The importance of direct genetic testing to determine female carriers in dystrophinopathies

Abstract

Duchenne muscular dystrophy (DMD) and Becker muscular dystrophy (BMD) are caused by mutations in the dystrophin gene. They are X-linked recessive diseases, where males are affected and females are mostly healthy carriers of the mutation. It is estimated that 2/3 mothers of DMD probands are carriers, while 1/3 of patients have de novo mutations. The aim was to confirm the carrier status of females in the families of DMD/BMD probands, using direct genetic methods. Methods. We tested 38 females from 31 families of DMD/BMD probands with deletion/duplication in the dystrophin gene. Also, 4 cases of prenatal diagnosis of DMD/BMD were included. We preformed the polymerase chain reaction (PCR) and the multiplex ligation-dependent method (MLPA) for deletion detection, i.e. deletion/duplication in the dystrophin gene. Results. In 31 DMD/BMD probands, we identified 87.1% deletions and 12.9% duplications of one or more exons. Of the 29 tested mothers, mutations were found in 17 (14 deletions and 3 duplications). Mutations were found in 57.9% (11/19) mothers of DMD and in 60% (6/10) mothers of BMD, respectively. Also, in probands with deletions 56% (14/25) of mothers were carries and in probands with duplications 3 mothers of 4 (75%). Of the 9 other female relatives, mutations were found in 4. In prenatal diagnosis, we identified deletion in one male and one female foetus of one mother. Conclusion. The study showed that mothers were carriers in almost 60% of sporadic cases of DMD/BMD with deletions and duplication. Also, the carrier frequency tended to be higher in mothers of the probands with duplication (75%) then in probands with deletions (56%). In the case of a mother who was confirmed as a carrier, deletion was detected in 2 of 3 foetuses.

Dišenova mišićna distrofija (DMD) i Bekerova mišićna distrofija (BMD) su uzrokovane mutacijama u genu za distrofin. To su X-vezane recesivne bolesti, gde oboljevaju muškarci a žene su uglavnom zdravi prenosioci mutacije. Procenjeno je da su kod DMD probanada 2/3 majki nosioci, dok 1/3 pacijenata ima novu mutaciju. Cilj rada je bio da se utvrdi status prenosioca kod žena u porodicama obolelih od DMD/BMD, primenom direktne genetičke metode. Metode. Testirali smo 38 žena iz 31 porodice DMD/BMD probanada sa delecijama i duplikacijama u genu za distrofin. Takođe, u studiju su bila uključena i 4 slučaja prenatalne DMD/BMD dijagnoze. Primenjene su metoda lančane reakcije polimerizacije (PCR) i metoda višestrukog umnožavanja vezanih proba (MLPA) za detekciju delecija, odnosno delecija i duplikacija u genu za distrofin. Rezultati. Kod 31-og DMD/BMD probanda utvrđeno je 87,1% delecija i 12,9% duplikacija jednog ili više egzona. Od 29 testiranih majki probanada, mutacije su nađene kod njih 17 (14 delecija i 3 duplikacije). Mutacije su nađene kod 57,9% (11/19) majki probanada sa DMD fenotipom i kod 60% majki probanada sa BMD. Takođe, kod probanada sa delecijom 56% (14/25) majki su potvrđene kao nosioci, a kod probanada sa duplikacijom 3 od 4 majke (75%). Od preostalih 9 ženskih srodnika, mutacije su nađene kod nijh 4. Prenatalnom dijagnostikom utvrđene su delecije kod jednog muškog i jednog ženskog ploda iste majke. Zaključak. Istraživanje je pokazalo da su majke bile nosioci u skoro 60% izolovanih DMD/BMD slučajeva sa delecijama i duplikacijama. Takođe, učestalost majki nosioca kod probanada sa duplikaciom (75%) se pokazala većom nego kod majki probanada sa delecijom (56%). U slučaju majke koja je bila potvrđena kao nosilac, delecija je otkrivena kod njena 2 ploda od 3 ispitana.