TY  - CONF
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Roknić, Ana
AU  - Bokun, Aleksandra
PY  - 2022
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4140
AB  - Dravet sindrom (DS; šifra 8A61.11 prema ICD-11) je retka razvojna i epileptička
encefalopatija koju karakterišu farmakorezistentna epilepsija i duboko oštećenje
neurokognitivnog funkcionisanja, sa spektrom kognitivnih, jezičkih i motoričkih
poremećaja, kao i poremećaja ponašanja. Ovi ispadi počinju u prvoj godini života i često
evoluiraju u epileptički status. Deca sa DS su pod visokim rizikom od smrti, posebno od
iznenadne neočekivane smrti u epilepsiji. Ponavljanje napada i indirektni efekti koji se
odnose na njihove komorbiditete čini decu sa DS i njihove porodice ranjivom
populacijom kada su zdravstveni sistemi ugroženi, kao što je to slučaj tokom pandemije
COVID-19. Infekcije i febrilnost često pogoršavaju stanje i izazivaju napade i epileptički
status kod dece sa DS.
Rani podaci pokazuju različite neurološke manifestacije kod značajnog dela
pacijenata sa SARS-CoV-2 infekcijom, iako postoji malo dokumentacije o efektima na
osobe sa epilepsijom. Kod 50% osoba sa DS kod kojih su se razvili mogući ili verovatni
simptomi COVID-19, prijavljeno je pogoršanje napada, u smislu učestalosti ili trajanja
napada ili oboje, ali nisu opisane epizode epileptičkog statusa ili druge komplikacije.
Nekoliko porodica opisalo je sličan obrazac rasplamsavanja napada kao i tokom bilo koje
istovremene respiratorne infekcije. Nisu prijavljene druge post-infektivne komplikacije.
Iako nije bilo razlike u godinama osoba s DS koje su imale simptome kompatibilne sa
COVID-19, izdvaja se zapažanje da su većina onih kojima je potrebna medicinska pomoć
bila deca (uglavnom mlađa od 12 godina). Studije sa oprezom zaključuju da DS možda
neće uzrokovati povećan rizik od teških ishoda COVID-19 u poređenju sa drugim
zdravstvenim stanjima, pod pretpostavkom da postoji zaštita, prevencija i kontrola
infekcije. Svakako, važna je procena komorbiditeta koji mogu povećati rizik od teških
ishoda. Vakcinacija za sada izgleda kao strategija koja najviše obećava zaštitu od teških
ishoda COVID-19 kod DS. Iako je vakcinacija često faktor koji izaziva napad kod DS,
sada postoje utvrđeni dokazi da raniji napad povezan sa vakcinacijom ne menja tok stanja
kod DS.
Uticaj COVID-19 na epilepsiju još nije u potpunosti utvrđen, jer postoji samo
nekoliko retrospektivnih studija koje izveštavaju o neurološkim simptomima, koji ne
uključuju uvek napade, u kontekstu teškog akutnog respiratornog sindroma usled
COVID-19. U tom slučaju, nedostatak prospektivnih studija predstavlja glavno
ograničenje za pripisivanje uzročnosti.
PB  - Društvo defektologa Srbije
C3  - Zbornik rezimea – Međunarodna stručno naučna konferencija„Dani defektologa Srbije” , Zlatibor,17- 20. Februar, 2022.
T1  - Dravet sindrom u COVID-19 eri
EP  - 188
SP  - 188
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4140
ER  - 

@conference{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Roknić, Ana and Bokun, Aleksandra",
year = "2022",
abstract = "Dravet sindrom (DS; šifra 8A61.11 prema ICD-11) je retka razvojna i epileptička
encefalopatija koju karakterišu farmakorezistentna epilepsija i duboko oštećenje
neurokognitivnog funkcionisanja, sa spektrom kognitivnih, jezičkih i motoričkih
poremećaja, kao i poremećaja ponašanja. Ovi ispadi počinju u prvoj godini života i često
evoluiraju u epileptički status. Deca sa DS su pod visokim rizikom od smrti, posebno od
iznenadne neočekivane smrti u epilepsiji. Ponavljanje napada i indirektni efekti koji se
odnose na njihove komorbiditete čini decu sa DS i njihove porodice ranjivom
populacijom kada su zdravstveni sistemi ugroženi, kao što je to slučaj tokom pandemije
COVID-19. Infekcije i febrilnost često pogoršavaju stanje i izazivaju napade i epileptički
status kod dece sa DS.
Rani podaci pokazuju različite neurološke manifestacije kod značajnog dela
pacijenata sa SARS-CoV-2 infekcijom, iako postoji malo dokumentacije o efektima na
osobe sa epilepsijom. Kod 50% osoba sa DS kod kojih su se razvili mogući ili verovatni
simptomi COVID-19, prijavljeno je pogoršanje napada, u smislu učestalosti ili trajanja
napada ili oboje, ali nisu opisane epizode epileptičkog statusa ili druge komplikacije.
Nekoliko porodica opisalo je sličan obrazac rasplamsavanja napada kao i tokom bilo koje
istovremene respiratorne infekcije. Nisu prijavljene druge post-infektivne komplikacije.
Iako nije bilo razlike u godinama osoba s DS koje su imale simptome kompatibilne sa
COVID-19, izdvaja se zapažanje da su većina onih kojima je potrebna medicinska pomoć
bila deca (uglavnom mlađa od 12 godina). Studije sa oprezom zaključuju da DS možda
neće uzrokovati povećan rizik od teških ishoda COVID-19 u poređenju sa drugim
zdravstvenim stanjima, pod pretpostavkom da postoji zaštita, prevencija i kontrola
infekcije. Svakako, važna je procena komorbiditeta koji mogu povećati rizik od teških
ishoda. Vakcinacija za sada izgleda kao strategija koja najviše obećava zaštitu od teških
ishoda COVID-19 kod DS. Iako je vakcinacija često faktor koji izaziva napad kod DS,
sada postoje utvrđeni dokazi da raniji napad povezan sa vakcinacijom ne menja tok stanja
kod DS.
Uticaj COVID-19 na epilepsiju još nije u potpunosti utvrđen, jer postoji samo
nekoliko retrospektivnih studija koje izveštavaju o neurološkim simptomima, koji ne
uključuju uvek napade, u kontekstu teškog akutnog respiratornog sindroma usled
COVID-19. U tom slučaju, nedostatak prospektivnih studija predstavlja glavno
ograničenje za pripisivanje uzročnosti.",
publisher = "Društvo defektologa Srbije",
journal = "Zbornik rezimea – Međunarodna stručno naučna konferencija„Dani defektologa Srbije” , Zlatibor,17- 20. Februar, 2022.",
title = "Dravet sindrom u COVID-19 eri",
pages = "188-188",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4140"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M., Roknić, A.,& Bokun, A.. (2022). Dravet sindrom u COVID-19 eri. in Zbornik rezimea – Međunarodna stručno naučna konferencija„Dani defektologa Srbije” , Zlatibor,17- 20. Februar, 2022.
Društvo defektologa Srbije., 188-188.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4140

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Roknić A, Bokun A. Dravet sindrom u COVID-19 eri. in Zbornik rezimea – Međunarodna stručno naučna konferencija„Dani defektologa Srbije” , Zlatibor,17- 20. Februar, 2022.. 2022;:188-188.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4140 .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Roknić, Ana, Bokun, Aleksandra, "Dravet sindrom u COVID-19 eri" in Zbornik rezimea – Međunarodna stručno naučna konferencija„Dani defektologa Srbije” , Zlatibor,17- 20. Februar, 2022. (2022):188-188,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4140 .

TY  - JOUR
AU  - Roknić, Ana
AU  - Vuković, Sanja
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3803
AB  - Uvod: Senzornim procesiranjem organizuju se čulni podražaji registrovani u našem telu
ili okolini. Dosadašnja istraživanja su pokazala da su teškoće senzorne obrade učestalije
kod osoba sa poremećajem iz spektra autizma nego kod osoba tipične populacije. Cilj: Cilj
ovog rada je utvrditi obrasce senzornog procesiranja kod ispitanika tipične populacije i
ispitanika s poremećajem iz spektra autizma, kao i polne i uzrasne razlike u senzornim
profilima kod navedenih grupa ispitanika. Metode: Primenom mernog instrumenta Dečiji
senzorni profil 2 ispitivane su karakteristike senzornog procesiranja kod 120 ispitanika
oba pola, 60 ispitanika s poremećajem iz spektra autizma i 60 ispitanika tipičnog razvoja
uzrasta od tri godine do 13 godina i 11 meseci. Rezultati: Dobijeni rezultati pokazuju
da postoje razlike između dve grupe ispitanika i da se te razlike javljaju kod svih devet
supskala instrumenta. Utvrđeno je da ispitanici sa poremećajem iz spektra autizma imaju
više poteškoća prilikom obrade senzornih informacija u odnosu na ispitanike tipične
populacije, i to pogotovo u domenu taktilne percepcije. Rezultati takođe pokazuju da se s
godinama obim teškoća u okviru senzorne obrade informacija kod obe grupe ispitanika
smanjuje. U odnosu na pol ispitanika dobijene razlike bile su značajne u domenu
sumarnog skora instrumenta u korist dečaka, ali to nije uočeno pri merenjima na svim
supskalama. Zaključak: U skladu sa navedenim nalazima, pri kreiranju individualnog
obrazovnog plana neophodno je uzeti u obzir sve specifičnosti senzorne obrade dece sa
poremećajem iz spektra autizma.
AB  - Introduction. Sensory processing is a neurobiological process in which a person uses
their senses, sends information to an appropriate reception and processing center, and
responds to environmental stimulations. Previous research has shown that sensory
processing difficulties are more common among people with autism spectrum disorder
than among people of the typical population. Objectives. The aim of this paper was to
determine the patterns of sensory processing in subjects of the typical population and
subjects with autism spectrum disorder, as well as gender and age differences in sensory
profiles in these groups of subjects. Methods. Using The Child Sensory Profile 2 as the
measuring instrument, the characteristics of sensory processing were examined in 120
subjects of both genders, 60 subjects with autism spectrum disorder and 60 subjects of
typical development, ages three to 13 years and 11 months. Results. The obtained results
show that there are differences between the two groups of respondents and that these
differences occur in all nine subscales of the instrument. It was found that subjects with
autismspectrumdisorder hadmore difficulty in processing sensory information compared
to subjects of the typical population, especially in the domain of tactile perception. The
results also show that the quality of sensory information processing in both groups of
respondents improved with age. In relation to the respondents’ gender, the obtained
differences were significant in the domain of the total score of the instrument, in favor
of the boys, but this was not observed in the measurements on all subscales. Conclusion.In accordance with the above findings, when creating an individual educational plan, it
is necessary to take into account all the specifics of sensory processing of children with
autism spectrum disorder.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Senzorno procesiranje dece s poremećajem iz spektra autizma i tipičnog razvoja u odnosu na pol i uzrast
T1  - Sensory processing of children and students with autism spectrum disorder and typical development in relation to gender and age
EP  - 201
IS  - 3
SP  - 185
VL  - 20
DO  - 10.5937/specedreh20-33375
ER  - 

