TY  - CONF
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Popović, Vesna
AU  - Bogićević, Dragana
PY  - 2024
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5411
AB  - Participativni pozorišni modeli, u literaturi često prepoznati pod terminom primenjeno pozorište, decenijama se aktivno koriste u osnaživanju različitih osetljivih
grupa i pokazuju svoje pozitivne efekte kako na same učesnike tako i na socijalnu sredinu
u kojoj se predstave stvaraju i izvode. Međutim, potencijali ovih modela nedovoljno su
istraženi u domenu rada na povezivanju i osnaživanju pripadnika raznovrsnih osetljivih
grupa na međunarodnom nivou. Sa ciljem izvođenja zaključaka o potencijalima
metodologije primenjenog pozorišta u kontekstu aktivnog uključivanja i osnaživanja
pripradnika osetljivih grupa kroz proces pripreme međunarodne inkluzivne pozorišne
predstave, pokrenut je, od strane CEPORA – Centra za pozitivan razvoj dece i omladine,
projekat „T.O.U.C.H - Theatre Outreach: Unravelling Connections in Humans“
(„Pozorište van pozorišta: Otkrivanje povezanosti među ljudima“), koji je podržan kroz
EU program Kreativna Evropa. U periodu od septembra 2022. godine do marta 2023.
godine okupljene su tri grupe učesnika – mladi bez roditeljskog staranja iz Srbije, osobe
sa invaliditetom iz Italije i mladi nezaposleni iz Hrvatske, a proces svake grupe vodio je
po jedan dramski pedagog. Svaki tim učestvovao je u 10 pripremnih radionica, nakon
čega su se okupili na intenzivnom osmodnevnom događaju u Vršcu. Kroz seriju od 28
sesija primenjenog pozorišta učesnici su istraživali teme percepcije sebe i drugih i barijere
sa kojima se pripadnici njihove grupe suočavaju. Predstava „(Ne)vidljivi“, nastala na
osnovu sadržaja koji su učesnici iznedrili, sastoji se iz kolaža od tri priče (prateći
specifične izazove tri ciljne grupe uključene u projekat) i prikazuje položaj pripadnika
ovih osetljivih grupa i prepreke sa kojima se suočavaju zbog prisustva predrasuda i
stereotipa u društvu. Sama predstava je interaktivnog karaktera, te nakon izvođenja sledi
diskusija između publike i glumaca koja simbolično omogućava rušenje barijera.
Predstava je izvedena 6 puta na 3 međunarodne turneje u Srbiji, Italiji i Hrvatskoj, kao i
u 31 školi u Beogradu, Palermu i Zagrebu, gde je svaka grupa radila na povezivanju
učesnika sa mladima iz svoje lokalne sredine. Rezultati evaluacije testiranja modela
potvrdili su pozitivne efekte metodologije primenjenog pozorišta na same učesnike, na
međusobno povezivanje i razumevanje učesnika iz sve tri zemlje, kao i na publiku koja je
prisustvovala izvođenjima.
PB  - Društvo defektologa Srbije
C3  - Dani defektologa Srbije, zbornik rezimea
T1  - Potencijali pozorišta za socijalno uključivanje osetljivih grupa: testiranje modela participativnog pozorišnog procesa u međunarodnom kontekstu
EP  - 182
SP  - 182
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5411
ER  - 

@conference{
author = "Bukvić Branković, Lidija and Popović-Ćitić, Branislava and Popović, Vesna and Bogićević, Dragana",
year = "2024",
abstract = "Participativni pozorišni modeli, u literaturi često prepoznati pod terminom primenjeno pozorište, decenijama se aktivno koriste u osnaživanju različitih osetljivih
grupa i pokazuju svoje pozitivne efekte kako na same učesnike tako i na socijalnu sredinu
u kojoj se predstave stvaraju i izvode. Međutim, potencijali ovih modela nedovoljno su
istraženi u domenu rada na povezivanju i osnaživanju pripadnika raznovrsnih osetljivih
grupa na međunarodnom nivou. Sa ciljem izvođenja zaključaka o potencijalima
metodologije primenjenog pozorišta u kontekstu aktivnog uključivanja i osnaživanja
pripradnika osetljivih grupa kroz proces pripreme međunarodne inkluzivne pozorišne
predstave, pokrenut je, od strane CEPORA – Centra za pozitivan razvoj dece i omladine,
projekat „T.O.U.C.H - Theatre Outreach: Unravelling Connections in Humans“
(„Pozorište van pozorišta: Otkrivanje povezanosti među ljudima“), koji je podržan kroz
EU program Kreativna Evropa. U periodu od septembra 2022. godine do marta 2023.
godine okupljene su tri grupe učesnika – mladi bez roditeljskog staranja iz Srbije, osobe
sa invaliditetom iz Italije i mladi nezaposleni iz Hrvatske, a proces svake grupe vodio je
po jedan dramski pedagog. Svaki tim učestvovao je u 10 pripremnih radionica, nakon
čega su se okupili na intenzivnom osmodnevnom događaju u Vršcu. Kroz seriju od 28
sesija primenjenog pozorišta učesnici su istraživali teme percepcije sebe i drugih i barijere
sa kojima se pripadnici njihove grupe suočavaju. Predstava „(Ne)vidljivi“, nastala na
osnovu sadržaja koji su učesnici iznedrili, sastoji se iz kolaža od tri priče (prateći
specifične izazove tri ciljne grupe uključene u projekat) i prikazuje položaj pripadnika
ovih osetljivih grupa i prepreke sa kojima se suočavaju zbog prisustva predrasuda i
stereotipa u društvu. Sama predstava je interaktivnog karaktera, te nakon izvođenja sledi
diskusija između publike i glumaca koja simbolično omogućava rušenje barijera.
Predstava je izvedena 6 puta na 3 međunarodne turneje u Srbiji, Italiji i Hrvatskoj, kao i
u 31 školi u Beogradu, Palermu i Zagrebu, gde je svaka grupa radila na povezivanju
učesnika sa mladima iz svoje lokalne sredine. Rezultati evaluacije testiranja modela
potvrdili su pozitivne efekte metodologije primenjenog pozorišta na same učesnike, na
međusobno povezivanje i razumevanje učesnika iz sve tri zemlje, kao i na publiku koja je
prisustvovala izvođenjima.",
publisher = "Društvo defektologa Srbije",
journal = "Dani defektologa Srbije, zbornik rezimea",
title = "Potencijali pozorišta za socijalno uključivanje osetljivih grupa: testiranje modela participativnog pozorišnog procesa u međunarodnom kontekstu",
pages = "182-182",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5411"
}

Bukvić Branković, L., Popović-Ćitić, B., Popović, V.,& Bogićević, D.. (2024). Potencijali pozorišta za socijalno uključivanje osetljivih grupa: testiranje modela participativnog pozorišnog procesa u međunarodnom kontekstu. in Dani defektologa Srbije, zbornik rezimea
Društvo defektologa Srbije., 182-182.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5411

Bukvić Branković L, Popović-Ćitić B, Popović V, Bogićević D. Potencijali pozorišta za socijalno uključivanje osetljivih grupa: testiranje modela participativnog pozorišnog procesa u međunarodnom kontekstu. in Dani defektologa Srbije, zbornik rezimea. 2024;:182-182.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5411 .

