Restorativna pravda i reakcija na maloletničku delinkvenciju–uporednopravna iskustva

Abstract

U duhu preovlađujućih ideja o potrebi diverzionog i neinvazivnog postupanja prema maloletnim prestupnicima, primena mera restorativne pravde sve više dobija na značaju. Ne samo da postoji snažno konceptualno opredeljenje za što širu primenu restorativnog pristupa, već i sve veći broj empirijskih istraživanja ukazuje na njegove pozitivne efekte, posebno u pogledu suzbijanja recidivizma. I pored navedenog, uočava se tek skroman porast broja primenjenih restorativnih mera iz godine u godinu, što važi kako za Srbiju, tako i za neke zemlje iz našeg bližeg i daljeg okruženja. Čini se da praktični problemi u implementaciji dominantno utiču na to da restorativne mere ne budu primenjene na širi i sadržajniji način. Stoga su izlaganja u radu posvećena upoznavanju kako normativnih okvira, tako i praktičnih iskustava u primeni mera restorativnog karaktera u Hrvatskoj, Austriji i drugim državama. Cilj rada jeste da se na osnovu izvršene analize izdvoje određene preporuke koje bi bile primenljive u Srbiji.

Nowadays, with the ideas about diversion and non-invasive measures as best possible solutions for the treatment of juvenile offenders, the concept of restorative justice gains special importance. There is a strong conceptual commitment to the widespread use of the restorative approach and there is also an increasing number of empirical surveys that point to its positive effects, especially in terms of suppressing recidivism. Despite this, only a modest increase has been observed in the number of applied restorative measures, which one could say for Serbia as well as for some other countries. It seems that problems in the sphere of practical implementation dominantly affect the state in which restorative measures simply do not get to be applied in a wider and more meaningful way. Therefore, the paper is devoted to the analysis of normative frameworks and practical experiences in the application of restorative measures in Croatia, Austria and other countries. The aim of the paper is to point out certain recommendations that could be applicable in The Republic of Serbia.