@article{
author = "Roknić, Ana and Vuković, Sanja",
year = "2021",
abstract = "Uvod: Senzornim procesiranjem organizuju se čulni podražaji registrovani u našem telu
ili okolini. Dosadašnja istraživanja su pokazala da su teškoće senzorne obrade učestalije
kod osoba sa poremećajem iz spektra autizma nego kod osoba tipične populacije. Cilj: Cilj
ovog rada je utvrditi obrasce senzornog procesiranja kod ispitanika tipične populacije i
ispitanika s poremećajem iz spektra autizma, kao i polne i uzrasne razlike u senzornim
profilima kod navedenih grupa ispitanika. Metode: Primenom mernog instrumenta Dečiji
senzorni profil 2 ispitivane su karakteristike senzornog procesiranja kod 120 ispitanika
oba pola, 60 ispitanika s poremećajem iz spektra autizma i 60 ispitanika tipičnog razvoja
uzrasta od tri godine do 13 godina i 11 meseci. Rezultati: Dobijeni rezultati pokazuju
da postoje razlike između dve grupe ispitanika i da se te razlike javljaju kod svih devet
supskala instrumenta. Utvrđeno je da ispitanici sa poremećajem iz spektra autizma imaju
više poteškoća prilikom obrade senzornih informacija u odnosu na ispitanike tipične
populacije, i to pogotovo u domenu taktilne percepcije. Rezultati takođe pokazuju da se s
godinama obim teškoća u okviru senzorne obrade informacija kod obe grupe ispitanika
smanjuje. U odnosu na pol ispitanika dobijene razlike bile su značajne u domenu
sumarnog skora instrumenta u korist dečaka, ali to nije uočeno pri merenjima na svim
supskalama. Zaključak: U skladu sa navedenim nalazima, pri kreiranju individualnog
obrazovnog plana neophodno je uzeti u obzir sve specifičnosti senzorne obrade dece sa
poremećajem iz spektra autizma., Introduction. Sensory processing is a neurobiological process in which a person uses
their senses, sends information to an appropriate reception and processing center, and
responds to environmental stimulations. Previous research has shown that sensory
processing difficulties are more common among people with autism spectrum disorder
than among people of the typical population. Objectives. The aim of this paper was to
determine the patterns of sensory processing in subjects of the typical population and
subjects with autism spectrum disorder, as well as gender and age differences in sensory
profiles in these groups of subjects. Methods. Using The Child Sensory Profile 2 as the
measuring instrument, the characteristics of sensory processing were examined in 120
subjects of both genders, 60 subjects with autism spectrum disorder and 60 subjects of
typical development, ages three to 13 years and 11 months. Results. The obtained results
show that there are differences between the two groups of respondents and that these
differences occur in all nine subscales of the instrument. It was found that subjects with
autismspectrumdisorder hadmore difficulty in processing sensory information compared
to subjects of the typical population, especially in the domain of tactile perception. The
results also show that the quality of sensory information processing in both groups of
respondents improved with age. In relation to the respondents’ gender, the obtained
differences were significant in the domain of the total score of the instrument, in favor
of the boys, but this was not observed in the measurements on all subscales. Conclusion.In accordance with the above findings, when creating an individual educational plan, it
is necessary to take into account all the specifics of sensory processing of children with
autism spectrum disorder.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Senzorno procesiranje dece s poremećajem iz spektra autizma i tipičnog razvoja u odnosu na pol i uzrast, Sensory processing of children and students with autism spectrum disorder and typical development in relation to gender and age",
pages = "201-185",
number = "3",
volume = "20",
doi = "10.5937/specedreh20-33375"
}

Roknić, A.,& Vuković, S.. (2021). Senzorno procesiranje dece s poremećajem iz spektra autizma i tipičnog razvoja u odnosu na pol i uzrast. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 20(3), 185-201.
https://doi.org/10.5937/specedreh20-33375

Roknić A, Vuković S. Senzorno procesiranje dece s poremećajem iz spektra autizma i tipičnog razvoja u odnosu na pol i uzrast. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2021;20(3):185-201.
doi:10.5937/specedreh20-33375 .

Roknić, Ana, Vuković, Sanja, "Senzorno procesiranje dece s poremećajem iz spektra autizma i tipičnog razvoja u odnosu na pol i uzrast" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 20, no. 3 (2021):185-201,
https://doi.org/10.5937/specedreh20-33375 . .

TY  - JOUR
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Maksimović, Ivana
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3430
AB  - Introduction. Angelman syndrome, as a rare genetic and neurodevelopmental disorder
characterized by severe intellectual deficit and falling behind in psychomotor development,
represents a challenge for adequate and correct creation of individual (re)habilitation
procedure. More precise determination of cognitive and speech profile is difficult due to
integrative hypermotor behavior and attention and speech deficits. Objective. The aim of
this paper was to analyze and summarize empirical data on clinical, cognitive and speech
characteristics of Angelman syndrome. Methods. A systematic review of the literature
published in peer-reviewed publications, from 2001 to June 5, 2021, was performed
by searching electronic databases available through the service of the Serbian Library
Consortium for Coordinated Acquisition – KOBSON. A “hand search” (Research Gate
and Google Scholar) was also used. Results. The analyzed results of the research indicate
that the presence of sensorimotor schemes that represent cognitive structures of the
earliest childhood is characteristic for Angelman syndrome. Receptive speech skills are
more developed than expressive ones, which usually do not exist. Supportive therapy,
which includes interventions in early childhood, speech therapy and occupational
programs, is very important for treatment within this clinical picture. Conclusion. It is
necessary to improve the process of assessing cognitive and speech skills due to the
targeted creation of an individual cognitive-speech developmental profile. It is also
crucial to identify urgent areas that require treatment and in which individual and family
support should be provided.
AB  - Uvod: Angelmanov sindrom, kao redak genetski i neurorazvojni poremećaj okarakterisan
teškim intelektualnim deficitom i zaostajanjem u psihomotoričkom razvoju, predstavlja
izazov za adekvatno i pravilno kreiranje individualnog (re)habilitacijskog postupka.
Preciznije određivanje kognitivnog i jezičkog profila biva onemogućeno zbog
integrativnog hipermotoričkog ponašanja i deficita pažnje i govora. Cilj: Cilj ovog rada
je analiziranje i sumiranje empirijskih podatka o kliničkim, kognitivnim i jezičkim
karakteristikama Angelmanovog sindroma. Metode: Sistematski pregled literature
objavljene u recenziranim publikacijama u periodu od 2001. godine do 5. juna 2021.
godine izvršen je pretraživanjem elektronskih baza podataka koje su dostupne preko
servisa Konzorcijuma biblioteka Srbije za objedinjenu nabavku – KOBSON. Korišćena
je i „hand search” pretraga (Research Gate i Google Scholar). Rezultati: Analizirani
rezultati istraživanja ukazuju da je za Angelmanov sindrom karakteristično prisustvo
senzomotoričkih shema koje predstavljaju kognitivne strukture najranijeg detinjstva.
Veštine receptivnog govora razvijenije su od ekspresivnih, koje najčešće ne postoje.
Suportivna terapija koja uključuje intervencije u ranom detinjstvu, logopedske i
okupacione programe veoma je značajna za tretman u okviru ove kliničke slike.
Zaključak: Neophodno je unaprediti proces procene kognitivnih i jezičkih sposobnosti
zbog ciljanog kreiranja individualnog kognitivno-jezičkog razvojnog profila. Isto tako
ključno je identifikovati urgentna područja koja zahtevaju tretman i u kojima treba pružiti
individualnu i porodičnu podršku.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
T2  - Specijalna edukacija i rehabilitacija
T1  - Kliničke i kognitivne karakteristike Angelmanovog sindroma
T1  - Clinical and cognitive characteristics of Angelman syndrome
EP  - 144
IS  - 2
SP  - 127
VL  - 20
DO  - 10.5937/specedreh20-32634
ER  - 

@article{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Maksimović, Ivana and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "Introduction. Angelman syndrome, as a rare genetic and neurodevelopmental disorder
characterized by severe intellectual deficit and falling behind in psychomotor development,
represents a challenge for adequate and correct creation of individual (re)habilitation
procedure. More precise determination of cognitive and speech profile is difficult due to
integrative hypermotor behavior and attention and speech deficits. Objective. The aim of
this paper was to analyze and summarize empirical data on clinical, cognitive and speech
characteristics of Angelman syndrome. Methods. A systematic review of the literature
published in peer-reviewed publications, from 2001 to June 5, 2021, was performed
by searching electronic databases available through the service of the Serbian Library
Consortium for Coordinated Acquisition – KOBSON. A “hand search” (Research Gate
and Google Scholar) was also used. Results. The analyzed results of the research indicate
that the presence of sensorimotor schemes that represent cognitive structures of the
earliest childhood is characteristic for Angelman syndrome. Receptive speech skills are
more developed than expressive ones, which usually do not exist. Supportive therapy,
which includes interventions in early childhood, speech therapy and occupational
programs, is very important for treatment within this clinical picture. Conclusion. It is
necessary to improve the process of assessing cognitive and speech skills due to the
targeted creation of an individual cognitive-speech developmental profile. It is also
crucial to identify urgent areas that require treatment and in which individual and family
support should be provided., Uvod: Angelmanov sindrom, kao redak genetski i neurorazvojni poremećaj okarakterisan
teškim intelektualnim deficitom i zaostajanjem u psihomotoričkom razvoju, predstavlja
izazov za adekvatno i pravilno kreiranje individualnog (re)habilitacijskog postupka.
Preciznije određivanje kognitivnog i jezičkog profila biva onemogućeno zbog
integrativnog hipermotoričkog ponašanja i deficita pažnje i govora. Cilj: Cilj ovog rada
je analiziranje i sumiranje empirijskih podatka o kliničkim, kognitivnim i jezičkim
karakteristikama Angelmanovog sindroma. Metode: Sistematski pregled literature
objavljene u recenziranim publikacijama u periodu od 2001. godine do 5. juna 2021.
godine izvršen je pretraživanjem elektronskih baza podataka koje su dostupne preko
servisa Konzorcijuma biblioteka Srbije za objedinjenu nabavku – KOBSON. Korišćena
je i „hand search” pretraga (Research Gate i Google Scholar). Rezultati: Analizirani
rezultati istraživanja ukazuju da je za Angelmanov sindrom karakteristično prisustvo
senzomotoričkih shema koje predstavljaju kognitivne strukture najranijeg detinjstva.
Veštine receptivnog govora razvijenije su od ekspresivnih, koje najčešće ne postoje.
Suportivna terapija koja uključuje intervencije u ranom detinjstvu, logopedske i
okupacione programe veoma je značajna za tretman u okviru ove kliničke slike.
Zaključak: Neophodno je unaprediti proces procene kognitivnih i jezičkih sposobnosti
zbog ciljanog kreiranja individualnog kognitivno-jezičkog razvojnog profila. Isto tako
ključno je identifikovati urgentna područja koja zahtevaju tretman i u kojima treba pružiti
individualnu i porodičnu podršku.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Specijalna edukacija i rehabilitacija",
title = "Kliničke i kognitivne karakteristike Angelmanovog sindroma, Clinical and cognitive characteristics of Angelman syndrome",
pages = "144-127",
number = "2",
volume = "20",
doi = "10.5937/specedreh20-32634"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M., Maksimović, I.,& Roknić, A.. (2021). Kliničke i kognitivne karakteristike Angelmanovog sindroma. in Specijalna edukacija i rehabilitacija
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 20(2), 127-144.
https://doi.org/10.5937/specedreh20-32634

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Maksimović I, Roknić A. Kliničke i kognitivne karakteristike Angelmanovog sindroma. in Specijalna edukacija i rehabilitacija. 2021;20(2):127-144.
doi:10.5937/specedreh20-32634 .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Maksimović, Ivana, Roknić, Ana, "Kliničke i kognitivne karakteristike Angelmanovog sindroma" in Specijalna edukacija i rehabilitacija, 20, no. 2 (2021):127-144,
https://doi.org/10.5937/specedreh20-32634 . .

