnje roditelja i vaspitača, da li postoje razlike u nivou saradnje u pojedinim područjima, kao i da li postoje razlike u saradnji sa roditeljima dece sa smetnjama u razvoju i bez smetnji. U istraživanju je učestvovalo 120 vaspitača, koji su procenjivali saradnju sa 197 roditelja dece uzrasta od 3 do7 godina. Korišćen je Upitnik uključenosti roditelja, i to subskale: međusobno informisanje, uključenost roditelja u aktivnosti u vrtiću i kod kuće. Rezultati su pokazali da je saradnja najlošija u području uključenosti roditelja u aktivnosti u vrtiću. Statistički značajne razlike u saradnji sa roditeljima dece sa smetnjama i bez smetnji postoje na pojedinim pitanjima, ali na subskalama u celini nema značajnih razlika. U zaključku je ukazano na intervencije koje je potrebno preduzeti na planu saradnje roditelja i vaspitača kako bi efekti na razvoj dece bili bolji.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Partnership between preschool institution and parents from the standpoint of preschool teachers, Saradnja predškolske ustanove i roditelja iz ugla vaspitača",
pages = "187-165",
number = "2",
volume = "17",
doi = "10.5937/specedreh17-16592"
}

Jelić, M., Stojković, I.,& Markov, Z.. (2018). Partnership between preschool institution and parents from the standpoint of preschool teachers. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd., 17(2), 165-187.
https://doi.org/10.5937/specedreh17-16592

Jelić M, Stojković I, Markov Z. Partnership between preschool institution and parents from the standpoint of preschool teachers. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2018;17(2):165-187.
doi:10.5937/specedreh17-16592 .

Jelić, Marija, Stojković, Irena, Markov, Zagorka, "Partnership between preschool institution and parents from the standpoint of preschool teachers" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 17, no. 2 (2018):165-187,
https://doi.org/10.5937/specedreh17-16592 . .

TY  - CONF
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2845
C3  - Knjiga rezimea 8. Kongresa psihoterapeuta Srbije sa temom 'Razum i sećajnost u psihoterapiji” (u okviru manifestacije) 23. Kongres evropske asocijacije za psihoterapiju
T1  - Iracionalno mišljenje kod dece iz perspektive racionalno-emotivno-bihejvioralne terapije
EP  - 58
SP  - 58
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2845
ER  - 

@conference{
author = "Stojković, Irena",
year = "2018",
journal = "Knjiga rezimea 8. Kongresa psihoterapeuta Srbije sa temom 'Razum i sećajnost u psihoterapiji” (u okviru manifestacije) 23. Kongres evropske asocijacije za psihoterapiju",
title = "Iracionalno mišljenje kod dece iz perspektive racionalno-emotivno-bihejvioralne terapije",
pages = "58-58",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2845"
}

Stojković, I.. (2018). Iracionalno mišljenje kod dece iz perspektive racionalno-emotivno-bihejvioralne terapije. in Knjiga rezimea 8. Kongresa psihoterapeuta Srbije sa temom 'Razum i sećajnost u psihoterapiji” (u okviru manifestacije) 23. Kongres evropske asocijacije za psihoterapiju, 58-58.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2845

Stojković I. Iracionalno mišljenje kod dece iz perspektive racionalno-emotivno-bihejvioralne terapije. in Knjiga rezimea 8. Kongresa psihoterapeuta Srbije sa temom 'Razum i sećajnost u psihoterapiji” (u okviru manifestacije) 23. Kongres evropske asocijacije za psihoterapiju. 2018;:58-58.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2845 .

Stojković, Irena, "Iracionalno mišljenje kod dece iz perspektive racionalno-emotivno-bihejvioralne terapije" in Knjiga rezimea 8. Kongresa psihoterapeuta Srbije sa temom 'Razum i sećajnost u psihoterapiji” (u okviru manifestacije) 23. Kongres evropske asocijacije za psihoterapiju (2018):58-58,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2845 .