Bukvić Branković, Lidija, Popović-Ćitić, Branislava, Popović, Vesna, Bogićević, Dragana, "Potencijali pozorišta za socijalno uključivanje osetljivih grupa: testiranje modela participativnog pozorišnog procesa u međunarodnom kontekstu" in Dani defektologa Srbije, zbornik rezimea (2024):182-182,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5411 .

TY  - CONF
AU  - Bogićević, Dragana
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Trajković, Marija
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5310
AB  - School or student engagement is widely recognized as a multidimensional construct
that encompasses three aspects of engagement – cognitive, behavioral, and emotional.
Previous research has linked student engagement to various positive developmental
outcomes such as academic achievement, prosocial behavior, and sense of belonging to
the school. Examining school engagement and its relationship with prosocial behavior
is especially important in high school, when engagement is known to decline. Therefore,
the aim of this study is to examine whether adolescents’ school engagement is
associated with prosocial behavior among high school students.
The research sample consisted of 766 students (61.1% female) from four high schools in
Serbia, age from 15 to 19 (M = 16.36, SD = 1.04). School engagement was assessed by Delaware Student Engagement Scale (four-point Likert-type scale, α = .90). The results
of the confirmatory factor analysis did not yield three separate factors, but instead
showed that the items of the behavioral and cognitive engagement subscales were best
represented by one factor. Thus, the scale consists of only two subscales:
cognitive/behavioral engagement (8 items, α = .89) and emotional engagement (4
items, α = .90). Data on prosocial behavior were collected using the prosocial subscale
of The Strengths and Difficulties Questionnaire (5 items, α = .84).
The results show that school engagement is statistically significantly positively
correlated with students’ prosocial behavior. Students with higher scores on the
engagement scale exhibit more prosocial behaviors (r = .64, p = <.001). In addition, a
stronger relationship is found between students' cognitive-behavioral engagement and
prosocial behaviors (r = .65, p = <.001), compared to emotional engagement (r = .46, p =
<.001). The correlation remains significant even when age and gender of respondents
are taken into account.
The results of this study suggest that school engagement can be a powerful resource
for prevention practice and the promotion of prosocial behavior, and that it would be
useful to plan interventions that promote active engagement of students in school.
PB  - University of Novi Sad, Faculty of Philosophy
C3  - Current Trends in Psychology 2023
T1  - Student engagement and prosocial behavior in high school students
EP  - 116
SP  - 115
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5310
ER  - 

@conference{
author = "Bogićević, Dragana and Bukvić Branković, Lidija and Trajković, Marija and Popović-Ćitić, Branislava",
year = "2023",
abstract = "School or student engagement is widely recognized as a multidimensional construct
that encompasses three aspects of engagement – cognitive, behavioral, and emotional.
Previous research has linked student engagement to various positive developmental
outcomes such as academic achievement, prosocial behavior, and sense of belonging to
the school. Examining school engagement and its relationship with prosocial behavior
is especially important in high school, when engagement is known to decline. Therefore,
the aim of this study is to examine whether adolescents’ school engagement is
associated with prosocial behavior among high school students.
The research sample consisted of 766 students (61.1% female) from four high schools in
Serbia, age from 15 to 19 (M = 16.36, SD = 1.04). School engagement was assessed by Delaware Student Engagement Scale (four-point Likert-type scale, α = .90). The results
of the confirmatory factor analysis did not yield three separate factors, but instead
showed that the items of the behavioral and cognitive engagement subscales were best
represented by one factor. Thus, the scale consists of only two subscales:
cognitive/behavioral engagement (8 items, α = .89) and emotional engagement (4
items, α = .90). Data on prosocial behavior were collected using the prosocial subscale
of The Strengths and Difficulties Questionnaire (5 items, α = .84).
The results show that school engagement is statistically significantly positively
correlated with students’ prosocial behavior. Students with higher scores on the
engagement scale exhibit more prosocial behaviors (r = .64, p = <.001). In addition, a
stronger relationship is found between students' cognitive-behavioral engagement and
prosocial behaviors (r = .65, p = <.001), compared to emotional engagement (r = .46, p =
<.001). The correlation remains significant even when age and gender of respondents
are taken into account.
The results of this study suggest that school engagement can be a powerful resource
for prevention practice and the promotion of prosocial behavior, and that it would be
useful to plan interventions that promote active engagement of students in school.",
publisher = "University of Novi Sad, Faculty of Philosophy",
journal = "Current Trends in Psychology 2023",
title = "Student engagement and prosocial behavior in high school students",
pages = "116-115",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5310"
}

Bogićević, D., Bukvić Branković, L., Trajković, M.,& Popović-Ćitić, B.. (2023). Student engagement and prosocial behavior in high school students. in Current Trends in Psychology 2023
University of Novi Sad, Faculty of Philosophy., 115-116.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5310

Bogićević D, Bukvić Branković L, Trajković M, Popović-Ćitić B. Student engagement and prosocial behavior in high school students. in Current Trends in Psychology 2023. 2023;:115-116.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5310 .

Bogićević, Dragana, Bukvić Branković, Lidija, Trajković, Marija, Popović-Ćitić, Branislava, "Student engagement and prosocial behavior in high school students" in Current Trends in Psychology 2023 (2023):115-116,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5310 .

TY  - CONF
AU  - Bogićević, Dragana
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Trajković, Marija
AU  - Kovačević-Lepojević, Marina
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5135
AB  - School or student engagement is widely recognized as a multidimensional construct that encompasses three aspects of engagement – cognitive, behavioral and emotional. Research suggests that school engagement is associated with multiple students outcomes, including academic achievement, school completion, and social-emotional adjustment. Therefore, the aim of this study is to assess the engagement of high school students and to examine differences in the level of engagement by gender and age so that we can determine which students are at greater risk for various negative outcomes. Data on students’ engagement were collected using the Delaware Student Engagement Scale (four-point Likert-type scale). The results of the confirmatory factor analysis did not yield three separate factors, but instead showed that the items of the behavioral and cognitive engagement subscales were best represented by one factor. Thus, the scale consists of only two subscales: cognitive/behavioral engagement (8 items) and emotional engagement (4 items). The sample consisted of 860 students (59.6% female) from Belgrade secondary schools, aged from 15 to 19 (M =16.38, SD = 1.05). The results show that students are engaged to a considerable extent at the cognitive/behavioral level (M = 3.22, SD = 0.66) and to a lesser extent at the emotional level (M = 2.85, SD = 0.91). When looking at the total scores on the cognitive/behavioral engagement subscale, statistically significant difference in the level of engagement by gender were found, t(786) = 2.29, p = < 0.05, d = 0.17, indicating a slightly higher engagement of female students, while no such differences were found on the emotional engagement subscale, t(798) = 1.67, p = .10, d = 0.12. In addition, a weak negative correlation was found between student age and level of engagement on the cognitive/behavioral (r = -.15, p < .001) and emotional engagement subscales (r = -.22, p < .001). In summary, the results of this study showed that high school students’ engagement is at middle level, with girls being slightly more engaged in cognitive/behavioral aspects and younger students generally more engaged compared to older ones. This knowledge is is important from the perspective of prevention science and strengthening protective factors in the school environment, such as student engagement, that can contribute to positive developmental outcomes of students.
PB  - Faculty of Philosophy, University of Belgrade
C3  - XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology
T1  - School engagement of high school students: Gender and age differences
EP  - 118
SP  - 118
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5135
ER  - 

