Funkcionalnost porodica sa decom sa ometenošću

Abstract

Zdrava i funkcionalna porodica nije ona koja nema problema, već ona koja se otvoreno suočava sa različitim izazovima. Disfunkcionalnom možemo smatrati porodicu koja ne ispunjava razvojne zadatke koje društvo pred nju postavlja. Sa koliko uspeha će se porodica suočiti sa izazovima koje nosi rođenje deteta sa ometenošću, najviše zavisi od kvaliteta odnosa među njenim članovima.Cilj ovog rada je utvrđivanje sličnosti i razlika u kvalitetu interpersonalnih odnosa u okviru porodica koje imaju decu sa ometenošću i porodica koje ovakvu decu nemaju.Istraživanje je sprovedeno na uzorku od 116 roditelja dece od 2 do 8 godina. Uzorak je podeljen na dva poduzorka. Prvi su činili roditelji koji su imali dete sa ometenošću (44%), a drugi roditelji dece tipičnog razvoja (56%). Za procenu kvaliteta interpersonalnih odnosa u okviru porodičnog kruga upotrebljena je Skala za procenu stila porodičnog funkcionisanja. Primenom Man-Vitnijevog U-testa između dve ispitivane grupe roditelja nisu pronađene statistički značajne razlike u ukupnom skoru na Skali za procenu stila porodičnog funkcionisanja (U=1032,000; p=0,301). U oba ispitivana poduzorka registrovane su visoke prosečne vrednosti skorova na Skali u celini, što ukazuje na globalno visok nivo porodične kohezivnosti. Analizom pojedinačnih stavki, primenom Man-Vitnijevog U-testa, registrovano je da su roditelji dece tipičnog razvoja imali značajno više skorove od roditelja dece sa ometenošću na sedam stavki. Ovo istraživanje je realizovano kao studija poprečnog preseka, pa rezultati daju uvid samo u trenutni način funkcionisanja porodica koje imaju dete sa ometenošću. U svetlu dobijenih nalaza može se reći da ometenost deteta nije jedini, a svakako ni odlučujući faktor koji doprinosi funkcionalnosti porodice ili je narušava

A healthy and functional family is not the one with no problems, but the one that openly confronts different challenges. A family regarded a dysfunctional one is the one not fulfilling the development tasks set out by the society. The level of success in facing the challenges brought by having a child with disabilities depends mostly on the quality of its members’ relationships. The aim of this research is establishing the similarities and differences in the quality of interpersonal relationship within families with children with disabilities and families without children with disabilities. The research was conducted on a sample of 116 parents of children of ages between 2 and 8. The sample was divided into two subsamples. The first one consisted of parents with children with disabilities (44%), and the other consisted of parents with children of typical development (56%). For assessing the quality of interpersonal relationships within family circle we used the Family Functioning Style Scale. After applying the Mann-Whitney U-test, no statistically significant differences in the total score on the Family Functioning Style Scale (U=1032.000; p=0.301) have been established between the two assessed parent groups. High average score values have been registered on the Scale as a whole in both assessed subsamples, implying the globally high level of family cohesion. After analyzing the separate items using the Mann-Whitney U-test, it has been registered that parents of the children with typical development had significantly higher scores than the parents of children with disabilities in seven items. This research has been realized as a crosssection study, so the results provide only insight into the current way the families with disabled children function. In the light of the obtained results it can be said that a child’s disability is not the only, and certainly not the decisive factor contributing to the functionality of the family or infringing it.