TY  - JOUR
AU  - Bogetić, Dragica
AU  - Jugović, Aleksandar
PY  - 2019
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1183
AB  - The notion of "children on the move" is relatively new in the scientific and political sense. The goals of this paper are the conceptualization of the notion and categories of "children on the move", the analysis of risk factors and the consequences for the well-being of children created by forced migrations and the establishment of a theoretical framework for understanding this phenomenon. In the paper, analysis and synthesis are used as general scientific methods. "Children on the move" represent a vulnerable population which is in many ways exposed to different types of risks for their safety, health and socio-emotional development. Particular challenges for the protection of "children on the move" concern the realization of the right to non-discrimination, the right to the best interest, the right to life, survival and development and the right to participation. The social policy towards "children on the move" should be multidimensional and multisectoral.
AB  - Pojam "dece u pokretu" je relativno Nov u naučnom i političkom smislu. Ciljevi ovog rada su konceptualizacija pojma i kategorija "dece u pokretu", analiza rizičnih faktora i posledica po blagostanje dece koje stvaraju prisilne migracije i uspostavljanje teorijskog okvira razumevanja ovog fenomena. U radu se kao opšte naučne metode koriste analiza i sinteza. "Deca u pokretu" jesu ranjiva populacija koja je višestruko izložena različitim vidovima rizika po njihovu bezbednost, zdravlje i socio-emocionalni razvoj. Posebni izazovi za zaštitu "dece u pokretu", tiču se ostvarivanja prava na nediskriminaciju, prava na najbolji interes, prava na život, opstanak i razvoj i prava na participaciju. Politika društva prema "deci u pokretu" treba da bude multidimenzionalna i multisektorska.
PB  - Sociološko društvo Srbije, Beograd
T2  - Sociološki pregled
T1  - "Children on the move" as a vulnerable population
T1  - "Deca u pokretu" kao ranjiva populacija
EP  - 1318
IS  - 3
SP  - 1293
VL  - 53
DO  - 10.5937/socpreg53-21726
ER  - 

@article{
author = "Bogetić, Dragica and Jugović, Aleksandar",
year = "2019",
abstract = "The notion of "children on the move" is relatively new in the scientific and political sense. The goals of this paper are the conceptualization of the notion and categories of "children on the move", the analysis of risk factors and the consequences for the well-being of children created by forced migrations and the establishment of a theoretical framework for understanding this phenomenon. In the paper, analysis and synthesis are used as general scientific methods. "Children on the move" represent a vulnerable population which is in many ways exposed to different types of risks for their safety, health and socio-emotional development. Particular challenges for the protection of "children on the move" concern the realization of the right to non-discrimination, the right to the best interest, the right to life, survival and development and the right to participation. The social policy towards "children on the move" should be multidimensional and multisectoral., Pojam "dece u pokretu" je relativno Nov u naučnom i političkom smislu. Ciljevi ovog rada su konceptualizacija pojma i kategorija "dece u pokretu", analiza rizičnih faktora i posledica po blagostanje dece koje stvaraju prisilne migracije i uspostavljanje teorijskog okvira razumevanja ovog fenomena. U radu se kao opšte naučne metode koriste analiza i sinteza. "Deca u pokretu" jesu ranjiva populacija koja je višestruko izložena različitim vidovima rizika po njihovu bezbednost, zdravlje i socio-emocionalni razvoj. Posebni izazovi za zaštitu "dece u pokretu", tiču se ostvarivanja prava na nediskriminaciju, prava na najbolji interes, prava na život, opstanak i razvoj i prava na participaciju. Politika društva prema "deci u pokretu" treba da bude multidimenzionalna i multisektorska.",
publisher = "Sociološko društvo Srbije, Beograd",
journal = "Sociološki pregled",
title = ""Children on the move" as a vulnerable population, "Deca u pokretu" kao ranjiva populacija",
pages = "1318-1293",
number = "3",
volume = "53",
doi = "10.5937/socpreg53-21726"
}

Bogetić, D.,& Jugović, A.. (2019). "Children on the move" as a vulnerable population. in Sociološki pregled
Sociološko društvo Srbije, Beograd., 53(3), 1293-1318.
https://doi.org/10.5937/socpreg53-21726

Bogetić D, Jugović A. "Children on the move" as a vulnerable population. in Sociološki pregled. 2019;53(3):1293-1318.
doi:10.5937/socpreg53-21726 .

Bogetić, Dragica, Jugović, Aleksandar, ""Children on the move" as a vulnerable population" in Sociološki pregled, 53, no. 3 (2019):1293-1318,
https://doi.org/10.5937/socpreg53-21726 . .

TY  - CONF
AU  - Radulović, Danka
AU  - Ignjatović, Natalija
PY  - 2019
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4099
AB  - Zbog rapidnog povećanja stope razvoda brakova u savremenom društvu, sve
se veći broj maloletne dece suočava sa posledicama ovog stresnog životnog
događaja. Stoga su u radu, na bazi analize relevantne empirijske građe, razmotreni
negativni efekti razvoda na decu, faktori maladaptacije i moguće
intervencije. Rezultati istraživanja, i pri kontroli varijabli u periodu pre razvoda
roditelja, sistematski ukazuju na dva i po puta češću pojavu bihevioralnih,
emocionalnih, psihosocijalnih, akademskih i drugih problema prilagođavanja
kod dece i adolescenata čiji su roditelji razvedeni u odnosu na one iz nerazvedenih
brakova (25% : 10%). Brojne studije dosledno potvrđuju da su dugoročni
negativni efekti razvoda najviše povezani sa poremećajima u ponašanju,
impulsivnošću i delinkvencijom dece, a potom i sa depresijom, anksioznošću,
niskom samoprocenom, problemima u odnosima dece sa roditeljima (posebno
sa roditeljem sa kojim ne žive), vršnjacima i figurama autoriteta, kao i sa
nižim školskim postignućem, napuštanjem škole i drugim problemima (npr. sa
tri puta češćim adolescentskim trudnoćama). U radu su izdvojeni empirijski
verifikovani činioci značajni za predikciju dugoročno nepovoljnih posledica razvoda
na dete (karakteristike deteta, odnos deteta i roditelja, konflikti među
roditeljima, starateljstvo i kvalitet kontakta sa odsutnim roditeljem, novi brak
roditelja i sl.), kao i pojedinačni faktori rizika i zaštite važni za predviđanje
(ne)prilagođenosti. Takođe su prezentovane intervencije u radu sa decom, roditeljima
i u zajednici, uz analizu raspoloživih istraživačkih nalaza o njihovoj
efikasnosti. Zaključeno je da se okolnosti i negativne posledice razvoda, protektivni
i riziko faktori moraju pažljivo individualizovano procenjivati imajući u
vidu specifične potrebe pojedinačnog deteta, kako bi se obezbedila adekvatna
intervencija. Razvod roditelja je za decu težak i bolan proces bez obzira na njihov uzrast, te se može očekivati da period prilagođavanja traje dve godine.
Generalno, povoljnije efekte imaju intervencije usmerene na redukciju roditeljskih
konflikata i promociju bliskosti dece i oba roditelja, poput medijacije,
kao i suportivni programi u školama.
AB  - Due to the rapid increase of the incidence of divorce in modern society a growing
number of minor children are facing the consequences of this stressful life event. Therefore,
based on the analysis of empirical studies, this paper considers negative effects of divorce on
children, maladaptation factors and possible interventions. Research findings indicate that,
even when variables before parental divorce are controlled, children and adolescents from
divorced families are 2.5 times more likely to experience behavioral, emotional, psychosocial,
academic and other adaptation problems compared to children and adolescents from
nondivorced families (25% : 10%). A number of studies consistently show that long term
negative effects of divorce are strongly related to conduct disorders, impulsivity and
delinquency of children, as well as depression, anxiety, low self-esteem, problems with
parent-child relationship (especially with nonresidential parent), in relations with peers and
authority figures. Additionally, they are more likely to have lower academic achievements, drop out of school and have other problems (such as three times higher incidence of teen
pregnancy). This paper examines empirically verified factors important for the prediction of
long-term unfavorable consequences of divorce on children (child characteristics, parent child
relationship, parental conflicts, parental custody, relationship quality with nonresidential
parent, remarriage, etc.), as well as individual risk and protective factors important for
predicting (mal)adjustment. Additionally, interventions focused on children, on parents
and community-based interventions are presented, with the analysis of available research
findings on their efficacy. It is concluded that conditions, negative effects, protective and risk
factors of divorce need to be carefully and individually assessed having in mind the specific
needs of the child, in order to provide a tailored intervention. Parental divorce is a difficult
and painful process for children no matter of their age, so it is expected that the adaptation
period lasts two years. Generally, interventions focused on the reduction of parental conflict
and promotion of positive relations of the child with both parents, such as mediation and
supportive programs in schools, show more favorable effects.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.
T1  - Procena negativnih posledica razvoda na maloletnu decu i moguće intervencije
T1  - Assessment of divorce-related negative issues on minor children and possible interventions
EP  - 363
SP  - 355
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4099
ER  - 

@conference{
author = "Radulović, Danka and Ignjatović, Natalija",
year = "2019",
abstract = "Zbog rapidnog povećanja stope razvoda brakova u savremenom društvu, sve
se veći broj maloletne dece suočava sa posledicama ovog stresnog životnog
događaja. Stoga su u radu, na bazi analize relevantne empirijske građe, razmotreni
negativni efekti razvoda na decu, faktori maladaptacije i moguće
intervencije. Rezultati istraživanja, i pri kontroli varijabli u periodu pre razvoda
roditelja, sistematski ukazuju na dva i po puta češću pojavu bihevioralnih,
emocionalnih, psihosocijalnih, akademskih i drugih problema prilagođavanja
kod dece i adolescenata čiji su roditelji razvedeni u odnosu na one iz nerazvedenih
brakova (25% : 10%). Brojne studije dosledno potvrđuju da su dugoročni
negativni efekti razvoda najviše povezani sa poremećajima u ponašanju,
impulsivnošću i delinkvencijom dece, a potom i sa depresijom, anksioznošću,
niskom samoprocenom, problemima u odnosima dece sa roditeljima (posebno
sa roditeljem sa kojim ne žive), vršnjacima i figurama autoriteta, kao i sa
nižim školskim postignućem, napuštanjem škole i drugim problemima (npr. sa
tri puta češćim adolescentskim trudnoćama). U radu su izdvojeni empirijski
verifikovani činioci značajni za predikciju dugoročno nepovoljnih posledica razvoda
na dete (karakteristike deteta, odnos deteta i roditelja, konflikti među
roditeljima, starateljstvo i kvalitet kontakta sa odsutnim roditeljem, novi brak
roditelja i sl.), kao i pojedinačni faktori rizika i zaštite važni za predviđanje
(ne)prilagođenosti. Takođe su prezentovane intervencije u radu sa decom, roditeljima
i u zajednici, uz analizu raspoloživih istraživačkih nalaza o njihovoj
efikasnosti. Zaključeno je da se okolnosti i negativne posledice razvoda, protektivni
i riziko faktori moraju pažljivo individualizovano procenjivati imajući u
vidu specifične potrebe pojedinačnog deteta, kako bi se obezbedila adekvatna
intervencija. Razvod roditelja je za decu težak i bolan proces bez obzira na njihov uzrast, te se može očekivati da period prilagođavanja traje dve godine.
Generalno, povoljnije efekte imaju intervencije usmerene na redukciju roditeljskih
konflikata i promociju bliskosti dece i oba roditelja, poput medijacije,
kao i suportivni programi u školama., Due to the rapid increase of the incidence of divorce in modern society a growing
number of minor children are facing the consequences of this stressful life event. Therefore,
based on the analysis of empirical studies, this paper considers negative effects of divorce on
children, maladaptation factors and possible interventions. Research findings indicate that,
even when variables before parental divorce are controlled, children and adolescents from
divorced families are 2.5 times more likely to experience behavioral, emotional, psychosocial,
academic and other adaptation problems compared to children and adolescents from
nondivorced families (25% : 10%). A number of studies consistently show that long term
negative effects of divorce are strongly related to conduct disorders, impulsivity and
delinquency of children, as well as depression, anxiety, low self-esteem, problems with
parent-child relationship (especially with nonresidential parent), in relations with peers and
authority figures. Additionally, they are more likely to have lower academic achievements, drop out of school and have other problems (such as three times higher incidence of teen
pregnancy). This paper examines empirically verified factors important for the prediction of
long-term unfavorable consequences of divorce on children (child characteristics, parent child
relationship, parental conflicts, parental custody, relationship quality with nonresidential
parent, remarriage, etc.), as well as individual risk and protective factors important for
predicting (mal)adjustment. Additionally, interventions focused on children, on parents
and community-based interventions are presented, with the analysis of available research
findings on their efficacy. It is concluded that conditions, negative effects, protective and risk
factors of divorce need to be carefully and individually assessed having in mind the specific
needs of the child, in order to provide a tailored intervention. Parental divorce is a difficult
and painful process for children no matter of their age, so it is expected that the adaptation
period lasts two years. Generally, interventions focused on the reduction of parental conflict
and promotion of positive relations of the child with both parents, such as mediation and
supportive programs in schools, show more favorable effects.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.",
title = "Procena negativnih posledica razvoda na maloletnu decu i moguće intervencije, Assessment of divorce-related negative issues on minor children and possible interventions",
pages = "363-355",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4099"
}

Radulović, D.,& Ignjatović, N.. (2019). Procena negativnih posledica razvoda na maloletnu decu i moguće intervencije. in Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 355-363.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4099

Radulović D, Ignjatović N. Procena negativnih posledica razvoda na maloletnu decu i moguće intervencije. in Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019.. 2019;:355-363.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4099 .

Radulović, Danka, Ignjatović, Natalija, "Procena negativnih posledica razvoda na maloletnu decu i moguće intervencije" in Zbornik radova - 10. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 25–26. 10.2019. (2019):355-363,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4099 .

TY  - CONF
AU  - Filipović, Božidar
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2971
PB  - Institut
za pedagoška istraživanja : Institut za psihologiju
C3  - Kvalitativna istraživanja u društvenim naukama: od licnog iskustva do socijalnih praksi
C3  - Kvalitativna istraživanja
u društvenim naukama:
od licnog iskustva do socijalnih praksi
ZBORNIK SAOPŠTENJA
T1  - Kritički osvrt na merenje stepena autoritarnosti
u kvantitativnim istraživanjima:
kvalitativni pristup razumevanju poslušnosti
u odnosu između roditelja i dece
EP  - 129
SP  - 126
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2971
ER  - 

@conference{
author = "Filipović, Božidar",
year = "2018",
publisher = "Institut
za pedagoška istraživanja : Institut za psihologiju",
journal = "Kvalitativna istraživanja u društvenim naukama: od licnog iskustva do socijalnih praksi, Kvalitativna istraživanja
u društvenim naukama:
od licnog iskustva do socijalnih praksi
ZBORNIK SAOPŠTENJA",
title = "Kritički osvrt na merenje stepena autoritarnosti
u kvantitativnim istraživanjima:
kvalitativni pristup razumevanju poslušnosti
u odnosu između roditelja i dece",
pages = "129-126",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2971"
}

Filipović, B.. (2018). Kritički osvrt na merenje stepena autoritarnosti
u kvantitativnim istraživanjima:
kvalitativni pristup razumevanju poslušnosti
u odnosu između roditelja i dece. in Kvalitativna istraživanja u društvenim naukama: od licnog iskustva do socijalnih praksi
Institut
za pedagoška istraživanja : Institut za psihologiju., 126-129.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2971

Filipović B. Kritički osvrt na merenje stepena autoritarnosti
u kvantitativnim istraživanjima:
kvalitativni pristup razumevanju poslušnosti
u odnosu između roditelja i dece. in Kvalitativna istraživanja u društvenim naukama: od licnog iskustva do socijalnih praksi. 2018;:126-129.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2971 .

Filipović, Božidar, "Kritički osvrt na merenje stepena autoritarnosti
u kvantitativnim istraživanjima:
kvalitativni pristup razumevanju poslušnosti
u odnosu između roditelja i dece" in Kvalitativna istraživanja u društvenim naukama: od licnog iskustva do socijalnih praksi (2018):126-129,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2971 .