TY  - JOUR
AU  - Vuković, Sanja
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3431
AB  - A limited number of papers that are exploring creativity in persons with autism spectrum disorders can be found in the literature. Often, papers are abundant in tendencies that call into question the existence and prosperity of the ability for imagination and creativity in this population. The aim of this paper is to perceive, by reviewing and analyzing the available research, the occurrence of creativity in children and young people with autism spectrum disorder. The review of available literature was conducted by searching electronic databases Google Scholar, Research Gate, services of the Serbian Library Consortium for Coordinated Acquisition (KOBSON), Croatian scientific and professional journals portal HRČAK, that offers open access to their papers, as well as available printed books. Analysis of the research results indicates that a unique profile of creativity can be observed in people with autism spectrum disorder. Characterization in the form of social-communication deficits and restrictive, repetitive and stereotypical patterns of behavior, interests and activities, greatly complicates realization in the domain of creative expression. Deficit of executive functions that is often present in persons with autism spectrum disorder causes a deficit of imagination that is reflected on the expression of creativity. Regardless of the stated deficits, research indicate registering of creativity in this population in the domains described in the paper.
AB  - U literaturi se uočava ograničena skupina radova koja istražuje kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma. Neretko, radovi obiluju tendencijama koje dovode u pitanje postojanje i prosperitet sposobnosti imaginacije i kreativnosti u ovoj populaciji. Cilj rada je da se pregledom i analizom dostupnih istraživanja sagleda pojavnost kreativnosti kod dece i mladih sa poremećajem iz spektra autizma. Pregled dostupne literature izvršen je pretraživanjem elektronskih baza podataka Google Scholar, Research Gate, servisa Konzorcijuma biblioteka Srbije za objedinjenu nabavku (KOBSON), HRČAK portala hrvatskih naučnih i stručnih časopisa koji nude otvoreni pristup svojim radovima, kao i dostupnih štampanih knjiga. Analiza rezultata istraživanja ukazuje da se uočava jedinstveni profil kreativnosti kod osoba s poremećajem iz spektra autizma. Karakterizacija u vidu socijalno-komunikacionih deficita i restriktivnih, repetitivnih i stereotipnih obrazaca ponašanja, interesovanja i aktivnosti, u velikoj meri otežava realizaciju u domenu kreativnog izražavanja. Deficit egzekutivnih funkcija koji je često prisutan kod osoba s poremećajem iz spektra autizma uzrokuje deficit imaginacije koji se odražava na ispoljavanje kreativnosti. Bez obzira na navedene deficite, istraživanja ukazuju na evidentiranje kreativnosti u ovoj populaciji u domenima opisanim u radu.
PB  - Društvo defektologa Srbije
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
T2  - Beogradska defektološka škola
T1  - Kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma
T1  - Creativity in persons with autism spectrum disorder
EP  - 60
IS  - 1
SP  - 45
VL  - 27
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3431
ER  - 

@article{
author = "Vuković, Sanja and Đurić-Zdravković, Aleksandra and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "A limited number of papers that are exploring creativity in persons with autism spectrum disorders can be found in the literature. Often, papers are abundant in tendencies that call into question the existence and prosperity of the ability for imagination and creativity in this population. The aim of this paper is to perceive, by reviewing and analyzing the available research, the occurrence of creativity in children and young people with autism spectrum disorder. The review of available literature was conducted by searching electronic databases Google Scholar, Research Gate, services of the Serbian Library Consortium for Coordinated Acquisition (KOBSON), Croatian scientific and professional journals portal HRČAK, that offers open access to their papers, as well as available printed books. Analysis of the research results indicates that a unique profile of creativity can be observed in people with autism spectrum disorder. Characterization in the form of social-communication deficits and restrictive, repetitive and stereotypical patterns of behavior, interests and activities, greatly complicates realization in the domain of creative expression. Deficit of executive functions that is often present in persons with autism spectrum disorder causes a deficit of imagination that is reflected on the expression of creativity. Regardless of the stated deficits, research indicate registering of creativity in this population in the domains described in the paper., U literaturi se uočava ograničena skupina radova koja istražuje kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma. Neretko, radovi obiluju tendencijama koje dovode u pitanje postojanje i prosperitet sposobnosti imaginacije i kreativnosti u ovoj populaciji. Cilj rada je da se pregledom i analizom dostupnih istraživanja sagleda pojavnost kreativnosti kod dece i mladih sa poremećajem iz spektra autizma. Pregled dostupne literature izvršen je pretraživanjem elektronskih baza podataka Google Scholar, Research Gate, servisa Konzorcijuma biblioteka Srbije za objedinjenu nabavku (KOBSON), HRČAK portala hrvatskih naučnih i stručnih časopisa koji nude otvoreni pristup svojim radovima, kao i dostupnih štampanih knjiga. Analiza rezultata istraživanja ukazuje da se uočava jedinstveni profil kreativnosti kod osoba s poremećajem iz spektra autizma. Karakterizacija u vidu socijalno-komunikacionih deficita i restriktivnih, repetitivnih i stereotipnih obrazaca ponašanja, interesovanja i aktivnosti, u velikoj meri otežava realizaciju u domenu kreativnog izražavanja. Deficit egzekutivnih funkcija koji je često prisutan kod osoba s poremećajem iz spektra autizma uzrokuje deficit imaginacije koji se odražava na ispoljavanje kreativnosti. Bez obzira na navedene deficite, istraživanja ukazuju na evidentiranje kreativnosti u ovoj populaciji u domenima opisanim u radu.",
publisher = "Društvo defektologa Srbije, Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Beogradska defektološka škola",
title = "Kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma, Creativity in persons with autism spectrum disorder",
pages = "60-45",
number = "1",
volume = "27",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3431"
}

Vuković, S., Đurić-Zdravković, A.,& Roknić, A.. (2021). Kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma. in Beogradska defektološka škola
Društvo defektologa Srbije., 27(1), 45-60.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3431

Vuković S, Đurić-Zdravković A, Roknić A. Kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma. in Beogradska defektološka škola. 2021;27(1):45-60.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3431 .

Vuković, Sanja, Đurić-Zdravković, Aleksandra, Roknić, Ana, "Kreativnost kod osoba s poremećajem iz spektra autizma" in Beogradska defektološka škola, 27, no. 1 (2021):45-60,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3431 .

TY  - JOUR
AU  - Vuković, Sanja
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4115
AB  - Asistivna tehnologija podrazumeva opremu koja se koristi u cilju podrške i
podsticanja funkcionisanja osoba sa teškoćama u razvoju. Ova studija je imala
za cilj da utvrdi stavove vaspitača o korišćenju asistivne tehnologije na teritoriji
grada Beograda, kao i eventualne razlike u odnosu na starost i nivo
obrazovanja vaspitača. Za prikupljanje podataka u okviru ovog istraživanja
primenjena je Skala korišćenja asistivne tehnologije u obrazovanju dece sa
ometenošću (Scale of the use of assistive technology in the education of children
with disabilities, Arouri et al., 2020). Rezultati istraživanja upućuju na
činjenicu da se asistivna tehnološka sredstva ne primenjuju u dovoljnoj meri
u ispitanim ustanovama, kao i da su stavovi vaspitača prema korišćenju asistivne
tehnologije u velikoj meri negativni. Kao razlozi za izostanak primene
metoda i sredstava asistivne tehnologije vaspitači navode materijalna ograničenja
i izostanak edukacije. Istraživanjem su dobijeni rezultati koji nisu pokazali
značajnu razliku između mlađih i starijih vaspitača u stavovima prema
korišćenju asistivne tehnologije. Takođe, nije pronađena statistički značajna
razlika između stavova vaspitača koji su završili višu školu i onih koji su završili
fakultete. Dobijeni rezultati upućuju na neophodnost obezbeđivanja materijalnih
resursa, kao i adekvatne edukacije na temu primene asistivne tehnologije,
vaspitačima u predškolskim ustanovama.
AB  - Assistive technology represents the equipment that is used for supporting
persons with developmental disabilities and encouraging their functioning.
Aim of this study was to determine standpoints and views of teachers about
the use of assistive technology in Belgrade area, but also to determine potential
differences in relation to age and level of education. Scale of the use of assistive
technology in the education of children with disabilities was used for collecting
the data for this research (Arouri et al., 2020). The results of the research
point to the fact that the assistive technological means are not sufficiently
used in institutions that were observed and that the teachers’ stances toward
those means are mostly negative. Teacher cite material limitations and lack of
education as reasons for not using methods and means of assistive technology.
Obtained results did not show significant difference between younger and
older examinees regarding the use of assistive technology. Also, there was
no statistically significant difference in attitudes of teachers regardless them
having bachelor or master degree. Obtained results point to the necessity of
providing the material resources as well as adequate education to preschool
teachers on the use of assistive technology.
PB  - Drustvo defektologa Srbije
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
T2  - Beogradska defektološka škola
T1  - Stavovi vaspitača prema upotrebi asistivne tehnologije u radu sa decom sa teškoćama u razvoju
T1  - Teachers’ standpoints towards use of assistive technology while working with children with developmental disabilities
EP  - 27
IS  - 2
SP  - 9
VL  - 27
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4115
ER  - 

@article{
author = "Vuković, Sanja and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "Asistivna tehnologija podrazumeva opremu koja se koristi u cilju podrške i
podsticanja funkcionisanja osoba sa teškoćama u razvoju. Ova studija je imala
za cilj da utvrdi stavove vaspitača o korišćenju asistivne tehnologije na teritoriji
grada Beograda, kao i eventualne razlike u odnosu na starost i nivo
obrazovanja vaspitača. Za prikupljanje podataka u okviru ovog istraživanja
primenjena je Skala korišćenja asistivne tehnologije u obrazovanju dece sa
ometenošću (Scale of the use of assistive technology in the education of children
with disabilities, Arouri et al., 2020). Rezultati istraživanja upućuju na
činjenicu da se asistivna tehnološka sredstva ne primenjuju u dovoljnoj meri
u ispitanim ustanovama, kao i da su stavovi vaspitača prema korišćenju asistivne
tehnologije u velikoj meri negativni. Kao razlozi za izostanak primene
metoda i sredstava asistivne tehnologije vaspitači navode materijalna ograničenja
i izostanak edukacije. Istraživanjem su dobijeni rezultati koji nisu pokazali
značajnu razliku između mlađih i starijih vaspitača u stavovima prema
korišćenju asistivne tehnologije. Takođe, nije pronađena statistički značajna
razlika između stavova vaspitača koji su završili višu školu i onih koji su završili
fakultete. Dobijeni rezultati upućuju na neophodnost obezbeđivanja materijalnih
resursa, kao i adekvatne edukacije na temu primene asistivne tehnologije,
vaspitačima u predškolskim ustanovama., Assistive technology represents the equipment that is used for supporting
persons with developmental disabilities and encouraging their functioning.
Aim of this study was to determine standpoints and views of teachers about
the use of assistive technology in Belgrade area, but also to determine potential
differences in relation to age and level of education. Scale of the use of assistive
technology in the education of children with disabilities was used for collecting
the data for this research (Arouri et al., 2020). The results of the research
point to the fact that the assistive technological means are not sufficiently
used in institutions that were observed and that the teachers’ stances toward
those means are mostly negative. Teacher cite material limitations and lack of
education as reasons for not using methods and means of assistive technology.
Obtained results did not show significant difference between younger and
older examinees regarding the use of assistive technology. Also, there was
no statistically significant difference in attitudes of teachers regardless them
having bachelor or master degree. Obtained results point to the necessity of
providing the material resources as well as adequate education to preschool
teachers on the use of assistive technology.",
publisher = "Drustvo defektologa Srbije, Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju/ University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Beogradska defektološka škola",
title = "Stavovi vaspitača prema upotrebi asistivne tehnologije u radu sa decom sa teškoćama u razvoju, Teachers’ standpoints towards use of assistive technology while working with children with developmental disabilities",
pages = "27-9",
number = "2",
volume = "27",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4115"
}

Vuković, S.,& Roknić, A.. (2021). Stavovi vaspitača prema upotrebi asistivne tehnologije u radu sa decom sa teškoćama u razvoju. in Beogradska defektološka škola
Drustvo defektologa Srbije., 27(2), 9-27.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4115

Vuković S, Roknić A. Stavovi vaspitača prema upotrebi asistivne tehnologije u radu sa decom sa teškoćama u razvoju. in Beogradska defektološka škola. 2021;27(2):9-27.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4115 .

Vuković, Sanja, Roknić, Ana, "Stavovi vaspitača prema upotrebi asistivne tehnologije u radu sa decom sa teškoćama u razvoju" in Beogradska defektološka škola, 27, no. 2 (2021):9-27,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4115 .

