TY  - JOUR
AU  - Marković, Danijel
AU  - Tomić, Katarina
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3391
AB  - Maladaptivno ponašanje ima visoku stopu učestalosti u populacijama osoba sa poremećajem autističkog spektra i intelektualnom ometenošću (IO). Ranija istraživanja ukazuju na njegovu veću učestalost kod osoba sa poremećajem autističkog spektra u odnosu na osobe sa IO i atipičnim razvojem druge prirode. Istraživanje ima za cilj da utvrdi učestalost i težinu samopovređivanja, stereotipnog ponašanja i agresije/destrukcije kod dece sa poremećajem autističkog spektra i dece sa IO, kao i eventualne razlike između dijagnostičkih grupa, zatim povezanost uzrasta sa oblicima maladaptivnog ponašanja i odnos između sva tri oblika maladaptivnog ponašanja unutar dijagnostičkih grupa. Inventar problematičnog ponašanja je primenjen na uzorku od 22 ispitanika sa poremećajem autističkog spektra i 30 ispitanika sa IO, uzrasta od 7 do 12 godina. U oba slučaja radi se o osobama sa težim oblicima IO. Najveću učestalost i težinu u obe dijagnostičke grupe ima stereotipno ponašanje, za kojim slede samopovređivanje i agresija/destrukcija. Samopovređujuće i stereotipno ponašanje imaju značajno veću učestalost i težinu kod dece sa poremećajem autističkog spektra.Učestalost samopovređivanja značajno korelira sa stereotipnim ponašanjem kod dece sa IO, dok kod dece sa poremećajem autističkog spektra postoji značajna povezanost između učestalosti samopovređivanja i agresije/destrukcije. Značajna korelacija u obe grupe ispitanika utvrđena je i u odnosu na težinu ovih oblika maladaptivnog ponašanja. Uzrast signifikantno korelira sa maladaptivnim ponašanjem samo kod dece sa poremećajem autističkog spektra, i to sa obe dimenzije samopovređivanja. Neophodno je da se razvijaju adaptivne sposobnosti dece sa poremećajem autističkog spektra i IO kako bi se minimizirao rizik od pojave maladaptivnog ponašanja, kao i da roditelji i stručnjaci steknu znanja o mogućnostima funkcionalne procene maladaptivnog ponašanja i njegovog preusmeravanja u socijalno prihvatiljive oblike ponašanja.
AB  - Maladaptive behavior has a high incidence rate in populations with autism spectrum disorder and intellectual disability (ID). Early studies indicate its higher incidence in people with autism spectrum disorder compared to those with ID and atypical development of a second nature. The research aims to determine the incidence and severity of selfinjury, stereotypic behavior and aggression/destruction in children with autism spectrum disorder and children with ID, as well as possible differences between diagnostic groups; association of ages with forms of maladaptive behavior and the relationship between all three forms of maladaptive behavior within diagnostic groups. The Behavior Problems Inventory was applied to a sample of 22 subjects with autism spectrum disorder and 30 subjects with ID, 7 to 12 years of age. In both cases, these people had more severe forms of ID. The results indicate that stereotypic behavior had the highest frequency and severity in both diagnostic groups, followed by self-injury and aggression/destruction. Self-injuring and stereotypic behavior had a significantly higher frequency and severity in children with autism spectrum disorder. The frequency of self-injury significantly correlated with stereotypic behavior in children with ID, while in children with autism spectrum disorder there was a significant relationship between the frequency of self-injury and aggression/destruction. Significant correlation in both groups of subjects was also determined in relation to the severity of these forms of maladaptive behavior. The age significantly correlated with maladaptive behavior only in children with autism spectrum disorder, with both dimensions of self-injuries. It is necessary to develop adaptive abilities of children with autism spectrum disorder and ID in order to minimize the risks of maladaptive behavior, as well as for parents and experts to acquire knowledge about the possibilities of functional evaluation of maladaptive behavior and its redirecting to socially acceptable forms of behavior.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - MALADAPTIVE BEHAVIOR OF CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER AND CHILDREN WITH INTELLECTUAL DISABILITY
T1  - MALADAPTIVNO PONAŠANJE DECE SA POREMEĆAJEM AUTISTIČKOG SPEKTRA I DECE SA INTELEKTUALNOM OMETENOŠĆU
EP  - 61
IS  - 1
SP  - 33
VL  - 17
DO  - 10.5937/specedreh17-15469
ER  - 