TY  - JOUR
AU  - Filipović, Mirko
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2830
AB  - Tekstovi socioloških klasika (de Tocqueville, Marx, Simmel) i evropska empirijska istraživanja poslednjih decenija, nude plodan analitički okvir za razmišljanje
o siromaštvu uz pomoć idealno-tipskih konstrukata „integrisanog”, „marginalnog” i
danas preovlađujućeg „diskvalifikujućeg” siromaštva (S.Paugam). Primena ovog analitičkog okvira dopunjenog novim eksplikativnim faktorima – kao što su način regulacije tržišta rada, a pre svega, fleksibilizacija ili prekarizacija i rada i zaposlenja; strah
od otpuštanja kao novi faktor nejednakosti; intenzitet društvenih veza (kao resursa
koji mogu biti iskorišćeni u suočavanju sa društvenom devalorizacijom) i „prostorna
diskvalifikacija” stanovništva sa velikim rizikom od siromaštva i zavisnosti od sistema
socijalne intervencije – vodi, pored ostalog, novim uvidima i u kolektivne predstave o
siromaštvu: sada kao o „društvenom padu” i ličnom porazu u procesu koji podrazumeva kumulaciju socijalnih hendikepa. Tako, ono što se danas smatra centralnim jazom u
društvu – jaz između onih čija je budućnost sigurna, zaštićena i onih izloženih „pretnjama nasilja tržišta rada” (Maurin), prolazi kroz sve, nekada homogene, socioprofesionalne kategorije proizvodeći socijalnu nesigurnost i kolektivnu teskobu koja transverzalno prolazi kroz celo salarijalno društvo i shodno tome, ne samo da fundamentalno
menja društveni odnos prema siromaštvu, nego vodi pogoršanju ukupnih društvenih
odnosa, podriva socijalnu koheziju i nameće posebne mehanizme konstruisanja kolektivnih identiteta
AB  - The texts of sociological classics (de Tocqueville, Marx, Simmel) as well as
recent European research offer a fruitfull analitical frame for thinking about poverty
using the idel-type constructs of „integrated“, „marginalized“ and, nowdays dominant
„disqualifying“ poverty (S. Paugam). The application of this analitycal frame, completed with new explanatory factors – as flexibilisation or precarization of work and jobs,
the fear of getting fired as a new factor of inequality, the intensity of social ties and
„spatial disqualification“ of social groups with the great risks of poverty and dependance of the social intervention system – lead to new insights in collective representation
of poverty: now seen as personal failure, „social falldown“ in the process that include
cumulation of social handicaps. So, what is nowdays perceived as a central social fracture – the fracture between those whose future is secured and those exposed to „threats
of the job market violence“ (Maurin) – passes through the whole class structure producing social insecurity and diffused anxiety, undermining social cohesion and imposing new mechanisms of collective identities construction.
PB  - Centar za etnološka i antropološka istraživanja (CEAI) Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu
T2  - Antropologija
T2  - Antropologija
T1  - Siromaštvo kao lični poraz i strah od izopštenosti
T1  - Poverty as a personal failure and the fear of exclusion
EP  - 28
IS  - 1
SP  - 9
VL  - 18
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2830
ER  - 

@article{
author = "Filipović, Mirko",
year = "2018",
abstract = "Tekstovi socioloških klasika (de Tocqueville, Marx, Simmel) i evropska empirijska istraživanja poslednjih decenija, nude plodan analitički okvir za razmišljanje
o siromaštvu uz pomoć idealno-tipskih konstrukata „integrisanog”, „marginalnog” i
danas preovlađujućeg „diskvalifikujućeg” siromaštva (S.Paugam). Primena ovog analitičkog okvira dopunjenog novim eksplikativnim faktorima – kao što su način regulacije tržišta rada, a pre svega, fleksibilizacija ili prekarizacija i rada i zaposlenja; strah
od otpuštanja kao novi faktor nejednakosti; intenzitet društvenih veza (kao resursa
koji mogu biti iskorišćeni u suočavanju sa društvenom devalorizacijom) i „prostorna
diskvalifikacija” stanovništva sa velikim rizikom od siromaštva i zavisnosti od sistema
socijalne intervencije – vodi, pored ostalog, novim uvidima i u kolektivne predstave o
siromaštvu: sada kao o „društvenom padu” i ličnom porazu u procesu koji podrazumeva kumulaciju socijalnih hendikepa. Tako, ono što se danas smatra centralnim jazom u
društvu – jaz između onih čija je budućnost sigurna, zaštićena i onih izloženih „pretnjama nasilja tržišta rada” (Maurin), prolazi kroz sve, nekada homogene, socioprofesionalne kategorije proizvodeći socijalnu nesigurnost i kolektivnu teskobu koja transverzalno prolazi kroz celo salarijalno društvo i shodno tome, ne samo da fundamentalno
menja društveni odnos prema siromaštvu, nego vodi pogoršanju ukupnih društvenih
odnosa, podriva socijalnu koheziju i nameće posebne mehanizme konstruisanja kolektivnih identiteta, The texts of sociological classics (de Tocqueville, Marx, Simmel) as well as
recent European research offer a fruitfull analitical frame for thinking about poverty
using the idel-type constructs of „integrated“, „marginalized“ and, nowdays dominant
„disqualifying“ poverty (S. Paugam). The application of this analitycal frame, completed with new explanatory factors – as flexibilisation or precarization of work and jobs,
the fear of getting fired as a new factor of inequality, the intensity of social ties and
„spatial disqualification“ of social groups with the great risks of poverty and dependance of the social intervention system – lead to new insights in collective representation
of poverty: now seen as personal failure, „social falldown“ in the process that include
cumulation of social handicaps. So, what is nowdays perceived as a central social fracture – the fracture between those whose future is secured and those exposed to „threats
of the job market violence“ (Maurin) – passes through the whole class structure producing social insecurity and diffused anxiety, undermining social cohesion and imposing new mechanisms of collective identities construction.",
publisher = "Centar za etnološka i antropološka istraživanja (CEAI) Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu",
journal = "Antropologija, Antropologija",
title = "Siromaštvo kao lični poraz i strah od izopštenosti, Poverty as a personal failure and the fear of exclusion",
pages = "28-9",
number = "1",
volume = "18",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2830"
}

Filipović, M.. (2018). Siromaštvo kao lični poraz i strah od izopštenosti. in Antropologija
Centar za etnološka i antropološka istraživanja (CEAI) Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu., 18(1), 9-28.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2830

Filipović M. Siromaštvo kao lični poraz i strah od izopštenosti. in Antropologija. 2018;18(1):9-28.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2830 .

Filipović, Mirko, "Siromaštvo kao lični poraz i strah od izopštenosti" in Antropologija, 18, no. 1 (2018):9-28,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2830 .

TY  - CONF
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Bukvić, Lidija
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2879
PB  - lnstitut za pedagoska istrazivanja
C3  - Zbornik radova - „ uvazavanje razlicitosti
u funkciji pozitivnog razvoja dece i mladih”,Beograd, Srbija
T1  - Procena razvojnih prednosti učenika sa teškoćama u emocionalnom i socijalnom razvoju
EP  - 142
SP  - 122
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2879
ER  - 

@conference{
author = "Popović-Ćitić, Branislava and Bukvić, Lidija",
year = "2018",
publisher = "lnstitut za pedagoska istrazivanja",
journal = "Zbornik radova - „ uvazavanje razlicitosti
u funkciji pozitivnog razvoja dece i mladih”,Beograd, Srbija",
title = "Procena razvojnih prednosti učenika sa teškoćama u emocionalnom i socijalnom razvoju",
pages = "142-122",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2879"
}

Popović-Ćitić, B.,& Bukvić, L.. (2018). Procena razvojnih prednosti učenika sa teškoćama u emocionalnom i socijalnom razvoju. in Zbornik radova - „ uvazavanje razlicitosti
u funkciji pozitivnog razvoja dece i mladih”,Beograd, Srbija
lnstitut za pedagoska istrazivanja., 122-142.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2879

Popović-Ćitić B, Bukvić L. Procena razvojnih prednosti učenika sa teškoćama u emocionalnom i socijalnom razvoju. in Zbornik radova - „ uvazavanje razlicitosti
u funkciji pozitivnog razvoja dece i mladih”,Beograd, Srbija. 2018;:122-142.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2879 .

Popović-Ćitić, Branislava, Bukvić, Lidija, "Procena razvojnih prednosti učenika sa teškoćama u emocionalnom i socijalnom razvoju" in Zbornik radova - „ uvazavanje razlicitosti
u funkciji pozitivnog razvoja dece i mladih”,Beograd, Srbija (2018):122-142,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2879 .

TY  - BOOK
AU  - Filipović, Mirko
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/2875
AB  - Koreni krize koja danas potresa razvijena zapadna društva nalaze se u
samoj srži neoliberalnog projekta započetog krajem sedamdesetih godina
dvadesetog veka, sa usponom Margaret Tačer i Ronalda Regana.
Ideja o društvenoj jednakosti, stalno prisutna u prethodnih „slavnih trideset
godina” (E. Hobsbaum), i relativno uspešno ostvarivana u tom periodu
snažnog privrednog rasta i pune zaposlenosti, kejnzijanske ekonomske politike,
države blagostanja, jakih sindikata i socijaldemokratskih vlada, najpre je
bila potisnuta, a potom gotovo zaboravljena.
Početkom osamdesetih godina dvadesetog veka dominantna postaje priča
o imperativu privrednog rasta koji će „na koncu biti dobar za sve” jer će,
kao plima, „podići sve brodove u luci”. „Skupa” država blagostanja je proglašena
za kočnicu funkcionisanja „nevidljive svemoćne ruke tržišta” koja je
sama po sebi, po dubokom uverenju neoliberala, sposobna da valjano uredi
svet. Zato zakonske kontrole poslovanja (primenu antimonopolskih zakona,
na primer) treba svesti na minimum, poreze na dobit i imovinu smanjiti, ukinuti-
otežati-umanjiti socijalnu pomoć (jer će to naterati zabušante da rade,
smanjiće se izdaci i oporaviti ekonomija), privatizovati socijalne usluge – sve
to u ime rastuće kompetitivnosti na „slobodnim” tržištima, itd.
Za razliku od imperativa štednje, kao još jedne središnje tačke neoliberalne
paradigme, Kejnzijanska ekonomija, na delu tokom onih trideset slavnih
godina, tvrdi upravo suprotno: vlade bi trebalo da se u periodu recesije
odupru „iskušenju štednje”. Uzrok recesije je kontrakcija agregatne tražnje,
tj. ukupne sume roba i usluga koje se kupuju, a koja doživljava slom kada ljudi
i organizacije, nesigurni u budućnost, istovremeno odluče da štede novac.
Kejnz je objasnio kako potrošnja novca stvara koncentrične krugove u ekonomiji,
uključujući otvaranje novih radnih mesta, jer potražnja za dobrima i
uslugama raste. Vlade ne treba da brinu o deficitu i „zdravim finansijama” u
periodu krize, već kada se ekonomija ponovo pokrene.Finansijski kolaps na zapadu 2008. koji je proizveo najveću ekonomsku
krizu posle velike depresije 1931, doveo je u pitanje same osnove dominantne
(hegemonijske, rekao bi A. Gramši) neoliberalne ideologije. Banke su dobile
finansijsku pomoć od države, bankari nisu završili u zatvorima, a cenu njihovih
poslovnih rizika platili su poreski obveznici. Ekonomska politika koja
je usledila i koja se svodila manje-više na monetarne intervencije nije dala
željene rezultate. Zapadna ekonomija nastavila je da stagnira i toj stagnaciji,
eventualno sasvim „anemičnom” rastu (u slučaju SAD) se ne nazire kraj. Ali,
uprkos svemu što se dogodilo, neoliberalizam je ostao dominantna ekonomska
doktrina koju prihvataju partije sa celog političkog spektra, kao da drugačiji
načini razmišljanja i delovanja ne postoje.
Globalni rezultat je sledeći: stope privrednog rasta na zapadu bile su u
periodu 1945-1975 dvostruko veće nego u periodu od osamdesetih godina 20.
veka do danas.
No najpogubnija posledica neoliberalizma jeste ogroman porast nejednakosti1,
i on je danas glavni izvor političkog nezadovoljstva koje se širi na
zapadu. Čak i u zemljama kao što je Švedska, koja se najčešće uzima za uzor
socijaldemokratske države, nejednakost primetno raste (Milanović, 2015).
Po sebi se razume da je ujednačen napredak (u prosečnim prihodima)
svih društvenih slojeva moguć samo u situaciji privrednog rasta. U situaciji
stagnacije ili regresije, svaki dobitak jednih u raspodeli mora se ostvariti na
račun gubitka drugih, dakle, rezultira porastom nejednakosti.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. Izdavački centar (ICF)
T1  - Društveni žigovi, sociološki eseji
SP  - 211
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2875
ER  - 

@book{
author = "Filipović, Mirko",
year = "2018",
abstract = "Koreni krize koja danas potresa razvijena zapadna društva nalaze se u
samoj srži neoliberalnog projekta započetog krajem sedamdesetih godina
dvadesetog veka, sa usponom Margaret Tačer i Ronalda Regana.
Ideja o društvenoj jednakosti, stalno prisutna u prethodnih „slavnih trideset
godina” (E. Hobsbaum), i relativno uspešno ostvarivana u tom periodu
snažnog privrednog rasta i pune zaposlenosti, kejnzijanske ekonomske politike,
države blagostanja, jakih sindikata i socijaldemokratskih vlada, najpre je
bila potisnuta, a potom gotovo zaboravljena.
Početkom osamdesetih godina dvadesetog veka dominantna postaje priča
o imperativu privrednog rasta koji će „na koncu biti dobar za sve” jer će,
kao plima, „podići sve brodove u luci”. „Skupa” država blagostanja je proglašena
za kočnicu funkcionisanja „nevidljive svemoćne ruke tržišta” koja je
sama po sebi, po dubokom uverenju neoliberala, sposobna da valjano uredi
svet. Zato zakonske kontrole poslovanja (primenu antimonopolskih zakona,
na primer) treba svesti na minimum, poreze na dobit i imovinu smanjiti, ukinuti-
otežati-umanjiti socijalnu pomoć (jer će to naterati zabušante da rade,
smanjiće se izdaci i oporaviti ekonomija), privatizovati socijalne usluge – sve
to u ime rastuće kompetitivnosti na „slobodnim” tržištima, itd.
Za razliku od imperativa štednje, kao još jedne središnje tačke neoliberalne
paradigme, Kejnzijanska ekonomija, na delu tokom onih trideset slavnih
godina, tvrdi upravo suprotno: vlade bi trebalo da se u periodu recesije
odupru „iskušenju štednje”. Uzrok recesije je kontrakcija agregatne tražnje,
tj. ukupne sume roba i usluga koje se kupuju, a koja doživljava slom kada ljudi
i organizacije, nesigurni u budućnost, istovremeno odluče da štede novac.
Kejnz je objasnio kako potrošnja novca stvara koncentrične krugove u ekonomiji,
uključujući otvaranje novih radnih mesta, jer potražnja za dobrima i
uslugama raste. Vlade ne treba da brinu o deficitu i „zdravim finansijama” u
periodu krize, već kada se ekonomija ponovo pokrene.Finansijski kolaps na zapadu 2008. koji je proizveo najveću ekonomsku
krizu posle velike depresije 1931, doveo je u pitanje same osnove dominantne
(hegemonijske, rekao bi A. Gramši) neoliberalne ideologije. Banke su dobile
finansijsku pomoć od države, bankari nisu završili u zatvorima, a cenu njihovih
poslovnih rizika platili su poreski obveznici. Ekonomska politika koja
je usledila i koja se svodila manje-više na monetarne intervencije nije dala
željene rezultate. Zapadna ekonomija nastavila je da stagnira i toj stagnaciji,
eventualno sasvim „anemičnom” rastu (u slučaju SAD) se ne nazire kraj. Ali,
uprkos svemu što se dogodilo, neoliberalizam je ostao dominantna ekonomska
doktrina koju prihvataju partije sa celog političkog spektra, kao da drugačiji
načini razmišljanja i delovanja ne postoje.
Globalni rezultat je sledeći: stope privrednog rasta na zapadu bile su u
periodu 1945-1975 dvostruko veće nego u periodu od osamdesetih godina 20.
veka do danas.
No najpogubnija posledica neoliberalizma jeste ogroman porast nejednakosti1,
i on je danas glavni izvor političkog nezadovoljstva koje se širi na
zapadu. Čak i u zemljama kao što je Švedska, koja se najčešće uzima za uzor
socijaldemokratske države, nejednakost primetno raste (Milanović, 2015).
Po sebi se razume da je ujednačen napredak (u prosečnim prihodima)
svih društvenih slojeva moguć samo u situaciji privrednog rasta. U situaciji
stagnacije ili regresije, svaki dobitak jednih u raspodeli mora se ostvariti na
račun gubitka drugih, dakle, rezultira porastom nejednakosti.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. Izdavački centar (ICF)",
title = "Društveni žigovi, sociološki eseji",
pages = "211",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2875"
}

Filipović, M.. (2018). Društveni žigovi, sociološki eseji. 
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. Izdavački centar (ICF)., 211.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2875

Filipović M. Društveni žigovi, sociološki eseji. 2018;:211.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2875 .

Filipović, Mirko, "Društveni žigovi, sociološki eseji" (2018):211,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_2875 .

