TY  - CONF
AU  - Veselinović, Marijana
AU  - Stekić, Dunja
AU  - Zec, Milja
AU  - Marjanović, Milkica
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5267
AB  - Komunikacija predstavlja osnovni oblik ljudskog ponašanja tokom kog se vrši proces prenošenja
informacija, ideja, misli i stavova i u odnosu na cilj komunikacije može biti verbalna ili
neverbalna. Cilj rada je utvrđivanje uspešnosti srednjoškolaca sa oštećenjem vida u verbalnoj i
neverbalnoj komunikaciji i utvđivanje razlika u odnosu na sociodemografske kategorije. U
istraživanju je učestvovalo 30 srednjoškolaca sa oštećenjem vida (46.7% slepih, 53.3%
slabovidih), oba pola (56.7% ženskog pola), uzrasta od 15 do 19 godina (AS = 16.70, SD = 1.18).
Korišćena je prilagođena Skala za ispitivanje socijalnih veština za srednjoškolce (Social Skills:
A check list of important skills for those gratuading from high school). Rezultati su pokazali da
se srednjoškolci sa oštećenjem vida u odnosu na pol ne razlikuju u komunikaciji, ali se razlikuju
u odnosu na kategoriju oštećenja vida u neverbalnoj komunikaciji (F = 2.27, p < 0.05). Takođe
se ne razlikuju u odnosu na obrazovni smer, ali su se razlike pojavile u odnosu na uspeh u školi
tj. učenici sa odličnim uspehom su se pokazali bolji u verbalnoj komunikaciji (F = 5.06, df1 = 3,
df2 = 26, p < 0.05). Nalazi impliciraju da na razvoj oba vida komunikacije treba intenzivnije raditi
sa slepim srrednjoškolcima, ali i sa onima sa nižim školskim uspehom.
AB  - Communication is a basic form of human behavior during which the process takes place of transmitting information, ideas, thoughts and attitudes and in relation to the goal of communication can be verbal or non-verbal. The aim of this paper is to determine the success of high school students with visual impairment in verbal and non-verbal communication. The study involved 30 high school students with visual impairment (46.7% blind, 53.3% visually impaired), both sexes (56.7% female), aged 15 to 19 years (AS = 16.70, SD = 1.18). For this study was used an adapted Social Skills Scale (Social Skills: A checklist of important skills for those gratuading from high school). The results showed that high school students with visual impairment do not differ in gender in communication, but differ in the category of visual impairment in nonverbal communication (t = 2.27, p < 0.05). They also do not differ in relation to the educational direction, but the differences appeared in relation to the success in school, actually students with excellent results proved to be better in verbal communication (F = 5.06, df1 = 3, df2 = 26, p < 0.05). The findings imply that the development of both types of communication should be done more intensively with blind high school students, but also with those with lower school success.
PB  - Udruženje za podršku i kreativni razvoj djece i mladih
PB  - Edukacijsko-rehabilitacijski fakultet, Univerzitet u Tuzli
C3  - Unapređenje kvalitete života djece i mladih,Tematski zbornik
T1  - Verbalna i neverbalna komunikacija srednjoškolaca sa oštećenjem vida
T1  - Verbal and nonverbal communication of high school students with visual impairment
EP  - 609
SP  - 599
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5267
ER  - 

