The core problem of crime in society: Psychopath offenders

Abstract

This article provides an argument for the thesis that solving the problem of psychopathic crime is essential to reducing crime, in general. The author argues that psychopathy is primarily psychological (not psychiatric) phenomenon that has important implications for criminology. Based on the results of empirical researches, all the relevant indicators of the contribution of psychopathy to crime were analyzed such as: the volume and types of crimes, offenses of violence, juvenile delinquency and recidivism. It was found that the most serious crimes, early delinquency, criminal career length, the frequency of the crimes, including the dark figure of crime and recidivism, are intrinsically linked to psychopathy. Psychopaths are involved in all forms of crime, especially the crime of violence. Their violence is instrumental and predatory, not psychopathological as the mentally ill individuals is; particularly dangerous are sexual psychopaths. Psychopaths are untreatable and poorly in aversive learning, but because of the masks of non criminality and socialization they are difficult to identify. They have a constellation of malignant properties (such as high aggressiveness and amorality) that are, among others, influenced by sociocultural factors. We need strategic approaches in the area of state response and prevention of crime, that will ensure reducing psychopathic crime, but also the creation of the social context in which expression of psychopathic traits and predatory lifestyle is unprofitable and unsustainable.

Članak pruža argumentaciju u prilog tezi da je rešavanje problema psihopatskog prestupništva od suštinske važnosti za smanjenje kriminala uopšte. Autor zastupa stanovište da je psihopatija prevashodno psihološki (a ne psihijatrijski) fenomen koji ima značajne kriminološke implikacije. Na bazi rezultata empirijskih istraživanja analizirani su svi relevantni indikatori doprinosa psihopatije kriminalu kao što su: obim I vrste krivičnih dela, delikti nasilja, maloletnička delinkvencija I recidivizam. Ustanovljeno je da su većina teških krivičnih dela, rana delinkvencija, dužina kiminalne karijere, učestalost u izvršenju krivičnih dela, uključujući tamne brojke kriminala I recidivizam, suštinski povezani sa psihopatijom. Psihopate su uključene u sve forme kriminala, a posebno u kriminal nasilja. Njihovo je nasilje instrumentalno I predatorsko, a ne psihopatološko kao kod duševnih bolesnika, a naročito su opasne seksualne psihopate. Nemogući su za tretman I slabo im je averzivno učenje, ali ih je zbog maske nekriminogenosti I socijalizovanosti teško identifikovati. Imaju zloćudnu konstelaciju osobina (kao što su visoka agresivnost I amoralnost) koje su između ostalog I pod uti- cajem sociokulturnih faktora. Potrebni su strategijski pristupi koji, u državnoj reakciji I prevenciji, uz smanjenje psihopatskog kriminala obezbeđuju stvaranje socijalnog konteksta u kome je neisplativo I neodrživo ispoljavanje psihopatskih osobina i predatorskog životnog stila.