TY  - JOUR
AU  - Filipović, Mirko
AU  - Matejić-Đuričić, Zorica
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1132
AB  - In the context of modern social model of disability, this paper presents some of the leading theoretical frameworks that define the key problems of socialization and social integration of children with disabilities. Transformed into a social-scientific research, problems of physical, mental or social disability were given a new meaning: instead of individual "psychologically deviant acts," disability is interpreted as a consequence of the "continent of social relations." Second, and equally important, rather than the status (state) of disability, the focus turn on the very process of social relations that structure the phenomenon of deviance. Within the research of social processes that defined the context of individual development of children with disabilities, two problem circles were opened: firstly, general issues of socialization of these children, and secondly, issues related to the problems of their social integration in the formal education system. In the final section, key implications of different approaches have been derived: to provide conditions for active participation in social life for all members of the community date, regardless of the existence of physical or social barriers.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd
T2  - Etnoantropološki problemi, Beograd
T1  - Socialization and social integration of children with disabilities: Theoretical frameworks
EP  - 554
IS  - 2
SP  - 539
VL  - 13
DO  - 10.21301/eap.v13i2.14
ER  - 

@article{
author = "Filipović, Mirko and Matejić-Đuričić, Zorica",
year = "2018",
abstract = "In the context of modern social model of disability, this paper presents some of the leading theoretical frameworks that define the key problems of socialization and social integration of children with disabilities. Transformed into a social-scientific research, problems of physical, mental or social disability were given a new meaning: instead of individual "psychologically deviant acts," disability is interpreted as a consequence of the "continent of social relations." Second, and equally important, rather than the status (state) of disability, the focus turn on the very process of social relations that structure the phenomenon of deviance. Within the research of social processes that defined the context of individual development of children with disabilities, two problem circles were opened: firstly, general issues of socialization of these children, and secondly, issues related to the problems of their social integration in the formal education system. In the final section, key implications of different approaches have been derived: to provide conditions for active participation in social life for all members of the community date, regardless of the existence of physical or social barriers.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd",
journal = "Etnoantropološki problemi, Beograd",
title = "Socialization and social integration of children with disabilities: Theoretical frameworks",
pages = "554-539",
number = "2",
volume = "13",
doi = "10.21301/eap.v13i2.14"
}

Filipović, M.,& Matejić-Đuričić, Z.. (2018). Socialization and social integration of children with disabilities: Theoretical frameworks. in Etnoantropološki problemi, Beograd
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd., 13(2), 539-554.
https://doi.org/10.21301/eap.v13i2.14

Filipović M, Matejić-Đuričić Z. Socialization and social integration of children with disabilities: Theoretical frameworks. in Etnoantropološki problemi, Beograd. 2018;13(2):539-554.
doi:10.21301/eap.v13i2.14 .

Filipović, Mirko, Matejić-Đuričić, Zorica, "Socialization and social integration of children with disabilities: Theoretical frameworks" in Etnoantropološki problemi, Beograd, 13, no. 2 (2018):539-554,
https://doi.org/10.21301/eap.v13i2.14 . .

TY  - CONF
AU  - Radulović, Danka
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4106
AB  - Predmet istraživanja: ADHD je sve prisutniji poremećaj među decom, a
u trećini slučajeva progredira u delinkvenciju, pa je rana intervencija neophodna. No, kompleksna priroda ADHD sindroma i često prisustvo komorbidnih poremećaja otežava mogućnost iznalaženja adekvatnih formi
tretmana dece sa ADHD i stvara potrebu za intervencijama namenjenim
njihovim roditeljima i nastavnicima i širem socijalnom okruženju.
Metod: Iako postoje mnogobrojni vidovi tretmana njihova efkasnost je retko evaluirana, te su u radu razmotrene one intervencije koje se odnose na
neposredni rad sa decom i na rad sa njihovim roditeljima i nastavnicima, a
imaju preliminarnu empirijsku podršku.
Rezultati: Tretman ADHD ne predstavlja lečenje u medicinskom smislu,
već je u funkciji redukcije simptoma poremećaja pažnje, impulsivnosti i hiperaktivnosti, odnosno poboljšanja bihevioralnih i emocionalnih aspekata
funkcionisanja dece. Najčešći pristupi tretmanu su kognitivni i bihevioralni
ili njihova kombinacija; koriste se i individualne i grupne forme psihoterapije, savetovanje i treninzi u porodičnom i školskom okruženju, a u psihijatrijskoj praksi farmakoterapija.
Zaključak: U planiranju tretmana, uz sagledavanje snage i slabosti deteta
i njegove porodice, moraju se uzeti u obzir: uzrast i razvojni nivo deteta,
najizraženiji defciti koji otežavaju prilagođavanje i razvoj, pervazivnost
simtoma i njihova situaciona varijabilnost, kao i koegzistirajući poremećaji.
Generalno, najbolje rezultate obezbeđuje multimetodski pristup i prisustvo
integrisanih intervencija u različitim okruženjima.
PB  - University of Belgrade, Faculty of Special Education and Rehabilitation, Serbia /
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
C3  - Proceedings- Eurlyaid
Conference 2017 „ Early Childhood Intervention:
For meeting sustainable
development goals of the
new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.
T1  - Opcije tretmana za decu sa defcitom pažnje i hiperaktivnošću (Adhd)
T1  - Treatment options for children with attention deficit and hyperactivity disorder (adhd)
EP  - 165
SP  - 155
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4106
ER  - 

@conference{
author = "Radulović, Danka",
year = "2017",
abstract = "Predmet istraživanja: ADHD je sve prisutniji poremećaj među decom, a
u trećini slučajeva progredira u delinkvenciju, pa je rana intervencija neophodna. No, kompleksna priroda ADHD sindroma i često prisustvo komorbidnih poremećaja otežava mogućnost iznalaženja adekvatnih formi
tretmana dece sa ADHD i stvara potrebu za intervencijama namenjenim
njihovim roditeljima i nastavnicima i širem socijalnom okruženju.
Metod: Iako postoje mnogobrojni vidovi tretmana njihova efkasnost je retko evaluirana, te su u radu razmotrene one intervencije koje se odnose na
neposredni rad sa decom i na rad sa njihovim roditeljima i nastavnicima, a
imaju preliminarnu empirijsku podršku.
Rezultati: Tretman ADHD ne predstavlja lečenje u medicinskom smislu,
već je u funkciji redukcije simptoma poremećaja pažnje, impulsivnosti i hiperaktivnosti, odnosno poboljšanja bihevioralnih i emocionalnih aspekata
funkcionisanja dece. Najčešći pristupi tretmanu su kognitivni i bihevioralni
ili njihova kombinacija; koriste se i individualne i grupne forme psihoterapije, savetovanje i treninzi u porodičnom i školskom okruženju, a u psihijatrijskoj praksi farmakoterapija.
Zaključak: U planiranju tretmana, uz sagledavanje snage i slabosti deteta
i njegove porodice, moraju se uzeti u obzir: uzrast i razvojni nivo deteta,
najizraženiji defciti koji otežavaju prilagođavanje i razvoj, pervazivnost
simtoma i njihova situaciona varijabilnost, kao i koegzistirajući poremećaji.
Generalno, najbolje rezultate obezbeđuje multimetodski pristup i prisustvo
integrisanih intervencija u različitim okruženjima.",
publisher = "University of Belgrade, Faculty of Special Education and Rehabilitation, Serbia /
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Proceedings- Eurlyaid
Conference 2017 „ Early Childhood Intervention:
For meeting sustainable
development goals of the
new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.",
title = "Opcije tretmana za decu sa defcitom pažnje i hiperaktivnošću (Adhd), Treatment options for children with attention deficit and hyperactivity disorder (adhd)",
pages = "165-155",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4106"
}

Radulović, D.. (2017). Opcije tretmana za decu sa defcitom pažnje i hiperaktivnošću (Adhd). in Proceedings- Eurlyaid
Conference 2017 „ Early Childhood Intervention:
For meeting sustainable
development goals of the
new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.
University of Belgrade, Faculty of Special Education and Rehabilitation, Serbia /
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 155-165.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4106

Radulović D. Opcije tretmana za decu sa defcitom pažnje i hiperaktivnošću (Adhd). in Proceedings- Eurlyaid
Conference 2017 „ Early Childhood Intervention:
For meeting sustainable
development goals of the
new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017.. 2017;:155-165.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4106 .

Radulović, Danka, "Opcije tretmana za decu sa defcitom pažnje i hiperaktivnošću (Adhd)" in Proceedings- Eurlyaid
Conference 2017 „ Early Childhood Intervention:
For meeting sustainable
development goals of the
new millennium “, Beograd, Srbija, 06–08. 10.2017. (2017):155-165,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4106 .

TY  - JOUR
AU  - Filipović, Mirko
AU  - Žakula, Sonja
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1071
AB  - Public perception and imagination tend to view natural disasters and catastrophes as phenomena that impact everyone equally. However, they do not occur in a historical, political, economic or social vacuum. Every phase and aspect of a disaster - its causes, vulnerability, preparedness, aftermath, response, reconstruction, the scope of the disaster and the price paid in the end are, to a lesser or greater extent, socially conditioned. Natural disasters actually replicate and amplify existing social inequalities and their effects. Such was also the case with hurricane Katrina. Black people, the poor, the elderly ... remained in sunken New Orleans because their economic and social exclusion diminished their possibility to escape the disaster (the same way it diminished their opportunity to escape poverty). Had Katrina been a mere accident of geography and ecology, it would have been possible to peacefully await the resolution of its aftermath. However, because the inequalities which Katrina made apparent have deep socio-historical roots, it was illusory to expect that they would be repaired by the public policies on offer. Because of this, Katrina remains a powerful reminder to those advocating for a more just and democratic society.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd
T2  - Etnoantropološki problemi, Beograd
T1  - Social patterns of natural disasters: The case of hurricane Katrina
EP  - 215
IS  - 1
SP  - 195
VL  - 12
DO  - 10.21301/EAP.V12I1.9
ER  - 

@article{
author = "Filipović, Mirko and Žakula, Sonja",
year = "2017",
abstract = "Public perception and imagination tend to view natural disasters and catastrophes as phenomena that impact everyone equally. However, they do not occur in a historical, political, economic or social vacuum. Every phase and aspect of a disaster - its causes, vulnerability, preparedness, aftermath, response, reconstruction, the scope of the disaster and the price paid in the end are, to a lesser or greater extent, socially conditioned. Natural disasters actually replicate and amplify existing social inequalities and their effects. Such was also the case with hurricane Katrina. Black people, the poor, the elderly ... remained in sunken New Orleans because their economic and social exclusion diminished their possibility to escape the disaster (the same way it diminished their opportunity to escape poverty). Had Katrina been a mere accident of geography and ecology, it would have been possible to peacefully await the resolution of its aftermath. However, because the inequalities which Katrina made apparent have deep socio-historical roots, it was illusory to expect that they would be repaired by the public policies on offer. Because of this, Katrina remains a powerful reminder to those advocating for a more just and democratic society.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd",
journal = "Etnoantropološki problemi, Beograd",
title = "Social patterns of natural disasters: The case of hurricane Katrina",
pages = "215-195",
number = "1",
volume = "12",
doi = "10.21301/EAP.V12I1.9"
}

Filipović, M.,& Žakula, S.. (2017). Social patterns of natural disasters: The case of hurricane Katrina. in Etnoantropološki problemi, Beograd
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd., 12(1), 195-215.
https://doi.org/10.21301/EAP.V12I1.9

Filipović M, Žakula S. Social patterns of natural disasters: The case of hurricane Katrina. in Etnoantropološki problemi, Beograd. 2017;12(1):195-215.
doi:10.21301/EAP.V12I1.9 .

Filipović, Mirko, Žakula, Sonja, "Social patterns of natural disasters: The case of hurricane Katrina" in Etnoantropološki problemi, Beograd, 12, no. 1 (2017):195-215,
https://doi.org/10.21301/EAP.V12I1.9 . .

TY  - JOUR
AU  - Filipović, Mirko
AU  - Matejić-Đuričić, Zorica
PY  - 2017
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1040
AB  - This paper provides an overview of the basic social consequences of the process of expansion of higher education, inflation of diploma and de-valorization of their instrumental value in the labor market, with special emphasis on the problem of social (class) and gender inequalities that accompanies this process. In the absence of appropriate domestic sources, research material and our statistics overview, the critical-theoretical analysis were based on the findings of numerous studies of French sociologists of education. The main conclusions on legal trends growth curves of higher education and consequential decline 'use value' of acquired diploma are beyond the limited and isolated scope applications: On the contrary, these conclusions create a general theoretical paradigm that forms the basis of full understanding, interpreting an explanation problem of devalorization diplomas, very significant and actual social (sociological) phenomena. .
AB  - U ovom radu dat je prikaz rezultata istraživanja osnovnih društvenih posledica procesa ekspanzije obrazovanja, inflacije visokoškolskih diploma i devalorizacije njihove instrumentalne vrednosti na tržištu rada, sa posebnim osvrtom na problem društvene (klasne) i rodne nejednakosti koji prati taj proces. U nedostatku domaćih izvora, odgovarajuće istraživačke građe i statističkih pregleda, kritičko-teorijska analiza rađena je na temelju nalaza brojnih istraživanja, uglavnom francuskih sociologa obrazovanja. Osnovni zaključci o zakonitim tendencijama krivulja rasta visokog obrazovanja i konsekventnog opadanja 'upotrebne vrednosti' stečenih diploma, međutim, nadilaze opseg ograničene i izolovane primene: naprotiv, ti zaključci kreiraju opštu teorijsku paradigmu koja čini polazište za puno razumevanje, tumačenje i objašnjenje problema devalorizacije diploma u svim razvijenim zemljama sveta, uključujući i našu zemlju. Osnovne implikacije zaključnih razmatranja odnose se na kreiranje nove politike obrazovanja usmerene ka jačanju osnovnih principa meritokratije i promociji temeljnih vrednosti zapadnog društva (ravnopravnost, sloboda, solidarnost) za koje se zalaže najveći broj državnih politika obrazovanja, najčešće samo deklarativno. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd
T2  - Andragoške studije
T1  - The instrumental value of diplomas: Educational equality and social inequalities
T1  - Instrumentalna vrednost diploma - obrazovna ravnopravnost i društvena nejednakost
EP  - 61
IS  - 2
SP  - 47
DO  - 10.5937/ANDSTUD1702047F
ER  - 

@article{
author = "Filipović, Mirko and Matejić-Đuričić, Zorica",
year = "2017",
abstract = "This paper provides an overview of the basic social consequences of the process of expansion of higher education, inflation of diploma and de-valorization of their instrumental value in the labor market, with special emphasis on the problem of social (class) and gender inequalities that accompanies this process. In the absence of appropriate domestic sources, research material and our statistics overview, the critical-theoretical analysis were based on the findings of numerous studies of French sociologists of education. The main conclusions on legal trends growth curves of higher education and consequential decline 'use value' of acquired diploma are beyond the limited and isolated scope applications: On the contrary, these conclusions create a general theoretical paradigm that forms the basis of full understanding, interpreting an explanation problem of devalorization diplomas, very significant and actual social (sociological) phenomena. ., U ovom radu dat je prikaz rezultata istraživanja osnovnih društvenih posledica procesa ekspanzije obrazovanja, inflacije visokoškolskih diploma i devalorizacije njihove instrumentalne vrednosti na tržištu rada, sa posebnim osvrtom na problem društvene (klasne) i rodne nejednakosti koji prati taj proces. U nedostatku domaćih izvora, odgovarajuće istraživačke građe i statističkih pregleda, kritičko-teorijska analiza rađena je na temelju nalaza brojnih istraživanja, uglavnom francuskih sociologa obrazovanja. Osnovni zaključci o zakonitim tendencijama krivulja rasta visokog obrazovanja i konsekventnog opadanja 'upotrebne vrednosti' stečenih diploma, međutim, nadilaze opseg ograničene i izolovane primene: naprotiv, ti zaključci kreiraju opštu teorijsku paradigmu koja čini polazište za puno razumevanje, tumačenje i objašnjenje problema devalorizacije diploma u svim razvijenim zemljama sveta, uključujući i našu zemlju. Osnovne implikacije zaključnih razmatranja odnose se na kreiranje nove politike obrazovanja usmerene ka jačanju osnovnih principa meritokratije i promociji temeljnih vrednosti zapadnog društva (ravnopravnost, sloboda, solidarnost) za koje se zalaže najveći broj državnih politika obrazovanja, najčešće samo deklarativno. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd",
journal = "Andragoške studije",
title = "The instrumental value of diplomas: Educational equality and social inequalities, Instrumentalna vrednost diploma - obrazovna ravnopravnost i društvena nejednakost",
pages = "61-47",
number = "2",
doi = "10.5937/ANDSTUD1702047F"
}

Filipović, M.,& Matejić-Đuričić, Z.. (2017). The instrumental value of diplomas: Educational equality and social inequalities. in Andragoške studije
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd.(2), 47-61.
https://doi.org/10.5937/ANDSTUD1702047F

Filipović M, Matejić-Đuričić Z. The instrumental value of diplomas: Educational equality and social inequalities. in Andragoške studije. 2017;(2):47-61.
doi:10.5937/ANDSTUD1702047F .

