Trening socijalnih veština sa učenicima sa Aspergerovim sindromom/visokofunkcionalnim autizmom

Abstract

Deficiti u domenu socijalnih veština kod učenika sa Aspergerovim sindromom/visokofunkcionalnim autizmom mogu dovesti do pojave vršnjačkog odbacivanja, rizika da budu žrtve vršnjačkog nasilja, anksioznosti i depresije. Trening socijalnih veština predstavlja jednu od potencijalnih intervencija kojom se može unaprediti socijalno funkcionisanje dece, ali se pregledom dostupne literature uočava nedovoljan broj radova na teritoriji Republike Srbije u vezi sa primenom treninga u ovoj populaciji učenika. Cilj ovog rada je da se predstavi grupni trening socijalnih veština za učenike sa Aspergerovim sindromom/visokofunkcionalnim autizmom koji se realizuje u Osnovnoj školi za učenike sa smetnjama u razvoju i invaliditetom „Miloje Pavlović“, u Beogradu. Realizacija treninga se oslanja na metodologiju dr Džeda Bejkera, jednog od poznatijih autora u oblasti treninga socijalnih veština dece sa poremećajem iz spektra autizma. Nakon aktivnosti procene socijalnih veština koje je potrebno razvijati i unapređivati, određuju se adekvatne strategije koje bi bile najefikasnije za podučavanje. Direktan rad sa decom odvija se kroz strukturisano učenje koje podrazumeva identifikovanje potrebe za učenje određene veštine, davanje didaktičkih instrukcija, modelovanje, igranje uloga i vežbanja unutar i van grupe. Trening se na ovaj način realizuje dva puta nedeljno, za dve grupe učenika (mlađi i stariji školski uzrast) u trajanju od 60 minuta. Dosadašanja primena treninga i procena njegove socijalne validnosti iz perspektive roditelja ukazuju na to da je trening prihvatljiv i efikasan način za unapređivanje socijalnog funkcionisanja ove dece.