Ove godine se navršavaju tri decenije od kada su Premak i Vudraf,
dvojica primatologa sa Univerziteta u Pensilvaniji, skovala sintagmu
„teorija uma“ kako bi njome opisala sposobnost šimpanzi da sebi i drugima
pripišu razlicita mentalna stanja. Ovi autori su smatrali da covek intuitivno
razume mentalna stanja drugih osoba. Njihova, tek uzgredno pomenuta
zapažanja, da bi bilo zanimljivo ispitati prirodan tok razvoja teorije
uma kod skladno razvijene dece, kao i eventualne de$cite teorije uma kod
dece sa intelektualnom ometenošcu, inicirala su mnoga istraživanja u poslednjim
decenijama XX i prvoj deceniji XXI veka.
U našoj sredini tek su sporadicno ra&ena istraživanja iz ove oblasti,
pre svega kod skladno razvijene dece i dece sa intelektualnom ometenošcu.
Prve, dragocene podatke o razvoju teorije uma kod dece sa poremecajima
autisticnog spektra, nalazimo u radovima dr Ivone Milacic-Vidojevic.
Ispitivanja teorije uma kod dece oštecenog sluha i oštecenog vida retka su,
ne sam...o u domacoj, vec i u stranoj literaturi, dok se razvojem teorije uma
kod dece sa cerebralnom paralizom bavi svega nekolicina stranih autora.
Poseban podsticaj istraživanjima u ovoj oblasti dala su otkrica miror neurona
cija se funkcija dovodi u vezu sa sposobnošcu razumevanja tu&ih
mentalnih stanja; kriticki osvrti na ideju o univerzalnost de$cita teorije
uma kod osoba sa autizmom; zanimljiva istraživanja o odnosu razumevanja
mentalnih stanja i sposobnosti empatisanja kod osoba s poremecajima
ponašanja i, danas vrlo aktuelna, ispitivanja teorije uma kod osoba s
traumatskim povredama mozga.
U ovoj monografskoj studiji dat je pregled relevantnih istraživanja iz
oblasti teorije uma kod dece s posebnim potrebama.
Sam koncept teorije uma predstavljen je u uvodnom poglavlju
„Teorija uma“, autora dr Branislava Brojcina. Osim prikaza dominantih
teorijskih postavki (teorija modula, teorija teorije i teorija simulacije), autor
ovog poglavlja pruža nam dragocen prikaz pojedinih etapa u razvoju teorije
uma kod neurotipicne dece.
Najveci broj radova iz ove oblasti posvecen je poremecajima autisticnog
spektra, što je i logicno ako imamo u vidu da je ideja o de$citu teorije
Izvor:
Teorija uma dece sa
posebnim potrebama, 2008, 61-78
Izdavač:
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
TY - CHAP
AU - Žunić-Pavlović, Vesna
PY - 2008
UR - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1675
AB - Ove godine se navršavaju tri decenije od kada su Premak i Vudraf,
dvojica primatologa sa Univerziteta u Pensilvaniji, skovala sintagmu
„teorija uma“ kako bi njome opisala sposobnost šimpanzi da sebi i drugima
pripišu razlicita mentalna stanja. Ovi autori su smatrali da covek intuitivno
razume mentalna stanja drugih osoba. Njihova, tek uzgredno pomenuta
zapažanja, da bi bilo zanimljivo ispitati prirodan tok razvoja teorije
uma kod skladno razvijene dece, kao i eventualne de$cite teorije uma kod
dece sa intelektualnom ometenošcu, inicirala su mnoga istraživanja u poslednjim
decenijama XX i prvoj deceniji XXI veka.
U našoj sredini tek su sporadicno ra&ena istraživanja iz ove oblasti,
pre svega kod skladno razvijene dece i dece sa intelektualnom ometenošcu.
Prve, dragocene podatke o razvoju teorije uma kod dece sa poremecajima
autisticnog spektra, nalazimo u radovima dr Ivone Milacic-Vidojevic.
Ispitivanja teorije uma kod dece oštecenog sluha i oštecenog vida retka su,
ne samo u domacoj, vec i u stranoj literaturi, dok se razvojem teorije uma
kod dece sa cerebralnom paralizom bavi svega nekolicina stranih autora.
Poseban podsticaj istraživanjima u ovoj oblasti dala su otkrica miror neurona
cija se funkcija dovodi u vezu sa sposobnošcu razumevanja tu&ih
mentalnih stanja; kriticki osvrti na ideju o univerzalnost de$cita teorije
uma kod osoba sa autizmom; zanimljiva istraživanja o odnosu razumevanja
mentalnih stanja i sposobnosti empatisanja kod osoba s poremecajima
ponašanja i, danas vrlo aktuelna, ispitivanja teorije uma kod osoba s
traumatskim povredama mozga.