Filipović, Mirko, Matejić-Đuričić, Zorica, "The instrumental value of diplomas: Educational equality and social inequalities" in Andragoške studije, no. 2 (2017):47-61,
https://doi.org/10.5937/ANDSTUD1702047F . .

TY  - CONF
AU  - Radulović, Danka
PY  - 2014
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4256
AB  - Zlostavljanje starih sve je prisutnije u društvima u čijoj strukturi raste
udeo pojedinaca starijih od 65 god. marginalizovanih vrednosnim diktatom
protiv starenja i imperativom da se društvene uloge i pozicije dodeljuju u
mladalaštvu. Za razliku od zlostavljanja dece, empirijska građa o zlostavljanju
starih uopšte veoma je skromna, a pogotovu o ključnom aspektu koji
se tiče relacija među bliskim srodnicima i davaocima i primaocima izdržavanja
na koje se fokusira ovaj rad.
Teškoće u naučnom istraživanju zlostavljanja starih su brojne: od razlika
u polaznim definicijama koje se uglavnom odnose na neke od aspekata
fizičkog, psihičkog, ekonomskog ili seksualnog zlostavljanja i zanemarivanja,
te razlika u poimanju prirode fenomena, a s tim u vezi nekomparabilnih
grupa proučavanih u okviru studija; do različitih mera ishoda zlostavljanja.
Nemogućnost pribavljanja slučajnih uzoraka ove kategorije žrtava i
zlostavljača poseban je istraživački problem koji usložnjavaju visoke tamne
brojke zbog prikrivene prirode ovog oblika zlostavljanja. Još je teži problem
iznalaženje načina da se ostvare efikasne intervencije u ovom domenu.
U radu su na osnovu raspoložive naučno-empirijske građe prikazana
najčešća teorijska objašnjenja fenomena zlostavljanja starih, izdvojene su
varijable koje čine faktore rizika, a tiču se kako žrtava tako i aktera zlostavljanja,
kao i miljea u kome se ono dešava i ukazano je na teškoće u detekciji
zlostavljanja zbog kojih su tamne brojke visoke. Na osnovu toga koncipiran
je okvir za identifikaciju i ispitivanje i moguće intervencije koje bi predupredile
povrat, a koje obuhvataju i žrtve i zlostavljače.
AB  - Elder abuse is more present in societies which have a growing population of people
older than 65 who are marginalized through the dictation of values that confront ageing
and through the imperative that social roles and positions are granted in youth. Unlike
child abuse, there is insufficient empirical data on elder abuse, specifically when it comes
to the key aspect which considers relations between close relatives and caregivers, which
will be the focus of the paper.
There are several difficulties in elder abuse research: differences in initial definitions
which are related to aspects of physical, psychological, economic or sexual abuse and
neglect; differences in the understanding of the phenomenon nature; incomparable
groups that are examined in studies; different outcomes of the abuse. Random sampling
for this category of victims and molesters is a specific problem and the “dark figure“ for
the hidden nature of this form of abuse makes this problem even more complex. Finding
solutions for effective intervention against this type of abuse is also a big issue in this
area.
Based on the existing empirical data, the paper shows most often theoretical explanations
for elder abuse phenomenon. Risk factors variables are presented with respect to victims
and molesters. The context of the abuse and difficulties in detecting molesters, which affect
high rate of the “dark figure“ are also analyzed. A framework for identification, examining
and possible intervention, that are targeted at both victims and molesters, is created, and it
could prevent recidivism.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 8. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 7-9. 11. 2014
T1  - Zlostavljanje starih osoba – teškoće u otkrivanju i smernice za intervencije
T1  - Elder abuse – difficulties in detection and guidelines for intervention
EP  - 209
SP  - 187
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4256
ER  - 

@conference{
author = "Radulović, Danka",
year = "2014",
abstract = "Zlostavljanje starih sve je prisutnije u društvima u čijoj strukturi raste
udeo pojedinaca starijih od 65 god. marginalizovanih vrednosnim diktatom
protiv starenja i imperativom da se društvene uloge i pozicije dodeljuju u
mladalaštvu. Za razliku od zlostavljanja dece, empirijska građa o zlostavljanju
starih uopšte veoma je skromna, a pogotovu o ključnom aspektu koji
se tiče relacija među bliskim srodnicima i davaocima i primaocima izdržavanja
na koje se fokusira ovaj rad.
Teškoće u naučnom istraživanju zlostavljanja starih su brojne: od razlika
u polaznim definicijama koje se uglavnom odnose na neke od aspekata
fizičkog, psihičkog, ekonomskog ili seksualnog zlostavljanja i zanemarivanja,
te razlika u poimanju prirode fenomena, a s tim u vezi nekomparabilnih
grupa proučavanih u okviru studija; do različitih mera ishoda zlostavljanja.
Nemogućnost pribavljanja slučajnih uzoraka ove kategorije žrtava i
zlostavljača poseban je istraživački problem koji usložnjavaju visoke tamne
brojke zbog prikrivene prirode ovog oblika zlostavljanja. Još je teži problem
iznalaženje načina da se ostvare efikasne intervencije u ovom domenu.
U radu su na osnovu raspoložive naučno-empirijske građe prikazana
najčešća teorijska objašnjenja fenomena zlostavljanja starih, izdvojene su
varijable koje čine faktore rizika, a tiču se kako žrtava tako i aktera zlostavljanja,
kao i miljea u kome se ono dešava i ukazano je na teškoće u detekciji
zlostavljanja zbog kojih su tamne brojke visoke. Na osnovu toga koncipiran
je okvir za identifikaciju i ispitivanje i moguće intervencije koje bi predupredile
povrat, a koje obuhvataju i žrtve i zlostavljače., Elder abuse is more present in societies which have a growing population of people
older than 65 who are marginalized through the dictation of values that confront ageing
and through the imperative that social roles and positions are granted in youth. Unlike
child abuse, there is insufficient empirical data on elder abuse, specifically when it comes
to the key aspect which considers relations between close relatives and caregivers, which
will be the focus of the paper.
There are several difficulties in elder abuse research: differences in initial definitions
which are related to aspects of physical, psychological, economic or sexual abuse and
neglect; differences in the understanding of the phenomenon nature; incomparable
groups that are examined in studies; different outcomes of the abuse. Random sampling
for this category of victims and molesters is a specific problem and the “dark figure“ for
the hidden nature of this form of abuse makes this problem even more complex. Finding
solutions for effective intervention against this type of abuse is also a big issue in this
area.
Based on the existing empirical data, the paper shows most often theoretical explanations
for elder abuse phenomenon. Risk factors variables are presented with respect to victims
and molesters. The context of the abuse and difficulties in detecting molesters, which affect
high rate of the “dark figure“ are also analyzed. A framework for identification, examining
and possible intervention, that are targeted at both victims and molesters, is created, and it
could prevent recidivism.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 8. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 7-9. 11. 2014",
title = "Zlostavljanje starih osoba – teškoće u otkrivanju i smernice za intervencije, Elder abuse – difficulties in detection and guidelines for intervention",
pages = "209-187",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4256"
}

Radulović, D.. (2014). Zlostavljanje starih osoba – teškoće u otkrivanju i smernice za intervencije. in Zbornik radova - 8. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 7-9. 11. 2014
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 187-209.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4256

Radulović D. Zlostavljanje starih osoba – teškoće u otkrivanju i smernice za intervencije. in Zbornik radova - 8. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 7-9. 11. 2014. 2014;:187-209.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4256 .

Radulović, Danka, "Zlostavljanje starih osoba – teškoće u otkrivanju i smernice za intervencije" in Zbornik radova - 8. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 7-9. 11. 2014 (2014):187-209,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4256 .

TY  - JOUR
AU  - Matejić-Đuričić, Zorica
AU  - Filipović, Mirko
PY  - 2014
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/791
AB  - The paper deals with the results of critical-theoretical analysis of the global context of the school expansion: general growth of educational structure of population, credentals' inflation, and growing importance of education in the process of allocation of the individuals on the job market, as the one of the major tendencies in European societies after World War II. Reality and pseudo-reality of equal opportunities have been evaluated on the different levels of; entrance into educational system, diversification of the schooling process, and societal valorization of 'diploma'. Concepts of segregation of democracy and cascade concurrency have been used in answering the question why the importance of ascribed ('heritaged') attributes have grown which consequently undermined the legitimation basis of modern democratic societies - equal opportunity for all.
AB  - U okviru teorijsko-kritičke analize, u radu je istražen celovit kontekst problema ekspanzije školovanja: globalni rast obrazovne strukture stanovništva, rast broja diploma i rastući značaj obrazovanja za alokaciju pojedinca na tržištu rada, kao duboka obeležja razvoja evropskih država u godinama posle Drugog svetskog rata. Realnost i privid jednakih šansi u dostupnosti obrazovanja testirani su na nivou ulaza u obrazovni sistem, diversifikacije obrazovnag procesa i društvene valorizacije stečenih diploma. Rezultati analize podržavaju Burdijeve postavke o školi kao 'zaštitnku' nejednakosti. Segregaciona demokratizacija i kaskadna konkurencija korišćeni su kao ključni koncepti u odgovoru na pitanje zašto u uslovima strukturalne krize značaj pripisanih ('nasleđenih') obeležja raste, dok značaj ličnog postignuća opada, uz poništavanje demokratskog principa jednakih šansi za sve.
PB  - Sociološko društvo Srbije, Beograd
T2  - Sociološki pregled
T1  - School expansion: Reality and pseudo-reality of equal educational opportunity
T1  - Ekspanzija obrazovanja - realnost i privid jednakih šansi u dostupnosti obrazovanja
EP  - 103
IS  - 1
SP  - 87
VL  - 48
DO  - 10.5937/socpreg1401087M
ER  - 

@article{
author = "Matejić-Đuričić, Zorica and Filipović, Mirko",
year = "2014",
abstract = "The paper deals with the results of critical-theoretical analysis of the global context of the school expansion: general growth of educational structure of population, credentals' inflation, and growing importance of education in the process of allocation of the individuals on the job market, as the one of the major tendencies in European societies after World War II. Reality and pseudo-reality of equal opportunities have been evaluated on the different levels of; entrance into educational system, diversification of the schooling process, and societal valorization of 'diploma'. Concepts of segregation of democracy and cascade concurrency have been used in answering the question why the importance of ascribed ('heritaged') attributes have grown which consequently undermined the legitimation basis of modern democratic societies - equal opportunity for all., U okviru teorijsko-kritičke analize, u radu je istražen celovit kontekst problema ekspanzije školovanja: globalni rast obrazovne strukture stanovništva, rast broja diploma i rastući značaj obrazovanja za alokaciju pojedinca na tržištu rada, kao duboka obeležja razvoja evropskih država u godinama posle Drugog svetskog rata. Realnost i privid jednakih šansi u dostupnosti obrazovanja testirani su na nivou ulaza u obrazovni sistem, diversifikacije obrazovnag procesa i društvene valorizacije stečenih diploma. Rezultati analize podržavaju Burdijeve postavke o školi kao 'zaštitnku' nejednakosti. Segregaciona demokratizacija i kaskadna konkurencija korišćeni su kao ključni koncepti u odgovoru na pitanje zašto u uslovima strukturalne krize značaj pripisanih ('nasleđenih') obeležja raste, dok značaj ličnog postignuća opada, uz poništavanje demokratskog principa jednakih šansi za sve.",
publisher = "Sociološko društvo Srbije, Beograd",
journal = "Sociološki pregled",
title = "School expansion: Reality and pseudo-reality of equal educational opportunity, Ekspanzija obrazovanja - realnost i privid jednakih šansi u dostupnosti obrazovanja",
pages = "103-87",
number = "1",
volume = "48",
doi = "10.5937/socpreg1401087M"
}

Matejić-Đuričić, Z.,& Filipović, M.. (2014). School expansion: Reality and pseudo-reality of equal educational opportunity. in Sociološki pregled
Sociološko društvo Srbije, Beograd., 48(1), 87-103.
https://doi.org/10.5937/socpreg1401087M

Matejić-Đuričić Z, Filipović M. School expansion: Reality and pseudo-reality of equal educational opportunity. in Sociološki pregled. 2014;48(1):87-103.
doi:10.5937/socpreg1401087M .

Matejić-Đuričić, Zorica, Filipović, Mirko, "School expansion: Reality and pseudo-reality of equal educational opportunity" in Sociološki pregled, 48, no. 1 (2014):87-103,
https://doi.org/10.5937/socpreg1401087M . .

TY  - JOUR
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Marković, Marija
PY  - 2013
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/745
AB  - One of the actual issues in the field of Internet use disorders is related to the validity and reliability of measurement instruments. The aim of this study was to examine, on non-clinical population of younger adolescents, the factor structure of the Internet Addiction Test - IAT, as one of the oldest and most widely used instruments in this field. The sample consisted of 814 Belgrade elementary school students, from fifth to eighth grade, with the average age of 12.9 years. Using exploratory factor analysis, two factors were extracted, together accounting for 46.32% of the total variance. The first factor, which accounted for 38.47% of the total variance, appeared to measure inability to control Internet use and consequences that arise as a result of excessive Internet use, while the second factor accounted for 7.85% of the variance and appeared to measure preoccupation to the Internet, responses to deprivation and replacement of real to virtual social relationships. The reliability of the whole scale, expressed by Cronbach alpha coefficient of internal consistency, was 0.91. High reliability coefficients are retained on the subscale that represent the factor, so coefficient of reliability for the first scale was 0.87, and 0.85 for the second. These findings were discussed in the context of possible modifications of the instrument and compared with the results of international research studies testing the validity and reliability of the IAT in specific national samples.
AB  - Jedno od aktuelnih pitanja u oblasti proučavanja poremećaja upotrebe interneta odnosi se na validnost i relijabilnost mernih instrumenata. Cilj istraživanja je bio da se na nekliničkoj populaciji mlađih adolescenata ispita faktorska struktura Testa internet-zavisnosti (Internet Addiction Test - IAT), kao jednog od najstarijih i najkorišćenijih instrumenata u ovoj oblasti. Uzorak je činilo 814 učenika starijih razreda beogradskih osnovnih škola, prosečne starosti 12,9 godina. Eksploratornom faktorskom analizom izdvojena su dva faktora koja zajedno objašnjavaju 46,32% ukupne varijanse. Prvi faktor, koji u objašnjenju ukupne varijanse učestvuje sa 38,47%, definisan je stavkama koje opisuju nemogućnost kontrole u upotrebi interneta i posledice koje nastaju kao rezultat prekomernog korišćenja interneta, dok drugi faktor, koji objašnjava 7,85% varijanse, čine stavke koje ukazuju na preokupaciju internetom, reakciju na deprivaciju i zamenu realnih socijalnih odnosa virtuelnim. Pouzdanost skale u celini, izražena Kronbahovim alfa koeficijentom interne konzistencije, iznosi 0,91. Visoki koeficijenti pouzdanosti zadržavaju se i na subskalama koje predstavljaju faktor, tako da koeficijent pouzdanosti za prvu skalu iznosi 0,87, a za drugu 0,85. Dobijeni nalazi diskutovani su u kontekstu eventualnih modifikacija instrumenta i komparirani sa rezultatima inostranih istraživačkih studija provere validnosti i pouzdanosti IAT na specifičnim nacionalnim uzorcima.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Factor structure of internet addiction test for students in senior grades of elementary school
T1  - Faktorska struktura testa internet-zavisnosti kod učenika starijih razreda osnovnih škola
EP  - 200
IS  - 2
SP  - 179
VL  - 12
DO  - 10.5937/specedreh12-3595
ER  - 

@article{
author = "Popović-Ćitić, Branislava and Marković, Marija",
year = "2013",
abstract = "One of the actual issues in the field of Internet use disorders is related to the validity and reliability of measurement instruments. The aim of this study was to examine, on non-clinical population of younger adolescents, the factor structure of the Internet Addiction Test - IAT, as one of the oldest and most widely used instruments in this field. The sample consisted of 814 Belgrade elementary school students, from fifth to eighth grade, with the average age of 12.9 years. Using exploratory factor analysis, two factors were extracted, together accounting for 46.32% of the total variance. The first factor, which accounted for 38.47% of the total variance, appeared to measure inability to control Internet use and consequences that arise as a result of excessive Internet use, while the second factor accounted for 7.85% of the variance and appeared to measure preoccupation to the Internet, responses to deprivation and replacement of real to virtual social relationships. The reliability of the whole scale, expressed by Cronbach alpha coefficient of internal consistency, was 0.91. High reliability coefficients are retained on the subscale that represent the factor, so coefficient of reliability for the first scale was 0.87, and 0.85 for the second. These findings were discussed in the context of possible modifications of the instrument and compared with the results of international research studies testing the validity and reliability of the IAT in specific national samples., Jedno od aktuelnih pitanja u oblasti proučavanja poremećaja upotrebe interneta odnosi se na validnost i relijabilnost mernih instrumenata. Cilj istraživanja je bio da se na nekliničkoj populaciji mlađih adolescenata ispita faktorska struktura Testa internet-zavisnosti (Internet Addiction Test - IAT), kao jednog od najstarijih i najkorišćenijih instrumenata u ovoj oblasti. Uzorak je činilo 814 učenika starijih razreda beogradskih osnovnih škola, prosečne starosti 12,9 godina. Eksploratornom faktorskom analizom izdvojena su dva faktora koja zajedno objašnjavaju 46,32% ukupne varijanse. Prvi faktor, koji u objašnjenju ukupne varijanse učestvuje sa 38,47%, definisan je stavkama koje opisuju nemogućnost kontrole u upotrebi interneta i posledice koje nastaju kao rezultat prekomernog korišćenja interneta, dok drugi faktor, koji objašnjava 7,85% varijanse, čine stavke koje ukazuju na preokupaciju internetom, reakciju na deprivaciju i zamenu realnih socijalnih odnosa virtuelnim. Pouzdanost skale u celini, izražena Kronbahovim alfa koeficijentom interne konzistencije, iznosi 0,91. Visoki koeficijenti pouzdanosti zadržavaju se i na subskalama koje predstavljaju faktor, tako da koeficijent pouzdanosti za prvu skalu iznosi 0,87, a za drugu 0,85. Dobijeni nalazi diskutovani su u kontekstu eventualnih modifikacija instrumenta i komparirani sa rezultatima inostranih istraživačkih studija provere validnosti i pouzdanosti IAT na specifičnim nacionalnim uzorcima.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Factor structure of internet addiction test for students in senior grades of elementary school, Faktorska struktura testa internet-zavisnosti kod učenika starijih razreda osnovnih škola",
pages = "200-179",
number = "2",
volume = "12",
doi = "10.5937/specedreh12-3595"
}

Popović-Ćitić, B.,& Marković, M.. (2013). Factor structure of internet addiction test for students in senior grades of elementary school. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd., 12(2), 179-200.
https://doi.org/10.5937/specedreh12-3595

Popović-Ćitić B, Marković M. Factor structure of internet addiction test for students in senior grades of elementary school. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2013;12(2):179-200.
doi:10.5937/specedreh12-3595 .