TY  - CONF
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2844
AB  - U radu analiziramo interakciju između dece tipičnog razvoja i dece sa
smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji od ranog detinjstva do
adolescencije. Teorijska polazišta čine teorija razvoja empatije Martina
Hofmana, teorija razvoja socijalnog preuzimanja uloga Robertra Selmana i
teorija razvoja prosocijalnog suđenja Nensi Ajzenberg. U skladu sa tim može se
očekivati da sa uzrastom interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa
smetnjama u razvoju napreduje u kvalitativnom smislu odnosno da deca
pokazuju napredak u razumevanju dece sa smetnjama u razvoju i da to bude
praćeno intenzivnijom interakcijom sa njima.
Međutim, nalazi empirijskih studija su nesaglasni i samo delimično
pružaju podršku navedenim očekivanjima. Većina studija ukazuje da je
interakcija između dece sa smetnjama u razvoju i dece bez smetnji u razvoju
retka u svim periodima odrastanja i da su deca sa smetnjama u razvoju većinom
neprihvaćena od strane vršnjaka. Rezultati istraživanja ukazuju i da su deca sa
smetnjama u razvoju češće od druge dece žrtve vršnjačkog nasilja. Navedeni
nalazi mogu se delimično objasniti teorijskim koncepcijama o vršnjačkim
odnosima i prijateljstvima.
Metodološka ograničenja koja otežavaju zaključivanje na osnovu
postojećih studija primena su različitih metoda i instrumenata za procenu
interakcije, mali opseg ispitivanih uzrasta u pojedinačim studijama i retko
korišćenje longitudinalnog pristupa. U radu je, takođe, dat pregled intervencija Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju
16
za unapređenje socijalne interakcije između dece tipičnog razvoja i dece sa
smetnjama u razvoju u različitim periodima odrastanja.
PB  - Škola za osnovno obrazovanje i vaspitanje učenika sa smetnjama u razvoju „6.
oktobar“
C3  - Zbornik rezimea I Stručno-naučne konferencije sa međunarodnim učešćem 'Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju”
C3  - „Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i
Socijalne zaštite osoba sa smetnjama u
Razvoju“
Zbornik rezimea
T1  - Interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji
EP  - 16
SP  - 15
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2844
ER  - 

@conference{
author = "Stojković, Irena",
year = "2018",
abstract = "U radu analiziramo interakciju između dece tipičnog razvoja i dece sa
smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji od ranog detinjstva do
adolescencije. Teorijska polazišta čine teorija razvoja empatije Martina
Hofmana, teorija razvoja socijalnog preuzimanja uloga Robertra Selmana i
teorija razvoja prosocijalnog suđenja Nensi Ajzenberg. U skladu sa tim može se
očekivati da sa uzrastom interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa
smetnjama u razvoju napreduje u kvalitativnom smislu odnosno da deca
pokazuju napredak u razumevanju dece sa smetnjama u razvoju i da to bude
praćeno intenzivnijom interakcijom sa njima.
Međutim, nalazi empirijskih studija su nesaglasni i samo delimično
pružaju podršku navedenim očekivanjima. Većina studija ukazuje da je
interakcija između dece sa smetnjama u razvoju i dece bez smetnji u razvoju
retka u svim periodima odrastanja i da su deca sa smetnjama u razvoju većinom
neprihvaćena od strane vršnjaka. Rezultati istraživanja ukazuju i da su deca sa
smetnjama u razvoju češće od druge dece žrtve vršnjačkog nasilja. Navedeni
nalazi mogu se delimično objasniti teorijskim koncepcijama o vršnjačkim
odnosima i prijateljstvima.
Metodološka ograničenja koja otežavaju zaključivanje na osnovu
postojećih studija primena su različitih metoda i instrumenata za procenu
interakcije, mali opseg ispitivanih uzrasta u pojedinačim studijama i retko
korišćenje longitudinalnog pristupa. U radu je, takođe, dat pregled intervencija Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju
16
za unapređenje socijalne interakcije između dece tipičnog razvoja i dece sa
smetnjama u razvoju u različitim periodima odrastanja.",
publisher = "Škola za osnovno obrazovanje i vaspitanje učenika sa smetnjama u razvoju „6.
oktobar“",
journal = "Zbornik rezimea I Stručno-naučne konferencije sa međunarodnim učešćem 'Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju”, „Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i
Socijalne zaštite osoba sa smetnjama u
Razvoju“
Zbornik rezimea",
title = "Interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji",
pages = "16-15",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2844"
}

Stojković, I.. (2018). Interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji. in Zbornik rezimea I Stručno-naučne konferencije sa međunarodnim učešćem 'Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju”
Škola za osnovno obrazovanje i vaspitanje učenika sa smetnjama u razvoju „6.
oktobar“., 15-16.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2844

Stojković I. Interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji. in Zbornik rezimea I Stručno-naučne konferencije sa međunarodnim učešćem 'Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju”. 2018;:15-16.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2844 .

Stojković, Irena, "Interakcija između dece tipičnog razvoja i dece sa smetnjama u razvoju i razvojne promene u toj interakciji" in Zbornik rezimea I Stručno-naučne konferencije sa međunarodnim učešćem 'Specifičnosti obrazovanja, vaspitanja i socijalne zaštite osoba sa smetnjama u razvoju” (2018):15-16,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2844 .