U ovoj monografskoj studiji dat je pregled relevantnih istraživanja iz
oblasti teorije uma kod dece s posebnim potrebama.
Sam koncept teorije uma predstavljen je u uvodnom poglavlju
„Teorija uma“, autora dr Branislava Brojcina. Osim prikaza dominantih
teorijskih postavki (teorija modula, teorija teorije i teorija simulacije), autor
ovog poglavlja pruža nam dragocen prikaz pojedinih etapa u razvoju teorije
uma kod neurotipicne dece.
Najveci broj radova iz ove oblasti posvecen je poremecajima autisticnog
spektra, što je i logicno ako imamo u vidu da je ideja o de$citu teorije
PB - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
T2 - Teorija uma dece sa
posebnim potrebama
T1 - Teorija uma dece sa poremećajima ponašanja
EP - 78
SP - 61
UR - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1675
ER -
@inbook{
author = "Žunić-Pavlović, Vesna",
year = "2008",
abstract = "Ove godine se navršavaju tri decenije od kada su Premak i Vudraf,
dvojica primatologa sa Univerziteta u Pensilvaniji, skovala sintagmu
„teorija uma“ kako bi njome opisala sposobnost šimpanzi da sebi i drugima
pripišu razlicita mentalna stanja. Ovi autori su smatrali da covek intuitivno
razume mentalna stanja drugih osoba. Njihova, tek uzgredno pomenuta
zapažanja, da bi bilo zanimljivo ispitati prirodan tok razvoja teorije
uma kod skladno razvijene dece, kao i eventualne de$cite teorije uma kod
dece sa intelektualnom ometenošcu, inicirala su mnoga istraživanja u poslednjim
decenijama XX i prvoj deceniji XXI veka.
U našoj sredini tek su sporadicno ra&ena istraživanja iz ove oblasti,
pre svega kod skladno razvijene dece i dece sa intelektualnom ometenošcu.
Prve, dragocene podatke o razvoju teorije uma kod dece sa poremecajima
autisticnog spektra, nalazimo u radovima dr Ivone Milacic-Vidojevic.
Ispitivanja teorije uma kod dece oštecenog sluha i oštecenog vida retka su,
ne samo u domacoj, vec i u stranoj literaturi, dok se razvojem teorije uma
kod dece sa cerebralnom paralizom bavi svega nekolicina stranih autora.
Poseban podsticaj istraživanjima u ovoj oblasti dala su otkrica miror neurona
cija se funkcija dovodi u vezu sa sposobnošcu razumevanja tu&ih
mentalnih stanja; kriticki osvrti na ideju o univerzalnost de$cita teorije
uma kod osoba sa autizmom; zanimljiva istraživanja o odnosu razumevanja
mentalnih stanja i sposobnosti empatisanja kod osoba s poremecajima
ponašanja i, danas vrlo aktuelna, ispitivanja teorije uma kod osoba s
traumatskim povredama mozga.
U ovoj monografskoj studiji dat je pregled relevantnih istraživanja iz
oblasti teorije uma kod dece s posebnim potrebama.
Sam koncept teorije uma predstavljen je u uvodnom poglavlju
„Teorija uma“, autora dr Branislava Brojcina. Osim prikaza dominantih
teorijskih postavki (teorija modula, teorija teorije i teorija simulacije), autor
ovog poglavlja pruža nam dragocen prikaz pojedinih etapa u razvoju teorije
uma kod neurotipicne dece.
Najveci broj radova iz ove oblasti posvecen je poremecajima autisticnog
spektra, što je i logicno ako imamo u vidu da je ideja o de$citu teorije",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Teorija uma dece sa
posebnim potrebama",
booktitle = "Teorija uma dece sa poremećajima ponašanja",
pages = "78-61",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1675"
}
Žunić-Pavlović, V.. (2008). Teorija uma dece sa poremećajima ponašanja. in Teorija uma dece sa
posebnim potrebama
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 61-78.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1675
Žunić-Pavlović V. Teorija uma dece sa poremećajima ponašanja. in Teorija uma dece sa
posebnim potrebama. 2008;:61-78.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1675 .
Žunić-Pavlović, Vesna, "Teorija uma dece sa poremećajima ponašanja" in Teorija uma dece sa
posebnim potrebama (2008):61-78,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1675 .