TY  - JOUR
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4103
AB  - The paper presents a study that aims to determine the relation between social
competence, antisocial behavior and the severity of ADHD symptoms in older primary school students before beginning and after the end of online classes during the
COVID-19 pandemic. The research sample included 52 students with ADHD of fifth,
sixth and seventh grade. The School Social Behavior Scale – Second Edition was used
to assess social competence and antisocial behavior, while ADHD-related symptoms
were assessed by the teacher and parental form of the Conners ADHD Index Rating
Scales – Third edition. The results show that peer relations, self-management and the
quality of social competence as a whole were statistically significantly worse after
conducting online classes than before they started. Students with ADHD showed a
significant worsening of all examined forms of antisocial behavior after online classes. Mediation analysis found that antisocial behavior before online classes does not
mediate the relation between results of social competence and the severity of ADHD
symptoms [β = 1.01, % 95 CI (−0.0034, 1.9989)]. After online classes, it was found
that antisocial behavior played a mediating role mentioned relation [β = 1.42, % 95 CI
(0.6124, 2.5768)].
AB  - Рад даје приказ истраживања које је имало за циљ да утврди везу између социјалне компетенције, антисоцијалног понашања и озбиљности испољавања
симптома ADHD код ученика старијег основношколског узраста пре почетка и
након завршетка онлајн наставе током пандемије КОВИД-19. Узорак истраживања укључивао је 52 ученика с ADHD V, VI и VII разреда. За процену социјалне компетенције и антисоцијалног понашања коришћено је друго издање Скале
социјалног понашања у школи, док су симптоми везани за ADHD процењени
наставничком и родитељском формом трећег издања Конерс рејтинг скале. Резултати показују да су односи са вршњацима, управљање сопственим понашањем и квалитет социјалне компетенције у целини били статистички значајно лошији после спроведене онлајн наставе него пре њеног почетка. Ученици с
ADHD показали су значајно погоршање свих испитаних облика антисоцијалног
понашања након онлајн наставе. Медијационом анализом утврђено је да антисоцијално понашање пре онлајн наставе не посредује у односу између резултата
социјалне компетенције и озбиљности испољавања симптома ADHD [β = 1.01,
% 95 CI (−0.0034, 1.9989)]. Након онлајн наставе пронађено је да је антисоцијално понашање остварило посредничку улогу у наведеном односу [β = 1.42, % 95
CI (0.6124, 2.5768)].
T2  - Теме – Journal for Social Sciences
T1  - Social competence and antisocial behavior in students with ADHD before beginning and after the end of online classes during COVID-19 pandemic.
T1  - Socijalna kompetencija i antisocijalno ponašanje kod učenika s adhd pre početka i nakon završetka onlajn nastave tokom kovid-19 pandemije
EP  - 1244
IS  - (4)
SP  - 1229
VL  - XLV
DO  - 10.22190/TEME210830073D
ER  - 

@article{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "The paper presents a study that aims to determine the relation between social
competence, antisocial behavior and the severity of ADHD symptoms in older primary school students before beginning and after the end of online classes during the
COVID-19 pandemic. The research sample included 52 students with ADHD of fifth,
sixth and seventh grade. The School Social Behavior Scale – Second Edition was used
to assess social competence and antisocial behavior, while ADHD-related symptoms
were assessed by the teacher and parental form of the Conners ADHD Index Rating
Scales – Third edition. The results show that peer relations, self-management and the
quality of social competence as a whole were statistically significantly worse after
conducting online classes than before they started. Students with ADHD showed a
significant worsening of all examined forms of antisocial behavior after online classes. Mediation analysis found that antisocial behavior before online classes does not
mediate the relation between results of social competence and the severity of ADHD
symptoms [β = 1.01, % 95 CI (−0.0034, 1.9989)]. After online classes, it was found
that antisocial behavior played a mediating role mentioned relation [β = 1.42, % 95 CI
(0.6124, 2.5768)]., Рад даје приказ истраживања које је имало за циљ да утврди везу између социјалне компетенције, антисоцијалног понашања и озбиљности испољавања
симптома ADHD код ученика старијег основношколског узраста пре почетка и
након завршетка онлајн наставе током пандемије КОВИД-19. Узорак истраживања укључивао је 52 ученика с ADHD V, VI и VII разреда. За процену социјалне компетенције и антисоцијалног понашања коришћено је друго издање Скале
социјалног понашања у школи, док су симптоми везани за ADHD процењени
наставничком и родитељском формом трећег издања Конерс рејтинг скале. Резултати показују да су односи са вршњацима, управљање сопственим понашањем и квалитет социјалне компетенције у целини били статистички значајно лошији после спроведене онлајн наставе него пре њеног почетка. Ученици с
ADHD показали су значајно погоршање свих испитаних облика антисоцијалног
понашања након онлајн наставе. Медијационом анализом утврђено је да антисоцијално понашање пре онлајн наставе не посредује у односу између резултата
социјалне компетенције и озбиљности испољавања симптома ADHD [β = 1.01,
% 95 CI (−0.0034, 1.9989)]. Након онлајн наставе пронађено је да је антисоцијално понашање остварило посредничку улогу у наведеном односу [β = 1.42, % 95
CI (0.6124, 2.5768)].",
journal = "Теме – Journal for Social Sciences",
title = "Social competence and antisocial behavior in students with ADHD before beginning and after the end of online classes during COVID-19 pandemic., Socijalna kompetencija i antisocijalno ponašanje kod učenika s adhd pre početka i nakon završetka onlajn nastave tokom kovid-19 pandemije",
pages = "1244-1229",
number = "(4)",
volume = "XLV",
doi = "10.22190/TEME210830073D"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M.,& Roknić, A.. (2021). Social competence and antisocial behavior in students with ADHD before beginning and after the end of online classes during COVID-19 pandemic.. in Теме – Journal for Social Sciences, XLV((4)), 1229-1244.
https://doi.org/10.22190/TEME210830073D

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Roknić A. Social competence and antisocial behavior in students with ADHD before beginning and after the end of online classes during COVID-19 pandemic.. in Теме – Journal for Social Sciences. 2021;XLV((4)):1229-1244.
doi:10.22190/TEME210830073D .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Roknić, Ana, "Social competence and antisocial behavior in students with ADHD before beginning and after the end of online classes during COVID-19 pandemic." in Теме – Journal for Social Sciences, XLV, no. (4) (2021):1229-1244,
https://doi.org/10.22190/TEME210830073D . .

TY  - CONF
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Milanović-Dobrota, Biljana
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4071
AB  - Cilj rada je da prikaže dostupne podatke vezane za vakcinaciju osoba s neurorazvojnim poremećajima i rizike koje donosi COVID-19 u ovoj populaciji.
Realizacija cilja izvršena je pretragom baze PubMed. Istraživačke studije koje su uključivale pojedince sa dijagnozom COVID-19 objavile su da osobe s inte- lektualnom ometenošću imaju veću prevalenciju komorbiditeta i veću stopu smrtnih slučajeva u svim starosnim dobima. Sadašnji izvori ukazuju na to da postoji veoma malo dostupnih podataka o spremnosti osoba s neurorazvojnim poremećajima na vakcinaciju protiv COVID-19. Jedinstvena studija, rađena u državi Njujork, na uzorku od 91 ispitanika sa različitim ometenostima ut- vrdila je da bi 83,5% osoba definitivno ili najverovatnije primilo vakcinu protiv COVID-19. Zbog nedostatka podataka o spremnosti za vakcinu kod osoba s neurorazvojnim poremećajima, u Srbiji su hitno potrebni dodatni napori u vezi sa navedenim, kako bi se poboljšala zaštita zdravlja i usluga ovih osoba.
AB  - The aim of this paper is to present the available data related to the vaccination of persons with neurodevelopmental disorders and the risks posed by COVID-19 in this population. Achieving this goal was done by searching the PubMed database. Research studies involving individuals diagnosed with COVID-19 reported that people with intellectual disabilities have a higher prevalence of comorbidities and a higher death rate at all ages. Current sources indicate that there is very little data available on the readiness of people with neurodevelopmental disorders to be vaccinated against COVID-19.
A unique study, done in the state of New York, in a sample of 91 respondents with various
disabilities, determined that 83.5% of people would definitely or most likely receive the vaccine against COVID-19. Due to the lack of data on vaccine readiness in people with neurodevelopmental disorders, additional efforts on this matter are urgently needed in Serbia in order to improve the health protection and services for these persons.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation
C3  - Zbornik radova - Nacionalni naučni skup "Specijalna edukacija i rehabilitacija u uslovima pandemije Covid 19", Beograd, Srbija, 23. decembar 2021. godine
T1  - Neurorazvojni poremećaji i vakcinacija protiv Covid-19
T1  - Neurodevelopmental disorders and vaccination against Covid-19
EP  - 153
SP  - 147
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4071
ER  - 

@conference{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Milanović-Dobrota, Biljana and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "Cilj rada je da prikaže dostupne podatke vezane za vakcinaciju osoba s neurorazvojnim poremećajima i rizike koje donosi COVID-19 u ovoj populaciji.
Realizacija cilja izvršena je pretragom baze PubMed. Istraživačke studije koje su uključivale pojedince sa dijagnozom COVID-19 objavile su da osobe s inte- lektualnom ometenošću imaju veću prevalenciju komorbiditeta i veću stopu smrtnih slučajeva u svim starosnim dobima. Sadašnji izvori ukazuju na to da postoji veoma malo dostupnih podataka o spremnosti osoba s neurorazvojnim poremećajima na vakcinaciju protiv COVID-19. Jedinstvena studija, rađena u državi Njujork, na uzorku od 91 ispitanika sa različitim ometenostima ut- vrdila je da bi 83,5% osoba definitivno ili najverovatnije primilo vakcinu protiv COVID-19. Zbog nedostatka podataka o spremnosti za vakcinu kod osoba s neurorazvojnim poremećajima, u Srbiji su hitno potrebni dodatni napori u vezi sa navedenim, kako bi se poboljšala zaštita zdravlja i usluga ovih osoba., The aim of this paper is to present the available data related to the vaccination of persons with neurodevelopmental disorders and the risks posed by COVID-19 in this population. Achieving this goal was done by searching the PubMed database. Research studies involving individuals diagnosed with COVID-19 reported that people with intellectual disabilities have a higher prevalence of comorbidities and a higher death rate at all ages. Current sources indicate that there is very little data available on the readiness of people with neurodevelopmental disorders to be vaccinated against COVID-19.
A unique study, done in the state of New York, in a sample of 91 respondents with various
disabilities, determined that 83.5% of people would definitely or most likely receive the vaccine against COVID-19. Due to the lack of data on vaccine readiness in people with neurodevelopmental disorders, additional efforts on this matter are urgently needed in Serbia in order to improve the health protection and services for these persons.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation",
journal = "Zbornik radova - Nacionalni naučni skup "Specijalna edukacija i rehabilitacija u uslovima pandemije Covid 19", Beograd, Srbija, 23. decembar 2021. godine",
title = "Neurorazvojni poremećaji i vakcinacija protiv Covid-19, Neurodevelopmental disorders and vaccination against Covid-19",
pages = "153-147",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4071"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M., Milanović-Dobrota, B.,& Roknić, A.. (2021). Neurorazvojni poremećaji i vakcinacija protiv Covid-19. in Zbornik radova - Nacionalni naučni skup "Specijalna edukacija i rehabilitacija u uslovima pandemije Covid 19", Beograd, Srbija, 23. decembar 2021. godine
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju / University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation., 147-153.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4071

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Milanović-Dobrota B, Roknić A. Neurorazvojni poremećaji i vakcinacija protiv Covid-19. in Zbornik radova - Nacionalni naučni skup "Specijalna edukacija i rehabilitacija u uslovima pandemije Covid 19", Beograd, Srbija, 23. decembar 2021. godine. 2021;:147-153.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4071 .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Milanović-Dobrota, Biljana, Roknić, Ana, "Neurorazvojni poremećaji i vakcinacija protiv Covid-19" in Zbornik radova - Nacionalni naučni skup "Specijalna edukacija i rehabilitacija u uslovima pandemije Covid 19", Beograd, Srbija, 23. decembar 2021. godine (2021):147-153,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4071 .