TY  - JOUR
AU  - Stojković, Irena
AU  - Dučić, Bojan
AU  - Kaljača, Svetlana
AU  - Đorđević, Mirjana
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1171
AB  - Broad Autism Phenotype (BAP) represents a group of personality traits expressed in limitations in social relations and pragmatic speech dimension, and rigid behavior. The Broad Autism Phenotype Questionnaire (BAPQ) measures personality traits which are crucial in defining the BAP. In the present research, three studies were conducted with the general aim to create a short form of the BAPQ. Study 1 was carried out to determine the factor structure of the BAPQ in a sample of 501 students and to select items for the short form. Obtained components: Aloofness, Rigidity, and Pragmatics, corresponding to the structure of the instrument proposed by authors, accounted for 26.61% of variance. Study 2 was conducted to examine factor structure of the BAPQ short form (BAPQ-SF), in a sample of 298 students. This solution explained 45.76% of the total variance. The aim of Study 3 was to determine psychometric characteristics of the BAPQ-SF in a sample of students (N = 294). Three-factor model of the BAPQ-SF was confirmed. Correlations of the BAPQ-SF with the Autism-Spectrum Quotient (AQ) and the Delta 10 suggest convergent and discriminant validity of the BAPQ-SF.
AB  - Širi autistički fenotip (eng. Broad Autism Phenotype - BAP) predstavlja grupu crta ličnosti koje se manifestuju u vidu ograničenja u socijalnim odnosima, na dimenziji pragmatičnog govora i u rigidnom ponašanju. Upitnik šireg autističkog fenotipa (The Broad Autism Phenotype Questionnaire - BAPQ) meri crte ličnosti koje su ključne u definisanju šireg autističkog fenotipa. U ovom istraživanju su sprovedene tri studije sa opštim ciljem da se napravi kratka forma BAPQ. Prva studija je sprovedena da bi se utvrdila faktorska struktura upitnika na uzorku od 501 studenta i da se izaberu ajtemi za kratku formu. Dobijene su komponente Povučenost, Rigidnost i Pragmatika. Ove komponente odgovaraju strukturi instrumenta koju su predložili autori i objašanjavaju 26.61% varijanse. Druga studija je sprovedena da bi se ispitala faktorska struktura kratke forme BAPQ (BAPQ-SF) na uzorku od 298 studenata. Ovo rešenje objašnjava 45.76% ukupne varijanse. Cilj treće studije bio je da se utvrde psihometrijske karakteristike BAPQ-SF na uzorku studenata (N = 294). Potvrđena je trofaktorska struktura upitnika. Korelacije mera BAPQ-SF sa količnikom autističkog spektra (AQ) i Delta 10 merama govore u prilog konvergentne i diskriminativne validnosti upitnika.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Construction and psychometric evaluation of a short form of the Broad Autism Phenotype Questionnaire
T1  - Konstrukcija i psihometrijska evaluacija kratke forme Upitnika šireg autističkog fenotipa
EP  - 258
IS  - 2
SP  - 243
VL  - 51
DO  - 10.2298/PSI170619014S
ER  - 

