Blackburn's cognitive-interpersonal model of criminal behaviour

Abstract

Blackburn's theory is one of the psychological con­cepts of criminal behaviour that finds its sources in psychopathy. The au­thor has tried to conceptualize psychopathy as a wider behaviour rooted in deranged persons which is, at the same time, connected to other, especially cooperative-antagonistic behaviour. The fundamental features of psychopathy are hostility and aggressiveness. However, if compared to other aspects of behaviour, psychopaths may be considered as a heterogenic group. Blackburn's researches has proved that among violent offenders we can distinct sub-groups of primary and secondary psychopaths. Primary psychopaths are more persistently violent while the main characteristic of secondary psychopaths is an inferior self-evaluation. Both types of psychopaths are equally represented among dangerous offenders. Blacburn has put psychopathic characteristics inside the interpersonal circle suggesting that psychopathy presents the manifestation of attempts to retain compulsory control of the social environment supported by negative reactions expected from other people. For that reason psychopaths create conditions for interpersonal conflict in order to keep living in "their world". Therefore, Blackburn is of an opinion that social cognitive processes may secure a key for understanding offenders' behaviour, especially the behaviour of psychopaths.

Blackburnova teorija pripada savremenim psihološkim koncepcijama prestupništva koje se značajno oslanjaju na psihopatiju. Autor konceptualizuje psihopatiju kao širu dimenziju koja leži u osnovi poremećaja ličnosti, a povezana je sa drugim dimenzijama ličnosti, a posebno sa dimenzijom saradljivost-antagonizam. Centralna obeležja psihopatije kao dimenzije poremećaja ličnosti su hostilnost i agresivnost. Međutim, kada se uzmu u razmatranje i ostale dimenzije ličnosti, psihopate su heterogena grupacija. Istraživanje Blackburna je pokazalo da se među violentnim prestupnicima mogu razlikovati podgrupe primarnih i sekundarnih psihopata. Primarni psihopati su perzistentnije violentni, dok su sekundarni psihopati okarakterisani slabom samo-procenom i podjednako su zastupljeni među opasnim prestupnicima. Psihopatske osobine Blackburn predstavlja unutar interpersonalnog kruga i pretpostavlja da je psihopatija manifestacija pokušaja da se zadrži prinudna kontrola socijalnog okruženja, podržana očekivanjem negativnih reakcija od strane drugih. U tom smislu, psihopate stvaraju uslove za interpersonalni konflikt da bi zadržali svoj pogled na svet. Zbog toga Blackburn smatra da socijalno-kognitivni procesi mogu obezbedili ključ za razumevanje prestupničkog ponašanja, a pogotovu nasilja psihopata.