Popović-Ćitić, Branislava, Marković, Marija, "Factor structure of internet addiction test for students in senior grades of elementary school" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 12, no. 2 (2013):179-200,
https://doi.org/10.5937/specedreh12-3595 . .

TY  - JOUR
AU  - Radulović, Danka
PY  - 2013
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/765
AB  - The paper is based on the available empirical researches and examines the scientific basis of widely accepted thesis about the connection of substance addiction, psychopathy and crime. The analysis of research results indicated that correlation between the observed phenomena exists not only at a symptomatic level, but also at the level of etiology. It was established that the same risk factors underly alcoholism, drug addiction, psychopathy and criminal behavior. It was also found that the presence of conduct disorders at an early age (before the age of 15) indicates that psychopathic disorder is primary and that in this case, psychopathy is a reliable predictor of addiction and penal treatment failure, and also that it contributes substantially to addictive and criminal recidivism. Highly aggressive and poorly controlled psychopaths under the desinhibited influence of substances become even more violent and dangerous and most of them have a polysubstance disorder. Therefore, for the prevention of all three maladaptive forms, particularly important is the category of minors with early disruptive behavior, characterized by lower verbal ability, increased impulsivity and high aggressiveness as a main feature of psychopathy. Judging by research findings, the absence of conduct disorders in juvenile period could be considered as an indicator that psychopathic and criminal behavior occur as a secondary effect of substance abuse, with better chances for rehabilitation.
AB  - U radu se na osnovu dostupne empirijske građe ispituje naučna zasnovanost široko prihvaćene teze o povezanosti zavisnosti od supstanci, psihopatije i kriminala. Analiza istraživačkih rezultata svedoči da povezanost postoji ne samo na simptomatskom nivou, već i na nivou etiologije. Utvrđeno je da isti faktori rizika leže u osnovi alkoholizma, narkomanije, psihopatije i kriminalnog ponašanja. Takođe je ustanovljeno da prisustvo poremećaja u ponašanju na ranom uzrastu (pre 15. godine ukazuje da je psihopatski poremećaj primaran i da je u tom slučaju pouzdan prediktor neuspeha i tretmana zavisnosti i penalnih tretmana, te da suštinski doprinosi kriminalnom i adiktivnom recidivizmu. Dezinhibirajuće dejstvo supstanci čini da, inače povišeno agresivni i slabo kontrolisani psihopati postaju još violentniji i opasniji, a najviše ih je među politoksikomanima. Zato je za prevenciju sve tri maladaptabilne forme od naročite važnosti kategorija maloletnika sa ranim problematičnim ponašanjem, nižih verbalnih sposobnosti, povišene impulsivnosti i visoke agresivnosti karakeristične za psihopate. Sudeći po nalazima istraživanja, izostanak poremećaja u ponašanju u doba maloletništva pokazatelj je da se psihopatsko i kriminalno ponašanje pojavljuju kao sekundarni efekat zavisnosti od supstanci, pa su izgledi za rehabilitaciju u tom slučaju veći.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Addiction disorders, psychopathy and crime in the light of empirical studies results
T1  - Poremećaji zavisnosti, psihopatija i kriminal u svetlu nalaza empirijskih studija
EP  - 139
IS  - 1
SP  - 119
VL  - 12
DO  - 10.5937/specedreh12-3255
ER  - 

@article{
author = "Radulović, Danka",
year = "2013",
abstract = "The paper is based on the available empirical researches and examines the scientific basis of widely accepted thesis about the connection of substance addiction, psychopathy and crime. The analysis of research results indicated that correlation between the observed phenomena exists not only at a symptomatic level, but also at the level of etiology. It was established that the same risk factors underly alcoholism, drug addiction, psychopathy and criminal behavior. It was also found that the presence of conduct disorders at an early age (before the age of 15) indicates that psychopathic disorder is primary and that in this case, psychopathy is a reliable predictor of addiction and penal treatment failure, and also that it contributes substantially to addictive and criminal recidivism. Highly aggressive and poorly controlled psychopaths under the desinhibited influence of substances become even more violent and dangerous and most of them have a polysubstance disorder. Therefore, for the prevention of all three maladaptive forms, particularly important is the category of minors with early disruptive behavior, characterized by lower verbal ability, increased impulsivity and high aggressiveness as a main feature of psychopathy. Judging by research findings, the absence of conduct disorders in juvenile period could be considered as an indicator that psychopathic and criminal behavior occur as a secondary effect of substance abuse, with better chances for rehabilitation., U radu se na osnovu dostupne empirijske građe ispituje naučna zasnovanost široko prihvaćene teze o povezanosti zavisnosti od supstanci, psihopatije i kriminala. Analiza istraživačkih rezultata svedoči da povezanost postoji ne samo na simptomatskom nivou, već i na nivou etiologije. Utvrđeno je da isti faktori rizika leže u osnovi alkoholizma, narkomanije, psihopatije i kriminalnog ponašanja. Takođe je ustanovljeno da prisustvo poremećaja u ponašanju na ranom uzrastu (pre 15. godine ukazuje da je psihopatski poremećaj primaran i da je u tom slučaju pouzdan prediktor neuspeha i tretmana zavisnosti i penalnih tretmana, te da suštinski doprinosi kriminalnom i adiktivnom recidivizmu. Dezinhibirajuće dejstvo supstanci čini da, inače povišeno agresivni i slabo kontrolisani psihopati postaju još violentniji i opasniji, a najviše ih je među politoksikomanima. Zato je za prevenciju sve tri maladaptabilne forme od naročite važnosti kategorija maloletnika sa ranim problematičnim ponašanjem, nižih verbalnih sposobnosti, povišene impulsivnosti i visoke agresivnosti karakeristične za psihopate. Sudeći po nalazima istraživanja, izostanak poremećaja u ponašanju u doba maloletništva pokazatelj je da se psihopatsko i kriminalno ponašanje pojavljuju kao sekundarni efekat zavisnosti od supstanci, pa su izgledi za rehabilitaciju u tom slučaju veći.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Addiction disorders, psychopathy and crime in the light of empirical studies results, Poremećaji zavisnosti, psihopatija i kriminal u svetlu nalaza empirijskih studija",
pages = "139-119",
number = "1",
volume = "12",
doi = "10.5937/specedreh12-3255"
}

Radulović, D.. (2013). Addiction disorders, psychopathy and crime in the light of empirical studies results. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd., 12(1), 119-139.
https://doi.org/10.5937/specedreh12-3255

Radulović D. Addiction disorders, psychopathy and crime in the light of empirical studies results. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2013;12(1):119-139.
doi:10.5937/specedreh12-3255 .

Radulović, Danka, "Addiction disorders, psychopathy and crime in the light of empirical studies results" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 12, no. 1 (2013):119-139,
https://doi.org/10.5937/specedreh12-3255 . .

TY  - JOUR
AU  - Matejić Đuričić, Zorica
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3374
AB  - U ovom radu izvršena je teorijsko-konceptualna analiza dva komplementarna
procesa humane ontogeneze: razvoja i vaspitanja. Na
osnovu kritičkog pregleda vodećih nativističkihi i empirističkih teorija
u razvojnoj psihologiji i pedagogiji, ukazuje se na osnovne pristupe
o ulozi socijalne sredine na psihički razvoj deteta. Nova antropologija
deteta i detinjstva izvedena je iz klasičnih postavki kulturno-istorijske
teorije L. S. Vigotskog, uz pokušaj dobijanja odgovora na pitanje zašto
je vaspitanje biološki nužno. U zaključnom delu, dokazuje se teza po
kojoj nove konceptualiizacije razvoja i vaspitanja poništavaju disciplinarne
podele između psihologije i pedagogije, jer se ovi procesi sagledavaju
kao dve linije jedinstvenog procesa humane ontogeneze.
AB  - In this article, the theoretical analysis of two complementary
processes of human ontogenesis, development and education,
was made. Starting by the leading biological and social theory in
developmental psychology and pedagogy, the main approaches to
the role of social environment factors in child development had been
investigated. New anthropology of a child and childhood was derived
from cultural-historical theory of L.S. Vygotsky, as the way of looking
for the answer on the question: Why is the education of biological
necessity? The conclusion deals with the new concepts of the new
developments and education, which abolish the boundaries between
psychology and pedagogy, for it treats these processes as the unique
human ontogenesis.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Nove konceptualizacije razvoja i vaspitanja
T1  - New concepts on development and education
EP  - 284
IS  - 2
SP  - 267
VL  - 11
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3374
ER  - 

@article{
author = "Matejić Đuričić, Zorica",
year = "2012",
abstract = "U ovom radu izvršena je teorijsko-konceptualna analiza dva komplementarna
procesa humane ontogeneze: razvoja i vaspitanja. Na
osnovu kritičkog pregleda vodećih nativističkihi i empirističkih teorija
u razvojnoj psihologiji i pedagogiji, ukazuje se na osnovne pristupe
o ulozi socijalne sredine na psihički razvoj deteta. Nova antropologija
deteta i detinjstva izvedena je iz klasičnih postavki kulturno-istorijske
teorije L. S. Vigotskog, uz pokušaj dobijanja odgovora na pitanje zašto
je vaspitanje biološki nužno. U zaključnom delu, dokazuje se teza po
kojoj nove konceptualiizacije razvoja i vaspitanja poništavaju disciplinarne
podele između psihologije i pedagogije, jer se ovi procesi sagledavaju
kao dve linije jedinstvenog procesa humane ontogeneze., In this article, the theoretical analysis of two complementary
processes of human ontogenesis, development and education,
was made. Starting by the leading biological and social theory in
developmental psychology and pedagogy, the main approaches to
the role of social environment factors in child development had been
investigated. New anthropology of a child and childhood was derived
from cultural-historical theory of L.S. Vygotsky, as the way of looking
for the answer on the question: Why is the education of biological
necessity? The conclusion deals with the new concepts of the new
developments and education, which abolish the boundaries between
psychology and pedagogy, for it treats these processes as the unique
human ontogenesis.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Nove konceptualizacije razvoja i vaspitanja, New concepts on development and education",
pages = "284-267",
number = "2",
volume = "11",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3374"
}

Matejić Đuričić, Z.. (2012). Nove konceptualizacije razvoja i vaspitanja. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 11(2), 267-284.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3374

Matejić Đuričić Z. Nove konceptualizacije razvoja i vaspitanja. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2012;11(2):267-284.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3374 .

Matejić Đuričić, Zorica, "Nove konceptualizacije razvoja i vaspitanja" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 11, no. 2 (2012):267-284,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3374 .

TY  - CONF
AU  - Filipović, Mirko
AU  - Jarić, Isidora
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4750
AB  - Tokom poslednje decenije sistem visokog obrazovanja u Srbiji je prošao kroz relativno
intenzivan proces transformacije. jedan od pratećih fenomena ovog procesa je
trend porasta procentualnog učešća mladih starosti izmedju 20 i 24 godine u visokom
obrazovanju. Primera radi 2007. godine procentualno učešće studenata unutar ove starosne
kohorte unutar opšte populacije bilo je 29%, da bi u 2010. godini ono porasla na
čak 39,4%. Iako na prvi pogled, ovi relativni brojevi ukazuju na trend proširivanja mogućnosti
za učešće u visokom obrazovanju za pripadnike različitih marginalizovanih
grupa, empirijski podaci o strukturi aktuelne studentske populacije (podaci za školsku
2010/2011. godinu) nude dramatično drugačiju sliku. Prema podacima zvanične statistike
za školsku 2010/2011. godinu visoko obrazovanje u Srbiji upisalo je samo 1197
studenata koji spadaju u kategoriju studenata sa posebnim obrazovnim potrebama (na
svim nivoima visokog obrazovanja i godinama studija unutar njih), odnosno svega 0,5%
od ukupne studentske populacije. U tom smislu ovaj rad pokušava da istraži i analizira
aktuelno stanje i primenjivost koncepta proširene participacije u uslovima visokog
obrazovanja u Srbiji kroz analizu položaja studenata sa posebnim obrazovnim potrebama
u okviru aktuelnog sistema visokog obrazovanja u Srbiji. Ovaj rad pokušava da
skrene pažnju na problem socio-strukturnog zatvaranja oblasti visokog obrazovanja
za pripadnike različitih marginalizovanih grupa, i medju njima posebno studenata sa
posebnim obrazovnim potrebama. Analiza se zasniva na podacima zvanične statistike
(podaci koji se prikupljaju pomoću ŠV20 obrazaca, čije popunjavanje je deo zvanične
upisne procedure za svakog pojedinačnog studenta na svim nivoima studija i godinama
studija), i alternativnih podataka i evidencija Udruženja studenata sa hendikepom iz
Beograda, Kragujevca, Niša i Novog Sada. Ovi alternativni podaci su zanimljivi ne zato
što oni nude kompletniju sliku stanja u visokom obrazovanju po ovom pitanju, već zato
što otvaraju zanimljiva pitanja u vezi sa definisanjem pojma studenata sa posebnim
obrazovnim potrebama.
AB  - During the /ast decade higher education system in Serbia has undergone relatively intense
process of transformation. One of the phenomena accompanying this process is the increasing
trend of percentage share in higher education of the specific age cohort (20-24 years). Far
example in 2007 the share of student popu/ation in general popu/ation age cohort 20-24 years
were 29% and in 2010 39.4%. Although at firstglance these relative numbers indicate the trend
of expanding opportunities far participation in university education far the members of diverse
marginalized groups, the empirical data related to the structure of current student population
(datafor schoolyear 2010/2011) offered a dramatically different picture. According to official
statistical data in schoolyear 2010/2011 highereducation in Serbia enrolled only 1197 students
(at al/ levels of highereducation) or only 0.5% of student popu/ation. In that sense the presented
analysis will explore and challenge the concept of widening participation in HE through the
analysis of the position of students with special educational needs within higher education
system in Serbia, trying to draw attention to the problem of socio-structura/ inaccessibility
of higher education to members of diverse marginalized groups, especially students with
special educational needs. The analysis was based on the data provided by official statistics
(the data collected using the SV 20 questionnaire. SV20 questionnaire is the instrument that
each student needs to fili in as a pa rt of official procedure of enrollment of each academic year
in higher education institutions and at ali three levels of studies), and alternative data and
records of the Association of Students with Disabilities in Belgrade, Kragujevac, Nis and Novi
Sad. These alternative data are interesting nat because they are offering a more complete
picture of the situation in higher education in this matter, but because they open up interesting
questions related to defining who the students with special educational needs are.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova – 6. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 14–16.09.2012
T1  - Ka proširenoj participaciji u visokom obrazovanju u srbiji: slučaj studenata sa posebnim obrazovnim potrebama
T1  - Toward widening participation in higher education in Serbia: case of students with special educational needs
EP  - 250
SP  - 245
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4750
ER  - 