TY  - CONF
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Milanović-Dobrota, Biljana
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/4066
AB  - Osobe s intelektualnom ometenošću (IO) posebno su ranjive na fizičke, mentalne i društvene efekte pandemije. Sve je više empirijskih dokaza koji govore u prilog tome da osobe s IO doživljavaju teže ishode tokom COVID-19 ere nego opšta populacija. Studija koja je koristila podatke elektronske medicinske dokumentacije u realnom vremenu za pojedince sa dijagnozom COVID-19 objavila je da osobe s IO imaju veću prevalenciju komorbiditeta (respiratorne bolesti; endokrine, nutritivne i metaboličke bolesti; i bolesti cirkulacije) i veću stopu smrtnih slučajeva u dobi od rođenja do 17 godina, kao i u starijoj grupi od 18 do 74 godine. Druga studija koja je koristila podatke za državu Njujork objavila je da je stopa slučajeva obolelih od COVID-19 bila 4,1 puta veća kod osoba s IO nego u opštoj populaciji. Isto tako, stopa smrtnih slučajeva kod osoba s IO koji žive u rezidencijalnim ustanovama bila je 1,9 puta veća, nego za državu u celini. Britanska studija identifikovala je osobe sa Daunovim sindromom, kao pacijente koji mogu biti pod povećanim rizikom od obolevanja i smrti zbog posledica COVID-19: 2,9 puta veća verovatnoća da će dobiti dijagnozu COVID-19 i 3,4 puta veća verovatnoća da će preminuti od posledica ove bolesti.
Tokom pandemije COVID-19 došlo je do gubitka rutinske, obrazovne i terapeutske podrške, kao i strukture i dnevne rutine kod osoba s IO. To je stvorilo izazove zbog isključivog boravka kod kuće, teškoća u razumevanju i primeni novih pravila i nemogućnosti provođenja vremena u stimulativnoj sredini. Porodice koje se brinu o deci s IO prijavile su značajno veću anksioznost, depresiju, poraz/zarobljenost, a njihovo mentalno zdravlje je bilo pozitivno povezano sa promenama u ponašanju.
U literaturi postoji malo dokaza o intervencijama koje se koriste za podršku osobama s IO i njihovim porodicama tokom pandemije COVID-19. S obzirom da su ograničenja u velikoj meri uticala na pristup uslugama za osobe s IO, obezbeđivanje i korišćenje adekvatne onlajn podrške predstavljalo bi ključni razvoj usluga.
Apstrakt predstavlja rezultat rada na projektima: „Kreiranje Protokola za procenu edukativnih potencijala dece sa smetnjama u razvoju kao kriterijuma za izradu individualnih obrazovnih programa“ (br. 179025) i „Socijalna participacija osoba sa intelektualnom ometenošću“ (br. 179017), čiju realizaciju finansira Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije.
C3  - Zbornik rezimea -VII stručno-naučnog skupa sa međunarodnim učešćem "Aktuelnosti u edukaciji i rehabilitaciji osoba sa smetnjama u razvoju",Beograd,27-28.Novembar,2021,
T1  - Efekti pandemije COVID-19 na osobe s intelektualnom ometenošću: pregled literature
EP  - 72
SP  - 72
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4066
ER  - 

@conference{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Milanović-Dobrota, Biljana and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "Osobe s intelektualnom ometenošću (IO) posebno su ranjive na fizičke, mentalne i društvene efekte pandemije. Sve je više empirijskih dokaza koji govore u prilog tome da osobe s IO doživljavaju teže ishode tokom COVID-19 ere nego opšta populacija. Studija koja je koristila podatke elektronske medicinske dokumentacije u realnom vremenu za pojedince sa dijagnozom COVID-19 objavila je da osobe s IO imaju veću prevalenciju komorbiditeta (respiratorne bolesti; endokrine, nutritivne i metaboličke bolesti; i bolesti cirkulacije) i veću stopu smrtnih slučajeva u dobi od rođenja do 17 godina, kao i u starijoj grupi od 18 do 74 godine. Druga studija koja je koristila podatke za državu Njujork objavila je da je stopa slučajeva obolelih od COVID-19 bila 4,1 puta veća kod osoba s IO nego u opštoj populaciji. Isto tako, stopa smrtnih slučajeva kod osoba s IO koji žive u rezidencijalnim ustanovama bila je 1,9 puta veća, nego za državu u celini. Britanska studija identifikovala je osobe sa Daunovim sindromom, kao pacijente koji mogu biti pod povećanim rizikom od obolevanja i smrti zbog posledica COVID-19: 2,9 puta veća verovatnoća da će dobiti dijagnozu COVID-19 i 3,4 puta veća verovatnoća da će preminuti od posledica ove bolesti.
Tokom pandemije COVID-19 došlo je do gubitka rutinske, obrazovne i terapeutske podrške, kao i strukture i dnevne rutine kod osoba s IO. To je stvorilo izazove zbog isključivog boravka kod kuće, teškoća u razumevanju i primeni novih pravila i nemogućnosti provođenja vremena u stimulativnoj sredini. Porodice koje se brinu o deci s IO prijavile su značajno veću anksioznost, depresiju, poraz/zarobljenost, a njihovo mentalno zdravlje je bilo pozitivno povezano sa promenama u ponašanju.
U literaturi postoji malo dokaza o intervencijama koje se koriste za podršku osobama s IO i njihovim porodicama tokom pandemije COVID-19. S obzirom da su ograničenja u velikoj meri uticala na pristup uslugama za osobe s IO, obezbeđivanje i korišćenje adekvatne onlajn podrške predstavljalo bi ključni razvoj usluga.
Apstrakt predstavlja rezultat rada na projektima: „Kreiranje Protokola za procenu edukativnih potencijala dece sa smetnjama u razvoju kao kriterijuma za izradu individualnih obrazovnih programa“ (br. 179025) i „Socijalna participacija osoba sa intelektualnom ometenošću“ (br. 179017), čiju realizaciju finansira Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije.",
journal = "Zbornik rezimea -VII stručno-naučnog skupa sa međunarodnim učešćem "Aktuelnosti u edukaciji i rehabilitaciji osoba sa smetnjama u razvoju",Beograd,27-28.Novembar,2021,",
title = "Efekti pandemije COVID-19 na osobe s intelektualnom ometenošću: pregled literature",
pages = "72-72",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4066"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M., Milanović-Dobrota, B.,& Roknić, A.. (2021). Efekti pandemije COVID-19 na osobe s intelektualnom ometenošću: pregled literature. in Zbornik rezimea -VII stručno-naučnog skupa sa međunarodnim učešćem "Aktuelnosti u edukaciji i rehabilitaciji osoba sa smetnjama u razvoju",Beograd,27-28.Novembar,2021,, 72-72.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4066

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Milanović-Dobrota B, Roknić A. Efekti pandemije COVID-19 na osobe s intelektualnom ometenošću: pregled literature. in Zbornik rezimea -VII stručno-naučnog skupa sa međunarodnim učešćem "Aktuelnosti u edukaciji i rehabilitaciji osoba sa smetnjama u razvoju",Beograd,27-28.Novembar,2021,. 2021;:72-72.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4066 .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Milanović-Dobrota, Biljana, Roknić, Ana, "Efekti pandemije COVID-19 na osobe s intelektualnom ometenošću: pregled literature" in Zbornik rezimea -VII stručno-naučnog skupa sa međunarodnim učešćem "Aktuelnosti u edukaciji i rehabilitaciji osoba sa smetnjama u razvoju",Beograd,27-28.Novembar,2021, (2021):72-72,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_4066 .

TY  - CONF
AU  - Krstić, Sanja
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3844
AB  - Socijalni razvoj obuhvata sposobnosti i veštine opažanja i razumevanja drugih osoba, njihovog ponašanja, namera, osobina i unutrašnjeg stanja. Takođe, obuhvata različite načine reagovanja u socijalnim situacijama, kao i iniciranje i održavanje kontakata. Adekvatno razvijen socijalni razvoj kod deteta, predstavlja osnovu za čitavo funkcionisanje, kako u detinjstvu, tako i u adolescenciji i odraslom dobu. Socijalni razvoj predstavlja područje koje iziskuje mnogo rada i programa intervencija, kojima se razvoj podstiče, a eventualne nepravilnosti koriguju i svode na minimum. Kod dece sa intelektualnom ometenošću, javljaju se problemi socijalnog funkcionisanja. Pregledom literature evidentiraju se pozitivni efekti koje rana intervencija ostvaruje na socijalni razvoj, te je ovaj period ključan trenutak za početak adekvatnog tretmana. Pri sprovođenju rane intervencije, ali i samog vaspitno-obrazovnog rada, ističe se neophodnost sistemske podrške i korišćenje integrisanog pristupa koji podrazumeva participaciju roditelja, koja često izostaje. Ovaj rad ima za cilj da dâ pregled studija koje se odnose na sprovođenje programa rane intervencije u okviru socijalnog razvoja kod dece sa intelektualnom ometenošću, kao i da ukaže na uticaj integrisanog pristupa na realizaciju programa.
AB  - Social development includes the abilities and skills of observing and understanding others, their behavior, intentions, traits and internal state. It also covers different ways of responding to social situations, as well as initiating and maintaining contacts. Adequate social development of a child is the basis for all functioning, in childhood, adolescence and adulthood. Social development is an area that requires a lot of work and intervention programs which encourage development, and correct and minimize any irregularities. Children with intellectual disabilities often have problems in social functioning. Literature review identifies the positive effects of developmental incentives that early intervention achieves, and that this period is the crucial time to begin adequate treatment. In conducting early intervention, and in the educational work itself, the need for systematic support and the use of an integrated approach, which often involves parental participation, are emphasized. This paper aims to give an overview of studies related to the implementation of early intervention programs for children with disabilities in the area of social development, as well as to indicate the impact of an integrated approach on their implementation.
PB  - Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi
C3  - Zbornik radova-Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite
T1  - Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću
T1  - Early intervention and social development in children with intellectual disabilities
EP  - 52
SP  - 43
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3844
ER  - 

@conference{
author = "Krstić, Sanja and Đurić-Zdravković, Aleksandra and Roknić, Ana",
year = "2021",
abstract = "Socijalni razvoj obuhvata sposobnosti i veštine opažanja i razumevanja drugih osoba, njihovog ponašanja, namera, osobina i unutrašnjeg stanja. Takođe, obuhvata različite načine reagovanja u socijalnim situacijama, kao i iniciranje i održavanje kontakata. Adekvatno razvijen socijalni razvoj kod deteta, predstavlja osnovu za čitavo funkcionisanje, kako u detinjstvu, tako i u adolescenciji i odraslom dobu. Socijalni razvoj predstavlja područje koje iziskuje mnogo rada i programa intervencija, kojima se razvoj podstiče, a eventualne nepravilnosti koriguju i svode na minimum. Kod dece sa intelektualnom ometenošću, javljaju se problemi socijalnog funkcionisanja. Pregledom literature evidentiraju se pozitivni efekti koje rana intervencija ostvaruje na socijalni razvoj, te je ovaj period ključan trenutak za početak adekvatnog tretmana. Pri sprovođenju rane intervencije, ali i samog vaspitno-obrazovnog rada, ističe se neophodnost sistemske podrške i korišćenje integrisanog pristupa koji podrazumeva participaciju roditelja, koja često izostaje. Ovaj rad ima za cilj da dâ pregled studija koje se odnose na sprovođenje programa rane intervencije u okviru socijalnog razvoja kod dece sa intelektualnom ometenošću, kao i da ukaže na uticaj integrisanog pristupa na realizaciju programa., Social development includes the abilities and skills of observing and understanding others, their behavior, intentions, traits and internal state. It also covers different ways of responding to social situations, as well as initiating and maintaining contacts. Adequate social development of a child is the basis for all functioning, in childhood, adolescence and adulthood. Social development is an area that requires a lot of work and intervention programs which encourage development, and correct and minimize any irregularities. Children with intellectual disabilities often have problems in social functioning. Literature review identifies the positive effects of developmental incentives that early intervention achieves, and that this period is the crucial time to begin adequate treatment. In conducting early intervention, and in the educational work itself, the need for systematic support and the use of an integrated approach, which often involves parental participation, are emphasized. This paper aims to give an overview of studies related to the implementation of early intervention programs for children with disabilities in the area of social development, as well as to indicate the impact of an integrated approach on their implementation.",
publisher = "Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi",
journal = "Zbornik radova-Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite",
title = "Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću, Early intervention and social development in children with intellectual disabilities",
pages = "52-43",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3844"
}

Krstić, S., Đurić-Zdravković, A.,& Roknić, A.. (2021). Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću. in Zbornik radova-Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite
Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi., 43-52.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3844

Krstić S, Đurić-Zdravković A, Roknić A. Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću. in Zbornik radova-Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite. 2021;:43-52.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3844 .