@article{
author = "Stojković, Irena and Dučić, Bojan and Kaljača, Svetlana and Đorđević, Mirjana",
year = "2018",
abstract = "Broad Autism Phenotype (BAP) represents a group of personality traits expressed in limitations in social relations and pragmatic speech dimension, and rigid behavior. The Broad Autism Phenotype Questionnaire (BAPQ) measures personality traits which are crucial in defining the BAP. In the present research, three studies were conducted with the general aim to create a short form of the BAPQ. Study 1 was carried out to determine the factor structure of the BAPQ in a sample of 501 students and to select items for the short form. Obtained components: Aloofness, Rigidity, and Pragmatics, corresponding to the structure of the instrument proposed by authors, accounted for 26.61% of variance. Study 2 was conducted to examine factor structure of the BAPQ short form (BAPQ-SF), in a sample of 298 students. This solution explained 45.76% of the total variance. The aim of Study 3 was to determine psychometric characteristics of the BAPQ-SF in a sample of students (N = 294). Three-factor model of the BAPQ-SF was confirmed. Correlations of the BAPQ-SF with the Autism-Spectrum Quotient (AQ) and the Delta 10 suggest convergent and discriminant validity of the BAPQ-SF., Širi autistički fenotip (eng. Broad Autism Phenotype - BAP) predstavlja grupu crta ličnosti koje se manifestuju u vidu ograničenja u socijalnim odnosima, na dimenziji pragmatičnog govora i u rigidnom ponašanju. Upitnik šireg autističkog fenotipa (The Broad Autism Phenotype Questionnaire - BAPQ) meri crte ličnosti koje su ključne u definisanju šireg autističkog fenotipa. U ovom istraživanju su sprovedene tri studije sa opštim ciljem da se napravi kratka forma BAPQ. Prva studija je sprovedena da bi se utvrdila faktorska struktura upitnika na uzorku od 501 studenta i da se izaberu ajtemi za kratku formu. Dobijene su komponente Povučenost, Rigidnost i Pragmatika. Ove komponente odgovaraju strukturi instrumenta koju su predložili autori i objašanjavaju 26.61% varijanse. Druga studija je sprovedena da bi se ispitala faktorska struktura kratke forme BAPQ (BAPQ-SF) na uzorku od 298 studenata. Ovo rešenje objašnjava 45.76% ukupne varijanse. Cilj treće studije bio je da se utvrde psihometrijske karakteristike BAPQ-SF na uzorku studenata (N = 294). Potvrđena je trofaktorska struktura upitnika. Korelacije mera BAPQ-SF sa količnikom autističkog spektra (AQ) i Delta 10 merama govore u prilog konvergentne i diskriminativne validnosti upitnika.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Construction and psychometric evaluation of a short form of the Broad Autism Phenotype Questionnaire, Konstrukcija i psihometrijska evaluacija kratke forme Upitnika šireg autističkog fenotipa",
pages = "258-243",
number = "2",
volume = "51",
doi = "10.2298/PSI170619014S"
}

Stojković, I., Dučić, B., Kaljača, S.,& Đorđević, M.. (2018). Construction and psychometric evaluation of a short form of the Broad Autism Phenotype Questionnaire. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 51(2), 243-258.
https://doi.org/10.2298/PSI170619014S

Stojković I, Dučić B, Kaljača S, Đorđević M. Construction and psychometric evaluation of a short form of the Broad Autism Phenotype Questionnaire. in Psihologija. 2018;51(2):243-258.
doi:10.2298/PSI170619014S .

Stojković, Irena, Dučić, Bojan, Kaljača, Svetlana, Đorđević, Mirjana, "Construction and psychometric evaluation of a short form of the Broad Autism Phenotype Questionnaire" in Psihologija, 51, no. 2 (2018):243-258,
https://doi.org/10.2298/PSI170619014S . .

TY  - CONF
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4174
AB  - U ovom preglednom radu razmatran je kvalitet socijalne podrške i zaštite
dece bez roditeljskog staranja u kontekstu mogućnosti razvijanja njihove
socijalne kompetentnosti. Polazeći od pretpostavke da kvalitetna socijalna
podrška i zaštita dece bez roditeljskog staranja može ublažiti posledice neadekvatnog
roditeljskog staranja, analiza izdvojenih radova organizovana je
oko dva istraživačka pitanja: (1) Da li različiti oblici zaštite imaju različite
efekte na razvijanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja?
(2) Da li metode i sredstva vaspitno-korektivnog rada profesionalaca u institucijama
podstiču razvijanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog
staranja? U skladu sa ovim pitanjima u prvom delu rada dat je prikaz
dosadašnjih istraživanja o socijalnoj kompetentnosti dece bez roditeljskog
staranja poređenjem njihovog socijalnog funkcionisanja u institucijama i
hraniteljskim porodicama. Ostvaren stepen socijalne kompetentnosti i kvalitet
socijalnog funkcionisanja dece bez roditeljskog staranja razmatran je
kao pokazatelj ishoda preduzetih mera socijalne zaštite i podrške. Na tim
osnovama, u drugom delu rada kritčki su analizirane metode i sredstva vaspitno-
korektivne prakse u institucijama, a koje su u funkciji podsticanja
socijalne kompetentnosti dece. Uvidom u teorijske i empirijske nalaze naših
i stranih autora ukazano je na protektivne faktore i faktore rizika u ovoj
oblasti. Na kraju rada izvedene su implikacije za praksu u smislu podsticanja
socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja.
AB  - Research subject: In this review paper, we consider the quality of social care and
support of children without parental care as contexts of the development of their
social competence.
Methods: Assuming that the quality of social care and support of children without
parental care can buffer the consequences of improper parental care, the analysis
of selected works is organized around two research questions: (1) Do different
forms of care have different effects on the development of social competence of
children without parental care? (2) Do the methods and resources of educationalcorrective
work in institutions encourage the development of social competence
of children without parental care? In accordance with these issues, the first part
of the paper provides an overview of research on social competence of children
without parental care by comparing their social functioning in institutions and
foster families. The degree of social competence and quality of social functioning
of children without parental care is considered as a result of the undertaken
measures of social care and support.
Results: We critically analyze methods and resources of educational-intervention
practices in institutions as important factors for encouraging social competence
of children without parental care. Based on the review of theoretical and empirical
research from Serbia and other countries, protective and risk factors in this area
are highlighted.
Conclusion: The concluding part of the paper points out implications for practice
with regard to encouragement of social competence of children without parental
care.
PB  - University of Belgrade, Faculty of Special Education and Rehabilitation, Serbia / Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
C3  - Proceedings- Eurlyaid Conference 2017 „ Early Childhood Intervention: For meeting sustainable development goals of the new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.
T1  - Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja
T1  - Encouraging social competence of children without parental care
EP  - 295
SP  - 289
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4174
ER  - 