@conference{
author = "Filipović, Mirko and Jarić, Isidora",
year = "2012",
abstract = "Tokom poslednje decenije sistem visokog obrazovanja u Srbiji je prošao kroz relativno
intenzivan proces transformacije. jedan od pratećih fenomena ovog procesa je
trend porasta procentualnog učešća mladih starosti izmedju 20 i 24 godine u visokom
obrazovanju. Primera radi 2007. godine procentualno učešće studenata unutar ove starosne
kohorte unutar opšte populacije bilo je 29%, da bi u 2010. godini ono porasla na
čak 39,4%. Iako na prvi pogled, ovi relativni brojevi ukazuju na trend proširivanja mogućnosti
za učešće u visokom obrazovanju za pripadnike različitih marginalizovanih
grupa, empirijski podaci o strukturi aktuelne studentske populacije (podaci za školsku
2010/2011. godinu) nude dramatično drugačiju sliku. Prema podacima zvanične statistike
za školsku 2010/2011. godinu visoko obrazovanje u Srbiji upisalo je samo 1197
studenata koji spadaju u kategoriju studenata sa posebnim obrazovnim potrebama (na
svim nivoima visokog obrazovanja i godinama studija unutar njih), odnosno svega 0,5%
od ukupne studentske populacije. U tom smislu ovaj rad pokušava da istraži i analizira
aktuelno stanje i primenjivost koncepta proširene participacije u uslovima visokog
obrazovanja u Srbiji kroz analizu položaja studenata sa posebnim obrazovnim potrebama
u okviru aktuelnog sistema visokog obrazovanja u Srbiji. Ovaj rad pokušava da
skrene pažnju na problem socio-strukturnog zatvaranja oblasti visokog obrazovanja
za pripadnike različitih marginalizovanih grupa, i medju njima posebno studenata sa
posebnim obrazovnim potrebama. Analiza se zasniva na podacima zvanične statistike
(podaci koji se prikupljaju pomoću ŠV20 obrazaca, čije popunjavanje je deo zvanične
upisne procedure za svakog pojedinačnog studenta na svim nivoima studija i godinama
studija), i alternativnih podataka i evidencija Udruženja studenata sa hendikepom iz
Beograda, Kragujevca, Niša i Novog Sada. Ovi alternativni podaci su zanimljivi ne zato
što oni nude kompletniju sliku stanja u visokom obrazovanju po ovom pitanju, već zato
što otvaraju zanimljiva pitanja u vezi sa definisanjem pojma studenata sa posebnim
obrazovnim potrebama., During the /ast decade higher education system in Serbia has undergone relatively intense
process of transformation. One of the phenomena accompanying this process is the increasing
trend of percentage share in higher education of the specific age cohort (20-24 years). Far
example in 2007 the share of student popu/ation in general popu/ation age cohort 20-24 years
were 29% and in 2010 39.4%. Although at firstglance these relative numbers indicate the trend
of expanding opportunities far participation in university education far the members of diverse
marginalized groups, the empirical data related to the structure of current student population
(datafor schoolyear 2010/2011) offered a dramatically different picture. According to official
statistical data in schoolyear 2010/2011 highereducation in Serbia enrolled only 1197 students
(at al/ levels of highereducation) or only 0.5% of student popu/ation. In that sense the presented
analysis will explore and challenge the concept of widening participation in HE through the
analysis of the position of students with special educational needs within higher education
system in Serbia, trying to draw attention to the problem of socio-structura/ inaccessibility
of higher education to members of diverse marginalized groups, especially students with
special educational needs. The analysis was based on the data provided by official statistics
(the data collected using the SV 20 questionnaire. SV20 questionnaire is the instrument that
each student needs to fili in as a pa rt of official procedure of enrollment of each academic year
in higher education institutions and at ali three levels of studies), and alternative data and
records of the Association of Students with Disabilities in Belgrade, Kragujevac, Nis and Novi
Sad. These alternative data are interesting nat because they are offering a more complete
picture of the situation in higher education in this matter, but because they open up interesting
questions related to defining who the students with special educational needs are.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova – 6. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 14–16.09.2012",
title = "Ka proširenoj participaciji u visokom obrazovanju u srbiji: slučaj studenata sa posebnim obrazovnim potrebama, Toward widening participation in higher education in Serbia: case of students with special educational needs",
pages = "250-245",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4750"
}

Filipović, M.,& Jarić, I.. (2012). Ka proširenoj participaciji u visokom obrazovanju u srbiji: slučaj studenata sa posebnim obrazovnim potrebama. in Zbornik radova – 6. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 14–16.09.2012
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 245-250.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4750

Filipović M, Jarić I. Ka proširenoj participaciji u visokom obrazovanju u srbiji: slučaj studenata sa posebnim obrazovnim potrebama. in Zbornik radova – 6. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 14–16.09.2012. 2012;:245-250.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4750 .

Filipović, Mirko, Jarić, Isidora, "Ka proširenoj participaciji u visokom obrazovanju u srbiji: slučaj studenata sa posebnim obrazovnim potrebama" in Zbornik radova – 6. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Beograd, Srbija, 14–16.09.2012 (2012):245-250,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4750 .

TY  - JOUR
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/621
AB  - For decades, the dominance of studies with various aspects of the negative impact of television content as their subject of interest is evident in the field of theoretical and empirical analysis of the impact of television content on the development of children and youth, while the consideration of positive impact was mostly beyond the systematic interest of scientists and researchers. Even though the general assessment is that viewing prosocial television content may result in positive changes in social and emotional behavior of young people, research studies committed to the positive effects of television content on emotional and social behavior of children are scarce and insufficiently perceive the character and nature of the impact of television on the development of emotions and prosocial behavior during childhood. Based on the critical review of the findings of a number of foreign empirical studies, this article summarizes the research evidence of the positive effects of television content on emotional empathy, altruism, learning about emotions, social interaction and acceptance of diversity, with presentation of conclusions about potential mediator factors that may interact with the influences of television portrayals.
AB  - U oblasti teorijske i istraživačke analize uticaja televizijskih sadržaja na razvoj dece i omladine evidentna je, decenijama unazad, dominacija studija koje za predmet interesovanja imaju različite aspekte negativnih efekata televizije, dok je razmatranje pozitivnih uticaja uglavnom bilo izvan sistematskog interesovanja naučnika i istraživača. Iako je generalni nalaz da gledanje prosocijalnih televizijskih sadržaja može rezultirati pozitivnim promenama u socijalnom i emocionalnom ponašanju mladih osoba, istraživačke studije posvećene pozitivnim efektima televizijskih sadržaja na emocionalno i socijalno ponašanje dece su malobrojne i u nedovoljnoj meri sagledavaju karakter i prirodu uticaja televizije na razvoj emocija i prosocijalnog ponašanja u periodu detinjstva. Na osnovu kritičkog pregleda nalaza jednog broja inostranih empirijskih studija, u radu su sumirane istraživačke potvrde o pozitivnim efektima televizijskih sadržaja na empatiju, altruizam, učenje emocija, socijalnu interakciju i prihvatanje različitosti, uz izvođenje zaključaka o potencijalnim medijatornim faktorima koji mogu biti u interakciji sa uticajima televizijskih prikaza.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Positive effects of television content on emotional and social behavior of children
T1  - Pozitivni uticaji televizijskih sadržaja na emocionalno i socijalno ponašanje dece
EP  - 145
IS  - 1
SP  - 123
VL  - 11
DO  - 10.5937/specedreh1201123P
ER  - 

@article{
author = "Popović-Ćitić, Branislava",
year = "2012",
abstract = "For decades, the dominance of studies with various aspects of the negative impact of television content as their subject of interest is evident in the field of theoretical and empirical analysis of the impact of television content on the development of children and youth, while the consideration of positive impact was mostly beyond the systematic interest of scientists and researchers. Even though the general assessment is that viewing prosocial television content may result in positive changes in social and emotional behavior of young people, research studies committed to the positive effects of television content on emotional and social behavior of children are scarce and insufficiently perceive the character and nature of the impact of television on the development of emotions and prosocial behavior during childhood. Based on the critical review of the findings of a number of foreign empirical studies, this article summarizes the research evidence of the positive effects of television content on emotional empathy, altruism, learning about emotions, social interaction and acceptance of diversity, with presentation of conclusions about potential mediator factors that may interact with the influences of television portrayals., U oblasti teorijske i istraživačke analize uticaja televizijskih sadržaja na razvoj dece i omladine evidentna je, decenijama unazad, dominacija studija koje za predmet interesovanja imaju različite aspekte negativnih efekata televizije, dok je razmatranje pozitivnih uticaja uglavnom bilo izvan sistematskog interesovanja naučnika i istraživača. Iako je generalni nalaz da gledanje prosocijalnih televizijskih sadržaja može rezultirati pozitivnim promenama u socijalnom i emocionalnom ponašanju mladih osoba, istraživačke studije posvećene pozitivnim efektima televizijskih sadržaja na emocionalno i socijalno ponašanje dece su malobrojne i u nedovoljnoj meri sagledavaju karakter i prirodu uticaja televizije na razvoj emocija i prosocijalnog ponašanja u periodu detinjstva. Na osnovu kritičkog pregleda nalaza jednog broja inostranih empirijskih studija, u radu su sumirane istraživačke potvrde o pozitivnim efektima televizijskih sadržaja na empatiju, altruizam, učenje emocija, socijalnu interakciju i prihvatanje različitosti, uz izvođenje zaključaka o potencijalnim medijatornim faktorima koji mogu biti u interakciji sa uticajima televizijskih prikaza.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Positive effects of television content on emotional and social behavior of children, Pozitivni uticaji televizijskih sadržaja na emocionalno i socijalno ponašanje dece",
pages = "145-123",
number = "1",
volume = "11",
doi = "10.5937/specedreh1201123P"
}

Popović-Ćitić, B.. (2012). Positive effects of television content on emotional and social behavior of children. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd., 11(1), 123-145.
https://doi.org/10.5937/specedreh1201123P

Popović-Ćitić B. Positive effects of television content on emotional and social behavior of children. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2012;11(1):123-145.
doi:10.5937/specedreh1201123P .

Popović-Ćitić, Branislava, "Positive effects of television content on emotional and social behavior of children" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 11, no. 1 (2012):123-145,
https://doi.org/10.5937/specedreh1201123P . .

TY  - JOUR
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/614
AB  - In recognizing the empirical evidence in the relationship between bullying and students' level of school bonding, the initial premise was derived that students who do not participate in bullying are more attached and committed to school than students who are bullies, victims or bullies-victims. In order to determine possible differences in the level of social bonding to school among students who have different roles in bullying, the survey was conducted on a sample of 1012 students from 12 elementary schools in Belgrade, with the average age of 12.9. Research results showed that levels of attachment and commitment to school among elementary school students are relatively high, with higher levels of bonding among girls and students in lower grades. Statistically significant negative correlations were found between school bonding and bullying, indicating that students with higher level of school bonding are less involved in bullying. The results of one-way analysis of variance confirmed the existence of significant differences between students who have different roles in bullying. Post hoc tests indicated that bullies and bullies-victims have lower level of school bonding than victims and students who do not participate in bullying. Additionally, significant gender and age differences in roles of bullying were found.
AB  - Uvažavajući empirijske potvrde o povezanosti vršnjačkog nasilja i nivoa vezanosti učenika za školu, izvedena je polazna istraživačka pretpostavka da su učenici koji ne učestvuju u vršnjačkom nasilju privrženiji i posvećeniji školi nego učenici koji su nasilnici, žrtve ili nasilnici-žrtve. U cilju utvrđivanja eventualnih razlika u nivou socijalne vezanosti za školu među učenicima koji imaju različite uloge u vršnjačkom nasilju, sprovedeno je anketno ispitivanje na uzorku od 1012 učenika starijih razreda iz 12 beogradskih osnovnih škola, prosečne starosti 12.9 godina. Istraživački rezultati su pokazali da su učenici osnovnih škola u relativno visokom stepenu posvećeni i privrženi školi, pri čemu se viši nivoi vezanosti beleže kod devojčica i učenika nižih razreda. Između vezanosti za školu i ispoljavanja vršnjačkog nasilja utvrđene su statistički značajne negativne korelacije koje ukazuju da učenici koji su više vezani za školu u manjem stepenu ispoljavaju nasilno ponašanje. Rezultati jednosmerne analize varijanse su potvrdili postojanje značajnih razlika između učenika koji imaju različite uloge u vršnjačkom nasilju, pri čemu su post hoc testovi ukazali da su nasilnici i nasilnicižrtve značajno manje vezani za školu nego žrtve nasilja i učenici koji ne učestvuju u nasilju. Dodatno, utvrđene su značajne polne i uzrasne razlike na nivou uloga u vršnjačkom nasilju.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - School bonding in students who have different roles in bullying
T1  - Vezanost za školu kod učenika koji imaju različite uloge u vršnjačkom nasilju
EP  - 564
IS  - 4
SP  - 547
VL  - 11
DO  - 10.5937/specedreh11-2773
ER  - 

@article{
author = "Popović-Ćitić, Branislava",
year = "2012",
abstract = "In recognizing the empirical evidence in the relationship between bullying and students' level of school bonding, the initial premise was derived that students who do not participate in bullying are more attached and committed to school than students who are bullies, victims or bullies-victims. In order to determine possible differences in the level of social bonding to school among students who have different roles in bullying, the survey was conducted on a sample of 1012 students from 12 elementary schools in Belgrade, with the average age of 12.9. Research results showed that levels of attachment and commitment to school among elementary school students are relatively high, with higher levels of bonding among girls and students in lower grades. Statistically significant negative correlations were found between school bonding and bullying, indicating that students with higher level of school bonding are less involved in bullying. The results of one-way analysis of variance confirmed the existence of significant differences between students who have different roles in bullying. Post hoc tests indicated that bullies and bullies-victims have lower level of school bonding than victims and students who do not participate in bullying. Additionally, significant gender and age differences in roles of bullying were found., Uvažavajući empirijske potvrde o povezanosti vršnjačkog nasilja i nivoa vezanosti učenika za školu, izvedena je polazna istraživačka pretpostavka da su učenici koji ne učestvuju u vršnjačkom nasilju privrženiji i posvećeniji školi nego učenici koji su nasilnici, žrtve ili nasilnici-žrtve. U cilju utvrđivanja eventualnih razlika u nivou socijalne vezanosti za školu među učenicima koji imaju različite uloge u vršnjačkom nasilju, sprovedeno je anketno ispitivanje na uzorku od 1012 učenika starijih razreda iz 12 beogradskih osnovnih škola, prosečne starosti 12.9 godina. Istraživački rezultati su pokazali da su učenici osnovnih škola u relativno visokom stepenu posvećeni i privrženi školi, pri čemu se viši nivoi vezanosti beleže kod devojčica i učenika nižih razreda. Između vezanosti za školu i ispoljavanja vršnjačkog nasilja utvrđene su statistički značajne negativne korelacije koje ukazuju da učenici koji su više vezani za školu u manjem stepenu ispoljavaju nasilno ponašanje. Rezultati jednosmerne analize varijanse su potvrdili postojanje značajnih razlika između učenika koji imaju različite uloge u vršnjačkom nasilju, pri čemu su post hoc testovi ukazali da su nasilnici i nasilnicižrtve značajno manje vezani za školu nego žrtve nasilja i učenici koji ne učestvuju u nasilju. Dodatno, utvrđene su značajne polne i uzrasne razlike na nivou uloga u vršnjačkom nasilju.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "School bonding in students who have different roles in bullying, Vezanost za školu kod učenika koji imaju različite uloge u vršnjačkom nasilju",
pages = "564-547",
number = "4",
volume = "11",
doi = "10.5937/specedreh11-2773"
}

Popović-Ćitić, B.. (2012). School bonding in students who have different roles in bullying. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd., 11(4), 547-564.
https://doi.org/10.5937/specedreh11-2773

Popović-Ćitić B. School bonding in students who have different roles in bullying. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2012;11(4):547-564.
doi:10.5937/specedreh11-2773 .

Popović-Ćitić, Branislava, "School bonding in students who have different roles in bullying" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 11, no. 4 (2012):547-564,
https://doi.org/10.5937/specedreh11-2773 . .