@article{
author = "Marković, Danijel and Tomić, Katarina",
year = "2018",
abstract = "Maladaptivno ponašanje ima visoku stopu učestalosti u populacijama osoba sa poremećajem autističkog spektra i intelektualnom ometenošću (IO). Ranija istraživanja ukazuju na njegovu veću učestalost kod osoba sa poremećajem autističkog spektra u odnosu na osobe sa IO i atipičnim razvojem druge prirode. Istraživanje ima za cilj da utvrdi učestalost i težinu samopovređivanja, stereotipnog ponašanja i agresije/destrukcije kod dece sa poremećajem autističkog spektra i dece sa IO, kao i eventualne razlike između dijagnostičkih grupa, zatim povezanost uzrasta sa oblicima maladaptivnog ponašanja i odnos između sva tri oblika maladaptivnog ponašanja unutar dijagnostičkih grupa. Inventar problematičnog ponašanja je primenjen na uzorku od 22 ispitanika sa poremećajem autističkog spektra i 30 ispitanika sa IO, uzrasta od 7 do 12 godina. U oba slučaja radi se o osobama sa težim oblicima IO. Najveću učestalost i težinu u obe dijagnostičke grupe ima stereotipno ponašanje, za kojim slede samopovređivanje i agresija/destrukcija. Samopovređujuće i stereotipno ponašanje imaju značajno veću učestalost i težinu kod dece sa poremećajem autističkog spektra.Učestalost samopovređivanja značajno korelira sa stereotipnim ponašanjem kod dece sa IO, dok kod dece sa poremećajem autističkog spektra postoji značajna povezanost između učestalosti samopovređivanja i agresije/destrukcije. Značajna korelacija u obe grupe ispitanika utvrđena je i u odnosu na težinu ovih oblika maladaptivnog ponašanja. Uzrast signifikantno korelira sa maladaptivnim ponašanjem samo kod dece sa poremećajem autističkog spektra, i to sa obe dimenzije samopovređivanja. Neophodno je da se razvijaju adaptivne sposobnosti dece sa poremećajem autističkog spektra i IO kako bi se minimizirao rizik od pojave maladaptivnog ponašanja, kao i da roditelji i stručnjaci steknu znanja o mogućnostima funkcionalne procene maladaptivnog ponašanja i njegovog preusmeravanja u socijalno prihvatiljive oblike ponašanja., Maladaptive behavior has a high incidence rate in populations with autism spectrum disorder and intellectual disability (ID). Early studies indicate its higher incidence in people with autism spectrum disorder compared to those with ID and atypical development of a second nature. The research aims to determine the incidence and severity of selfinjury, stereotypic behavior and aggression/destruction in children with autism spectrum disorder and children with ID, as well as possible differences between diagnostic groups; association of ages with forms of maladaptive behavior and the relationship between all three forms of maladaptive behavior within diagnostic groups. The Behavior Problems Inventory was applied to a sample of 22 subjects with autism spectrum disorder and 30 subjects with ID, 7 to 12 years of age. In both cases, these people had more severe forms of ID. The results indicate that stereotypic behavior had the highest frequency and severity in both diagnostic groups, followed by self-injury and aggression/destruction. Self-injuring and stereotypic behavior had a significantly higher frequency and severity in children with autism spectrum disorder. The frequency of self-injury significantly correlated with stereotypic behavior in children with ID, while in children with autism spectrum disorder there was a significant relationship between the frequency of self-injury and aggression/destruction. Significant correlation in both groups of subjects was also determined in relation to the severity of these forms of maladaptive behavior. The age significantly correlated with maladaptive behavior only in children with autism spectrum disorder, with both dimensions of self-injuries. It is necessary to develop adaptive abilities of children with autism spectrum disorder and ID in order to minimize the risks of maladaptive behavior, as well as for parents and experts to acquire knowledge about the possibilities of functional evaluation of maladaptive behavior and its redirecting to socially acceptable forms of behavior.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "MALADAPTIVE BEHAVIOR OF CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER AND CHILDREN WITH INTELLECTUAL DISABILITY, MALADAPTIVNO PONAŠANJE DECE SA POREMEĆAJEM AUTISTIČKOG SPEKTRA I DECE SA INTELEKTUALNOM OMETENOŠĆU",
pages = "61-33",
number = "1",
volume = "17",
doi = "10.5937/specedreh17-15469"
}

