Zastupljenost inovativnih modela nastave u obrazovanju gluvih i nagluvih učenika

Abstract

Cilj rada bio je da se ispita zastupljenost inovativnih modela nastave u obrazovanju gluvih i nagluvih učenika, kao i stav nastavnika o uticaju inovativnih modela nastave na unapređenje kvaliteta obrazovnog rada. Uzorak istraživanja činilo je 140 ispitanika koji rade u školama za gluvu i nagluvu decu sa teritorije Republike Srbije. Strukturu uzorka u odnosu na pol činilo je 79,3% ispitanika ženskog i 20,7% ispitanika muškog pola, u odnosu na vrstu i stepen obrazovanja 77,9% diplomiranih defektologa i 22,1% ispitanika sa visokim obrazovanjem nedefektologa, a u odnosu na dužinu radnog staža najzastupljeniji su bili ispitanici sa dužinom od 11 do 20 godina radnog staža (35,7%). Za potrebe istraživanja korišćen je posebno dizajniran upitnik koji je pored pitanja vezanih za opšte podatke o ispitanicima, sadržao 26 pitanja koja su se odnosila na zastupljenost inovativnih modela u obrazovnom radu, kao i stav nastavnika prema uvođenju inovacija. Dobijeni rezultati su pokazali da je u nastavnom radu najzastupljenija primena individualizovane nastave (82,1%), zatim integrativna nastava (55%), nastava uz pomoć kompjutera (43,6%), tandemska i interaktivna nastava (35,7%), dok je najmanje zastupljena programirana nastava (12,8%). Rezultati istraživanja pokazuju da 69,3% ispitanika ima pozitivne stavove o uticaju inovativnih modela na unapređenje nastave. Uvođenje inovacija prema mišljenju 52,9% ispitanika zahteva dopunsko obrazovanje, 69,3% ispitanika se izjasnilo da poznaje didaktičke karakteristike inovativnih modela, dok je 19,3% ispitanika navelo da postoji otpor prema inovacijama, jer nastavnici nedovoljno poznaju njihovu suštinu. Na osnovu rezultata može se zaključiti da postoji zainteresovanost nastavnika i pozitivan stav prema primeni inovacija u nastavi što predstavlja jedan od značajnih faktora pomeranja granica sa tradicionalnog koncepta ka nastavi usmerenoj prema potrebama savremenog društva.

The aim of this research was to determine the innovative models of education in the population of deaf and hard of hearing pupils, as well as attitudes of teachers toward this research problem. The sample was formed of 140 educators working at schools for deaf and hard of hearing in the Republic of Serbia. Gender distribution of the sample was 79.3% of female and 20.7% of male respondents. Distribution of the type of education of respondents was: 77.9% respondents with a degree in special education studies and 22.1% respondents with another type of a university degree. With regard to years of service, most respondents were distributed in the category of 11-20 years of professional experience in the field of special education. We implemented the specially designed questionnaire with regard to two categories of questions: 1) frequency of innovative models in educational work, and 2) the attitudes of educators toward the implementation of the innovative models of working in schools. Most frequent models were individualization in education (82.1%), the integrative education (55%), computer education (43.6%), tandem and interactive education (35.7%). The least frequently used model was programmed teaching (12.8%). Attitudes of special educators toward the innovative models of teaching deaf and hard of hearing pupils, point out that 69.3% educators had positive attitudes toward innovative models of teaching, while 19.3% educators were negatively oriented toward innovative models in education. The results point out the conclusion about the necessity of implementation of new models in education of these children, which is the attitude of most respondents in the research sample.