Pejorative terms for physical disability

Abstract

Professionals in a field of social model of disability use person-first terminology, while proponents of the minority model advocate the use of identity-first terminology. However, both groups tend to avoid derogatory terms that are widely used in colloquial language. The objective of this research was to identify pejorative terms for persons with physical disability. The main method of data collection was the excerption of pejorative words related to physical disability form Serbian and Croatian slang and jargon dictionaries. The most frequent pejorative expressions refer to general characteristics of people with physical disability, limping, kyphosis and short stature. Some pejorative terms are loanwords from English, Germany, Italian, Hungarian and Turkish. Since the pejorative terms violate verbal taboos and the requirements of politically correct discourse they merit our professional attention.

Stručnjaci u oblasti socijalnog modela ometenosti koriste termine u kojima se osoba nalazi na prvom mestu, dok se zastupnici manjinskog modela zalažu za korišćenje izraza u kojima se identitet osobe sa ometenošću stavlja na prvo mesto. Međutim, obe grupe izbegavaju upotrebu uvredljivih izraza koji su široko korišćeni u kolokvijalnom govoru. Cilj ovog istraživanja je identifikacija pejorativnih termina za označavanje osoba sa telesnom invalidnošću. Kao osnovni metod prikupljanja podataka korišćena je ekscerpcija pejorativnih termina iz srpskih i hrvatskih rečnika žargona i slenga. Najčešće korišćeni pežorativni izrazi odnose se na opšte karakteristike osoba sa telesnom invalidnošću, hramanje, kifozu i nizak rast. Neki pejorativni termini predstavljaju pozajmljenice iz engleskog, nemačkog, italijanskog, mađarskog i turskog jezika. S obzirom na to da se pejorativnim terminima krše verbalni tabui i zahtevi politički korektnog diskursa, oni zavređuju našu stručnu pažnju.