@conference{
author = "Veselinović, Marijana and Stekić, Dunja and Zec, Milja and Marjanović, Milkica",
year = "2022",
abstract = "Komunikacija predstavlja osnovni oblik ljudskog ponašanja tokom kog se vrši proces prenošenja
informacija, ideja, misli i stavova i u odnosu na cilj komunikacije može biti verbalna ili
neverbalna. Cilj rada je utvrđivanje uspešnosti srednjoškolaca sa oštećenjem vida u verbalnoj i
neverbalnoj komunikaciji i utvđivanje razlika u odnosu na sociodemografske kategorije. U
istraživanju je učestvovalo 30 srednjoškolaca sa oštećenjem vida (46.7% slepih, 53.3%
slabovidih), oba pola (56.7% ženskog pola), uzrasta od 15 do 19 godina (AS = 16.70, SD = 1.18).
Korišćena je prilagođena Skala za ispitivanje socijalnih veština za srednjoškolce (Social Skills:
A check list of important skills for those gratuading from high school). Rezultati su pokazali da
se srednjoškolci sa oštećenjem vida u odnosu na pol ne razlikuju u komunikaciji, ali se razlikuju
u odnosu na kategoriju oštećenja vida u neverbalnoj komunikaciji (F = 2.27, p < 0.05). Takođe
se ne razlikuju u odnosu na obrazovni smer, ali su se razlike pojavile u odnosu na uspeh u školi
tj. učenici sa odličnim uspehom su se pokazali bolji u verbalnoj komunikaciji (F = 5.06, df1 = 3,
df2 = 26, p < 0.05). Nalazi impliciraju da na razvoj oba vida komunikacije treba intenzivnije raditi
sa slepim srrednjoškolcima, ali i sa onima sa nižim školskim uspehom., Communication is a basic form of human behavior during which the process takes place of transmitting information, ideas, thoughts and attitudes and in relation to the goal of communication can be verbal or non-verbal. The aim of this paper is to determine the success of high school students with visual impairment in verbal and non-verbal communication. The study involved 30 high school students with visual impairment (46.7% blind, 53.3% visually impaired), both sexes (56.7% female), aged 15 to 19 years (AS = 16.70, SD = 1.18). For this study was used an adapted Social Skills Scale (Social Skills: A checklist of important skills for those gratuading from high school). The results showed that high school students with visual impairment do not differ in gender in communication, but differ in the category of visual impairment in nonverbal communication (t = 2.27, p < 0.05). They also do not differ in relation to the educational direction, but the differences appeared in relation to the success in school, actually students with excellent results proved to be better in verbal communication (F = 5.06, df1 = 3, df2 = 26, p < 0.05). The findings imply that the development of both types of communication should be done more intensively with blind high school students, but also with those with lower school success.",
publisher = "Udruženje za podršku i kreativni razvoj djece i mladih, Edukacijsko-rehabilitacijski fakultet, Univerzitet u Tuzli",
journal = "Unapređenje kvalitete života djece i mladih,Tematski zbornik",
title = "Verbalna i neverbalna komunikacija srednjoškolaca sa oštećenjem vida, Verbal and nonverbal communication of high school students with visual impairment",
pages = "609-599",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5267"
}

Veselinović, M., Stekić, D., Zec, M.,& Marjanović, M.. (2022). Verbalna i neverbalna komunikacija srednjoškolaca sa oštećenjem vida. in Unapređenje kvalitete života djece i mladih,Tematski zbornik
Udruženje za podršku i kreativni razvoj djece i mladih., 599-609.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5267

Veselinović M, Stekić D, Zec M, Marjanović M. Verbalna i neverbalna komunikacija srednjoškolaca sa oštećenjem vida. in Unapređenje kvalitete života djece i mladih,Tematski zbornik. 2022;:599-609.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5267 .

Veselinović, Marijana, Stekić, Dunja, Zec, Milja, Marjanović, Milkica, "Verbalna i neverbalna komunikacija srednjoškolaca sa oštećenjem vida" in Unapređenje kvalitete života djece i mladih,Tematski zbornik (2022):599-609,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5267 .