@conference{
author = "Jelić, Marija and Stojković, Irena",
year = "2017",
abstract = "U ovom preglednom radu razmatran je kvalitet socijalne podrške i zaštite
dece bez roditeljskog staranja u kontekstu mogućnosti razvijanja njihove
socijalne kompetentnosti. Polazeći od pretpostavke da kvalitetna socijalna
podrška i zaštita dece bez roditeljskog staranja može ublažiti posledice neadekvatnog
roditeljskog staranja, analiza izdvojenih radova organizovana je
oko dva istraživačka pitanja: (1) Da li različiti oblici zaštite imaju različite
efekte na razvijanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja?
(2) Da li metode i sredstva vaspitno-korektivnog rada profesionalaca u institucijama
podstiču razvijanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog
staranja? U skladu sa ovim pitanjima u prvom delu rada dat je prikaz
dosadašnjih istraživanja o socijalnoj kompetentnosti dece bez roditeljskog
staranja poređenjem njihovog socijalnog funkcionisanja u institucijama i
hraniteljskim porodicama. Ostvaren stepen socijalne kompetentnosti i kvalitet
socijalnog funkcionisanja dece bez roditeljskog staranja razmatran je
kao pokazatelj ishoda preduzetih mera socijalne zaštite i podrške. Na tim
osnovama, u drugom delu rada kritčki su analizirane metode i sredstva vaspitno-
korektivne prakse u institucijama, a koje su u funkciji podsticanja
socijalne kompetentnosti dece. Uvidom u teorijske i empirijske nalaze naših
i stranih autora ukazano je na protektivne faktore i faktore rizika u ovoj
oblasti. Na kraju rada izvedene su implikacije za praksu u smislu podsticanja
socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja., Research subject: In this review paper, we consider the quality of social care and
support of children without parental care as contexts of the development of their
social competence.
Methods: Assuming that the quality of social care and support of children without
parental care can buffer the consequences of improper parental care, the analysis
of selected works is organized around two research questions: (1) Do different
forms of care have different effects on the development of social competence of
children without parental care? (2) Do the methods and resources of educationalcorrective
work in institutions encourage the development of social competence
of children without parental care? In accordance with these issues, the first part
of the paper provides an overview of research on social competence of children
without parental care by comparing their social functioning in institutions and
foster families. The degree of social competence and quality of social functioning
of children without parental care is considered as a result of the undertaken
measures of social care and support.
Results: We critically analyze methods and resources of educational-intervention
practices in institutions as important factors for encouraging social competence
of children without parental care. Based on the review of theoretical and empirical
research from Serbia and other countries, protective and risk factors in this area
are highlighted.
Conclusion: The concluding part of the paper points out implications for practice
with regard to encouragement of social competence of children without parental
care.",
publisher = "University of Belgrade, Faculty of Special Education and Rehabilitation, Serbia / Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Proceedings- Eurlyaid Conference 2017 „ Early Childhood Intervention: For meeting sustainable development goals of the new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.",
title = "Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja, Encouraging social competence of children without parental care",
pages = "295-289",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4174"
}

Jelić, M.,& Stojković, I.. (2017). Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja. in Proceedings- Eurlyaid Conference 2017 „ Early Childhood Intervention: For meeting sustainable development goals of the new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.
University of Belgrade, Faculty of Special Education and Rehabilitation, Serbia / Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 289-295.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4174

Jelić M, Stojković I. Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja. in Proceedings- Eurlyaid Conference 2017 „ Early Childhood Intervention: For meeting sustainable development goals of the new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.. 2017;:289-295.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4174 .

Jelić, Marija, Stojković, Irena, "Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditeljskog staranja" in Proceedings- Eurlyaid Conference 2017 „ Early Childhood Intervention: For meeting sustainable development goals of the new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017. (2017):289-295,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4174 .