@conference{
author = "Bogićević, Dragana and Popović-Ćitić, Branislava and Bukvić Branković, Lidija and Trajković, Marija and Kovačević-Lepojević, Marina",
year = "2023",
abstract = "School or student engagement is widely recognized as a multidimensional construct that encompasses three aspects of engagement – cognitive, behavioral and emotional. Research suggests that school engagement is associated with multiple students outcomes, including academic achievement, school completion, and social-emotional adjustment. Therefore, the aim of this study is to assess the engagement of high school students and to examine differences in the level of engagement by gender and age so that we can determine which students are at greater risk for various negative outcomes. Data on students’ engagement were collected using the Delaware Student Engagement Scale (four-point Likert-type scale). The results of the confirmatory factor analysis did not yield three separate factors, but instead showed that the items of the behavioral and cognitive engagement subscales were best represented by one factor. Thus, the scale consists of only two subscales: cognitive/behavioral engagement (8 items) and emotional engagement (4 items). The sample consisted of 860 students (59.6% female) from Belgrade secondary schools, aged from 15 to 19 (M =16.38, SD = 1.05). The results show that students are engaged to a considerable extent at the cognitive/behavioral level (M = 3.22, SD = 0.66) and to a lesser extent at the emotional level (M = 2.85, SD = 0.91). When looking at the total scores on the cognitive/behavioral engagement subscale, statistically significant difference in the level of engagement by gender were found, t(786) = 2.29, p = < 0.05, d = 0.17, indicating a slightly higher engagement of female students, while no such differences were found on the emotional engagement subscale, t(798) = 1.67, p = .10, d = 0.12. In addition, a weak negative correlation was found between student age and level of engagement on the cognitive/behavioral (r = -.15, p < .001) and emotional engagement subscales (r = -.22, p < .001). In summary, the results of this study showed that high school students’ engagement is at middle level, with girls being slightly more engaged in cognitive/behavioral aspects and younger students generally more engaged compared to older ones. This knowledge is is important from the perspective of prevention science and strengthening protective factors in the school environment, such as student engagement, that can contribute to positive developmental outcomes of students.",
publisher = "Faculty of Philosophy, University of Belgrade",
journal = "XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology",
title = "School engagement of high school students: Gender and age differences",
pages = "118-118",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5135"
}

Bogićević, D., Popović-Ćitić, B., Bukvić Branković, L., Trajković, M.,& Kovačević-Lepojević, M.. (2023). School engagement of high school students: Gender and age differences. in XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology
Faculty of Philosophy, University of Belgrade., 118-118.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5135

Bogićević D, Popović-Ćitić B, Bukvić Branković L, Trajković M, Kovačević-Lepojević M. School engagement of high school students: Gender and age differences. in XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology. 2023;:118-118.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5135 .

Bogićević, Dragana, Popović-Ćitić, Branislava, Bukvić Branković, Lidija, Trajković, Marija, Kovačević-Lepojević, Marina, "School engagement of high school students: Gender and age differences" in XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology (2023):118-118,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5135 .

TY  - CONF
AU  - Trajković, Marija
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić Branković, Lidija
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5136
AB  - Intercultural sensitivity of students is becoming an increasingly important topic for intercultural education and society. Intercultural sensitivity is defined as an individual's ability to develop a positive emotion towards understanding and appreciating cultural differences in order to promote appropriate and effective behavior in intercultural communication. In order to examine the level of intercultural sensitivity of students, a survey was conducted on a sample of 475 students (64.8% female), aged 13–19 years (M = 15.61; SD = 1.49), who attend primary (26.5% of students) and secondary schools in Belgrade. The instrument Intercultural Sensitivity Scale (ISS) was used to assess intercultural sensitivity. A short explanation was written to the students that there are a large number of cultures in the world that differ from each other in terms of customs, traditions and language, and that all people have the opportunity to interact with people from different culture. Students were asked to evaluate their own opinions and feelings in such situations. ISS is a five-point Likert-type scale, which consists of a total of 24 items, further divided into five subscales: Interaction engagement (e.g. “I enjoy interacting with people from different cultures”), Respect for cultural differences (e.g. “I respect the values of people from different cultures”), Interaction confidence (e.g. “I am pretty sure of myself in interacting with people from different cultures”), Interaction enjoyment (e.g. “I get upset easily when interacting with people from different cultures”) and Interaction attentiveness (measure social behaviors related to personal ability of attentiveness and perceptiveness in interactions; e.g. “I am sensitive to my culturally-distinct counterpart’s subtle meanings during our interaction”). The internal reliability of the scale was good (α = .88). The mean global ISS score was 4 ± .57. When the scores on the subscales are observed, the students record the highest score on the Respect for cultural diversity subscale (M = 4.30; SD = .76), and the lowest on the Interaction attentiveness subscale (M = 3.27; SD = .95). Female students are more interculturally sensitive than male students, both in terms of the total score (t(467) = -7.36, p < 0.01, d = .69), and in the scores on all subscales. Also, it was established that the level of intercultural sensitivity of students increases with age (r = 0.2, p < 0.01), that is, secondary school students are more interculturally sensitive than elementary school students (t(474) = 3.83, p < 0.01, d = .44), which can be explained by richer experience in diverse interactions at an older age. This trend is also observed on all subscales, except for the Interaction attentiveness subscale. The obtained results can serve as a basis for designing educational interventions or programs aimed at developing students' intercultural sensitivity. The above is particularly significant if we consider the importance of intercultural sensitivity for the student's life and active participation in a multicultural and intercultural society.
PB  - Faculty of Philosophy, University of Belgrade
C3  - XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology
T1  - Intercultural sensitivity of primary and secondary school students in Belgrade: Gender and age specificities
EP  - 89
SP  - 89
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5136
ER  - 

@conference{
author = "Trajković, Marija and Popović-Ćitić, Branislava and Bukvić Branković, Lidija",
year = "2023",
abstract = "Intercultural sensitivity of students is becoming an increasingly important topic for intercultural education and society. Intercultural sensitivity is defined as an individual's ability to develop a positive emotion towards understanding and appreciating cultural differences in order to promote appropriate and effective behavior in intercultural communication. In order to examine the level of intercultural sensitivity of students, a survey was conducted on a sample of 475 students (64.8% female), aged 13–19 years (M = 15.61; SD = 1.49), who attend primary (26.5% of students) and secondary schools in Belgrade. The instrument Intercultural Sensitivity Scale (ISS) was used to assess intercultural sensitivity. A short explanation was written to the students that there are a large number of cultures in the world that differ from each other in terms of customs, traditions and language, and that all people have the opportunity to interact with people from different culture. Students were asked to evaluate their own opinions and feelings in such situations. ISS is a five-point Likert-type scale, which consists of a total of 24 items, further divided into five subscales: Interaction engagement (e.g. “I enjoy interacting with people from different cultures”), Respect for cultural differences (e.g. “I respect the values of people from different cultures”), Interaction confidence (e.g. “I am pretty sure of myself in interacting with people from different cultures”), Interaction enjoyment (e.g. “I get upset easily when interacting with people from different cultures”) and Interaction attentiveness (measure social behaviors related to personal ability of attentiveness and perceptiveness in interactions; e.g. “I am sensitive to my culturally-distinct counterpart’s subtle meanings during our interaction”). The internal reliability of the scale was good (α = .88). The mean global ISS score was 4 ± .57. When the scores on the subscales are observed, the students record the highest score on the Respect for cultural diversity subscale (M = 4.30; SD = .76), and the lowest on the Interaction attentiveness subscale (M = 3.27; SD = .95). Female students are more interculturally sensitive than male students, both in terms of the total score (t(467) = -7.36, p < 0.01, d = .69), and in the scores on all subscales. Also, it was established that the level of intercultural sensitivity of students increases with age (r = 0.2, p < 0.01), that is, secondary school students are more interculturally sensitive than elementary school students (t(474) = 3.83, p < 0.01, d = .44), which can be explained by richer experience in diverse interactions at an older age. This trend is also observed on all subscales, except for the Interaction attentiveness subscale. The obtained results can serve as a basis for designing educational interventions or programs aimed at developing students' intercultural sensitivity. The above is particularly significant if we consider the importance of intercultural sensitivity for the student's life and active participation in a multicultural and intercultural society.",
publisher = "Faculty of Philosophy, University of Belgrade",
journal = "XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology",
title = "Intercultural sensitivity of primary and secondary school students in Belgrade: Gender and age specificities",
pages = "89-89",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5136"
}