TY  - JOUR
AU  - Zec, Milja
AU  - Stekić, Dunja
AU  - Marjanović, Milkica
AU  - Veselinović, Marijana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5268
AB  - Glas je “alat” kojim određene grupe zaposlenih osobaobavljajusvoj posao. Postoje razni faktori koji mogu izazvati poremećaj glasa, ali se ističe da je zamor
glasa, usled njegovog aktivnog korišćenja zbog zahteva posla, jedan od najčešćih.Cilj
ovog istraživanja bio je ispitati samoprocenu vrsta vokalnog zamora predavačau odnosu
na godine radnog staža i radne sate u nedelji.U istraživanju su dobrovoljno učestvovala
203 ispitanika, životne dobi od 25 do 68 godina (AS =45.39, SD = 8.26), uglavnom ženskog pola (n = 200). Ispitanici su učitelji i nastavnici, u najvećem procentu zaposleni od
20 do 30 godina u nastavničkom poslu (35.96%) i najšće rade od 20 do 25 sati nedeljno
(48.28%). Rezultati su pokazali da ispitanici u podjedankoj meri osećajuzamor glasa bez
obzira koliki im je radni staž i koliko sati nedeljno predaju. Najučestalije vrste vokalnog
zamora, koje se javljaju među predavačima, su promuklost, kratak dah, pucanje glasa i
šuman glas. Statistički značajne razlike su se pojavile u vezi gubitka glasa (χ2= 12.43, df
= 3, p = .006) gde je pokazano da zaposleni od 20 do 30 godina radnog staža učestalije
osećaju ovu vrtsu vokalnog zamora. Takođe se razlika pojavila i u vezi dubljeg glasa
nego inače (χ2=9.12, df = 2 , p =.028) tj. ispitanici koji su zaposleni od 10 do 20 godina
osećaju ovu tegobu u većoj meri nego ostale tegobe. S obzirom da predavači spadaju u
grupu osoba kod kojih se često javlja zamor glasa, neophodno je organizovati edukaciju
o načinu očuvanja i prevenciji nastanka ovih zdravstvenih problema.
AB  - Voice is a “tool of trade” used by a certain group of employees to do their job. There are various factors that can cause voice disorder, but it is pointed out that voice fatigue caused by to its active use due to job requirements is one of the most common. The aim of this research was to examine the self-assessment of the type of vocal fatigue of the teachers in relation to the years of work experience and working hours per week. The questionnaire wasanswered by 203 respondents, aged 25 to 68 (AS = 45.39, SD = 8.26), mostly female (n = 200), who participated in the research voluntarily. The respondents were in the highest percentage employed from 20 to 30 years in teaching (35.96%) and most often work from 20 to 25 hours per week (48.28%). The results showed that the respondents equally felt the fatigue of the voice, regardless of their length of service and how many hours per week they teach. The most common types of vocal fatigue that occur among lecturers are hoarseness, shortness of breath, voice cracking, and noisy voice. Statistically significant differences appeared in relation to voice loss (χ2 = 12.43, df = 3, p = .006) where it was shown that employees from 20 to 30 years of service experience this type of vocal fatigue more often. There was also a difference regarding a deeper voice than usual (χ2 = 9.12, df = 2, p = .028), ie. respondents who have been employed for 10 to 20 years experience this problem to a greater extent than other problems. Conclusion: Since lecturers belong to the group of people who often experience voice fatigue, it is necessary to organize education on how to preserve and prevent these health problems.
PB  - Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije
PB  - Filološki fakultet u Beogradu
PB  - Filozofski fakultet u Novom Sadu
T2  - Primenjena lingvistika
T1  - Samoprocena zamora glasa kod nastavnika
T1  - Self-assessment of teachers’ voice fatigue
IS  - 3
SP  - 35
VL  - 22
VL  - 46
DO  - https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.3
ER  - 