TY  - CONF
AU  - Jelić, Marija
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2785
C3  - U: M. Filipović, i B. Brojčin (Ed.) Eurlyaid Conference 2017; early Childhooh intervention: For meeting sustainable development goals of the new millenium, Proceedings. Beograd: Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju.
T1  - Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditelјskog staranja
EP  - 296
SP  - 289
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2785
ER  - 

@conference{
author = "Jelić, Marija and Stojković, Irena",
year = "2017",
journal = "U: M. Filipović, i B. Brojčin (Ed.) Eurlyaid Conference 2017; early Childhooh intervention: For meeting sustainable development goals of the new millenium, Proceedings. Beograd: Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju.",
title = "Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditelјskog staranja",
pages = "296-289",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2785"
}

Jelić, M.,& Stojković, I.. (2017). Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditelјskog staranja. in U: M. Filipović, i B. Brojčin (Ed.) Eurlyaid Conference 2017; early Childhooh intervention: For meeting sustainable development goals of the new millenium, Proceedings. Beograd: Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 289-296.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2785

Jelić M, Stojković I. Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditelјskog staranja. in U: M. Filipović, i B. Brojčin (Ed.) Eurlyaid Conference 2017; early Childhooh intervention: For meeting sustainable development goals of the new millenium, Proceedings. Beograd: Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju.. 2017;:289-296.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2785 .

Jelić, Marija, Stojković, Irena, "Podsticanje socijalne kompetentnosti dece bez roditelјskog staranja" in U: M. Filipović, i B. Brojčin (Ed.) Eurlyaid Conference 2017; early Childhooh intervention: For meeting sustainable development goals of the new millenium, Proceedings. Beograd: Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. (2017):289-296,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2785 .

TY  - CONF
AU  - Stojković, Irena
AU  - Markov, Zagorka
AU  - Jelić, Marija
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2732
C3  - U: M. Stančić, A. Tadić i T. Nikolić Maksić (ur.), Zbornik radova sa nacionalnog naučnog skupa Susreti pedagoga: “VasPITANjE danas''. Beograd: Institut za pedagogiju i andragogiju Filozofskog fakulteta u Beogradu i Pedagoško društvo Srbije
T1  - Korelati opažanja saradnje između roditelјa i vaspitača u predškolskim ustanovama
EP  - 132
SP  - 127
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2732
ER  - 

@conference{
author = "Stojković, Irena and Markov, Zagorka and Jelić, Marija",
year = "2017",
journal = "U: M. Stančić, A. Tadić i T. Nikolić Maksić (ur.), Zbornik radova sa nacionalnog naučnog skupa Susreti pedagoga: “VasPITANjE danas''. Beograd: Institut za pedagogiju i andragogiju Filozofskog fakulteta u Beogradu i Pedagoško društvo Srbije",
title = "Korelati opažanja saradnje između roditelјa i vaspitača u predškolskim ustanovama",
pages = "132-127",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2732"
}

Stojković, I., Markov, Z.,& Jelić, M.. (2017). Korelati opažanja saradnje između roditelјa i vaspitača u predškolskim ustanovama. in U: M. Stančić, A. Tadić i T. Nikolić Maksić (ur.), Zbornik radova sa nacionalnog naučnog skupa Susreti pedagoga: “VasPITANjE danas''. Beograd: Institut za pedagogiju i andragogiju Filozofskog fakulteta u Beogradu i Pedagoško društvo Srbije, 127-132.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2732

Stojković I, Markov Z, Jelić M. Korelati opažanja saradnje između roditelјa i vaspitača u predškolskim ustanovama. in U: M. Stančić, A. Tadić i T. Nikolić Maksić (ur.), Zbornik radova sa nacionalnog naučnog skupa Susreti pedagoga: “VasPITANjE danas''. Beograd: Institut za pedagogiju i andragogiju Filozofskog fakulteta u Beogradu i Pedagoško društvo Srbije. 2017;:127-132.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2732 .

Stojković, Irena, Markov, Zagorka, Jelić, Marija, "Korelati opažanja saradnje između roditelјa i vaspitača u predškolskim ustanovama" in U: M. Stančić, A. Tadić i T. Nikolić Maksić (ur.), Zbornik radova sa nacionalnog naučnog skupa Susreti pedagoga: “VasPITANjE danas''. Beograd: Institut za pedagogiju i andragogiju Filozofskog fakulteta u Beogradu i Pedagoško društvo Srbije (2017):127-132,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2732 .

