Specialization of cerebral hemispheres in humans

Abstract

Greek physicians of the Classical Era, considered that right brain hemisphere is specialized in perception, and left for understanding and comprehension. The raise of modern neuroscience intensified studies in differences between hemispheres. The present findings highlight the fact that there is asymmetry of the hemispheres at almost all levels, as well as numerous interhemispheric differences in neuropsychological function. Differences exist in the size and weight of the hemispheres, in the size and shape of the defined areas of the brain, in the in the number and the size of the neurons, in relation to the extent of branching of dendrites within the area and in the structure of the gray and white matter .There are also considerable differences in relation to the dopaminergic and noradrenergic transmission. All these differences, mostly on histological and physiological level are prerogative for hemispheric functional specialization i.e. assymetry. The left hemisphere is specialized for verbal functions, calculia and skillful learned movements (praxis). The right hemisphere is specialized for processing visual information, such as the perception of complex geometric shapes, facial recognition, observation of non-verbal sounds, performing various spatial functions, tactile perception of complex structures, musical ability, prosody, non-verbal thinking and memory. The left hemisphere is analytical, sequential, and the right is synthetic, holistic. The left hemisphere has more capacity for abstract or impersonal, while the right hemisphere is less prone to abstraction and prioritize the individual. Interhemispheric interaction is a very important function. Corpus callosum allows functional independence of the hemispheres, but also the integration, contributing to the wholeness of our perception of the world and our adaptive behaviors.

Grčki lekari antičkog doba smatrali su da je desna hemisfera mozga specijalizovana za percepciju, a leva za shvatanje i razumevanje. Tokom razvoja moderne neuronauke povećan je broj studija o razlikama između hemisfera. Sadašnji nalazi ističu činjenicu da postoji asimetrija hemisfera na gotovo svim nivoima, kao i brojne interhemisfene razlike u neuropsihološkim funkcijama. Razlike postoje u veličini i težini hemisfera, veličini i obliku definisanih area mozga, u broju i veličini neurona, u odnosu na opseg grananja dendrita unutar područja i u strukturi sive i bele mase. Postoje, takođe, značajne razlike u dopaminergičkoj i noradrenergičkoj transmisiji. Sve ove razlike, uglavnom na histološkom i fiziološkom nivou su neophodne za funkcionalnu specijalizaciju menisfera, tj asimetriju. Leva hemisfera je specijalizovana za verbalne funkcije, računanje i vešte naučene pokrete (praksija). Desna hemisfera je specijalizovana za obradu vizuelnih informacija, kao što su percepcije složenih geometrijskih oblika, prepoznavanje lica, percepciju neverbalnih zvukova, različite spacijalne funkcije, taktilnu percepciju složenih struktura, muzičke sposobnosti, prozodiju, neverbalno razmišljanje i memoriju. Leva hemisfera je analitička, sekvencijalna, dok je desna sintetička, holistička. Leva hemisfera ima više kapaciteta za apstraktno ili bezlično, a desna hemisfera je manje sklona apstrakciji i prioritet daje ličnom. Interhemisferična interakcija je veoma važna. Korpus kalozum omogucćava funkcionalnu nezavisnost hemisfera, ali i integraciju, doprinoseći celovitosti naše percepcije sveta i adaptivnom ponašanju.