Krstić, Sanja, Đurić-Zdravković, Aleksandra, Roknić, Ana, "Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću" in Zbornik radova-Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite (2021):43-52,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3844 .

TY  - CONF
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Roknić, Ana
AU  - Milanović-Dobrota, Biljana
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3433
AB  - Deficit of communication skills is one of the basic criteria for diagnosing some
neurodevelopmental disorders. The aim of this paper is to determine the quality of
communication skills within neurodevelopmental disorders in relation to the clinical picture, in
children from 3 to 5 years of age. The sample consisted of 40 examinees with
neurodevelopmental disorders age 3 years (36 months) to 5 years and 6 months (66 months).
For assessment of communication skills in children, subtest Communication was used, which is
an integral part of the Ages and Stages-3. The results show that children with mild intellectual
disability achieve significantly better results than children with moderate intellectual disability
and children with autism spectrum disorder, who scored the worst results in all subtests.
Success in task performing declined with increasing requests, according to developmental
milestones. Individual achievements that, within the communication skills, this study offers,
enable a better and faster creation of a pedagogical profile within the individual educational
plan.
AB  - Deficit komunikacionih sposobnosti jedan je od osnovih kriterijuma za dijagnostikovanje nekih
neurorazvojnih poremećaja. Cilj rada je utvrđivanje kvaliteta komunikacionih sposobnosti u
okviru neurorazvojnih poremećaja u odnosu na kliničku sliku, kod dece od tri do pet godina.
Uzorak je činilo 40 ispitanika sa neurorazvojnim poremećajima uzrasta od tri godine (36
meseci) do pet godina i šest meseci (66 meseci). Za procenu komunikacionih sposobnosti kod
dece korišćen je suptest Komunikacija koji predstavlja integrativni deo instrumenta Ages and
Stages-3. Rezultati pokazuju da deca sa lakom intelektualnom ometenošću ostvaruju značajno
bolje rezultate od dece s umerenom intelektualnom ometenošću i dece sa poremećajem iz
spektra autizma, koja su na svim suptestovima pokazala najlošija postignuća. Uspešnost
izvršavanja zadataka opadala je s povećanjem zahteva, prema razvojnim miljokazima.
Individualna postignuća koja, u okviru komunikacionih sposobnosti, nudi ova studija,
omogućavaju kvalitetnije i brže kreiranje pedagoškog profila u okviru individualnog
obrazovnog plana.
PB  - Udruženje za podršku i kreativni razvoj djece i mladih
C3  - Tematski zbornik – XII Međunarodna naučno-stručna konferencija „Unapređenje kvalitete života djece i mladih“, Sunčev breg, Bugarska, 25–27.06.2021.
T1  - Neurorazvojni poremećaji i komunikacione sposobnosti vrtićke dece
T1  - Neurodevelopmental disorders and communication abilities of kindergarten children
EP  - 40
SP  - 31
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3433
ER  - 

@conference{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Roknić, Ana and Milanović-Dobrota, Biljana",
year = "2021",
abstract = "Deficit of communication skills is one of the basic criteria for diagnosing some
neurodevelopmental disorders. The aim of this paper is to determine the quality of
communication skills within neurodevelopmental disorders in relation to the clinical picture, in
children from 3 to 5 years of age. The sample consisted of 40 examinees with
neurodevelopmental disorders age 3 years (36 months) to 5 years and 6 months (66 months).
For assessment of communication skills in children, subtest Communication was used, which is
an integral part of the Ages and Stages-3. The results show that children with mild intellectual
disability achieve significantly better results than children with moderate intellectual disability
and children with autism spectrum disorder, who scored the worst results in all subtests.
Success in task performing declined with increasing requests, according to developmental
milestones. Individual achievements that, within the communication skills, this study offers,
enable a better and faster creation of a pedagogical profile within the individual educational
plan., Deficit komunikacionih sposobnosti jedan je od osnovih kriterijuma za dijagnostikovanje nekih
neurorazvojnih poremećaja. Cilj rada je utvrđivanje kvaliteta komunikacionih sposobnosti u
okviru neurorazvojnih poremećaja u odnosu na kliničku sliku, kod dece od tri do pet godina.
Uzorak je činilo 40 ispitanika sa neurorazvojnim poremećajima uzrasta od tri godine (36
meseci) do pet godina i šest meseci (66 meseci). Za procenu komunikacionih sposobnosti kod
dece korišćen je suptest Komunikacija koji predstavlja integrativni deo instrumenta Ages and
Stages-3. Rezultati pokazuju da deca sa lakom intelektualnom ometenošću ostvaruju značajno
bolje rezultate od dece s umerenom intelektualnom ometenošću i dece sa poremećajem iz
spektra autizma, koja su na svim suptestovima pokazala najlošija postignuća. Uspešnost
izvršavanja zadataka opadala je s povećanjem zahteva, prema razvojnim miljokazima.
Individualna postignuća koja, u okviru komunikacionih sposobnosti, nudi ova studija,
omogućavaju kvalitetnije i brže kreiranje pedagoškog profila u okviru individualnog
obrazovnog plana.",
publisher = "Udruženje za podršku i kreativni razvoj djece i mladih",
journal = "Tematski zbornik – XII Međunarodna naučno-stručna konferencija „Unapređenje kvalitete života djece i mladih“, Sunčev breg, Bugarska, 25–27.06.2021.",
title = "Neurorazvojni poremećaji i komunikacione sposobnosti vrtićke dece, Neurodevelopmental disorders and communication abilities of kindergarten children",
pages = "40-31",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3433"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M., Roknić, A.,& Milanović-Dobrota, B.. (2021). Neurorazvojni poremećaji i komunikacione sposobnosti vrtićke dece. in Tematski zbornik – XII Međunarodna naučno-stručna konferencija „Unapređenje kvalitete života djece i mladih“, Sunčev breg, Bugarska, 25–27.06.2021.
Udruženje za podršku i kreativni razvoj djece i mladih., 31-40.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3433

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Roknić A, Milanović-Dobrota B. Neurorazvojni poremećaji i komunikacione sposobnosti vrtićke dece. in Tematski zbornik – XII Međunarodna naučno-stručna konferencija „Unapređenje kvalitete života djece i mladih“, Sunčev breg, Bugarska, 25–27.06.2021.. 2021;:31-40.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3433 .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Roknić, Ana, Milanović-Dobrota, Biljana, "Neurorazvojni poremećaji i komunikacione sposobnosti vrtićke dece" in Tematski zbornik – XII Međunarodna naučno-stručna konferencija „Unapređenje kvalitete života djece i mladih“, Sunčev breg, Bugarska, 25–27.06.2021. (2021):31-40,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3433 .

TY  - CONF
AU  - Kisić, Sara
AU  - Roknić, Ana
AU  - Dragović, Sandra
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3357
AB  - Termin socijalna kompetencija u literaturi se uglavnom koristi za označavanje
pozitivnih odnosa sa vršnjacima, iako među autorima ne postoji konsenzus oko
jedinstvenog značenja ove sintagme. Njome se najčešće podrazumevaju različite
socijalne, emocionalne i kognitivne veštine i ponašanja koja su neophodna za uspešnu
socijalnu adaptaciju i efikasnost u socijalnim interakcijama.
Cilj istraživanja je utvrđivanje nivoa socijalne kompetencije kod učenika s lakom
intelektualnom ometenošću (LIO). Uzorak istraživanja je činio 30 učenika sa LIO nižih
razreda osnovne škole. Kao instrument procene korišćeno je drugo izdanje Skale
socijalnog ponašanja u školi i to deo koji procenjuje socijalnu kompetenciju, a sastoji se
od tri supskale: Odnosi sa vršnjacima, Upravljanje sopstvenim ponašanjem i Akademsko
ponašanje.
Prema rezultatima na supskali Odnosi sa vršnjacima, 13,3% ispitanika s LIO
pripadaju nivou veoma rizičnih, iz čega zaključujemo da oni pokazuju značajan deficit pri
relaciji sa drugima, 20% pripada nivou rizičnih, a na prosečnom nivou se nalazi 56,7%
ispitanika. Na supskali Upravljanje ponašanjem 33,3% ispitanika pripada nivou visoko
funkcionalnih, 53,3% prosečnom nivou, 10% pripadaju nivou rizičnih, dok samo jedan
ispitanik (3,33%) pokazuje značajan deficit. Na supskali Akademsko ponašanje, 13,3%
ispitanika funkcioniše na visoko funkcionalnom nivou, najveći broj ispitanih pripada
nivou prosečnih, 20% ispitanika se nalazi u riziku, dok značajan deficit pokazuje samo
jedan ispitanik (3,3%). Kroz ukupan skor se zaključuje da najveći broj učenika s LIO
funkcioniše na nivou koji je tipičan za prosečne kriterijume, dok su na visoko
funkcionalnom nivou razvrstana samo četiri ispitanika (13,3%). Za ove ispitanike može
da se kaže da su dobro ovladali socijalnom kompetencijom, da su socijalno odgovorni i
da na adekvatan način ostvaruju i održavaju socijalne odnose. Osam ispitanika (26,7%)
pripada nivou rizičnih, tj. onih koji pokazuju različite blaže disfunkcionalnosti u okviru
socijalne kompetencije.
Dobijeni podaci poklapaju se s navodima Američke psihijatrijske asocijacije
vezanim za opis socijalne kompetencije osoba s LIO. Utvrđene disfunkcionalnosti na
koje rad ukazuje treba nužno tretirati ciljanim programima prevencije i programima
povećanja kvaliteta socijalne kompetencije.
Rad je nastao kao rezultat istraživanja na projektu „Kreiranje Protokola za
procenu edukativnih potencijala dece sa smetnjama u razvoju kao kriterijuma za izradu
individualnih obrazovnih programa” (179025), koji finansira Ministarstvo prosvete,
nauke i tehnološkog razvoja RS.
PB  - Društvo defektologa Srbije
C3  - Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.
T1  - Nivoi socijalne kompetencije učenika s lakom intelektualnom ometenošću
SP  - 70
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3357
ER  - 