Marković, D.,& Tomić, K.. (2018). MALADAPTIVE BEHAVIOR OF CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER AND CHILDREN WITH INTELLECTUAL DISABILITY. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju, Beograd., 17(1), 33-61.
https://doi.org/10.5937/specedreh17-15469

Marković D, Tomić K. MALADAPTIVE BEHAVIOR OF CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER AND CHILDREN WITH INTELLECTUAL DISABILITY. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2018;17(1):33-61.
doi:10.5937/specedreh17-15469 .

Marković, Danijel, Tomić, Katarina, "MALADAPTIVE BEHAVIOR OF CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER AND CHILDREN WITH INTELLECTUAL DISABILITY" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 17, no. 1 (2018):33-61,
https://doi.org/10.5937/specedreh17-15469 . .

TY  - JOUR
AU  - Tomić, Katarina
PY  - 2018
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3619
AB  - Deca sa poremećajima autističkog spektra imaju signifikantne poteškoće
u razvoju verbalnih i neverbalnih aspekata govornih sposobnosti, a samim
tim i smanjene sposobnosti funkcionalne komunikacije. Deficit funkcionalne
komunikacije često dovodi do korišćenja alternativnih, neadaptibilnih oblika
ponašanja koji imaju komunikacionu funkciju – idiosinkratičkih oblika
komunikacije i maladaptivnog ponašanja. Eliminisanje neadekvatnih
komunikacionih ponašanja može se postići tehnikama bihejvioralne modifikacije
u okviru Funkcionalnog komunikacionog treninga, tokom koga se
kod dece razvijaju različiti alternativni modaliteti komunikacije - verbalna,
gestovna, ili potpomognuta, uz korišćenje sredstava augmentativne i alternativne
komunikacije (komunikacija pomoću slika ili generisanog govora).
Cilj ovog rada je pregled relevantnih istraživanja koja se bave efikasnošću
funkcionalnog komuikacionog treninga i primene potpomognutih sistema
augmentativne i alternativne komunikacije, konkretno Sistema razmene
slika (PECS) i Tehničkih uređaja za generisanje govornog autputa (SGD)
u razvoju funkcionalne komunikacije kod dece sa poremećajima autističkog
spektra. Pregled istraživanja je izvršen pretraživanjem indeksnih baza u
okviru Konzorcijuma Srbije za objedinjenu nabavku (KOBSON), a jedini
kriterijumi odabira bio je uzrast ispitanika do 18 godina, jer su studije u
ovoj oblasti metodološki veoma varijabilne, sa dominacijom studija slučaja
i studija na malim uzorcima, tako da metodološki kriterijumi nisu bili
ključni u pretrazi. U analizu je uključeno i nekoliko preglednih radova i meta-analiza. Rezultati ukazuju da je funkcionalni komunikacioni trening
uspešan u razvijanju funkcionalnih oblika komunikacije i smanjivanju frekvencije
maladaptivnog ponašanja kod ispitivane populacije. Takođe, korišćenje
potpomognutih sistema augmentativne i alternativne komunikacije
pokazalo se uspešnim u povećavanju spontanih komunikacionih pokušaja,
frekvencije samostalnih zahteva i razvoja vokalizacije, kao i usmenog govora
i nekih elemetata socijalnih veština kod ispitivane dece. Potrebna su dodatna
istraživanja koja bi se bavila uticajem motivacije i preferencije određenog
sistema augmentativne i alternativne komunikacije na kvalitet ishoda funkcionalnog
komunikacionog treninga.
AB  - Children with autism spectrum disorders have significant difficulties in
the development of verbal and non-verbal aspects of language abilities, and thus
also reduced functional communication skills. The functional communication
deficit often leads to the use of alternative, non-adaptable forms of behavior
that have a communication function - idiosyncratic forms of communication
and maladaptive behavior. Eliminating inadequate communication behaviors
can be achieved by techniques of behavioral modification within the functional
communication training, during which various alternative communication
modalities are developed - verbal, gesturing, or assisted with the use of means
of augmentative and alternative communication (communication using images
or generated speech). The aim of this paper is to review relevant research dealing
with the effectiveness of functional communication training and the application
of assisted systems of augmentative and alternative communication, in particular
the Picture Exchange Communication System (PECS) and the Speech
Generating Devices (SGDs) in the development of functional communication
in children with autism spectrum disorders. The survey was conducted by
searching the index databases within the Consortium of the Libraries of Serbia
for Integrated Search (KOBSON), and the only selection criteria was the age
of the respondents to be up to 18 years, because the studies in this field were
methodologically highly variable, with the dominance of case studies and studies
on small samples, so methodological criteria were not crucial in the search. Several
reviews and meta-studies are included in the analysis. The results indicate that
functional communication training can be successful in developing functional
forms of communication and decreasing the frequency of maladaptive behavior
in the population of children with autism spectrum disorders. Also, the use of
assisted systems of augmentative and alternative communication were proven
successful in increasing the frequencies of spontaneous communication attempts,
independent demands and the development of vocalization, as well as oral speech
and some elemetates of social skills in the examined children. Additional research
is needed to address the effects of motivation and preference of a certain system
of augmentative and alternative communication on the quality of the outcome of
functional communication training.
PB  - Drustvo defektologa Srbije
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)
T2  - Beogradska defektološka škola
T1  - Potpomognuti sistemi augmentativne i alternativne komunikacije u radu sa decom sa poremećajima autističkog spektra
T1  - Assisted augmentative and alternative communication Systems in work with children with Autism spectrum disorders
IS  - 1
SP  - 65
VL  - 24
VL  - 100
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3619
ER  - 

