Tretman afazija drugo dopunjeno izdanje

Abstract

Terapija afazija, kao klinička delatnost, uspostavljena je već sa prvim istraživanjima i teorijama o prirodi afazičkih poremećaja. S obzirom na to moglo bi se očekivati da su teorija i praksa u oblasti afaziologije podjednako razvijene. Međutim, dok su mnoga pitanja u vezi s fenomenom afazije dobro poznata, u oblasti tretmana, tj. terapije neka pitanja se tek otvaraju. Afaziolozi-istraživači zainteresovani su, uglavnom, za teorijska razjašnjenja mehanizama nastanka i prirode afazija i srodnih poremećaja dok kliničari nastoje da reše praktične probleme sa kojima se susreću u svakodnevnom radu. Rezultat toga je gubitak veze između teorije i prakse: istraživanja prirode deficita koji se nalaze u osnovi jezičkog oštećenja i prakse u oblasti terapije afazija ponekad se potpuno razilaze. Danas je interesovanje istraživača za terapiju sve veće, pre svega zbog toga što postoje detaljno opisani terapijski programi koji se mogu koristiti za verifikaciju osnovne hipoteze o lokaciji funkcionalnog oštećenja. Očekivani rezultati potvrđuju originalne hipoteze, dok neočekivani nalazi mogu da sugeršu nove pretpostavke o strukturi i oštećenju funkcije. Činjenica je, međutim, da istraživači i dalje nedovoljno uzimaju u obzir literaturu o rehabilitaciji, isto kao što je mali broj kliničara zainteresovan za literaturu baziranu na teoretskim istraživanjima afazija. Budući da jaz između teorije i prakse i dalje postoji, osnovni cilj ove knjige je da pomogne da se on premosti i da se teorija i praksa u oblasti afaziologije približe i objedine. Knjiga Tretman afazija namenjena je, pre svega, kliničarima zato što je glavna teza da je teorijsko znanje neophodno za dobar pristup tretmanu pacijenata. Ona je takođe namenjena i onima koji su orijentisani isključivo teorijskim istraživanjima, s ciljem da steknu uvid u to kakva je uloga terapije u oporavku. Pored toga, ekperimentalne studije posvećene istraživanju tretmana nude moguća objašnjenja za to kako specifične terapijske intervencije utiču na oštećenja jezičkih funkcija i kolika je njihova efikasnost. Ukratko, ova knjiga bi trabalo da podstakne kliničare da rešenja problema sa kojima se sreću u svakodevnon radu traže u okviru teorija koje osvetljavaju prirodu afazije, s jedne strane, a s druge, da teoretičare usmeri da pri proveri istraživačkih hipoteza u obzir uzimaju terapijske procedure i promene koje se događaju pod dejstvom govorne i jezičke terapije. Moje prvo naučno interesovanje za afaziologiju počinje upisom na postdiplomske studije iz neuropsihologije koje sam zavšio na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Tokom izrade magistarske teze sreo sam se sa većim brojem pacijenata na kojima sam testirao osnovnu hipotezu magistarskog rada, a istovremeno sam bio suočen s nizom praktičnih problema u terapiji ovih pacijenata. To me je i podstaklo da ostanem u ovoj oblasti i da u svojim daljim istraživanjima objedinjujem teorijska znanja i empirijske podatke bazirane na terapiji.........