TY  - BOOK
AU  - Stojković, Irena
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2667
AB  - Religija postoji u svim ljudskim društvima i utiče na njihove različite
sfere: na vrednosti, politiku, obrazovanje, ekonomiju, umetnost… Taj uticaj
posebno je jasno uočljiv u razdobljima značajnih istorijskih promena u društvenom
položaju religije, kao što je period od proteklih nekoliko decenija u
našoj zemlji. S obzirom na to da religija prožima različite sfere kulture, ona je
značajan činilac psihičkog funkcionisanja i razvoja osoba.
U razvojnoj psihologiji, od samih početaka te nauke, teoretičari su sagledavali
uticaj okruženja na oblikovanje ličnosti. Kada je reč o religiji, već je
Stenli Hol (Stanley Hall), koji se smatra začetnikom ove naučne oblasti, razmatrao
pitanja religijskog obrazovanja dece. Međutim, prvi sistematičan i celovit
način sagledavanja uslovljenosti psihičkog razvoja međusobnim delovanjem
osobe i njenog okruženja dao je Juri Bronfenbrener (Urie Bronfenbrenner)
u ekološkoj teoriji ljudskog razvoja, krajem sedamdesetih godina dvadesetog
veka, govoreći da je ljudski razvoj uslovljen odnosima između individue i višestrukih
nivoa okruženja, od neposrednih kao što je porodica, do širih koji
obuhvataju kulturne vrednosti, socijalne institucije, politiku i ekonomiju.
U skladu sa pionirskim postavkama Bronfenbrenerove teorije, savremena
nauka o ljudskom razvoju počiva na, ili bar teži ka, metateorijskom okviru
koji se naziva relaciono-razvojno-sistemski model (eng. relational developmental
systems model) (Lerner i sar. 2003). Za razliku od organizmičkog i
mehanističkog modela, od kojih prvi razvoj sagledava kao pre svega uslovljen
činiocima ličnosti i organizma, dok drugi naglašava uticaje sredine na
jedinku, u relaciono-razvojno-sistemskom modelu razvoj se sagledava kao
uslovljen međusobnim delovanjem bioloških činilaca organizma, psiholoških
karakteristika osobe i činilaca koji potiču iz socijalnog okruženja, pri čemu se
naglašavaju promene tokom vremena u samoj osobi, u okruženju, kao i promene
u njihovom međusobnom odnosu.
Iz navedene osnovne karakteristike relaciono-razvojno-sistemskog modela,
a to je usmerenost na međusobni odnos osobe koja se razvija i okruženja
kao osnovnu jedinicu proučavanja, proizlaze i sledeće dve značajne odrednice
ovog modela: naglašavanje aktivne uloge osobe u vlastitom razvoju i sagledavanje
značaja kulturnih i istorijskih uticaja na razvoj. U pogledu orijentacije
empirijskih istraživanja, model se karakteriše težnjom ka objedinjenju, kako
u smislu primene i povezivanja različitih teorijskih perspektiva u cilju objašnjenja
pojava, tako i u smislu korišćenja i kvalitativne i kvantitativne metodologije
i povezivanja osnovnih i primenjenih istraživanja.Promene u društvenom položaju religije i u religioznosti, koje se odvijaju
u našoj sredini, empirijski su istraživane u okviru različitih naučnih oblasti
– sociologije, antropologije, etnologije i socijalne psihologije. Međutim, razvojno-
psihološko istraživanje religioznosti u našoj sredini je izostalo, ako izuzmemo
neka od istraživanja sociologa i socijalnih psihologa u kojima je razmatran
uticaj porodice i verske tradicije i obrazovanja na religioznost mladih osoba.
U našem radu nastojali smo da istražimo razvoj religioznosti mladih
osoba u našoj sredini. Pri tome, težili smo da obuhvatimo različite aspekte
religioznosti i njihov razvoj: sadržaj verovanja, religijski identitet i motivaciju.
Ovako široko osmišljenom istraživanju može se, možda, zameriti nedostatak
jedinstvenog teorijskog okvira kao polazišta. Međutim, mi smo se odlučili za
takav pristup vođeni znatiželjom i težnjom ka upoznavanju religioznog razvoja
kao celovitog procesa. Upoznavanje razvoja religioznosti, koje je predmet
ovog rada, može predstavljati početak daljih istraživanja o povezanosti religije,
kao društvenog sistema, i religioznosti osoba, sa drugim sferama njihovog
psihičkog razvoja.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
T1  - Razvoj religioznosti mladih
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2667
ER  - 

