Contemporary understanding of a coursebook: Consequences on the construction and quality measuring

Abstract

A Coursebook is one of the rare cultural products which most of the people have personal, individual experience which is full of either positive or negative emotions. Also, it is one of the key mechanisms which many educational systems of a state can influence the quality of education in general. As contemporary research shows, it is necessary first, to determine a coursebook as means, foundation for individual work of those who learn. This means understanding of a coursebook is changing and it is no more means of transmitting teaching contents and the curriculum, but means which has an important role on cognitive development of a single person, this is a developmental-formative role o a coursebook. But not any printed material can be called a coursebook, but the course book is the one which is meaningful and which contents is able to be didactically formed, to be meaningful and adjusted to their knowledge, interests, cognitive needs, to motivate them and move them into the process of learning. This all makes a didactic apparatus of a coursebook, which can consciously and with a plan be adjusted to those who learn and modeling of structural components of a coursebook. There are contemporary determinations of a coursebook in the paper and practical implications of this determination on the coursebook construction. But a coursebook should fulfill its role and cretin quality standards. There are quality standards in the coursebook, standards, and criteria of a coursebook which come from this determination. Standards are necessary for both crating and evaluating a coursebook, and its use in the teaching process.

Udžbenik je jedan od retkih kulturnih proizvoda sa kojim najveći broj ljudi ima svoje lično, individualno iskustvo koje je zasićeno pozitivnim ili negativnim emocijama. Takođe je jedan od ključnih mehanizama kojima obrazovni sistem jedne države može da utiče na kvalitet obrazovanja uopšte. Kako savremena istraživanja udžbenika pokazuju, potrebno je najpre odrediti udžbenik kao sredstvo, potporu za samostalno učenje onog ko uči. Time se razumevanje udžbenika menja i on nije više samo sredstvo za prenošenje nastavnog sadržaja i školskog programa, već sredstvo koje ima važan uticaj na kognitivni razvoj jedinke, to je razvojno formativna uloga udžbenika. Međutim, ne može bilo koji štampani materijal da bude proglašen za udžbenik već je to samo onaj u kome se sadržaj koji udžbenik prenosi tako didaktički oblikuje da bude smislen onima koji uče, da bude prilagođen njihovim predznanjima, interesovanjima, saznajnim potrebama, da ih motiviše, da ih pokrene u proces učenja. Sve to čini didaktičku aparaturu udžbenika koja se može svesno, ciljano, planski prilagoditi onom ko uči uvođenjem i modelovanjem strukturalnih komponenti udžbenika. U radu se predstavljaju savremena određenja udžbenika i praktične implikacije takvog određenja na konstrukciju udžbenika. Međutim, da bi udžbenik ostvario svoju ulogu nužno je da ispuni određena merila kvaliteta. U radu su predstavljeni standardi kvaliteta, norme, kriterijumi udžbenika koji proističu iz ovakvog određenja njegove uloge. Standardi su neophodni kako u izradi tako i u vrednovanju udžbenika, ali i u njegovoj upotrebi u nastavnom procesu.