@conference{
author = "Kisić, Sara and Roknić, Ana and Dragović, Sandra and Đurić-Zdravković, Aleksandra",
year = "2021",
abstract = "Termin socijalna kompetencija u literaturi se uglavnom koristi za označavanje
pozitivnih odnosa sa vršnjacima, iako među autorima ne postoji konsenzus oko
jedinstvenog značenja ove sintagme. Njome se najčešće podrazumevaju različite
socijalne, emocionalne i kognitivne veštine i ponašanja koja su neophodna za uspešnu
socijalnu adaptaciju i efikasnost u socijalnim interakcijama.
Cilj istraživanja je utvrđivanje nivoa socijalne kompetencije kod učenika s lakom
intelektualnom ometenošću (LIO). Uzorak istraživanja je činio 30 učenika sa LIO nižih
razreda osnovne škole. Kao instrument procene korišćeno je drugo izdanje Skale
socijalnog ponašanja u školi i to deo koji procenjuje socijalnu kompetenciju, a sastoji se
od tri supskale: Odnosi sa vršnjacima, Upravljanje sopstvenim ponašanjem i Akademsko
ponašanje.
Prema rezultatima na supskali Odnosi sa vršnjacima, 13,3% ispitanika s LIO
pripadaju nivou veoma rizičnih, iz čega zaključujemo da oni pokazuju značajan deficit pri
relaciji sa drugima, 20% pripada nivou rizičnih, a na prosečnom nivou se nalazi 56,7%
ispitanika. Na supskali Upravljanje ponašanjem 33,3% ispitanika pripada nivou visoko
funkcionalnih, 53,3% prosečnom nivou, 10% pripadaju nivou rizičnih, dok samo jedan
ispitanik (3,33%) pokazuje značajan deficit. Na supskali Akademsko ponašanje, 13,3%
ispitanika funkcioniše na visoko funkcionalnom nivou, najveći broj ispitanih pripada
nivou prosečnih, 20% ispitanika se nalazi u riziku, dok značajan deficit pokazuje samo
jedan ispitanik (3,3%). Kroz ukupan skor se zaključuje da najveći broj učenika s LIO
funkcioniše na nivou koji je tipičan za prosečne kriterijume, dok su na visoko
funkcionalnom nivou razvrstana samo četiri ispitanika (13,3%). Za ove ispitanike može
da se kaže da su dobro ovladali socijalnom kompetencijom, da su socijalno odgovorni i
da na adekvatan način ostvaruju i održavaju socijalne odnose. Osam ispitanika (26,7%)
pripada nivou rizičnih, tj. onih koji pokazuju različite blaže disfunkcionalnosti u okviru
socijalne kompetencije.
Dobijeni podaci poklapaju se s navodima Američke psihijatrijske asocijacije
vezanim za opis socijalne kompetencije osoba s LIO. Utvrđene disfunkcionalnosti na
koje rad ukazuje treba nužno tretirati ciljanim programima prevencije i programima
povećanja kvaliteta socijalne kompetencije.
Rad je nastao kao rezultat istraživanja na projektu „Kreiranje Protokola za
procenu edukativnih potencijala dece sa smetnjama u razvoju kao kriterijuma za izradu
individualnih obrazovnih programa” (179025), koji finansira Ministarstvo prosvete,
nauke i tehnološkog razvoja RS.",
publisher = "Društvo defektologa Srbije",
journal = "Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.",
title = "Nivoi socijalne kompetencije učenika s lakom intelektualnom ometenošću",
pages = "70",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3357"
}

Kisić, S., Roknić, A., Dragović, S.,& Đurić-Zdravković, A.. (2021). Nivoi socijalne kompetencije učenika s lakom intelektualnom ometenošću. in Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.
Društvo defektologa Srbije., 70.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3357

Kisić S, Roknić A, Dragović S, Đurić-Zdravković A. Nivoi socijalne kompetencije učenika s lakom intelektualnom ometenošću. in Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.. 2021;:70.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3357 .

Kisić, Sara, Roknić, Ana, Dragović, Sandra, Đurić-Zdravković, Aleksandra, "Nivoi socijalne kompetencije učenika s lakom intelektualnom ometenošću" in Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021. (2021):70,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3357 .

TY  - CONF
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
AU  - Roknić, Ana
AU  - Krstić, Sanja
PY  - 2021
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3358
AB  - Vilijamsov sindrom (VS) je redak genetički poremećaj izazvan hemidelecijom na
sedmom hromozomu. Karakteristike koje su povezane s ovim sindromom odnose se na
neujednačen profil kognitivnih snaga i slabosti, preosetljivost na zvuk, specifične crte lica
(poput natečenih očiju, kratkog nosa, širokih usta sa debelom donjom usnom, punih
obraza, male brade), odsustvo straha od nepoznatih ljudi (zbog pogrešne aktivacije
nervnih centara) i hipersocijabilnost (mogli bi zagrliti nepoznate ljude u prodavnici
prehrambenih proizvoda, reći kasirkama da ih vole i pozvati potrošače u svoj dom).
Dakle, jedna od najupečatljivijih karakteristika osoba sa VS je njihov izraziti socijalnoafektivni profil, koji se odlikuje visokom društvenošću, druželjubivošću, dezinhibicijom,
prekomernom ljubaznošću i jakom empatijom.
Precizna etiologija hipersocijabilnosti VS još uvek nije poznata.
Neuroanatomske, genetske, molekularne i bihevioralne neuropsihološke studije pružaju
važne tragove u vezi sa neuronskim i genetskim mehanizmima koji leže u osnovi
socijalnog fenotipa VS. U literaturi se za ovakvu pojavnost pojavljuje naziv „cocktailparty syndrome”.
Prijateljska nastrojenost prema nepoznatim osobama čini ih izuzetno ranjivim na
zlostavljanje ili iskorišćavanje. To je zastrašujuće za njihove roditelje, koji se plaše rizika
eksploatacije koji dolazi sa bezuslovnom ljubavlju i neselektivnim poverenjem. Dokazi
sprovedenih istraživanja hipersocijabilnosti vrtićke dece, učenika i odraslih sa VS
pokazuju značajno učestalije uočavanje pristupačnosti, poverenja i prijateljstva na licima
sa fotografija (bez obzira na izraz prikazan na fotografiji) u odnosu na ispitanike tipične
populacije i ispitanike sa nespecifičnom intelektualnom ometenošću, u istoj hronološkoj
dobi.
Mehanizmi nastanka hipersocijabilnosti kod osoba s VS još uvek su predmet
izučavanja brojnih studija.
Rad je nastao kao rezultat istraživanja na projektima „Kreiranje Protokola za
procenu edukativnih potencijala dece sa smetnjama u razvoju kao kriterijuma za izradu
individualnih obrazovnih programa” (179025) i „Socijalna participacija osoba sa
intelektualnom ometenošću” (179017), koje finansira Ministarstvo prosvete, nauke i
tehnološkog razvoja Republike Srbije
PB  - Društvo defektologa Srbije
C3  - Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.
T1  - Hipersocijabilnost kod Vilijamsovog sindroma
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3358
ER  - 

@conference{
author = "Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana and Roknić, Ana and Krstić, Sanja",
year = "2021",
abstract = "Vilijamsov sindrom (VS) je redak genetički poremećaj izazvan hemidelecijom na
sedmom hromozomu. Karakteristike koje su povezane s ovim sindromom odnose se na
neujednačen profil kognitivnih snaga i slabosti, preosetljivost na zvuk, specifične crte lica
(poput natečenih očiju, kratkog nosa, širokih usta sa debelom donjom usnom, punih
obraza, male brade), odsustvo straha od nepoznatih ljudi (zbog pogrešne aktivacije
nervnih centara) i hipersocijabilnost (mogli bi zagrliti nepoznate ljude u prodavnici
prehrambenih proizvoda, reći kasirkama da ih vole i pozvati potrošače u svoj dom).
Dakle, jedna od najupečatljivijih karakteristika osoba sa VS je njihov izraziti socijalnoafektivni profil, koji se odlikuje visokom društvenošću, druželjubivošću, dezinhibicijom,
prekomernom ljubaznošću i jakom empatijom.
Precizna etiologija hipersocijabilnosti VS još uvek nije poznata.
Neuroanatomske, genetske, molekularne i bihevioralne neuropsihološke studije pružaju
važne tragove u vezi sa neuronskim i genetskim mehanizmima koji leže u osnovi
socijalnog fenotipa VS. U literaturi se za ovakvu pojavnost pojavljuje naziv „cocktailparty syndrome”.
Prijateljska nastrojenost prema nepoznatim osobama čini ih izuzetno ranjivim na
zlostavljanje ili iskorišćavanje. To je zastrašujuće za njihove roditelje, koji se plaše rizika
eksploatacije koji dolazi sa bezuslovnom ljubavlju i neselektivnim poverenjem. Dokazi
sprovedenih istraživanja hipersocijabilnosti vrtićke dece, učenika i odraslih sa VS
pokazuju značajno učestalije uočavanje pristupačnosti, poverenja i prijateljstva na licima
sa fotografija (bez obzira na izraz prikazan na fotografiji) u odnosu na ispitanike tipične
populacije i ispitanike sa nespecifičnom intelektualnom ometenošću, u istoj hronološkoj
dobi.
Mehanizmi nastanka hipersocijabilnosti kod osoba s VS još uvek su predmet
izučavanja brojnih studija.
Rad je nastao kao rezultat istraživanja na projektima „Kreiranje Protokola za
procenu edukativnih potencijala dece sa smetnjama u razvoju kao kriterijuma za izradu
individualnih obrazovnih programa” (179025) i „Socijalna participacija osoba sa
intelektualnom ometenošću” (179017), koje finansira Ministarstvo prosvete, nauke i
tehnološkog razvoja Republike Srbije",
publisher = "Društvo defektologa Srbije",
journal = "Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.",
title = "Hipersocijabilnost kod Vilijamsovog sindroma",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3358"
}

Đurić-Zdravković, A., Japundža-Milisavljević, M., Roknić, A.,& Krstić, S.. (2021). Hipersocijabilnost kod Vilijamsovog sindroma. in Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.
Društvo defektologa Srbije..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3358

Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M, Roknić A, Krstić S. Hipersocijabilnost kod Vilijamsovog sindroma. in Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021.. 2021;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3358 .

Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, Roknić, Ana, Krstić, Sanja, "Hipersocijabilnost kod Vilijamsovog sindroma" in Zbornik rezimea – „Stručno-naučna konferencija sa međunarodnim učešćem Dani defektologa Srbije”, Zlatibor, Srbija, 18–21.02.2021. (2021),
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3358 .

TY  - CONF
AU  - Roknić, Ana
AU  - Ninić, Nataša
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3528
AB  - Sensory processing is a complex, neurobiological process in which a person uses his/ her senses, experiences information or stimuli from the environment, sends information to an appropriate centre for receiving and processing information, and responds to environmental stimuli. Sensory processing is the base of mental and social functioning, leading to the development of complex abilities at an older age. The authors emphasize the importance of the first seven years of life for the adequate development of sensory processing and therefore emphasize the importance of early intervention. Symptoms of incomplete sensory processing are manifested by atypical behavioural reactions in response to sensory stimulation. Atypical sensory processing stands out as a specific and universal symptom of people with autism spectrum disorder and most commonly manifests as hypo or hypersensitivity to various sensory information.
This paper aims to review and analyze the studies examining the specifics of sensory processing of persons with autism spectrum disorder When reviewing the literature, all studies clearly show that individuals with autism spectrum disorder exhibit pronounced specificities in all domains of sensory processing. The most common problem is the processing of auditory information. Responses to sensory stimuli are context-dependent, in which a person may appear hypersensitive in a particular situation, while in another situation he may be hyposensitive to the same stimulus source. In addition to hypo and hypersensitivity the problem of sensory integration and detection of stimulus sources is often manifested in these individuals. More recent studies also report the relatively frequent occurrence ofdistortion, synesthesia, and sensory-specific satiety.
Following the above findings, in order to plan adequate defectological treatment, it is necessary to take into account all the specifics of sensory processing of persons with autism spectrum disorder
PB  - University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation Publishing Center of the Faculty
C3  - Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance
T1  - Sensory processing of persons with autism spectrum disorder
EP  - 275
SP  - 263
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3528
ER  - 

@conference{
author = "Roknić, Ana and Ninić, Nataša",
year = "2020",
abstract = "Sensory processing is a complex, neurobiological process in which a person uses his/ her senses, experiences information or stimuli from the environment, sends information to an appropriate centre for receiving and processing information, and responds to environmental stimuli. Sensory processing is the base of mental and social functioning, leading to the development of complex abilities at an older age. The authors emphasize the importance of the first seven years of life for the adequate development of sensory processing and therefore emphasize the importance of early intervention. Symptoms of incomplete sensory processing are manifested by atypical behavioural reactions in response to sensory stimulation. Atypical sensory processing stands out as a specific and universal symptom of people with autism spectrum disorder and most commonly manifests as hypo or hypersensitivity to various sensory information.
This paper aims to review and analyze the studies examining the specifics of sensory processing of persons with autism spectrum disorder When reviewing the literature, all studies clearly show that individuals with autism spectrum disorder exhibit pronounced specificities in all domains of sensory processing. The most common problem is the processing of auditory information. Responses to sensory stimuli are context-dependent, in which a person may appear hypersensitive in a particular situation, while in another situation he may be hyposensitive to the same stimulus source. In addition to hypo and hypersensitivity the problem of sensory integration and detection of stimulus sources is often manifested in these individuals. More recent studies also report the relatively frequent occurrence ofdistortion, synesthesia, and sensory-specific satiety.
Following the above findings, in order to plan adequate defectological treatment, it is necessary to take into account all the specifics of sensory processing of persons with autism spectrum disorder",
publisher = "University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation Publishing Center of the Faculty",
journal = "Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance",
title = "Sensory processing of persons with autism spectrum disorder",
pages = "275-263",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3528"
}

Roknić, A.,& Ninić, N.. (2020). Sensory processing of persons with autism spectrum disorder. in Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance
University of Belgrade – Faculty of Special Education and Rehabilitation Publishing Center of the Faculty., 263-275.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3528

Roknić A, Ninić N. Sensory processing of persons with autism spectrum disorder. in Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance. 2020;:263-275.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3528 .

