Afektivna vezanost i govorno-jezički razvoj deteta

Abstract

Afektivna vezanost predstavlja složene obrasce usmerenog ponašanja deteta, motivisane potrebom da se uspostave prvi oblici komunikacije i socijalnoih odnosa sa drugima u najranijim etapama života. Veliki broj studija potvrđuje tezu da će kvalitet rane afektivne vezanosti, a time i prvih životnih iskustava, značajno uticati na budući socio-emocionalni, jezički i kognitivni razvoj dece i da će biti značajan protektivni faktor opšteg razvojng diskursa deteta. Komunikacija predstavlja prve pojavne oblike afektivne vezanosti, ali istovremeno i sredstvo kojim se ovaj odnos učvršćuje i razvija. Visok nivo afektivne sigurnosti pozitivno utiče na razvoj svih domena govorno-jezičke kompetencije ‒ neverbalnu komunikaciju, receptivne spsobnosti i ekspresivan jezik, kao i na uspeh deteta u ovladavanju veštinom pisanog govora.

Attachment represents complex patterns of a child’s directional behavior, motivated by the need to establish the first patterns of communication and social relations with others in the earliest stages of life. A large number of studies confirm the thesis that the quality of early attachment, and therefore first life experiences, considerably influence future socio-emotional, language and cognitive development in children and represent the important protective factors of general development discourse. Communication is the first form of attachment and at the same time the means to strengthen and develop this relationship. High level of attachment security positively influences all domains of speech and language competence- non verbal communication, receptive capability and expressive language as well as children’s success in adopting literacy skills.