@article{
author = "Bakoč, Andrijana and Kaljača, Svetlana and Langher, V.",
year = "2019",
abstract = "In recent decades, the phenomenon of social competence, especially in people with intellectual disability, has attracted the attention of numerous researchers. The slow development and limitations in socialization of these people are one of the basic characteristics of the state of intellectual disability. The aim of this research was to determine the differences between students with mild intellectual disability and students of typical development in relation to achievements that reflect the level of development of their social competence. The sample included 50 students with mild intellectual disability, as an experimental group, and 50 students of typical development, as a control group. The respondents were of both genders, aged between seven and twelve (M=9.80, SD=1.34). The School Social Behavior Scale, Second Edition, Merrell, 2002 was used in the research. The results showed that students of typical development achieved a statistically significantly higher overall score on the Social Competence Scale (p=0.000), as well as on Peer Relations, Self-Management, and Academic Behavior subscales (p=0.000). Most (66%) students with mild intellectual disability had an average level of social competence, while the majority (56%) of typically developing students were in the category of highly functional behavior. The statistical significance of gender and social competence was determined only in relation to the skills of Self-management (p=0,047), while it was also determined in relation to the total score on the Scale (p=0.045), as well as to the skills in the field of Academic behavior (p= 0.026) in the control group. Girls were better than boys in both groups. With regard to age, a statistically significant difference was detected only on the Peer Relations subscale (p=0.029). The older respondents in the experimental group were better at interpersonal relationships than the younger ones. There was no statistically significant difference in achievements between the respondents of the typical development of different age groups. The obtained results confirm the importance of this problem in the population of people with intellectual disabilities and impose the need for further study, as well as providing support from the earliest age and appropriate intervention programs., Poslednjih decenija fenomen socijalne kompetencije, naročito kod osoba s intelektualnom ometenošću, privlači pažnju brojnih istraživača. Usporen razvoj i ograničenja u socijalizaciji ovih osoba predstavljaju jednu od bazičnih karakteristika stanja intelektualne ometenosti. Cilj istraživanja jeste utvrđivanje razlika između učenika s lakom intelektualnom ometenošću i učenika tipičnog razvoja u odnosu na postignuća koja odražavaju nivo razvijenosti njihove socijalne kompetencije. Uzorkom je obuhvaćeno 50 učenika sa lakom intelektualnom ometenošću koji su činili eksperimentalnu grupu i 50 učenika tipičnog razvoja, koji su činili kontrolnu grupu. Obuhvaćeni su ispitanici oba pola, kalendarskog uzrasta od sedam do dvanaest godina (AS=9,80, SD=1,34). U istraživanju je korišćena Skala socijalnog ponašanja u školi (School Social Behavior Scale, Second Edition, Merrell, 2002). Rezultati su pokazali da učenici tipičnog razvoja ostvaruju statistički značajno viši opšti skor na Skali socijalne kompetencije (p=0,000), kao i na subskalama Odnosi sa vršnjacima, Upravljanje sopstvenim ponašanjem i Akademsko ponašanje (p=0,000). Većina (66%) učenika s lakom intelektualnom ometenošću ima prosečno razvijenu socijalnu kompetenciju, dok se većina (56%) učenika tipičnog razvoja grupiše u kategoriji visoko funkcionalnog ponašanja. Statistička značajnost odnosa pola i socijalne kompetencije utvrđena je samo u odnosu na veštine Upravljanja sopstvenim ponašanjem (p=0,047), a u kontrolnoj grupi i u odnosu na ukupan skor na Skali (p=0,045), kao i na veštine u oblasti Akademskog ponašanja (p=0,026). Devojčice su bile bolje od dečaka u obe grupe. U odnosu na uzrast detektovana je statistički značajna razlika samo na subskali Odnosi sa vršnjacima (p=0,029). Stariji ispitanici u ekperimentalnoj grupi bili su bolji u interpersonalnim odnosima od mlađih. Između ispitanika tipičnog razvoja različitih uzrasnih grupa nije utvrđena statistički značajna razlika u postignućima. Dobijeni rezultati potvrđuju važnost ove problematike u populaciji osoba sa intelektualnom ometenošću i nameću potrebu za daljim proučavanjem, kao i pružanjem podrške od najranijeg doba i primenu odgovarajućih programa intervencije.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Quality of social competence of students with mild intellectual disability in school environment, Kvalitet socijalne kompetentnosti učenika sa lakom intelektualnom ometenošću u školskom okruženju",
pages = "41-9",
number = "1",
volume = "18",
doi = "10.5937/specedreh18-17588"
}
