Visual impairment in persons with intellectual disability

Abstract

Vision is one of the most important sensory modalities for receiving information about the world and has an important role in child development. Visual impairment is a significant obstacle for optimal everyday functioning of a person and for achieving a satisfactory level of quality of life as well. Unrecognized visual difficulties can negatively affect the development, social behavior, and learning of children with intellectual disability (ID), which means that early visual assessment in children from this population, is of a great significance. The results of different studies suggest that most children and adults with ID have vision problems and that those problems are of a greater degree than in general population. Some authors believe that people with ID should be observed as persons with visual impairment, until proven otherwise. When it comes to assessing visual functions in people with ID, the assessment of distant visual acuity is the most common. However, it is also very important to conduct a detailed assessment which (among else) includes observing visual behavior over time. In cases when it is not possible to apply the same tests as in the general population, adapted tests which include specific needs of person with ID are used. The knowledge about the impact of multiple disabilities on visual functions, functional vision and characteristics of visual functioning ensures timely reaction of professionals and prevention of secondary developmental difficulties.

Vid je jedan od najvažnijih modaliteta za primanje informacija o svetu koji nas okružuje i ima veliku ulogu u razvoju deteta. Oštećenje vida predstavlja značajnu prepreku za optimalno funkcionisanje osobe i ostvarivanje zadovoljavajućeg kvaliteta života. Neprepoznate vizuelne teškoće mogu negativno da utiču na razvoj, socijalno ponašanje i učenje dece sa intelektualnom ometenošću (IO), zbog čega je rana procena vida kod dece iz ove populacije veoma značajna. Rezultati istraživanja ukazuju na to da većina dece i odraslih osoba sa IO ima probleme sa vidom, i to u većem stepenu nego osobe iz opšte populacije. Neki autori smatraju da osobe sa IO treba istovremeno posmatrati i kao osobe sa oštećenjem vida, dok se ne dokaže suprotno. Kod osoba sa IO najčešće se procenjuje oštrina vida na daljinu, ali je veoma važno da se sprovede detaljnija procena, koja uključuje I posmatranje vizuelnog ponašanja tokom vremena. Kad god nije moguća primena standardnih testova, koriste se adaptirani testovi, koji uključuju specifične potrebe osoba sa IO. Poznavanje uticaja višestrukih smetnji na stanje vizuelnih funkcija, funkcionalnog vida i karakteristika vizuelnog funkcionisanja osigurava blagovremeno reagovanje stručnjaka i prevenciju sekundarnih teškoća u razvoju.