Characteristics of communication in people with severe and profound intellectual disability

Abstract

Persons with severe and profound intellectual disability (ID) have a wide range of difficulties. A number of difficulties, along with a delay in speech and language development, can greatly interfere with successful communication with others. For these individuals, the presence of potential communication partners does not always guarantee successful initiation and maintenance of communication. Therefore, factors that limit or enhance successful communication with others probably lie in characteristics of individuals with ID, but also in their environment. The goal of this article is to provide an insight into specific characteristics of communication in individuals with severe and profound ID. In relation to specific features of communication, we can notice that persons with severe and profound ID represent a heterogeneous population. While some reach the stage of symbolic communication, others remain at intentional (preverbal and non symbolic) or pre-intentional stage of communication, even in adulthood. It is necessary to provide natural interactive context with respect to different modalities of communication exchange so that they can functionally use their communication skills in everyday situations.

Osobe sa teškom i dubokom intelektualnom ometenošću (IO) imaju širok spektar teškoća koje ih, pored nedovoljne govorno-jezičke razvijenosti, mogu sprečiti u ostvarivanju uspešne komunikacije sa drugima. Za ove osobe, samo prisustvo potencijalnog komunikacionog partnera ne garantuje uvek priliku za uspostavljanje komunikacione razmene. Usled toga, faktore koji ograničavaju ili podstiču uspešnu razmenu sa drugima treba potražiti u karakteristikama osoba sa IO, ali i u njihovom okruženju. Cilj ovog rada je da pruži uvid u specifične karakteristike komunikacije osoba sa teškom i dubokom IO. U odnosu na specifična obeležja komunikacije može se uočiti da osobe sa teškom i dubokom IO predstavljaju vrlo heterogenu populaciju. Dok neke dostižu stadijum simboličke komunikacije, druge ostaju na nivou intencionalne (preverbalne i nesimboličke) ili preintencionalne komunikacije, čak i u odraslom dobu. Neophodno je iskoristiti prirodni interaktivni kontekst, uz uvažavanje različitih modaliteta kojima je moguće ostvariti komunikacionu razmenu, kako bi se osobama sa teškom i dubokom IO omogućilo da na funkcionalan način koriste svoje komunikacione veštine u svakodnevnim situacijama.