Uspešnost lečenja tikova i pridruženih poremećaja

Abstract

Tikovi su nevoljani, brzi, ponavljajući i neritmički motorni pokreti koji ne služe jasno utvrđenom cilju. Oni se najčešće javljaju u predelu glave i lica, a u najtežim slučajevima mogu zahvatiti gotovo čitavo telo kada govorimo o tzv. Maladie des tics. Izvestan broj dece ima i glasovne tikove koji se mogu javiti samostalno ili u kombinaciji sa motornim tikovima. Pored navedenog, tikovi su veoma često praćeni i pridruženim poremećajima kao što su opsesivno kompulzivni poremećaj (OKP), poremećaj pažnje, hiperaktivnost, anksiznost, depresivnost itd. Cilj istraživanja je bio utvrditi uticaj pridruženih poremećaja kao što su OKP i poremećaj pažnje na uspešnost lečenja kod tik poremećaja. Metodologija istraživanja. Logintiudalno istraživanje u trajanju od 30 godina (1990-2020. god.) koje je podrazumevalo lečenje kojim je bilo obuhvaćeno 1634 pacijenta uzrasta od 5-42 godine, oba pola u razmeri 9:1 na štetu muškog pola. Uzorak je izabran od 13759 pacijenata koji su došli na prvi pregled u Kabinet “Stošljević”, ali nisu uzeti u process lečenja iz različitih razloga (medicinskih, nemogućnost dolaska na tretmane itd.). Pored navedenog, uzorak je stratifikovan i prema dva pridružena patološka stanja, a to su tikovi sa OKP (126 ili 7,71%) i tikovi sa poremaćajem pažnje (571 ili 34,75%), što znači da je 937 ili 57,34% pacijenata imalo izolovan tik poremećaj. Rezultati istraživanja pokazuju da se od 937 pacijenta sa izolovanim tik poremećajem izlečilo 876 (93,48%) pacijenata. Od 571 pacijenta sa tikovima i poremećajem pažnje izlečilo se 458 (80,21%), a od 126 pacijenata sa tikovima i OKP-om se izlečilo 78 (61,90%) pacijenata. Moramo naglasiti da su pridruženi poremećaji kod tikova kompleksan problem koji zahteva daleko temeljnjije istraživanje od ovog deskriptivnog nivoa istraživanja i da in nucleo predstavlja predložak i putokaz budućim istraživačima na ovom polju. Zaključak koji možemo izvući iz dobijenih rezultata ukazuje nam na činjenicu da pridruženi poremećaji kao što su OKP i/ili poremaćaj pažnje značajno negativno utiču na uspešnost izlečenja tik poremećaja.