Problemski pristupi u proučavanju ponašanja dece

Abstract

Tokom perioda intenzivne istraživačke aktivnosti, kao i naglog porasta saznanja u oblasti dečje psihopatologije, ukazala se potreba za organizovanjem tog narastajućeg znanja ali i revizijama u skladu sa novim saznanjima, što je dovelo do nastanka klasifikacionih sistema koji su tokom godina prertrpeli različite izmene. U naučnoj literaturi se uglavnom pominju dva klasifikaciona pristupa: Kategorijalni model, koji je sadržan psihijatrijskim, dijagnostičkim klasifikacionim sistemima mentalnih poremećaja uopšte i Dimenzionalni model, koji je nastao kao reakcija na nedostatke kategorijalnog modela. Cilj ovog rada je da se prikaže kako se koncept i shvatanje problema u ponašanju dece menjao kroz istoriju, a potom i da se ukaže na prednosti i nedostatke savremenih klasifikacionih pristupa

During the period of intensive research activities and rapid increase knowledge in the field of child psychopathology, there was a need to organize this growing knowledge in accordance with the new findings, which led to the creation of classification systems that have over the years sustained different shifts. In the scientific literature we can find two classification approaches: the categorical model contained psychiatric, diagnostic classification systems of mental disorders in general and Dimensional model that has emerged in response to the shortcomings of categorical model. The aim of this paper is to show how the concept and understanding of the behavioral problems of children changed through history, and then to point out the advantages and disadvantages of modern classification approach.