@article{
author = "Tomić, Katarina",
year = "2018",
abstract = "Deca sa poremećajima autističkog spektra imaju signifikantne poteškoće
u razvoju verbalnih i neverbalnih aspekata govornih sposobnosti, a samim
tim i smanjene sposobnosti funkcionalne komunikacije. Deficit funkcionalne
komunikacije često dovodi do korišćenja alternativnih, neadaptibilnih oblika
ponašanja koji imaju komunikacionu funkciju – idiosinkratičkih oblika
komunikacije i maladaptivnog ponašanja. Eliminisanje neadekvatnih
komunikacionih ponašanja može se postići tehnikama bihejvioralne modifikacije
u okviru Funkcionalnog komunikacionog treninga, tokom koga se
kod dece razvijaju različiti alternativni modaliteti komunikacije - verbalna,
gestovna, ili potpomognuta, uz korišćenje sredstava augmentativne i alternativne
komunikacije (komunikacija pomoću slika ili generisanog govora).
Cilj ovog rada je pregled relevantnih istraživanja koja se bave efikasnošću
funkcionalnog komuikacionog treninga i primene potpomognutih sistema
augmentativne i alternativne komunikacije, konkretno Sistema razmene
slika (PECS) i Tehničkih uređaja za generisanje govornog autputa (SGD)
u razvoju funkcionalne komunikacije kod dece sa poremećajima autističkog
spektra. Pregled istraživanja je izvršen pretraživanjem indeksnih baza u
okviru Konzorcijuma Srbije za objedinjenu nabavku (KOBSON), a jedini
kriterijumi odabira bio je uzrast ispitanika do 18 godina, jer su studije u
ovoj oblasti metodološki veoma varijabilne, sa dominacijom studija slučaja
i studija na malim uzorcima, tako da metodološki kriterijumi nisu bili
ključni u pretrazi. U analizu je uključeno i nekoliko preglednih radova i meta-analiza. Rezultati ukazuju da je funkcionalni komunikacioni trening
uspešan u razvijanju funkcionalnih oblika komunikacije i smanjivanju frekvencije
maladaptivnog ponašanja kod ispitivane populacije. Takođe, korišćenje
potpomognutih sistema augmentativne i alternativne komunikacije
pokazalo se uspešnim u povećavanju spontanih komunikacionih pokušaja,
frekvencije samostalnih zahteva i razvoja vokalizacije, kao i usmenog govora
i nekih elemetata socijalnih veština kod ispitivane dece. Potrebna su dodatna
istraživanja koja bi se bavila uticajem motivacije i preferencije određenog
sistema augmentativne i alternativne komunikacije na kvalitet ishoda funkcionalnog
komunikacionog treninga., Children with autism spectrum disorders have significant difficulties in
the development of verbal and non-verbal aspects of language abilities, and thus
also reduced functional communication skills. The functional communication
deficit often leads to the use of alternative, non-adaptable forms of behavior
that have a communication function - idiosyncratic forms of communication
and maladaptive behavior. Eliminating inadequate communication behaviors
can be achieved by techniques of behavioral modification within the functional
communication training, during which various alternative communication
modalities are developed - verbal, gesturing, or assisted with the use of means
of augmentative and alternative communication (communication using images
or generated speech). The aim of this paper is to review relevant research dealing
with the effectiveness of functional communication training and the application
of assisted systems of augmentative and alternative communication, in particular
the Picture Exchange Communication System (PECS) and the Speech
Generating Devices (SGDs) in the development of functional communication
in children with autism spectrum disorders. The survey was conducted by
searching the index databases within the Consortium of the Libraries of Serbia
for Integrated Search (KOBSON), and the only selection criteria was the age
of the respondents to be up to 18 years, because the studies in this field were
methodologically highly variable, with the dominance of case studies and studies
on small samples, so methodological criteria were not crucial in the search. Several
reviews and meta-studies are included in the analysis. The results indicate that
functional communication training can be successful in developing functional
forms of communication and decreasing the frequency of maladaptive behavior
in the population of children with autism spectrum disorders. Also, the use of
assisted systems of augmentative and alternative communication were proven
successful in increasing the frequencies of spontaneous communication attempts,
independent demands and the development of vocalization, as well as oral speech
and some elemetates of social skills in the examined children. Additional research
is needed to address the effects of motivation and preference of a certain system
of augmentative and alternative communication on the quality of the outcome of
functional communication training.",
publisher = "Drustvo defektologa Srbije, Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)",
journal = "Beogradska defektološka škola",
title = "Potpomognuti sistemi augmentativne i alternativne komunikacije u radu sa decom sa poremećajima autističkog spektra, Assisted augmentative and alternative communication Systems in work with children with Autism spectrum disorders",
number = "1",
pages = "65",
volume = "24, 100",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3619"
}

