Riziko faktori koji dovode do urođenih ili rano stečenih oštećenja sluha

Abstract

Congenital or early postnatal hearing impairment could be caused by various etiology factors, but it always significantly affects speech-language and cognitive development of a child. Prevention, early detection and intervention for permanent childhood hearing loss (PCHL) are top priorities for pediatric surdology and audiology professionals. It is necessary to select and follow up pediatric population at risk for the development of significant hearing impairment. Definition of a list of risk factors that could cause congenital or delayed-onset hearing loss in children is mandatory. Widely used Risk factors list declared by Joint Committee of Infant Hearing (JCIH) has been criticized by numerous authors and considered insufficient, especially regarding perinatal and postnatal risk factors. Despite the several revisions, the JCIH list is still not comprehensive and congruent with contemporary studies and needs further improvement. The objective of our study was critical review of risk factors which are frequently linked to considerable PCHL. More than 40 studies regarding this topic have been critically reviewed and analyzed. This analysis have shown high variability and incongruencies regarding findings and recommendations of those studies, due to insufficient sample or inadequate assessment criteria. The authors usually have pointed out following risk factors responsible for PCHL: long stay in neonatal intensive care unit (NICU for more than 5 days), low birth weight (<1500g), low APGAR score (0-3), hyperbilirubinemia, mechanical ventilation (MV), ototoxic medication, intrauterine infections (particularly cytomegalovirus), postnatal infections (bacterial meningitis), craniofacial malformations, various syndromes and family history of deafness. Further studies on larger cohorts of children should be conducted through programs for early detection of congenital and early acquired hearing loss in children in order to define evidence-based risk factors for PCHL and improve intervention practice.

Kongenitalno ili postnatalno stečeno oštećenje sluha može biti veoma heterogene etiologije i usko povezano sa značajnim posledi- cama po govorno-jezički i kognitivni razvoj deteta. Zbog toga priori- tet pedijatrijske surdologije i audiologije prestavlja prevencija, rana detekcija, intervencija, kao i selekcija dece koja su pod povišenim ri- zikom za nastanak značajnih oštećenja sluha tokom ranog detinjstva. Prvi korak ka ostvarenju tog cilja je definisanje liste najčešćih rizi- ko faktora koji mogu dovesti do urođenih ili rano stečenih oštećenja. Važeća lista Zajedničkog komiteta za dečji sluh poslednjih godina čes- to je kritikovana od strane mnogih autora, koji navode da nije u pot- punosti u skladu sa savremenim nalazima istraživača, posebno kada je reč o faktorima koji se dovode u vezu sa postnatalnim oštećenji- ma sluha. Cilj rada bila je kritička analiza riziko faktora koji se najčešće dovode u vezu sa nastankom trajnih oštećenja sluha značajnog stepena kod dece. Sprovedena je kritička analiza više od 40 radova koji su zadovoljili sve kriterijume. Rezultati analize pokazali su nedo- slednost u nalazima i preporukama ovih istraživanja, što najčešće predstavlja posledicu nedovoljno velikih uzoraka i neujednačenih kri- terijuma procene. Imajući to u vidu, autori najčešće navode sledeće etiološke faktore oštećenja sluha: boravak u jedinicama intenzivne neonatalne nege duži od pet dana, mala telesna masa, nizak APGAR skor, hiperbilirubinemija, mehanička ventilacija, ototoksična te- rapija, intrauterine infekcije (naročito citomegalovirus), postna- talne infekcije (bakterijski meningitis), kraniofacijalne malfor- macije, sindromi i pozitivna porodična anamneza. Neophodno je spro- vesti obimnija istraživanja kroz postojeće programe detekcije urođe- nih i rano stečenih oštećenja sluha. Takva istraživanja imala bi za cilj unapređenje trenutne prakse, ali i formiranje smernica za buduće delovanje koje je zasnovano na dokazima.