Trajković, M., Popović-Ćitić, B.,& Bukvić Branković, L.. (2023). Intercultural sensitivity of primary and secondary school students in Belgrade: Gender and age specificities. in XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology
Faculty of Philosophy, University of Belgrade., 89-89.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5136

Trajković M, Popović-Ćitić B, Bukvić Branković L. Intercultural sensitivity of primary and secondary school students in Belgrade: Gender and age specificities. in XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology. 2023;:89-89.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5136 .

Trajković, Marija, Popović-Ćitić, Branislava, Bukvić Branković, Lidija, "Intercultural sensitivity of primary and secondary school students in Belgrade: Gender and age specificities" in XXIX scientific conference: Empirical studies in psychology (2023):89-89,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5136 .

TY  - CONF
AU  - Popović Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Trajković, Marija
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5051
AB  - Rezilijentnost se široko određuje kao kapacitet sistema da anticipira, adaptira i reorganizuje sebe u uslovima nedaća na načine koji promovišu i održavaju njegovo uspešno funkcionisanje. Danas nema spora da je ovaj kapacitet rezultat facilitativnih interakcija sa kopostojećim podređenim i nadređenim sistemima koji omogućavaju da sistem ili njegovi delovi dobro funkcionišu tokom i nakon napada, poremećaja ili stresa. Uvažavajući zahtev savremene nauke o rezilijentnosti da se u obzir uzmu multipli sistemi ili nivoi sistema (biološki, psihološki, socijalni, veštački i prirodni), sve veći broj naučnika, sudeći po novijim generacijama studija u humanim i prirodnim naukama, preusmerava interesovanje sa objašnjenja rezilijentnosti unutar jednog sistema na razvijanje multisistemskih modela koji uvažavaju recipročne interakcije između sistema tokom suočavanja sa spoljašnjim ili unutrašnjim pretnjama njihovoj stabilnosti. Pregledom literature iz različitih disciplina utvrđeno je da procesi koji promovišu rezilijentnost mogu biti veoma različiti u zavisnosti od konteksta u kome se pojavljuju, te da se u osnovi razlikuje najmanje pet procesa koji stoje u vezi sa rezilijentnošću, a to su: perzistencija, rezistencija, oporavak, adaptacija i transformacija. Prva dva procesa ne zahtevaju menjanje sistema i u tom smislu prethode aktiviranju rezilijentnosti, dok preostala tri doprinose promenama koje sisteme čine održivijim u kontekstima nedaća. U radu će biti predstavljeno na koji način sistemi, koji su u riziku da budi preplavljeni unutrašnjim i spoljašnjim stresorima, mogu, kroz procese perzistencije i rezistencije, nastaviti da funkcionišu bez promena i zadržati svoje uobičajeno ponašanje, te kako se, kroz procese oporavka, adaptacije i transformacije, sistemi pod stresom ili nakon napada mogu kretati ka novom režimu ponašanja, odnosno menjati na način da budu održiviji u kontekstima nedaća. Dodatno, u cilju razumevanja procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela, biće ukazano na značaj uvažavanja praga stabilnosti, sprega povratnih informacija i kompromisa između sistema, te činjenice da procesi rezilijentnosti nisu agentični, tj. da sistemi ne biraju jednu strategiju suočavanja u odnosu na druge, već, umesto toga, optimizuju svoje funkcionisanje korišćenjem kopostojećih sistema za resurse koji različite strategije čine manje ili više izvodljivim.
PB  - Društvo defektologa Srbije
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
C3  - Dani defektologa Srbije, stručno-naučna кonferencija sa međunarodnim učešćem; Zlatibor 16-19. februar 2023
T1  - Razumevanje procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5051
ER  - 

@conference{
author = "Popović Ćitić, Branislava and Bukvić Branković, Lidija and Trajković, Marija",
year = "2023",
abstract = "Rezilijentnost se široko određuje kao kapacitet sistema da anticipira, adaptira i reorganizuje sebe u uslovima nedaća na načine koji promovišu i održavaju njegovo uspešno funkcionisanje. Danas nema spora da je ovaj kapacitet rezultat facilitativnih interakcija sa kopostojećim podređenim i nadređenim sistemima koji omogućavaju da sistem ili njegovi delovi dobro funkcionišu tokom i nakon napada, poremećaja ili stresa. Uvažavajući zahtev savremene nauke o rezilijentnosti da se u obzir uzmu multipli sistemi ili nivoi sistema (biološki, psihološki, socijalni, veštački i prirodni), sve veći broj naučnika, sudeći po novijim generacijama studija u humanim i prirodnim naukama, preusmerava interesovanje sa objašnjenja rezilijentnosti unutar jednog sistema na razvijanje multisistemskih modela koji uvažavaju recipročne interakcije između sistema tokom suočavanja sa spoljašnjim ili unutrašnjim pretnjama njihovoj stabilnosti. Pregledom literature iz različitih disciplina utvrđeno je da procesi koji promovišu rezilijentnost mogu biti veoma različiti u zavisnosti od konteksta u kome se pojavljuju, te da se u osnovi razlikuje najmanje pet procesa koji stoje u vezi sa rezilijentnošću, a to su: perzistencija, rezistencija, oporavak, adaptacija i transformacija. Prva dva procesa ne zahtevaju menjanje sistema i u tom smislu prethode aktiviranju rezilijentnosti, dok preostala tri doprinose promenama koje sisteme čine održivijim u kontekstima nedaća. U radu će biti predstavljeno na koji način sistemi, koji su u riziku da budi preplavljeni unutrašnjim i spoljašnjim stresorima, mogu, kroz procese perzistencije i rezistencije, nastaviti da funkcionišu bez promena i zadržati svoje uobičajeno ponašanje, te kako se, kroz procese oporavka, adaptacije i transformacije, sistemi pod stresom ili nakon napada mogu kretati ka novom režimu ponašanja, odnosno menjati na način da budu održiviji u kontekstima nedaća. Dodatno, u cilju razumevanja procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela, biće ukazano na značaj uvažavanja praga stabilnosti, sprega povratnih informacija i kompromisa između sistema, te činjenice da procesi rezilijentnosti nisu agentični, tj. da sistemi ne biraju jednu strategiju suočavanja u odnosu na druge, već, umesto toga, optimizuju svoje funkcionisanje korišćenjem kopostojećih sistema za resurse koji različite strategije čine manje ili više izvodljivim.",
publisher = "Društvo defektologa Srbije, Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Dani defektologa Srbije, stručno-naučna кonferencija sa međunarodnim učešćem; Zlatibor 16-19. februar 2023",
title = "Razumevanje procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5051"
}

Popović Ćitić, B., Bukvić Branković, L.,& Trajković, M.. (2023). Razumevanje procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela. in Dani defektologa Srbije, stručno-naučna кonferencija sa međunarodnim učešćem; Zlatibor 16-19. februar 2023
Društvo defektologa Srbije..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5051

Popović Ćitić B, Bukvić Branković L, Trajković M. Razumevanje procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela. in Dani defektologa Srbije, stručno-naučna кonferencija sa međunarodnim učešćem; Zlatibor 16-19. februar 2023. 2023;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5051 .