Tomić, K.. (2018). Potpomognuti sistemi augmentativne i alternativne komunikacije u radu sa decom sa poremećajima autističkog spektra. in Beogradska defektološka škola
Drustvo defektologa Srbije., 24(1), 65.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3619

Tomić K. Potpomognuti sistemi augmentativne i alternativne komunikacije u radu sa decom sa poremećajima autističkog spektra. in Beogradska defektološka škola. 2018;24(1):65.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3619 .

Tomić, Katarina, "Potpomognuti sistemi augmentativne i alternativne komunikacije u radu sa decom sa poremećajima autističkog spektra" in Beogradska defektološka škola, 24, no. 1 (2018):65,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3619 .

TY  - JOUR
AU  - Tomić, Katarina
PY  - 2017
UR  - https://www.casopis.fasper.bg.ac.rs/
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3441
AB  - U radu je dat pregled istraživanja koja se bave etiologijom, tipovima
i kliničkom slikom seksualnog prestupništva kod osoba sa
intelektualnom ometenošću, s kraćim osvrtom na neke od metoda
i tehnika strukturisane procene devijantnog seksualnog ponašanja.
U pregledu mogućih etioloških faktora dat je prikaz statičkih i dinamičkih
faktora rizika prestupništva i recidivizma. Rezultati ukazuju
na povećanu učestalost seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom
ometenošću u odnosu na osobe tipičnog razvoja. Kao
najznačajniji faktori rizika za ispoljavanje devijantnog seksualnog
ponašanja kod ove populacije izdvajaju se: rana viktimizacija, nerazumevanje
socijanih pravila i ograničenja, loša inhibicija impulsa,
problemi emocionalne i bihevioralne regulacije, kao i neurobiološki
faktori povezani sa određenim genetskim sindromima. Seksualni prestupnici
sa intelektualnom ometenošću za žrtve najčešće biraju decu,
ili osobe koje takođe imaju intelektualne smetnje. Rezultati istraživanja
naglašavaju presudan značaj kontinuirane seksualne edukacije
osoba sa intelektualnim smetnjama i preventivnog delovanja u cilju
ublažavanja poznatih faktora rizika za ispoljavanje seksualno devijantnog
ponašanja.
AB  - The paper presents an overview of the studies dealing with the
etiology, types and clinical expression of sexual offending in people
with intellectual disability, with a brief overview of some of the methods
and techniques of structured assessment of deviant sexual behavior. A
review of possible etiological factors provides an overview of the static
and dynamic risks factors of sexual offending and recidivism. The
results indicate an increased incidence of sexual offending in people
with intellectual disability compared to those of a typical development.
The most important risk factors for the manifestation of deviant sexual
behavior include: early victimization, misunderstanding of social rules
and restrictions, poor impulse inhibition, behavioral and emotional
dysregulation and some neurobiological factors associated with genetic
syndromes. People with intellectual disabilities usually choose other
people with disabilities, as well as children, for victims of sexual
offences. The results of the presented research point to the importance
of continuous sexual education of people with intellectual disability and
preventive action in order to mitigate the well known risk factors for
expressing sexually deviant behavior.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Karakteristike, etiologija i procena seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom ometenošću
T1  - Characteristics,ethiology and assessment of sexual offending in persons with intellectual disability
EP  - 334
IS  - 3
SP  - 311
VL  - 16
DO  - 10.5937/specedreh16-13683
ER  - 