TY  - JOUR
AU  - Jugović, Aleksandar
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/599
AB  - The subject of this article is a critical analysis features of positivistic approach in the researches of social deviances. The article explains key theoretical and methodology concepts of positivism in the field of social pathology as a science about social deviances. The aim of this paper is to demonstrates the importance and specificity of positivistic influence on explanation of social deviances. This paper highlights some aspects phenomenology, methodology and axiology of positivism in the researches of social deviances. Specially, in this paper is emphasized importance of positivistic view on relationships man - society on the explanation of social deviances. The main conclusion is that methodology of positivism in the researches of social deviances ignores individual subjectivity, social conflicts and qualitative methods. .
AB  - Predmet ovog rada je kritička analiza karakteristika pozitivističkog pristupa u istraživanjima društvenih devijacija. U radu se objašnjavaju ključni teorijski i metodološki koncepti pozitivizma u polju socijalne patologije kao nauke o društvenim devijacijama. Cilj ovog teksta je da demonstrira važnost i specifičnost pozitivističkih uticaja na objašnjenje društvenih devijacija. Tekst osvetljava neke aspekte fenomenologije, metodologije i aksiologije pozitivizma u istraživanjima društvenih devijacija. Posebno, u tekstu se naglašava važnost pozitivističkog gledišta odnosa čovek - društvo na objašnjenje društvenih devijacija. Glavni zaključak jeste da metodologija pozitivizma u istraživanjima društvenih devijacija ignoriše individualnu subjektivnost, društvene konflikte i kvalitativne metode. .
PB  - Institut za kriminološka i sociološka istraživanja, Beograd
T2  - Zbornik Instituta za kriminološka i sociološka istraživanja
T1  - Features of positivism in the researches of social deviances
T1  - Obeležja pozitivizma u istraživanjima društvenih devijacija
EP  - 83
IS  - 2
SP  - 69
VL  - 31
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_599
ER  - 

@article{
author = "Jugović, Aleksandar",
year = "2012",
abstract = "The subject of this article is a critical analysis features of positivistic approach in the researches of social deviances. The article explains key theoretical and methodology concepts of positivism in the field of social pathology as a science about social deviances. The aim of this paper is to demonstrates the importance and specificity of positivistic influence on explanation of social deviances. This paper highlights some aspects phenomenology, methodology and axiology of positivism in the researches of social deviances. Specially, in this paper is emphasized importance of positivistic view on relationships man - society on the explanation of social deviances. The main conclusion is that methodology of positivism in the researches of social deviances ignores individual subjectivity, social conflicts and qualitative methods. ., Predmet ovog rada je kritička analiza karakteristika pozitivističkog pristupa u istraživanjima društvenih devijacija. U radu se objašnjavaju ključni teorijski i metodološki koncepti pozitivizma u polju socijalne patologije kao nauke o društvenim devijacijama. Cilj ovog teksta je da demonstrira važnost i specifičnost pozitivističkih uticaja na objašnjenje društvenih devijacija. Tekst osvetljava neke aspekte fenomenologije, metodologije i aksiologije pozitivizma u istraživanjima društvenih devijacija. Posebno, u tekstu se naglašava važnost pozitivističkog gledišta odnosa čovek - društvo na objašnjenje društvenih devijacija. Glavni zaključak jeste da metodologija pozitivizma u istraživanjima društvenih devijacija ignoriše individualnu subjektivnost, društvene konflikte i kvalitativne metode. .",
publisher = "Institut za kriminološka i sociološka istraživanja, Beograd",
journal = "Zbornik Instituta za kriminološka i sociološka istraživanja",
title = "Features of positivism in the researches of social deviances, Obeležja pozitivizma u istraživanjima društvenih devijacija",
pages = "83-69",
number = "2",
volume = "31",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_599"
}

Jugović, A.. (2012). Features of positivism in the researches of social deviances. in Zbornik Instituta za kriminološka i sociološka istraživanja
Institut za kriminološka i sociološka istraživanja, Beograd., 31(2), 69-83.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_599

Jugović A. Features of positivism in the researches of social deviances. in Zbornik Instituta za kriminološka i sociološka istraživanja. 2012;31(2):69-83.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_599 .

Jugović, Aleksandar, "Features of positivism in the researches of social deviances" in Zbornik Instituta za kriminološka i sociološka istraživanja, 31, no. 2 (2012):69-83,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_599 .

TY  - JOUR
AU  - Jugović, Aleksandar
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/557
AB  - Media values of the transition society are manifestation of deeper economic, political, cultural and social processes. Part of the media use market and its relative freedom of using sensationalism, tuning the lowest tastes, demagogic-populist slogans, staged reality constructions and vocabulary of fear. In the transition capitalism for many medias key values are commonplace, primitivism, cheap demagogy, irresponsibility and nonintimacy that goes up to a 'sale of human sorrow'. Tabloidization of the media in transitional societies is an indicator of democratic development.
AB  - Medijske vrednosti tranzicionog društva su pojavni sloj dubljih ekonomskih, političkih, kulturoloških i društvenih procesa. Deo medija koristi tržište i njegovu relativnu slobodu služeći se senzacionalizmom, ugađanjem najnižim ukusima, demagoško-populističkim parolama, montiranim konstrukcijama stvarnosti i rečnikom straha. U tranzicionom kapitalizmu vodilje mnogim medijskim kućama su banalnost, primitivizam, jeftina demagogija, neodgovornost i deintimizacija koja ide čak i do 'rasprodaje ljudske tuge'. Tabloidizacija medija je u tranzicionom društvu indikator demokratskog razvoja.
PB  - Izdavačko preduzeće "Socijalna misao", Beograd
T2  - Socijalna misao
T1  - Media (non)values in the transition time: Essay about the spirit of the present
T1  - Medijske (bez)vrednosti u tranzicionom vremenu - esej o duhu sadašnjosti
EP  - 183
IS  - 1
SP  - 173
VL  - 19
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_557
ER  - 

@article{
author = "Jugović, Aleksandar",
year = "2012",
abstract = "Media values of the transition society are manifestation of deeper economic, political, cultural and social processes. Part of the media use market and its relative freedom of using sensationalism, tuning the lowest tastes, demagogic-populist slogans, staged reality constructions and vocabulary of fear. In the transition capitalism for many medias key values are commonplace, primitivism, cheap demagogy, irresponsibility and nonintimacy that goes up to a 'sale of human sorrow'. Tabloidization of the media in transitional societies is an indicator of democratic development., Medijske vrednosti tranzicionog društva su pojavni sloj dubljih ekonomskih, političkih, kulturoloških i društvenih procesa. Deo medija koristi tržište i njegovu relativnu slobodu služeći se senzacionalizmom, ugađanjem najnižim ukusima, demagoško-populističkim parolama, montiranim konstrukcijama stvarnosti i rečnikom straha. U tranzicionom kapitalizmu vodilje mnogim medijskim kućama su banalnost, primitivizam, jeftina demagogija, neodgovornost i deintimizacija koja ide čak i do 'rasprodaje ljudske tuge'. Tabloidizacija medija je u tranzicionom društvu indikator demokratskog razvoja.",
publisher = "Izdavačko preduzeće "Socijalna misao", Beograd",
journal = "Socijalna misao",
title = "Media (non)values in the transition time: Essay about the spirit of the present, Medijske (bez)vrednosti u tranzicionom vremenu - esej o duhu sadašnjosti",
pages = "183-173",
number = "1",
volume = "19",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_557"
}

Jugović, A.. (2012). Media (non)values in the transition time: Essay about the spirit of the present. in Socijalna misao
Izdavačko preduzeće "Socijalna misao", Beograd., 19(1), 173-183.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_557

Jugović A. Media (non)values in the transition time: Essay about the spirit of the present. in Socijalna misao. 2012;19(1):173-183.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_557 .

Jugović, Aleksandar, "Media (non)values in the transition time: Essay about the spirit of the present" in Socijalna misao, 19, no. 1 (2012):173-183,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_557 .

TY  - JOUR
AU  - Radulović, Danka
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/578
AB  - This article provides an argument for the thesis that solving the problem of psychopathic crime is essential to reducing crime, in general. The author argues that psychopathy is primarily psychological (not psychiatric) phenomenon that has important implications for criminology. Based on the results of empirical researches, all the relevant indicators of the contribution of psychopathy to crime were analyzed such as: the volume and types of crimes, offenses of violence, juvenile delinquency and recidivism. It was found that the most serious crimes, early delinquency, criminal career length, the frequency of the crimes, including the dark figure of crime and recidivism, are intrinsically linked to psychopathy. Psychopaths are involved in all forms of crime, especially the crime of violence. Their violence is instrumental and predatory, not psychopathological as the mentally ill individuals is; particularly dangerous are sexual psychopaths. Psychopaths are untreatable and poorly in aversive learning, but because of the masks of non criminality and socialization they are difficult to identify. They have a constellation of malignant properties (such as high aggressiveness and amorality) that are, among others, influenced by sociocultural factors. We need strategic approaches in the area of state response and prevention of crime, that will ensure reducing psychopathic crime, but also the creation of the social context in which expression of psychopathic traits and predatory lifestyle is unprofitable and unsustainable.
AB  - Članak pruža argumentaciju u prilog tezi da je rešavanje problema psihopatskog prestupništva od suštinske važnosti za smanjenje kriminala uopšte. Autor zastupa stanovište da je psihopatija prevashodno psihološki (a ne psihijatrijski) fenomen koji ima značajne kriminološke implikacije. Na bazi rezultata empirijskih istraživanja analizirani su svi relevantni indikatori doprinosa psihopatije kriminalu kao što su: obim I vrste krivičnih dela, delikti nasilja, maloletnička delinkvencija I recidivizam. Ustanovljeno je da su većina teških krivičnih dela, rana delinkvencija, dužina kiminalne karijere, učestalost u izvršenju krivičnih dela, uključujući tamne brojke kriminala I recidivizam, suštinski povezani sa psihopatijom. Psihopate su uključene u sve forme kriminala, a posebno u kriminal nasilja. Njihovo je nasilje instrumentalno I predatorsko, a ne psihopatološko kao kod duševnih bolesnika, a naročito su opasne seksualne psihopate. Nemogući su za tretman I slabo im je averzivno učenje, ali ih je zbog maske nekriminogenosti I socijalizovanosti teško identifikovati. Imaju zloćudnu konstelaciju osobina (kao što su visoka agresivnost I amoralnost) koje su između ostalog I pod uti- cajem sociokulturnih faktora. Potrebni su strategijski pristupi koji, u državnoj reakciji I prevenciji, uz smanjenje psihopatskog kriminala obezbeđuju stvaranje socijalnog konteksta u kome je neisplativo I neodrživo ispoljavanje psihopatskih osobina i predatorskog životnog stila.
PB  - Sociološko društvo Srbije, Beograd
T2  - Sociološki pregled
T1  - The core problem of crime in society: Psychopath offenders
T1  - Glavni problem kriminala u društvu - prestupnici psihopate
EP  - 600
IS  - 4
SP  - 583
VL  - 46
DO  - 10.5937/socpreg1204583R
ER  - 

@article{
author = "Radulović, Danka",
year = "2012",
abstract = "This article provides an argument for the thesis that solving the problem of psychopathic crime is essential to reducing crime, in general. The author argues that psychopathy is primarily psychological (not psychiatric) phenomenon that has important implications for criminology. Based on the results of empirical researches, all the relevant indicators of the contribution of psychopathy to crime were analyzed such as: the volume and types of crimes, offenses of violence, juvenile delinquency and recidivism. It was found that the most serious crimes, early delinquency, criminal career length, the frequency of the crimes, including the dark figure of crime and recidivism, are intrinsically linked to psychopathy. Psychopaths are involved in all forms of crime, especially the crime of violence. Their violence is instrumental and predatory, not psychopathological as the mentally ill individuals is; particularly dangerous are sexual psychopaths. Psychopaths are untreatable and poorly in aversive learning, but because of the masks of non criminality and socialization they are difficult to identify. They have a constellation of malignant properties (such as high aggressiveness and amorality) that are, among others, influenced by sociocultural factors. We need strategic approaches in the area of state response and prevention of crime, that will ensure reducing psychopathic crime, but also the creation of the social context in which expression of psychopathic traits and predatory lifestyle is unprofitable and unsustainable., Članak pruža argumentaciju u prilog tezi da je rešavanje problema psihopatskog prestupništva od suštinske važnosti za smanjenje kriminala uopšte. Autor zastupa stanovište da je psihopatija prevashodno psihološki (a ne psihijatrijski) fenomen koji ima značajne kriminološke implikacije. Na bazi rezultata empirijskih istraživanja analizirani su svi relevantni indikatori doprinosa psihopatije kriminalu kao što su: obim I vrste krivičnih dela, delikti nasilja, maloletnička delinkvencija I recidivizam. Ustanovljeno je da su većina teških krivičnih dela, rana delinkvencija, dužina kiminalne karijere, učestalost u izvršenju krivičnih dela, uključujući tamne brojke kriminala I recidivizam, suštinski povezani sa psihopatijom. Psihopate su uključene u sve forme kriminala, a posebno u kriminal nasilja. Njihovo je nasilje instrumentalno I predatorsko, a ne psihopatološko kao kod duševnih bolesnika, a naročito su opasne seksualne psihopate. Nemogući su za tretman I slabo im je averzivno učenje, ali ih je zbog maske nekriminogenosti I socijalizovanosti teško identifikovati. Imaju zloćudnu konstelaciju osobina (kao što su visoka agresivnost I amoralnost) koje su između ostalog I pod uti- cajem sociokulturnih faktora. Potrebni su strategijski pristupi koji, u državnoj reakciji I prevenciji, uz smanjenje psihopatskog kriminala obezbeđuju stvaranje socijalnog konteksta u kome je neisplativo I neodrživo ispoljavanje psihopatskih osobina i predatorskog životnog stila.",
publisher = "Sociološko društvo Srbije, Beograd",
journal = "Sociološki pregled",
title = "The core problem of crime in society: Psychopath offenders, Glavni problem kriminala u društvu - prestupnici psihopate",
pages = "600-583",
number = "4",
volume = "46",
doi = "10.5937/socpreg1204583R"
}

Radulović, D.. (2012). The core problem of crime in society: Psychopath offenders. in Sociološki pregled
Sociološko društvo Srbije, Beograd., 46(4), 583-600.
https://doi.org/10.5937/socpreg1204583R

Radulović D. The core problem of crime in society: Psychopath offenders. in Sociološki pregled. 2012;46(4):583-600.
doi:10.5937/socpreg1204583R .

Radulović, Danka, "The core problem of crime in society: Psychopath offenders" in Sociološki pregled, 46, no. 4 (2012):583-600,
https://doi.org/10.5937/socpreg1204583R . .

TY  - JOUR
AU  - Filipović, Mirko
PY  - 2012
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/569
AB  - Traditional American higher education system, that once was adequate for education of social elite, had to adapt, after the Second World War, to the new wave of students who would occupy middle level and relatively powerless jobs in growing corporate economy and public sector. The Community College Movement was an adequate response to the need for legitimating the new social stratification through school credentials, to the demands of minorities and lower classes youth for ever widening access to higher education, and to the demand for professionalization of some occupational groups aspiring to achieve higher social status. Through class based channeling and educational inflation, higher educational system contributes, in its own way, to preserve the existing patterns of social inequalities.
AB  - Tradicionalni američki visokoškolski sistem, koji je nekada bio odgovarajući za obrazovanje društvene elite, morao se nakon Drugog svetskog rata prilagoditi novom talasu studenata koji će zauzeti radna mesta srednjeg nivoa i male društvene moći u rastućoj korporativnoj privredi i državnom sektoru. Community College movement je bio adekvatan odgovor na potrebu za legitimisanjem nove društvene stratifikacije putem školskih diploma, na zahteve omladine iz nižih slojeva i manjina za proširenjem pristupa višem obrazovanju, kao i na zahteve za profesionalizacijom nekih zanimanja u cilju podizanja njihovog društvenog statusa. Putem klasno zasnovanog kanalisanja i obrazovne inflacije, visokoškolski sistem daje specifičan doprinos održanju postojećih obrazaca društvenih nejednakosti.
PB  - Sociološko društvo Srbije, Beograd
T2  - Sociološki pregled
T1  - The third turning point: Community college movement
T1  - Treća prekretnica - community college movement
EP  - 214
IS  - 2
SP  - 203
VL  - 46
DO  - 10.5937/socpreg1202203F
ER  - 

@article{
author = "Filipović, Mirko",
year = "2012",
abstract = "Traditional American higher education system, that once was adequate for education of social elite, had to adapt, after the Second World War, to the new wave of students who would occupy middle level and relatively powerless jobs in growing corporate economy and public sector. The Community College Movement was an adequate response to the need for legitimating the new social stratification through school credentials, to the demands of minorities and lower classes youth for ever widening access to higher education, and to the demand for professionalization of some occupational groups aspiring to achieve higher social status. Through class based channeling and educational inflation, higher educational system contributes, in its own way, to preserve the existing patterns of social inequalities., Tradicionalni američki visokoškolski sistem, koji je nekada bio odgovarajući za obrazovanje društvene elite, morao se nakon Drugog svetskog rata prilagoditi novom talasu studenata koji će zauzeti radna mesta srednjeg nivoa i male društvene moći u rastućoj korporativnoj privredi i državnom sektoru. Community College movement je bio adekvatan odgovor na potrebu za legitimisanjem nove društvene stratifikacije putem školskih diploma, na zahteve omladine iz nižih slojeva i manjina za proširenjem pristupa višem obrazovanju, kao i na zahteve za profesionalizacijom nekih zanimanja u cilju podizanja njihovog društvenog statusa. Putem klasno zasnovanog kanalisanja i obrazovne inflacije, visokoškolski sistem daje specifičan doprinos održanju postojećih obrazaca društvenih nejednakosti.",
publisher = "Sociološko društvo Srbije, Beograd",
journal = "Sociološki pregled",
title = "The third turning point: Community college movement, Treća prekretnica - community college movement",
pages = "214-203",
number = "2",
volume = "46",
doi = "10.5937/socpreg1202203F"
}

Filipović, M.. (2012). The third turning point: Community college movement. in Sociološki pregled
Sociološko društvo Srbije, Beograd., 46(2), 203-214.
https://doi.org/10.5937/socpreg1202203F

Filipović M. The third turning point: Community college movement. in Sociološki pregled. 2012;46(2):203-214.
doi:10.5937/socpreg1202203F .

