Karakteristike maloletnika koji vrše nasilnički kriminalitet

Abstract

Uvod: Nasilnički kriminalitet maloletnika privlači pažnju javnosti i stručnjaka svuda u svetu. Posledice nasilja po pojedince i društvo mogu biti ogromne: narušeno zdravlje i kvalitet života, troškovi lečenja, odsustvo s posla, povećan strah od kriminala, zahtevi javnosti za strožim kažnjavanjem učinilaca. Maloletnici koji vrše nasilnička krivična dela obično ranije ispoljavaju delinkventno ponašanje, imaju dugotrajne kriminalne „karijere” i vrše raznovrsna krivična dela. Cilj: Ukazivanje na problem nasilničkog kriminaliteta maloletnika i na potrebu sagledavanja onih karakteristika nasilnih maloletnika na koje bi trebalo delovati putem odgovarajućih programa tretmana i preventivnim merama. Metod: U radu je dat pregled nalaza istraživanja o nasilničkom kriminalitetu maloletnika. Relevantni radovi su pretraženi i preuzeti iz onlajn baza podataka korišćenjem servisa EBSCO, HeinOnline, JSTOR, Oxford Journals, SAGE, Springer-Link i Wiley. Rezultati: Istraživanja pokazuju da je nasilnički kriminalitet povezan sa mentalnim poremećajima učinilaca, psihopatskim crtama ličnosti, odsustvom samokontrole, emocija i sažaljenja, frustracijom, besom, zavisnošću od alkohola. Nasilni maloletnici su u velikom procentu i sami žrtve nasilnih krivičnih dela, štoje povezano sa kontinuiranom kriminalnom aktivnošću i udruživanjem sa devijantnim vršnjacima. Kada je reč o rodnim razlikama, istraživanja pokazuju da postoji veća verovatnoća da devojčice koje vrše nasilnički kriminalitet žive u depriviranim porodicama, da su bile izložene zlostavljanju i zanemarivanju, da su sklonije samopovređivanju i pokušajima samoubistva u odnosu na dečake koji vrše nasilnička krivična dela. Zaključak: Postoji potreba za razvojem skrining instrumenata, kako bi se identifikovali maloletnici koji su pod povećanim rizikom vršenja nasilničkog kriminaliteta. Maloletnici koji ispoljavaju ekstremno nasilje drugačije reaguju na tretman u odnosu na maloletnike koji nisu ekstremno nasilni. Oni imaju potrebu za intenzivnijim i dugotrajnijim tretmanom uz aktivnu ulogu porodice u tom procesu.

Introduction: Juvenile violent crime is attracting the attention of the public and professionals all over the world. The consequences of violence for individuals and society can be enormous: impaired health and quality of life, treatment costs, absence from work, increased fear of crime, public demands for severe punishment of perpetrators. Juveniles who commit violent crimes usually have an early onset of delinquency, persistent criminal careers, and commit a wider variety of crimes. Aim: Pointing out the problem of juvenile violent crime, and the need to consider those characteristics of violent juveniles that should be addressed through appropriate treatment programs and preventive measures. Method: The paper presents an overview of research findings on juvenile violent crime. Relevant articles were searched and extracted from online databases using services EBSCO, HeinOnline, JSTOR, Oxford Journals, SAGE, Springer-Link, and Wiley. Results: Research shows that violent crime is associated with mental disorders, psychopathic personality traits, lack of self-control, lack of emotions, callousness, frustration, anger, alcohol addiction. A large percentage of violent juveniles are themselves victims of violent crimes, which is associated with continuous criminal activity and association with deviant peers. When it comes to gender differences, research shows that girls who commit violent crime are more likely than boys to live in deprived households, to have experienced abuse or neglect, and are more prone to commit self-harm and suicide attempts. Conclusion: There is a need for the development of screening instruments to identify those juveniles who are at increased risk of committing violent crimes. Juveniles who exhibit extreme violence respond differently to treatment than juveniles who are not extremely violent. They need more intensive and long-term treatment with an active role of the family in that process.