Popović Ćitić, Branislava, Bukvić Branković, Lidija, Trajković, Marija, "Razumevanje procesa rezilijentnosti iz ugla multisistemskog modela" in Dani defektologa Srbije, stručno-naučna кonferencija sa međunarodnim učešćem; Zlatibor 16-19. februar 2023 (2023),
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5051 .

TY  - CONF
AU  - Trajković, Marija
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Kovačević-Lepojević, Marina
AU  - Paraušić, Ana
PY  - 2023
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5285
AB  - Kulturalne kompetencije nastavnika smatraju se ključnom pretpostavkom uvažavanja različitosti, kreiranja klime međusobnog razumevanja, poštovanja i ravnopravne saradnje u školi. U cilju ispitivanja samoprocene kulturalnih kompetencija, realizovano je istraživanje na uzorku od 254 nastavnika srednjih škola. Instrument koji je korišćen u istraživanju je Skala za samoprocenu kulturalnih kompetencija osoblja škole. Rezultati pokazuju da nastavnici, generalno, na relativno visokom nivou ocenjuju sopstvene kulturalne kompetencije. Samoprocena kulturalnih kompetencija nastavnika značajno zavisi od pola i dužine radnog staža u obrazovanju. Uz uvažavanje ključnih nedostataka istraživanja, može se izvesti zaključak o zadovoljavajućem nivou kulturalnih kompetencija nastavnika srednjih škola, ali i o jasnom prostoru za njihovo dalje unapređivanje. Istaknuto mesto na tom planu zavređuju programi stručnog usavršavanja nastavnika, kao i inkorporiranje sadržaja kojim se obrađuju teme kulturalnih kompetencija u kurikulume obrazovanja budućeg nastavničkog kadra.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Filozofski fakultet, Institut za pedagogiju i andragogiju i Pedagoško društvo Srbije
C3  - U potrazi za kvalitetnim obrazovanjem i vaspitanjem: izazovi i moguća rešenja
T1  - Kulturalne kompetencije u obrazovno-vaspitnoj praksi: samoprocena nastavnika srednjih škola
EP  - 160
SP  - 157
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5285
ER  - 

@conference{
author = "Trajković, Marija and Popović-Ćitić, Branislava and Bukvić Branković, Lidija and Kovačević-Lepojević, Marina and Paraušić, Ana",
year = "2023",
abstract = "Kulturalne kompetencije nastavnika smatraju se ključnom pretpostavkom uvažavanja različitosti, kreiranja klime međusobnog razumevanja, poštovanja i ravnopravne saradnje u školi. U cilju ispitivanja samoprocene kulturalnih kompetencija, realizovano je istraživanje na uzorku od 254 nastavnika srednjih škola. Instrument koji je korišćen u istraživanju je Skala za samoprocenu kulturalnih kompetencija osoblja škole. Rezultati pokazuju da nastavnici, generalno, na relativno visokom nivou ocenjuju sopstvene kulturalne kompetencije. Samoprocena kulturalnih kompetencija nastavnika značajno zavisi od pola i dužine radnog staža u obrazovanju. Uz uvažavanje ključnih nedostataka istraživanja, može se izvesti zaključak o zadovoljavajućem nivou kulturalnih kompetencija nastavnika srednjih škola, ali i o jasnom prostoru za njihovo dalje unapređivanje. Istaknuto mesto na tom planu zavređuju programi stručnog usavršavanja nastavnika, kao i inkorporiranje sadržaja kojim se obrađuju teme kulturalnih kompetencija u kurikulume obrazovanja budućeg nastavničkog kadra.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Filozofski fakultet, Institut za pedagogiju i andragogiju i Pedagoško društvo Srbije",
journal = "U potrazi za kvalitetnim obrazovanjem i vaspitanjem: izazovi i moguća rešenja",
title = "Kulturalne kompetencije u obrazovno-vaspitnoj praksi: samoprocena nastavnika srednjih škola",
pages = "160-157",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5285"
}

Trajković, M., Popović-Ćitić, B., Bukvić Branković, L., Kovačević-Lepojević, M.,& Paraušić, A.. (2023). Kulturalne kompetencije u obrazovno-vaspitnoj praksi: samoprocena nastavnika srednjih škola. in U potrazi za kvalitetnim obrazovanjem i vaspitanjem: izazovi i moguća rešenja
Univerzitet u Beogradu – Filozofski fakultet, Institut za pedagogiju i andragogiju i Pedagoško društvo Srbije., 157-160.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5285

Trajković M, Popović-Ćitić B, Bukvić Branković L, Kovačević-Lepojević M, Paraušić A. Kulturalne kompetencije u obrazovno-vaspitnoj praksi: samoprocena nastavnika srednjih škola. in U potrazi za kvalitetnim obrazovanjem i vaspitanjem: izazovi i moguća rešenja. 2023;:157-160.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5285 .

Trajković, Marija, Popović-Ćitić, Branislava, Bukvić Branković, Lidija, Kovačević-Lepojević, Marina, Paraušić, Ana, "Kulturalne kompetencije u obrazovno-vaspitnoj praksi: samoprocena nastavnika srednjih škola" in U potrazi za kvalitetnim obrazovanjem i vaspitanjem: izazovi i moguća rešenja (2023):157-160,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5285 .