@book{
author = "Stojković, Irena",
year = "2017",
abstract = "Religija postoji u svim ljudskim društvima i utiče na njihove različite
sfere: na vrednosti, politiku, obrazovanje, ekonomiju, umetnost… Taj uticaj
posebno je jasno uočljiv u razdobljima značajnih istorijskih promena u društvenom
položaju religije, kao što je period od proteklih nekoliko decenija u
našoj zemlji. S obzirom na to da religija prožima različite sfere kulture, ona je
značajan činilac psihičkog funkcionisanja i razvoja osoba.
U razvojnoj psihologiji, od samih početaka te nauke, teoretičari su sagledavali
uticaj okruženja na oblikovanje ličnosti. Kada je reč o religiji, već je
Stenli Hol (Stanley Hall), koji se smatra začetnikom ove naučne oblasti, razmatrao
pitanja religijskog obrazovanja dece. Međutim, prvi sistematičan i celovit
način sagledavanja uslovljenosti psihičkog razvoja međusobnim delovanjem
osobe i njenog okruženja dao je Juri Bronfenbrener (Urie Bronfenbrenner)
u ekološkoj teoriji ljudskog razvoja, krajem sedamdesetih godina dvadesetog
veka, govoreći da je ljudski razvoj uslovljen odnosima između individue i višestrukih
nivoa okruženja, od neposrednih kao što je porodica, do širih koji
obuhvataju kulturne vrednosti, socijalne institucije, politiku i ekonomiju.
U skladu sa pionirskim postavkama Bronfenbrenerove teorije, savremena
nauka o ljudskom razvoju počiva na, ili bar teži ka, metateorijskom okviru
koji se naziva relaciono-razvojno-sistemski model (eng. relational developmental
systems model) (Lerner i sar. 2003). Za razliku od organizmičkog i
mehanističkog modela, od kojih prvi razvoj sagledava kao pre svega uslovljen
činiocima ličnosti i organizma, dok drugi naglašava uticaje sredine na
jedinku, u relaciono-razvojno-sistemskom modelu razvoj se sagledava kao
uslovljen međusobnim delovanjem bioloških činilaca organizma, psiholoških
karakteristika osobe i činilaca koji potiču iz socijalnog okruženja, pri čemu se
naglašavaju promene tokom vremena u samoj osobi, u okruženju, kao i promene
u njihovom međusobnom odnosu.
Iz navedene osnovne karakteristike relaciono-razvojno-sistemskog modela,
a to je usmerenost na međusobni odnos osobe koja se razvija i okruženja
kao osnovnu jedinicu proučavanja, proizlaze i sledeće dve značajne odrednice
ovog modela: naglašavanje aktivne uloge osobe u vlastitom razvoju i sagledavanje
značaja kulturnih i istorijskih uticaja na razvoj. U pogledu orijentacije
empirijskih istraživanja, model se karakteriše težnjom ka objedinjenju, kako
u smislu primene i povezivanja različitih teorijskih perspektiva u cilju objašnjenja
pojava, tako i u smislu korišćenja i kvalitativne i kvantitativne metodologije
i povezivanja osnovnih i primenjenih istraživanja.Promene u društvenom položaju religije i u religioznosti, koje se odvijaju
u našoj sredini, empirijski su istraživane u okviru različitih naučnih oblasti
– sociologije, antropologije, etnologije i socijalne psihologije. Međutim, razvojno-
psihološko istraživanje religioznosti u našoj sredini je izostalo, ako izuzmemo
neka od istraživanja sociologa i socijalnih psihologa u kojima je razmatran
uticaj porodice i verske tradicije i obrazovanja na religioznost mladih osoba.
U našem radu nastojali smo da istražimo razvoj religioznosti mladih
osoba u našoj sredini. Pri tome, težili smo da obuhvatimo različite aspekte
religioznosti i njihov razvoj: sadržaj verovanja, religijski identitet i motivaciju.
Ovako široko osmišljenom istraživanju može se, možda, zameriti nedostatak
jedinstvenog teorijskog okvira kao polazišta. Međutim, mi smo se odlučili za
takav pristup vođeni znatiželjom i težnjom ka upoznavanju religioznog razvoja
kao celovitog procesa. Upoznavanje razvoja religioznosti, koje je predmet
ovog rada, može predstavljati početak daljih istraživanja o povezanosti religije,
kao društvenog sistema, i religioznosti osoba, sa drugim sferama njihovog
psihičkog razvoja.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
title = "Razvoj religioznosti mladih",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2667"
}

Stojković, I.. (2017). Razvoj religioznosti mladih. 
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2667

Stojković I. Razvoj religioznosti mladih. 2017;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2667 .

Stojković, Irena, "Razvoj religioznosti mladih" (2017),
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2667 .