@article{
author = "Zec, Milja and Stekić, Dunja and Marjanović, Milkica and Veselinović, Marijana",
year = "2021",
abstract = "Glas je “alat” kojim određene grupe zaposlenih osobaobavljajusvoj posao. Postoje razni faktori koji mogu izazvati poremećaj glasa, ali se ističe da je zamor
glasa, usled njegovog aktivnog korišćenja zbog zahteva posla, jedan od najčešćih.Cilj
ovog istraživanja bio je ispitati samoprocenu vrsta vokalnog zamora predavačau odnosu
na godine radnog staža i radne sate u nedelji.U istraživanju su dobrovoljno učestvovala
203 ispitanika, životne dobi od 25 do 68 godina (AS =45.39, SD = 8.26), uglavnom ženskog pola (n = 200). Ispitanici su učitelji i nastavnici, u najvećem procentu zaposleni od
20 do 30 godina u nastavničkom poslu (35.96%) i najšće rade od 20 do 25 sati nedeljno
(48.28%). Rezultati su pokazali da ispitanici u podjedankoj meri osećajuzamor glasa bez
obzira koliki im je radni staž i koliko sati nedeljno predaju. Najučestalije vrste vokalnog
zamora, koje se javljaju među predavačima, su promuklost, kratak dah, pucanje glasa i
šuman glas. Statistički značajne razlike su se pojavile u vezi gubitka glasa (χ2= 12.43, df
= 3, p = .006) gde je pokazano da zaposleni od 20 do 30 godina radnog staža učestalije
osećaju ovu vrtsu vokalnog zamora. Takođe se razlika pojavila i u vezi dubljeg glasa
nego inače (χ2=9.12, df = 2 , p =.028) tj. ispitanici koji su zaposleni od 10 do 20 godina
osećaju ovu tegobu u većoj meri nego ostale tegobe. S obzirom da predavači spadaju u
grupu osoba kod kojih se često javlja zamor glasa, neophodno je organizovati edukaciju
o načinu očuvanja i prevenciji nastanka ovih zdravstvenih problema., Voice is a “tool of trade” used by a certain group of employees to do their job. There are various factors that can cause voice disorder, but it is pointed out that voice fatigue caused by to its active use due to job requirements is one of the most common. The aim of this research was to examine the self-assessment of the type of vocal fatigue of the teachers in relation to the years of work experience and working hours per week. The questionnaire wasanswered by 203 respondents, aged 25 to 68 (AS = 45.39, SD = 8.26), mostly female (n = 200), who participated in the research voluntarily. The respondents were in the highest percentage employed from 20 to 30 years in teaching (35.96%) and most often work from 20 to 25 hours per week (48.28%). The results showed that the respondents equally felt the fatigue of the voice, regardless of their length of service and how many hours per week they teach. The most common types of vocal fatigue that occur among lecturers are hoarseness, shortness of breath, voice cracking, and noisy voice. Statistically significant differences appeared in relation to voice loss (χ2 = 12.43, df = 3, p = .006) where it was shown that employees from 20 to 30 years of service experience this type of vocal fatigue more often. There was also a difference regarding a deeper voice than usual (χ2 = 9.12, df = 2, p = .028), ie. respondents who have been employed for 10 to 20 years experience this problem to a greater extent than other problems. Conclusion: Since lecturers belong to the group of people who often experience voice fatigue, it is necessary to organize education on how to preserve and prevent these health problems.",
publisher = "Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije, Filološki fakultet u Beogradu, Filozofski fakultet u Novom Sadu",
journal = "Primenjena lingvistika",
title = "Samoprocena zamora glasa kod nastavnika, Self-assessment of teachers’ voice fatigue",
number = "3",
pages = "35",
volume = "22, 46",
doi = "https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.3"
}

Zec, M., Stekić, D., Marjanović, M.,& Veselinović, M.. (2021). Samoprocena zamora glasa kod nastavnika. in Primenjena lingvistika
Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije., 22(3), 35.
https://doi.org/https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.3

Zec M, Stekić D, Marjanović M, Veselinović M. Samoprocena zamora glasa kod nastavnika. in Primenjena lingvistika. 2021;22(3):35.
doi:https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.3 .

Zec, Milja, Stekić, Dunja, Marjanović, Milkica, Veselinović, Marijana, "Samoprocena zamora glasa kod nastavnika" in Primenjena lingvistika, 22, no. 3 (2021):35,
https://doi.org/https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.3 . .