TY  - JOUR
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Stojanović, Marija
AU  - Kovačević-Lepojević, Marina
AU  - Paraušić, Ana
AU  - Kovačević, Milica
PY  - 2022
UR  - http://ipir.ipisr.org.rs/handle/123456789/803
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5369
AB  - Proces socijalno-emocionalnog učenja ocenjuje se važnim faktorom akademskog postignuća,pozitivnog socijalnog ponašanja i adekvatnog emocionalnog funkcionisanja učenika.Uvažavajući značaj primene nastavnih praksi koje promovišu socijalno-emocionalno učenje,realizovano je istraživanje sa ciljem procene percepcije nastavnika o učestalosti i uspešnostikorišćenja nastavnih praksi u uslovima pandemijskog obrazovanja, i to onih koje su primarnousmerene na pozitivne socijalne interakcije. Na uzorku od 817 nastavnika osnovnih škola,primenom anketnog upitnika zasnovanog na samoproceni, utvrđeno je da nastavnici uspešnoi na redovnom nivou primenjuju prakse zasnovane na toplini i podršci, te odgovarajućemgovoru nastavnika, dok nešto ređe i sa manje uspeha koriste prakse vezane za disciplinu orijentisanu na učenike, kao i one koje su usmerene na odgovornost i izbor. Zaključuje se daprakse koje promovišu socijalno-emocionalno učenje jesu prisutne u vaspitno-obrazovnomradu tokom pandemije, ali da prostor za njihovo unapređenje, primarno kroz razvijanjekompetencija nastavnika za primenu tehnika socijalno-emocionalnog učenja, postoji.
AB  - Proces socijalno-emocionalnog učenja ocenjuje se važnim faktorom akademskog postignuća, pozitivnog socijalnog ponašanja i adekvatnog emocionalnog funkcionisanja učenika. Uvažavajući značaj primene nastavnih praksi koje promovišu socijalno-emocionalno učenje, realizovano je istraživanje sa ciljem procene percepcije nastavnika o učestalosti i uspešnosti korišćenja nastavnih praksi u uslovima pandemijskog obrazovanja, i to onih koje su primarno usmerene na pozitivne socijalne interakcije. Na uzorku od 817 nastavnika osnovnih škola, primenom anketnog upitnika zasnovanog na samoproceni, utvrđeno je da nastavnici uspešno i na redovnom nivou primenjuju prakse zasnovane na toplini i podršci, te odgovarajućem govoru nastavnika, dok nešto ređe i sa manje uspeha koriste prakse vezane za disciplinu orijentisanu na učenike, kao i one koje su usmerene na odgovornost i izbor. Zaključuje se da prakse koje promovišu socijalno-emocionalno učenje jesu prisutne u vaspitno-obrazovnom radu tokom pandemije, ali da prostor za njihovo unapređenje, primarno kroz razvijanje kompetencija nastavnika za primenu tehnika socijalno-emocionalnog učenja, postoji.
PB  - Beograd : Filozofski fakultet
PB  - Beograd : Institut za pedagogiju i andragogiju
PB  - Beograd : Pedagoško društvo Srbije
T2  - Obrazovanje u vreme krize i kako dalje
T2  - Obrazovanje u vreme krize i kako dalje
T1  - Nastavne prakse koje promovišu socijalnoemocionalno učenje: korišćenje u uslovima pandemijskog obrazovanja
EP  - 130
SP  - 125
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5369
ER  - 

@article{
author = "Popović-Ćitić, Branislava and Bukvić Branković, Lidija and Stojanović, Marija and Kovačević-Lepojević, Marina and Paraušić, Ana and Kovačević, Milica",
year = "2022",
abstract = "Proces socijalno-emocionalnog učenja ocenjuje se važnim faktorom akademskog postignuća,pozitivnog socijalnog ponašanja i adekvatnog emocionalnog funkcionisanja učenika.Uvažavajući značaj primene nastavnih praksi koje promovišu socijalno-emocionalno učenje,realizovano je istraživanje sa ciljem procene percepcije nastavnika o učestalosti i uspešnostikorišćenja nastavnih praksi u uslovima pandemijskog obrazovanja, i to onih koje su primarnousmerene na pozitivne socijalne interakcije. Na uzorku od 817 nastavnika osnovnih škola,primenom anketnog upitnika zasnovanog na samoproceni, utvrđeno je da nastavnici uspešnoi na redovnom nivou primenjuju prakse zasnovane na toplini i podršci, te odgovarajućemgovoru nastavnika, dok nešto ređe i sa manje uspeha koriste prakse vezane za disciplinu orijentisanu na učenike, kao i one koje su usmerene na odgovornost i izbor. Zaključuje se daprakse koje promovišu socijalno-emocionalno učenje jesu prisutne u vaspitno-obrazovnomradu tokom pandemije, ali da prostor za njihovo unapređenje, primarno kroz razvijanjekompetencija nastavnika za primenu tehnika socijalno-emocionalnog učenja, postoji., Proces socijalno-emocionalnog učenja ocenjuje se važnim faktorom akademskog postignuća, pozitivnog socijalnog ponašanja i adekvatnog emocionalnog funkcionisanja učenika. Uvažavajući značaj primene nastavnih praksi koje promovišu socijalno-emocionalno učenje, realizovano je istraživanje sa ciljem procene percepcije nastavnika o učestalosti i uspešnosti korišćenja nastavnih praksi u uslovima pandemijskog obrazovanja, i to onih koje su primarno usmerene na pozitivne socijalne interakcije. Na uzorku od 817 nastavnika osnovnih škola, primenom anketnog upitnika zasnovanog na samoproceni, utvrđeno je da nastavnici uspešno i na redovnom nivou primenjuju prakse zasnovane na toplini i podršci, te odgovarajućem govoru nastavnika, dok nešto ređe i sa manje uspeha koriste prakse vezane za disciplinu orijentisanu na učenike, kao i one koje su usmerene na odgovornost i izbor. Zaključuje se da prakse koje promovišu socijalno-emocionalno učenje jesu prisutne u vaspitno-obrazovnom radu tokom pandemije, ali da prostor za njihovo unapređenje, primarno kroz razvijanje kompetencija nastavnika za primenu tehnika socijalno-emocionalnog učenja, postoji.",
publisher = "Beograd : Filozofski fakultet, Beograd : Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd : Pedagoško društvo Srbije",
journal = "Obrazovanje u vreme krize i kako dalje, Obrazovanje u vreme krize i kako dalje",
title = "Nastavne prakse koje promovišu socijalnoemocionalno učenje: korišćenje u uslovima pandemijskog obrazovanja",
pages = "130-125",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5369"
}

Popović-Ćitić, B., Bukvić Branković, L., Stojanović, M., Kovačević-Lepojević, M., Paraušić, A.,& Kovačević, M.. (2022). Nastavne prakse koje promovišu socijalnoemocionalno učenje: korišćenje u uslovima pandemijskog obrazovanja. in Obrazovanje u vreme krize i kako dalje
Beograd : Filozofski fakultet., 125-130.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5369

Popović-Ćitić B, Bukvić Branković L, Stojanović M, Kovačević-Lepojević M, Paraušić A, Kovačević M. Nastavne prakse koje promovišu socijalnoemocionalno učenje: korišćenje u uslovima pandemijskog obrazovanja. in Obrazovanje u vreme krize i kako dalje. 2022;:125-130.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5369 .

Popović-Ćitić, Branislava, Bukvić Branković, Lidija, Stojanović, Marija, Kovačević-Lepojević, Marina, Paraušić, Ana, Kovačević, Milica, "Nastavne prakse koje promovišu socijalnoemocionalno učenje: korišćenje u uslovima pandemijskog obrazovanja" in Obrazovanje u vreme krize i kako dalje (2022):125-130,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_5369 .

