The relation between communication quality and life satisfaction in persons with aphasia

Abstract

Self-perception of one's own communicative ability - observed in the context of providing socialization/activity, self-confidence in communication and achievement of individual roles - and quality of life were examined by appropriate instruments (Quality of Communication Life Scale - ASHA QCL and Quality of Life Inventory - QOLI). The sample consisted of 60 persons with aphasia resulting from vascular insults, in a period between two and twenty months after a stroke. As a group, participants with aphasia showed a relatively low evaluation of their own communicative abilities regardless of the domain of manifestation, as well as the type of aphasia. The level of evaluation of one's own quality of life proved to be in a moderate and positive relation with the quality of communication life, suggesting that the quality of communication could be a constant, significant, though not exclusive, variable that defines the quality of life in this population. The severity of aphasia emerged as an important factor of self-perception of the quality of communication life, but also of the overall life satisfaction, which was not shown for the type of language disorder observed by fluency.

Radi boljeg razumevanja odnosa kvaliteta komunikativnog života i doživljaja sopstvenog blagostanja, kao i povezanosti ovih konstrukata sa tipom i težinom afazičkog poremećaja, kod 60 osoba s afazijom, u periodu između dva i dvadeset meseci nakon cerebrovaskularnog insulta, ispitivani su samopercepcija sopstvene komunikativne sposobnosti (posmatrane u kontekstu obezbeđivanja socijalizacije/ aktivnosti, samopouzdanja u komunikaciji i ostvarivanja pojedinačnih uloga) i kvalitet života. U ispitivanju su primenjeni Skala za merenje kvaliteta komunikativnog života (Quality of Communication Life Scale - ASHA QCL) i Inventar kvaliteta života (Quality of Life Inventory - QOLI). Ispitanici s afazijom su, kao grupa, pokazali srazmerno nisko vrednovanje sopstvenih komunikacionih sposobnosti bez obzira na domen ispoljavanja, kao i tip afazije. Nivo vrednovanja sopstvenog kvaliteta života pokazao se umereno pozitivno povezanim s doživljajem kvaliteta komunikativnog života, sugerišući da bi kvalitet komunikacije mogao biti stalna, značajna, mada ne i isključiva varijabla koja definiše kvalitet života u ovoj populaciji. Težina afazije se izdvojila kao bitan faktor samopercepcije kvaliteta komunikativnog života, ali i ukupnog zadovoljstva životom, što se nije pokazalo i za tip jezičkog poremećaja posmatran po osi fluentnosti.