Filipović, Mirko, "The third turning point: Community college movement" in Sociološki pregled, 46, no. 2 (2012):203-214,
https://doi.org/10.5937/socpreg1202203F . .

TY  - CONF
AU  - Popović-Ćitić, Branislava
AU  - Nešić, Marija
PY  - 2011
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/1947
AB  - Stepen informisanosti učenika o osnovnim karakteristikama i posledicama upotrebe
droge smatra se jednom od ključnih pretpostavki uspešnog planiranja školskih programa
prevencije bolesti zavisnosti od droga. U cilju utvr􀃿ivanja nivoa znanja i obaveštenosti
učenika o vrstama droga, posledicama, dostupnosti i razlozima upotrebe droga,
realizovano je kvalitativno istraživanje.
Za potrebe prikupljanja podataka, na uzorku od 207 učenika starijih razreda iz 12
beogradskih osnovnih škola, korišćena je metoda fokus-grupnog intervjua. U svakoj školi,
tokom prvog polugodišta školske 2010/11. godine, održane su po dve polno homogene
učesničke fokus grupe, koje su u proseku brojale po 10 učenika, uzrasta od 11 do 13
godina. Intervjui su vo􀃿eni u skladu sa posebno kreiranim upitnikom koji se sastojao od pet
tematskih vežbi. Diskusije su beležene audio zapisom i kasnije transkribovane, a dobijeni
rezultati obra􀃿eni su metodom kvalitativne analize sadržaja.
Nalazi istraživanja ukazuju da su učenici upoznati sa postojanjem različitih vrsta
droga, pre svega sa marihuanom, kokainom i heroinom, da poznaju žargonske nazive
pojedinih droga, ali da ne uvi􀃿aju sinonimna značenja. Izgled većine pomenutih droga
učenici pravilno prepoznaju, uz obrazloženje da su njihova saznanja prevashodno rezultat
informacija prezentovanih u medijima. Najčešće razloge upotrebe droga, učenici vide u
pritisku vršnjaka, bežanju od problema i radoznalosti. Posledice upotrebe droga učenici
jasno percipiraju samo u domenu fizičkog zdravlja, dok se socijalne posledice i promene u
psihičkom zdravlju u daleko manjoj meri prepoznaju kao rezultat upotrebe droga.
Najdostupnija droga, prema mišljenju učenika, je marihuana, a za preostale droge veruju
da ih je teže nabaviti.
Izvedeni zaključci svedoče o relativno visokom nivou informisanosti učenika o
pojedinim aspektima upotrebe droga, te nude iskustveni okvir za kreiranje adekvatnih
strategija preventivnog karaktera koje bi mogle biti implementirane u školskoj sredini kao
bazičnom području preventivnog delovanja.
AB  - The degree of students’ awareness about the basic characteristics and consequences
of drug use is considered as one of the key assumptions of successful planning school-based
prevention programs of substance abuse. In order to determine the level of knowledge and
awareness of students about the type of drugs, consequences, availability, and reasons for
drug use, the qualitative research study was implemented.
For the purpose of collecting data on a sample of 207 middle school students from 12
state school in Belgrade, we used the method of focus-group interview. In each school,
during the first semester of 2010/11 school year, were held two gender-homogeneous
participatory focus groups, which are counted in average of 10 students, aged from 11 to
13. Interview were conducted in accordance with a specially designed questionnaire that
consisted of five thematic exercises. Discussion were recorded, transcribed verbatim and
the results were emerged through a process of qualitative content analysis.
Research findings indicate that students are familiar with the existence of different
types of drugs, primarily marijuana, cocaine and heroin, that they know the slang names of
certain drugs, but do not recognize the synonymous meanings. Students correctly perceive
the appearance of most drugs, arguing that their knowledge is primarly a result of the
information presented in the media. Peer pressure, running away from problems and
curiosity are the most common reasons for drug use, in the opinion of students. The
consequences of drug use, students clearly perceive only in terms of physical health, while
the social consequences and changes in mental health are much lesser recognised as a
results of drug use. The most accessible drug, according to the students, is marijuana, and
for the other drugs they believe that is more difficult to obtain.
Derived conclusions indicate to the relatively high level of students’ awareness about
certain aspects of drug use, and offer empirical framework for designing the adequate
prevention strategies that could be implemented in the school setting as a basic area of
preventive action.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011
T1  - Informisanost učenika osnovnih škola o drogama
T1  - Middle school students’ awareness about drugs
EP  - 482
SP  - 477
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1947
ER  - 

@conference{
author = "Popović-Ćitić, Branislava and Nešić, Marija",
year = "2011",
abstract = "Stepen informisanosti učenika o osnovnim karakteristikama i posledicama upotrebe
droge smatra se jednom od ključnih pretpostavki uspešnog planiranja školskih programa
prevencije bolesti zavisnosti od droga. U cilju utvr􀃿ivanja nivoa znanja i obaveštenosti
učenika o vrstama droga, posledicama, dostupnosti i razlozima upotrebe droga,
realizovano je kvalitativno istraživanje.
Za potrebe prikupljanja podataka, na uzorku od 207 učenika starijih razreda iz 12
beogradskih osnovnih škola, korišćena je metoda fokus-grupnog intervjua. U svakoj školi,
tokom prvog polugodišta školske 2010/11. godine, održane su po dve polno homogene
učesničke fokus grupe, koje su u proseku brojale po 10 učenika, uzrasta od 11 do 13
godina. Intervjui su vo􀃿eni u skladu sa posebno kreiranim upitnikom koji se sastojao od pet
tematskih vežbi. Diskusije su beležene audio zapisom i kasnije transkribovane, a dobijeni
rezultati obra􀃿eni su metodom kvalitativne analize sadržaja.
Nalazi istraživanja ukazuju da su učenici upoznati sa postojanjem različitih vrsta
droga, pre svega sa marihuanom, kokainom i heroinom, da poznaju žargonske nazive
pojedinih droga, ali da ne uvi􀃿aju sinonimna značenja. Izgled većine pomenutih droga
učenici pravilno prepoznaju, uz obrazloženje da su njihova saznanja prevashodno rezultat
informacija prezentovanih u medijima. Najčešće razloge upotrebe droga, učenici vide u
pritisku vršnjaka, bežanju od problema i radoznalosti. Posledice upotrebe droga učenici
jasno percipiraju samo u domenu fizičkog zdravlja, dok se socijalne posledice i promene u
psihičkom zdravlju u daleko manjoj meri prepoznaju kao rezultat upotrebe droga.
Najdostupnija droga, prema mišljenju učenika, je marihuana, a za preostale droge veruju
da ih je teže nabaviti.
Izvedeni zaključci svedoče o relativno visokom nivou informisanosti učenika o
pojedinim aspektima upotrebe droga, te nude iskustveni okvir za kreiranje adekvatnih
strategija preventivnog karaktera koje bi mogle biti implementirane u školskoj sredini kao
bazičnom području preventivnog delovanja., The degree of students’ awareness about the basic characteristics and consequences
of drug use is considered as one of the key assumptions of successful planning school-based
prevention programs of substance abuse. In order to determine the level of knowledge and
awareness of students about the type of drugs, consequences, availability, and reasons for
drug use, the qualitative research study was implemented.
For the purpose of collecting data on a sample of 207 middle school students from 12
state school in Belgrade, we used the method of focus-group interview. In each school,
during the first semester of 2010/11 school year, were held two gender-homogeneous
participatory focus groups, which are counted in average of 10 students, aged from 11 to
13. Interview were conducted in accordance with a specially designed questionnaire that
consisted of five thematic exercises. Discussion were recorded, transcribed verbatim and
the results were emerged through a process of qualitative content analysis.
Research findings indicate that students are familiar with the existence of different
types of drugs, primarily marijuana, cocaine and heroin, that they know the slang names of
certain drugs, but do not recognize the synonymous meanings. Students correctly perceive
the appearance of most drugs, arguing that their knowledge is primarly a result of the
information presented in the media. Peer pressure, running away from problems and
curiosity are the most common reasons for drug use, in the opinion of students. The
consequences of drug use, students clearly perceive only in terms of physical health, while
the social consequences and changes in mental health are much lesser recognised as a
results of drug use. The most accessible drug, according to the students, is marijuana, and
for the other drugs they believe that is more difficult to obtain.
Derived conclusions indicate to the relatively high level of students’ awareness about
certain aspects of drug use, and offer empirical framework for designing the adequate
prevention strategies that could be implemented in the school setting as a basic area of
preventive action.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011",
title = "Informisanost učenika osnovnih škola o drogama, Middle school students’ awareness about drugs",
pages = "482-477",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1947"
}

Popović-Ćitić, B.,& Nešić, M.. (2011). Informisanost učenika osnovnih škola o drogama. in Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 477-482.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1947

Popović-Ćitić B, Nešić M. Informisanost učenika osnovnih škola o drogama. in Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011. 2011;:477-482.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1947 .

Popović-Ćitić, Branislava, Nešić, Marija, "Informisanost učenika osnovnih škola o drogama" in Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011 (2011):477-482,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_1947 .

TY  - CONF
AU  - Filipović, Mirko
PY  - 2011
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4373
AB  - Rast značaja školskih diploma za alokaciju pojedinaca na tržištu rada jedan je od
dubokih trendova evropskih društava nakon II svetskog rata. Školski sistem reagovao je na
njega snižavanjem barijera za ulazak u sve nivoe obrazovanja iznad obaveznog. Nakon
nekoliko decenija u kojima je postojao paralelizam strukture školskih diploma i strukture
radnih mesta, nastupa inflacija diploma koja je značila i njihovu devalorizaciju na tržištu
rada. U uslovima strukturalne krize značaj pripisanih obeležja individua jača, a značaj
ličnog postignuća opada, što dovodi u pitanje legitimacijsku osnovu savremenih društava
kao demokratskih sistema jednakih šansi.
AB  - The growing importance of school credentials in the process of alocation of the
individuals on the job market is one of the major tendencies in european societies after
World War II. The school system reacted by lifting barriers for entering into higher levels
of the educational system. After a certain period of correspondence between credentials´
structure and available jobs´ structure, the inflation and devaluation of diplomas on the job
market took place. During structural crisis the importance of ascribed atributes have
grown which consequently undermined the legitimation basis of modern democratic
societies- equal opportunity and personal achievement.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011.
T1  - Školske diplome danas: aspiracije i realizacije
T1  - School credentials today: aspirations and realizations
EP  - 36
SP  - 32
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4373
ER  - 

@conference{
author = "Filipović, Mirko",
year = "2011",
abstract = "Rast značaja školskih diploma za alokaciju pojedinaca na tržištu rada jedan je od
dubokih trendova evropskih društava nakon II svetskog rata. Školski sistem reagovao je na
njega snižavanjem barijera za ulazak u sve nivoe obrazovanja iznad obaveznog. Nakon
nekoliko decenija u kojima je postojao paralelizam strukture školskih diploma i strukture
radnih mesta, nastupa inflacija diploma koja je značila i njihovu devalorizaciju na tržištu
rada. U uslovima strukturalne krize značaj pripisanih obeležja individua jača, a značaj
ličnog postignuća opada, što dovodi u pitanje legitimacijsku osnovu savremenih društava
kao demokratskih sistema jednakih šansi., The growing importance of school credentials in the process of alocation of the
individuals on the job market is one of the major tendencies in european societies after
World War II. The school system reacted by lifting barriers for entering into higher levels
of the educational system. After a certain period of correspondence between credentials´
structure and available jobs´ structure, the inflation and devaluation of diplomas on the job
market took place. During structural crisis the importance of ascribed atributes have
grown which consequently undermined the legitimation basis of modern democratic
societies- equal opportunity and personal achievement.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011.",
title = "Školske diplome danas: aspiracije i realizacije, School credentials today: aspirations and realizations",
pages = "36-32",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4373"
}

Filipović, M.. (2011). Školske diplome danas: aspiracije i realizacije. in Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011.
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 32-36.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4373

Filipović M. Školske diplome danas: aspiracije i realizacije. in Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011.. 2011;:32-36.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4373 .

Filipović, Mirko, "Školske diplome danas: aspiracije i realizacije" in Zbornik radova - 5. Međunarodni naučni skup „Specijalna edukacija i rehabilitacija danas“, Zlatibor, 24-27. septembar 2011. (2011):32-36,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4373 .

TY  - CONF
AU  - Jugović, Aleksandar
PY  - 2011
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4371
AB  - Ideje socijalnog darvinizma su danas prihvaćene u naučnim krugovima sociobiologa
i evolucionoih psihologa (tzv. bioetičari), čineći teorijski osnov zalaganja
za eutanaziju bolesnih i hendikepiranih ili sterilizaciju delinkventnih pojedinaca
(Larson, Amundsen, 1998). I u ovoj formi spajanja darvnizma i etike, socijalni
darvnizam suštinski se suprotstavlja judeo-hrišćanskom učenju o svetosti ljudskog
života. Moral koji se izjednačava sa unapređenjem biološkog potencijala jest
antipod hrišćanskih vrednosti, ali i atak na savremene vrednosti psihijatrije i
drugih pomažućih profesija kao što su deinstitucionalizacija, inkluzija ili socijalno
uključivanje. Ipak, u savremenoj društvenoj nauci evolucione teorije nisu široko
prihvaćene. Sociolozi i politikolozi su većinom teško prihvatali ideje da geni
predominatno opredel00000000000000000000000000juju ljudska ponašanja ili
kompleksne društvene i kulturne strukture. Biološke teorije ostaju na marginama
sociologije (Tarner, 2009), ali njihova povremena ideološka ili populistička
upotreba u savremenom društvu i dalje jeste vidljiva, čineći osnov brojnih predrasuda
i političkih manipulacija.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Seminar „ljudi govore...”® Tema Psihijatrija i psihoterapija između Humanosti, neutralnosti i Profesionalnosti 12. I 13. Decembar 2011. Godine
T1  - Socijalni darvinizam
EP  - 44
SP  - 37
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4371
ER  - 

@conference{
author = "Jugović, Aleksandar",
year = "2011",
abstract = "Ideje socijalnog darvinizma su danas prihvaćene u naučnim krugovima sociobiologa
i evolucionoih psihologa (tzv. bioetičari), čineći teorijski osnov zalaganja
za eutanaziju bolesnih i hendikepiranih ili sterilizaciju delinkventnih pojedinaca
(Larson, Amundsen, 1998). I u ovoj formi spajanja darvnizma i etike, socijalni
darvnizam suštinski se suprotstavlja judeo-hrišćanskom učenju o svetosti ljudskog
života. Moral koji se izjednačava sa unapređenjem biološkog potencijala jest
antipod hrišćanskih vrednosti, ali i atak na savremene vrednosti psihijatrije i
drugih pomažućih profesija kao što su deinstitucionalizacija, inkluzija ili socijalno
uključivanje. Ipak, u savremenoj društvenoj nauci evolucione teorije nisu široko
prihvaćene. Sociolozi i politikolozi su većinom teško prihvatali ideje da geni
predominatno opredel00000000000000000000000000juju ljudska ponašanja ili
kompleksne društvene i kulturne strukture. Biološke teorije ostaju na marginama
sociologije (Tarner, 2009), ali njihova povremena ideološka ili populistička
upotreba u savremenom društvu i dalje jeste vidljiva, čineći osnov brojnih predrasuda
i političkih manipulacija.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Seminar „ljudi govore...”® Tema Psihijatrija i psihoterapija između Humanosti, neutralnosti i Profesionalnosti 12. I 13. Decembar 2011. Godine",
title = "Socijalni darvinizam",
pages = "44-37",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4371"
}

Jugović, A.. (2011). Socijalni darvinizam. in Seminar „ljudi govore...”® Tema Psihijatrija i psihoterapija između Humanosti, neutralnosti i Profesionalnosti 12. I 13. Decembar 2011. Godine
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 37-44.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4371

Jugović A. Socijalni darvinizam. in Seminar „ljudi govore...”® Tema Psihijatrija i psihoterapija između Humanosti, neutralnosti i Profesionalnosti 12. I 13. Decembar 2011. Godine. 2011;:37-44.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4371 .

Jugović, Aleksandar, "Socijalni darvinizam" in Seminar „ljudi govore...”® Tema Psihijatrija i psihoterapija između Humanosti, neutralnosti i Profesionalnosti 12. I 13. Decembar 2011. Godine (2011):37-44,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4371 .