TY  - JOUR
AU  - Stojanović, Marija
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/5015
AB  - U uslovima pandemije nastavnici se suočavaju sa višestrukim teškoćama na planu ostvarivanja obrazovno-vaspitne funkcije škole. Za potrebe  sagledavanja izazova  nastavnika prilikom organizovanja obrazovno-vaspitnog procesa u izmenjenim uslovima funkcionisanja, realizovano je kvalitativno  istraživanje  u kojem je, primenom metode  polustrukturiranog intervjua, ispitano  12 predstavnika šest osnovnih škola iz različitih regiona Srbije. Dobijeni rezultati ukazuju na  početne  izazove  nastavnika vezan e  za upotrebu digitalnih tehnologija i onlajn alata  i  obezbeđivanje „jednakog obrazovanja“ za sve učenike, zatim na suočavanje sa negativnim promenama u obrascima ponašanja učenika, nedostatak prostora za ostvarivanje preventivne uloge škole na planu rizičnih ponašanja učenika, kao i na potrebe nastavnika za tehničkom i stručnom podrškom u organizovanju preventivnog rada sa učenicima u aktuelnim uslovima. Uvažavajući  sva  ograničenja istraživanja, ono može poslužiti kao opšti pokazatelj aktuelnih potreba nastavnika za podrškom u  pandemijskom obrazovanju, ali i kao polazna osnova  za dalja  istraživanja.
AB  - In the situation of the pandemic teachers face multiple difficulties in terms of achieving the
educational function of the school. In order to understand the challenges faced by primary school
teachers when organizing the educational process under changed conditions, a qualitative research was conducted in which 12 representatives of six primary schools from different regions of Serbia were interviewed using the semi-structured interview method. The obtained results point to the initial challenges of teachers in terms of using digital technologies and online tools and ensuring “equal education” for all students, dealing with negative changes in student behaviour patterns, a lack of space for the implementation of the school’s preventive role in terms of risky student behaviour, as well as to teachers’ needs for technical and professional support in organizing preventive work with students in current conditions. Taking into account all the limitations of the research, it can serve as a general indicator of the current needs of teachers for support in pandemic education, but also as a starting point for further research.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Učiteljski fakultet
T2  - Inovacije u nastavi
T1  - Izazovi obrazovno-vaspitnog procesa u „novoj normalnosti“: perspektiva nastavnika osnovnih škola
EP  - 12
IS  - 4
SP  - 1
VL  - 35
DO  - 10.5937/inovacije2204001S
ER  - 

@article{
author = "Stojanović, Marija and Bukvić Branković, Lidija and Popović-Ćitić, Branislava",
year = "2022",
abstract = "U uslovima pandemije nastavnici se suočavaju sa višestrukim teškoćama na planu ostvarivanja obrazovno-vaspitne funkcije škole. Za potrebe  sagledavanja izazova  nastavnika prilikom organizovanja obrazovno-vaspitnog procesa u izmenjenim uslovima funkcionisanja, realizovano je kvalitativno  istraživanje  u kojem je, primenom metode  polustrukturiranog intervjua, ispitano  12 predstavnika šest osnovnih škola iz različitih regiona Srbije. Dobijeni rezultati ukazuju na  početne  izazove  nastavnika vezan e  za upotrebu digitalnih tehnologija i onlajn alata  i  obezbeđivanje „jednakog obrazovanja“ za sve učenike, zatim na suočavanje sa negativnim promenama u obrascima ponašanja učenika, nedostatak prostora za ostvarivanje preventivne uloge škole na planu rizičnih ponašanja učenika, kao i na potrebe nastavnika za tehničkom i stručnom podrškom u organizovanju preventivnog rada sa učenicima u aktuelnim uslovima. Uvažavajući  sva  ograničenja istraživanja, ono može poslužiti kao opšti pokazatelj aktuelnih potreba nastavnika za podrškom u  pandemijskom obrazovanju, ali i kao polazna osnova  za dalja  istraživanja., In the situation of the pandemic teachers face multiple difficulties in terms of achieving the
educational function of the school. In order to understand the challenges faced by primary school
teachers when organizing the educational process under changed conditions, a qualitative research was conducted in which 12 representatives of six primary schools from different regions of Serbia were interviewed using the semi-structured interview method. The obtained results point to the initial challenges of teachers in terms of using digital technologies and online tools and ensuring “equal education” for all students, dealing with negative changes in student behaviour patterns, a lack of space for the implementation of the school’s preventive role in terms of risky student behaviour, as well as to teachers’ needs for technical and professional support in organizing preventive work with students in current conditions. Taking into account all the limitations of the research, it can serve as a general indicator of the current needs of teachers for support in pandemic education, but also as a starting point for further research.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Učiteljski fakultet",
journal = "Inovacije u nastavi",
title = "Izazovi obrazovno-vaspitnog procesa u „novoj normalnosti“: perspektiva nastavnika osnovnih škola",
pages = "12-1",
number = "4",
volume = "35",
doi = "10.5937/inovacije2204001S"
}

Stojanović, M., Bukvić Branković, L.,& Popović-Ćitić, B.. (2022). Izazovi obrazovno-vaspitnog procesa u „novoj normalnosti“: perspektiva nastavnika osnovnih škola. in Inovacije u nastavi
Univerzitet u Beogradu - Učiteljski fakultet., 35(4), 1-12.
https://doi.org/10.5937/inovacije2204001S

Stojanović M, Bukvić Branković L, Popović-Ćitić B. Izazovi obrazovno-vaspitnog procesa u „novoj normalnosti“: perspektiva nastavnika osnovnih škola. in Inovacije u nastavi. 2022;35(4):1-12.
doi:10.5937/inovacije2204001S .

Stojanović, Marija, Bukvić Branković, Lidija, Popović-Ćitić, Branislava, "Izazovi obrazovno-vaspitnog procesa u „novoj normalnosti“: perspektiva nastavnika osnovnih škola" in Inovacije u nastavi, 35, no. 4 (2022):1-12,
https://doi.org/10.5937/inovacije2204001S . .

TY  - CONF
AU  - Stojanović, Marija
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Kovačević-Lepojević, Marina
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4971
AB  - The main limitations of this research include the predominantly female sample, the
inability to compare the use of coping strategies before and during the pandemic, and
the lack of examination of correlates/predictors and implications of coping strategies.
Nonetheless, our results revealed that during the first semester of the school year of
2020/21, teachers used positive coping strategies to the greatest extent. That said, the
use of negative coping strategies was not negligible, especially among older teachers.
This issue merits greater attention, bearing in mind the association of negative coping
strategies with a worse well-being of teachers and the undesirable implications for students’ academic results and well-being. Examining this issue would provide valuable
insights into how best to support teachers in situations of heightened stress. Finally,
learning how to cope with stress is an invaluable skill that all teacher education programs
should integrate as a fundamental professional competence (MacIntyre, Gregersen &
Mercer, 2020).
PB  - Institute for Educational Research, Belgrade
C3  - The 28th International Scientific Conference “Educational Research and School Practice” - The state, problems, and needs of the modern education community
T1  - Coping strategies of primary school teachers in Serbia during the Covid-19 pandemic
EP  - 90
SP  - 84
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4971
ER  - 

@conference{
author = "Stojanović, Marija and Popović-Ćitić, Branislava and Bukvić Branković, Lidija and Kovačević-Lepojević, Marina",
year = "2022",
abstract = "The main limitations of this research include the predominantly female sample, the
inability to compare the use of coping strategies before and during the pandemic, and
the lack of examination of correlates/predictors and implications of coping strategies.
Nonetheless, our results revealed that during the first semester of the school year of
2020/21, teachers used positive coping strategies to the greatest extent. That said, the
use of negative coping strategies was not negligible, especially among older teachers.
This issue merits greater attention, bearing in mind the association of negative coping
strategies with a worse well-being of teachers and the undesirable implications for students’ academic results and well-being. Examining this issue would provide valuable
insights into how best to support teachers in situations of heightened stress. Finally,
learning how to cope with stress is an invaluable skill that all teacher education programs
should integrate as a fundamental professional competence (MacIntyre, Gregersen &
Mercer, 2020).",
publisher = "Institute for Educational Research, Belgrade",
journal = "The 28th International Scientific Conference “Educational Research and School Practice” - The state, problems, and needs of the modern education community",
title = "Coping strategies of primary school teachers in Serbia during the Covid-19 pandemic",
pages = "90-84",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4971"
}

