Značaj i uloga medija u prevenciji suicidalnih ponašanja

Abstract

Samoubistvo predstavlja složenu pojavu koja nastaje kao kompleks psihološ- kih, socijalnih, bioloških, kulturnih i sredinskih faktora. U konstrukciji svih savremenih socijalnih problema, pa samim tim i u stvaranju društvenih konstrukata o pojavi suicida, mediji imaju veoma značajnu ulogu u savremenom društvu. Cilj rada jeste da se analiziraju odgovori na pitanja da li senzaciona- lističko i romantizovano medijsko izveštavanje o pojavi suicida može biti faktor rizika za naredne suicidalne akte, kao i na koji način mediji mogu biti aktivan činilac prevencije suicidalnog ponašanja. Sa aspekta medija kao fak- tora rizika suicidalnog ponašanja akcenat u radu je na Verterovom sindromu i efektima koje on proizvodi, dok se preventivna uloga medijskog delovanja fo- kusom pomera na nivoe generalne, selektivne i indikovane prevencije, kao i na smernice i uputstva koje je razvila, pre svega Svetska zdravstvena organizacija ali i određene razvijene zemlje.

Suicide is a complex phenomenon that arises as a complex of psychological, social, biological, cultural and environmental factors. In the construction of all contemporary social problems, and thus in creating social constructs on the appearance of suicide, the media play a very important role in contemporary society. The aim of the paper is to analyze the answers to the questions whether sensationalist and romanticized media reporting on the appearance of suicide can be a risk factor for the following suicidal acts, and how the media can be an active factor in the prevention of suicidal behavior. From the aspect of the media as a risk factor for suicidal behavior, the emphasis in the work is on Verter’s syndrome and the effects it produces, while the preventive role of media action focuses on the levels of general, selective and indicated prevention, as well as on the guidelines it has developed World Health Organization, but also certain developed countries.