@article{
author = "Tomić, Katarina",
year = "2017",
abstract = "U radu je dat pregled istraživanja koja se bave etiologijom, tipovima
i kliničkom slikom seksualnog prestupništva kod osoba sa
intelektualnom ometenošću, s kraćim osvrtom na neke od metoda
i tehnika strukturisane procene devijantnog seksualnog ponašanja.
U pregledu mogućih etioloških faktora dat je prikaz statičkih i dinamičkih
faktora rizika prestupništva i recidivizma. Rezultati ukazuju
na povećanu učestalost seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom
ometenošću u odnosu na osobe tipičnog razvoja. Kao
najznačajniji faktori rizika za ispoljavanje devijantnog seksualnog
ponašanja kod ove populacije izdvajaju se: rana viktimizacija, nerazumevanje
socijanih pravila i ograničenja, loša inhibicija impulsa,
problemi emocionalne i bihevioralne regulacije, kao i neurobiološki
faktori povezani sa određenim genetskim sindromima. Seksualni prestupnici
sa intelektualnom ometenošću za žrtve najčešće biraju decu,
ili osobe koje takođe imaju intelektualne smetnje. Rezultati istraživanja
naglašavaju presudan značaj kontinuirane seksualne edukacije
osoba sa intelektualnim smetnjama i preventivnog delovanja u cilju
ublažavanja poznatih faktora rizika za ispoljavanje seksualno devijantnog
ponašanja., The paper presents an overview of the studies dealing with the
etiology, types and clinical expression of sexual offending in people
with intellectual disability, with a brief overview of some of the methods
and techniques of structured assessment of deviant sexual behavior. A
review of possible etiological factors provides an overview of the static
and dynamic risks factors of sexual offending and recidivism. The
results indicate an increased incidence of sexual offending in people
with intellectual disability compared to those of a typical development.
The most important risk factors for the manifestation of deviant sexual
behavior include: early victimization, misunderstanding of social rules
and restrictions, poor impulse inhibition, behavioral and emotional
dysregulation and some neurobiological factors associated with genetic
syndromes. People with intellectual disabilities usually choose other
people with disabilities, as well as children, for victims of sexual
offences. The results of the presented research point to the importance
of continuous sexual education of people with intellectual disability and
preventive action in order to mitigate the well known risk factors for
expressing sexually deviant behavior.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Karakteristike, etiologija i procena seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom ometenošću, Characteristics,ethiology and assessment of sexual offending in persons with intellectual disability",
pages = "334-311",
number = "3",
volume = "16",
doi = "10.5937/specedreh16-13683"
}

Tomić, K.. (2017). Karakteristike, etiologija i procena seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom ometenošću. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 16(3), 311-334.
https://doi.org/10.5937/specedreh16-13683

Tomić K. Karakteristike, etiologija i procena seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom ometenošću. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2017;16(3):311-334.
doi:10.5937/specedreh16-13683 .

Tomić, Katarina, "Karakteristike, etiologija i procena seksualnog prestupništva kod osoba sa intelektualnom ometenošću" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 16, no. 3 (2017):311-334,
https://doi.org/10.5937/specedreh16-13683 . .