Stojanović, M., Popović-Ćitić, B., Bukvić Branković, L.,& Kovačević-Lepojević, M.. (2022). Coping strategies of primary school teachers in Serbia during the Covid-19 pandemic. in The 28th International Scientific Conference “Educational Research and School Practice” - The state, problems, and needs of the modern education community
Institute for Educational Research, Belgrade., 84-90.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4971

Stojanović M, Popović-Ćitić B, Bukvić Branković L, Kovačević-Lepojević M. Coping strategies of primary school teachers in Serbia during the Covid-19 pandemic. in The 28th International Scientific Conference “Educational Research and School Practice” - The state, problems, and needs of the modern education community. 2022;:84-90.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4971 .

Stojanović, Marija, Popović-Ćitić, Branislava, Bukvić Branković, Lidija, Kovačević-Lepojević, Marina, "Coping strategies of primary school teachers in Serbia during the Covid-19 pandemic" in The 28th International Scientific Conference “Educational Research and School Practice” - The state, problems, and needs of the modern education community (2022):84-90,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4971 .

TY  - CONF
AU  - Bukvić Branković, Lidija
AU  - Popović Ćitić, Branislava
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4961
AB  - Savremeni autori rezilijentnost široko određuju kao kapacitet sistema da anticipira, adaptira i reorganizuje sebe u uslovima nedaća na načine koji promovišu i održavaju njegovo uspešno funkcionisanje. Težište pažnje je na interakciji sa kopostojećim podređenim i nadređenim sistemima koji omogućavaju da sistem ili njegovi delovi dobro funkcionišu tokom i nakon napada, poremećaja ili stresa. U kontekstu tretmana prestupnika, ovakva perspektiva rezilijentnosti omogućava posmatranje sistema podrške (siste- ma izvršenja krivičnih sankcija) kao sastavnog dela rezilijentnosti samih prestupnika koji se uključuju u tretman. Kako bi programi tretmana uspešno gradili rezilijentnost prestupnika, odnosno osnaživali njihov sistem za suočavanje sa budućim nedaćama, potrebno je da integrišu ključne principe si- stemske rezilijentnosti. U radu će biti predstavljeni principi efektivnih programa izgradnje rezilijentnosti i analizirani potencijali njihove prime- ne u programima tretmana prestupnika.
AB  - In order to successfully achieve the purpose of punishing offenders, and in order to successfully reintegrate convicted persons into society, treatment interventions are aimed at reducing the risk and improving the strengths of the convicted. Strengthening resilience therefore represents one of the integrative elements of treatment, which, if present, provides an effective mechanism for dealing with future adversity.
Respecting modern scientific knowledge about resilience, the paper will present the implications that the application of this approach can have in the field of treatment of offenders. Appreciating modern efforts to approach justice system through respecting the multisystem approach, in the central part of the paper, for purposes of improving the building of resilience through programs for treatment of offenders, recommendations significant for designing effective programs of building resilience will be shown.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)
C3  - Zbornik radova - Nacionalni naučni skup " obrazovanje i rehabilitacija odraslih osoba sa smetnjama u razvoju i problemima u ponašanju ", Beograd, Srbija, 21. decembar 2022. godine
T1  - Primena principa sistemske rezilijentnosti u programima tretmana prestupnika
T1  - Application of the principles of systemic resilience in offender treatment programs
EP  - 158
SP  - 151
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4961
ER  - 

@conference{
author = "Bukvić Branković, Lidija and Popović Ćitić, Branislava",
year = "2022",
abstract = "Savremeni autori rezilijentnost široko određuju kao kapacitet sistema da anticipira, adaptira i reorganizuje sebe u uslovima nedaća na načine koji promovišu i održavaju njegovo uspešno funkcionisanje. Težište pažnje je na interakciji sa kopostojećim podređenim i nadređenim sistemima koji omogućavaju da sistem ili njegovi delovi dobro funkcionišu tokom i nakon napada, poremećaja ili stresa. U kontekstu tretmana prestupnika, ovakva perspektiva rezilijentnosti omogućava posmatranje sistema podrške (siste- ma izvršenja krivičnih sankcija) kao sastavnog dela rezilijentnosti samih prestupnika koji se uključuju u tretman. Kako bi programi tretmana uspešno gradili rezilijentnost prestupnika, odnosno osnaživali njihov sistem za suočavanje sa budućim nedaćama, potrebno je da integrišu ključne principe si- stemske rezilijentnosti. U radu će biti predstavljeni principi efektivnih programa izgradnje rezilijentnosti i analizirani potencijali njihove prime- ne u programima tretmana prestupnika., In order to successfully achieve the purpose of punishing offenders, and in order to successfully reintegrate convicted persons into society, treatment interventions are aimed at reducing the risk and improving the strengths of the convicted. Strengthening resilience therefore represents one of the integrative elements of treatment, which, if present, provides an effective mechanism for dealing with future adversity.
Respecting modern scientific knowledge about resilience, the paper will present the implications that the application of this approach can have in the field of treatment of offenders. Appreciating modern efforts to approach justice system through respecting the multisystem approach, in the central part of the paper, for purposes of improving the building of resilience through programs for treatment of offenders, recommendations significant for designing effective programs of building resilience will be shown.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)",
journal = "Zbornik radova - Nacionalni naučni skup " obrazovanje i rehabilitacija odraslih osoba sa smetnjama u razvoju i problemima u ponašanju ", Beograd, Srbija, 21. decembar 2022. godine",
title = "Primena principa sistemske rezilijentnosti u programima tretmana prestupnika, Application of the principles of systemic resilience in offender treatment programs",
pages = "158-151",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4961"
}

Bukvić Branković, L.,& Popović Ćitić, B.. (2022). Primena principa sistemske rezilijentnosti u programima tretmana prestupnika. in Zbornik radova - Nacionalni naučni skup " obrazovanje i rehabilitacija odraslih osoba sa smetnjama u razvoju i problemima u ponašanju ", Beograd, Srbija, 21. decembar 2022. godine
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)., 151-158.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4961

Bukvić Branković L, Popović Ćitić B. Primena principa sistemske rezilijentnosti u programima tretmana prestupnika. in Zbornik radova - Nacionalni naučni skup " obrazovanje i rehabilitacija odraslih osoba sa smetnjama u razvoju i problemima u ponašanju ", Beograd, Srbija, 21. decembar 2022. godine. 2022;:151-158.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4961 .

Bukvić Branković, Lidija, Popović Ćitić, Branislava, "Primena principa sistemske rezilijentnosti u programima tretmana prestupnika" in Zbornik radova - Nacionalni naučni skup " obrazovanje i rehabilitacija odraslih osoba sa smetnjama u razvoju i problemima u ponašanju ", Beograd, Srbija, 21. decembar 2022. godine (2022):151-158,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4961 .