TY  - JOUR
AU  - Stekić, Dunja
AU  - Veselinović, Marijana
AU  - Zec, Milja
AU  - Marjanović, Milkica
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5269
AB  - Rana pismenost predstavlja veštine i znanja povezane sa opismenjavanjem koje dete usvaja od ranog uzrasta, pre formalnog obrazovanja. Aktivnosti koje
podsticajno utiču na njihov razvoj su, pretežno, vezane sa upotrebu slikovnica koje predstavljaju prvu knjigu sa kojom se dete sreće, bez obzira da li je u pitanju dete tipične
populacije ili slepo dete. Sadžaji taktilne slikovnice su redukovani i prikazani reljefno,
u skladu sa detetovim načinom funkcionisanja. Cilj ovoga rada je da upoznamo javnost
sa pojmom i značajem taktilne slikovnice za ranu pismenost, da istaknemo preporuke za
njeno pravljenje, ali i da se osvrnemo na razloge njihove nedostupnosti slepoj ili slabovidoj deci i njihovim roditeljima.
AB  - Early literacy refers to the skills and knowledge related to literacy that a child acquires from an early age, before formal education. Activities that stimulate their development are mostly related to the use of picture-books that generally represent the first type of books that a child encounters, regardless of whether it is a child of a typical population or a blind child. The contents of the tactile picture book are reduced and displayed in relief, in accordance with the child’s way of functioning. The aim of this paper is to raise the awareness about the concept and significance of tactile picturebooks, to highlight some of the recommendations for their creation, as well as to look at the reasons for their high unavailability to blind children and their parents.
PB  - Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije
PB  - Filološki fakultet u Beogradu
PB  - Filozofski fakultet u Novom Sadu
T2  - Primenjena lingvistika
T1  - Taktilne slikovnice za slepu decu - osvrt na značaj za ranu pismenost
T1  - Tactile picture-books for blind children – the importance for their early literacy development
EP  - 75
IS  - 5
SP  - 63
VL  - 22
DO  - https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.5
ER  - 

@article{
author = "Stekić, Dunja and Veselinović, Marijana and Zec, Milja and Marjanović, Milkica",
year = "2021",
abstract = "Rana pismenost predstavlja veštine i znanja povezane sa opismenjavanjem koje dete usvaja od ranog uzrasta, pre formalnog obrazovanja. Aktivnosti koje
podsticajno utiču na njihov razvoj su, pretežno, vezane sa upotrebu slikovnica koje predstavljaju prvu knjigu sa kojom se dete sreće, bez obzira da li je u pitanju dete tipične
populacije ili slepo dete. Sadžaji taktilne slikovnice su redukovani i prikazani reljefno,
u skladu sa detetovim načinom funkcionisanja. Cilj ovoga rada je da upoznamo javnost
sa pojmom i značajem taktilne slikovnice za ranu pismenost, da istaknemo preporuke za
njeno pravljenje, ali i da se osvrnemo na razloge njihove nedostupnosti slepoj ili slabovidoj deci i njihovim roditeljima., Early literacy refers to the skills and knowledge related to literacy that a child acquires from an early age, before formal education. Activities that stimulate their development are mostly related to the use of picture-books that generally represent the first type of books that a child encounters, regardless of whether it is a child of a typical population or a blind child. The contents of the tactile picture book are reduced and displayed in relief, in accordance with the child’s way of functioning. The aim of this paper is to raise the awareness about the concept and significance of tactile picturebooks, to highlight some of the recommendations for their creation, as well as to look at the reasons for their high unavailability to blind children and their parents.",
publisher = "Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije, Filološki fakultet u Beogradu, Filozofski fakultet u Novom Sadu",
journal = "Primenjena lingvistika",
title = "Taktilne slikovnice za slepu decu - osvrt na značaj za ranu pismenost, Tactile picture-books for blind children – the importance for their early literacy development",
pages = "75-63",
number = "5",
volume = "22",
doi = "https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.5"
}

Stekić, D., Veselinović, M., Zec, M.,& Marjanović, M.. (2021). Taktilne slikovnice za slepu decu - osvrt na značaj za ranu pismenost. in Primenjena lingvistika
Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije., 22(5), 63-75.
https://doi.org/https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.5

Stekić D, Veselinović M, Zec M, Marjanović M. Taktilne slikovnice za slepu decu - osvrt na značaj za ranu pismenost. in Primenjena lingvistika. 2021;22(5):63-75.
doi:https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.5 .

Stekić, Dunja, Veselinović, Marijana, Zec, Milja, Marjanović, Milkica, "Taktilne slikovnice za slepu decu - osvrt na značaj za ranu pismenost" in Primenjena lingvistika, 22, no. 5 (2021):63-75,
https://doi.org/https://doi.org/10.18485/primling.2021.22.5 . .