Roknić, Ana, Ninić, Nataša, "Sensory processing of persons with autism spectrum disorder" in Approaches and Models in Special Education and Rehabilitation – Thematic Collection of International Importance (2020):263-275,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3528 .

TY  - THES
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3885
AB  - Сензорно процесирање је сложен, неуробиолошки процес у којем особа користи своја чула, шаље информације у одговарајући центар за пријем и обраду и одговара на стимулације животне средине. Сензорна обрада представља базу менталног и социјалног функционисања, која доводи до развијања комплексних способности на старијем узрасту. Аутори истичу значај првих седам година живота за адекватан развој сензорне обраде и с тога наглашавају значај ране интервенције. Симптоми непотпуне сензорне обраде манифестују се атипичним реакцијама у понашању као одговор на сензорну стимулацију. Важно је нагласити да о поремећају сензорне обраде говоримо искључиво када су сви сензорни рецептори и нервни путеви који воде информацију са периферије до центара у мозгу неоштећени. Досадашња истраживања су показала да су тешкоће сензорне обраде учесталије код деце са поремећајем из спектра аутизма у односу на децу типичне популације. Атипична сензорна обрада истиче се као специфичан и универзалан симптом особа са поремећајем из спектра аутизма и најчешће се манифестује као хипо или хиперсензибилност на различите сензорне информације.
Циљ овог истраживања је утврђивање постојања разлика у квалитету сензорне обраде између деце с поремећајем из спектра аутизма и деце типичног развоја у односу на узраст, пол и редовност похађања предшколског програма.
Узорак је чинило 60 испитаника оба пола. Једну групу испитаника чинило је 30 деце с поремећајем из спектра аутизма, а другу 30 деце типичног развоја. Узорком су била обухваћена деца узраста од три године до шест година и 11 месеци. Као мерни инструмент процене примењен је Дечији сензорни профил 2.
Наши резултати показују да постоје разлике између две групе испитаника и да се те разлике јављају у случају сваке од супскала упитника. Ове разлике су значајне на нивоу (р<0,01), а скорови су на свакој супскали виши код испитаника са поремећајем из спектра аутизма него код испитаника типичне популације.
Резултати такође показују да испитаници двеју група не постижу различите скорове у односу на пол, узраст нити редовност похађања предшколског програма.
Наведене разлике се нису показале значајним ни на једној од девет супскала упитника.
У складу са наведеним налазима, а у циљу планирања адекватног рехабилитационог третмана, неопходно је узети у обзир све специфичности сензорне обраде деце са поремећајем из спектра аутизма.
AB  - Sensory processing is a complex, neurobiological process in which a person uses his/her senses, sends information to an appropriate center for receiving and processing, and responds to environmental stimuli. Sensory processing is the base of mental and social functioning, leading to the development of complex abilities at the older age. First seven years of life are very important for proper development of sensory processing, according to the authors, and therefore significance of early intervention is of great value. Symptoms of incomplete sensory processing are manifested by atypical behavioral reactions in response to sensory stimulation.
It is important to emphasize that only when all sensory receptors and nerve pathways that lead information from the periphery to the centers in the brain are undamaged, we can speak about sensory processing disorder. Previous research have shown that sensory processing difficulties are more common in children with autism spectrum disorder than children in the typical population. Atypical sensory processing stands out as a specific and universal symptom of people with autism spectrum disorder and it is most commonly manifested as hypo or hypersensitivity to various sensory information.
The aim of this study was to determine the existences of differences in the quality of sensory processing between children with autism spectrum disorder and children of the typical population and to determine the relation between age, gender and the attendance in preschool program with the quality of sensory processing in these two populations.
The sample consisted of 60 subjects of both genders. One group consisted of 30 children with autism spectrum disorder, and the other of 30 children of typical development. The sample included children age 3 to 6 years and 11 months. The Child Sensory Profile 2 intended for preschool children was used as a measuring instrument for assessment.
The results show that there are differences between the two groups of subjects and these differences occur in each of the subscales of the questionnaire. These differences were significant at the level (r <0.01), and the scores on each subscale were higher in subjects with PSA than in subjects of typical population.
The results also show that the respondents do not achieve different scores in relation to gender, age or regularity of the attendance in the preschool program. These differences did not prove significant on any of the nine subscales of the questionnaire.
Following the above findings, in order to plan adequate rehabilitation treatment, it is necessary to take into account all the specificities of sensory processing of person with autism spectrum disorder.
T1  - Senzorni profil dece predškolskog uzrasta
EP  - 71
SP  - 1
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3885
ER  - 

@mastersthesis{
author = "Roknić, Ana",
year = "2020",
abstract = "Сензорно процесирање је сложен, неуробиолошки процес у којем особа користи своја чула, шаље информације у одговарајући центар за пријем и обраду и одговара на стимулације животне средине. Сензорна обрада представља базу менталног и социјалног функционисања, која доводи до развијања комплексних способности на старијем узрасту. Аутори истичу значај првих седам година живота за адекватан развој сензорне обраде и с тога наглашавају значај ране интервенције. Симптоми непотпуне сензорне обраде манифестују се атипичним реакцијама у понашању као одговор на сензорну стимулацију. Важно је нагласити да о поремећају сензорне обраде говоримо искључиво када су сви сензорни рецептори и нервни путеви који воде информацију са периферије до центара у мозгу неоштећени. Досадашња истраживања су показала да су тешкоће сензорне обраде учесталије код деце са поремећајем из спектра аутизма у односу на децу типичне популације. Атипична сензорна обрада истиче се као специфичан и универзалан симптом особа са поремећајем из спектра аутизма и најчешће се манифестује као хипо или хиперсензибилност на различите сензорне информације.
Циљ овог истраживања је утврђивање постојања разлика у квалитету сензорне обраде између деце с поремећајем из спектра аутизма и деце типичног развоја у односу на узраст, пол и редовност похађања предшколског програма.
Узорак је чинило 60 испитаника оба пола. Једну групу испитаника чинило је 30 деце с поремећајем из спектра аутизма, а другу 30 деце типичног развоја. Узорком су била обухваћена деца узраста од три године до шест година и 11 месеци. Као мерни инструмент процене примењен је Дечији сензорни профил 2.
Наши резултати показују да постоје разлике између две групе испитаника и да се те разлике јављају у случају сваке од супскала упитника. Ове разлике су значајне на нивоу (р<0,01), а скорови су на свакој супскали виши код испитаника са поремећајем из спектра аутизма него код испитаника типичне популације.
Резултати такође показују да испитаници двеју група не постижу различите скорове у односу на пол, узраст нити редовност похађања предшколског програма.
Наведене разлике се нису показале значајним ни на једној од девет супскала упитника.
У складу са наведеним налазима, а у циљу планирања адекватног рехабилитационог третмана, неопходно је узети у обзир све специфичности сензорне обраде деце са поремећајем из спектра аутизма., Sensory processing is a complex, neurobiological process in which a person uses his/her senses, sends information to an appropriate center for receiving and processing, and responds to environmental stimuli. Sensory processing is the base of mental and social functioning, leading to the development of complex abilities at the older age. First seven years of life are very important for proper development of sensory processing, according to the authors, and therefore significance of early intervention is of great value. Symptoms of incomplete sensory processing are manifested by atypical behavioral reactions in response to sensory stimulation.
It is important to emphasize that only when all sensory receptors and nerve pathways that lead information from the periphery to the centers in the brain are undamaged, we can speak about sensory processing disorder. Previous research have shown that sensory processing difficulties are more common in children with autism spectrum disorder than children in the typical population. Atypical sensory processing stands out as a specific and universal symptom of people with autism spectrum disorder and it is most commonly manifested as hypo or hypersensitivity to various sensory information.
The aim of this study was to determine the existences of differences in the quality of sensory processing between children with autism spectrum disorder and children of the typical population and to determine the relation between age, gender and the attendance in preschool program with the quality of sensory processing in these two populations.
The sample consisted of 60 subjects of both genders. One group consisted of 30 children with autism spectrum disorder, and the other of 30 children of typical development. The sample included children age 3 to 6 years and 11 months. The Child Sensory Profile 2 intended for preschool children was used as a measuring instrument for assessment.
The results show that there are differences between the two groups of subjects and these differences occur in each of the subscales of the questionnaire. These differences were significant at the level (r <0.01), and the scores on each subscale were higher in subjects with PSA than in subjects of typical population.
The results also show that the respondents do not achieve different scores in relation to gender, age or regularity of the attendance in the preschool program. These differences did not prove significant on any of the nine subscales of the questionnaire.
Following the above findings, in order to plan adequate rehabilitation treatment, it is necessary to take into account all the specificities of sensory processing of person with autism spectrum disorder.",
title = "Senzorni profil dece predškolskog uzrasta",
pages = "71-1",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3885"
}

Roknić, A.. (2020). Senzorni profil dece predškolskog uzrasta. , 1-71.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3885

Roknić A. Senzorni profil dece predškolskog uzrasta. 2020;:1-71.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3885 .

Roknić, Ana, "Senzorni profil dece predškolskog uzrasta" (2020):1-71,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3885 .

TY  - CONF
AU  - Krstić, Sanja
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Roknić, Ana
PY  - 2020
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3325
AB  - Socijalni razvoj obuhvata sposobnosti i veštine opažanja i razumevanja
drugih osoba, njihovog ponašanja, namera, osobina i unutrašnjeg stanja.
Takođe, obuhvata različite načine reagovanja u socijalnim situacijama, kao i iniciranje
i održavanje kontakata. Adekvatno razvijen socijalni razvoj kod deteta, predstavlja
osnovu za čitavo funkcionisanje, kako u detinjstvu, tako i u adolescenciji i odraslom dobu. Socijalni razvoj predstavlja područje koje iziskuje mnogo rada i
programa intervencija, kojima se razvoj podstiče, a eventualne nepravilnosti koriguju
i svode na minimum. Kod dece sa intelektualnom ometenošću, javljaju se
problemi socijalnog funkcionisanja. Pregledom literature evidentiraju se pozitivni
efekti koje rana intervencija ostvaruje na socijalni razvoj, te je ovaj period ključan
trenutak za početak adekvatnog tretmana. Pri sprovođenju rane intervencije, ali
i samog vaspitno-obrazovnog rada, ističe se neophodnost sistemske podrške i
korišćenje integrisanog pristupa koji podrazumeva participaciju roditelja, koja
često izostaje.
Ovaj rad ima za cilj da dâ pregled studija koje se odnose na sprovođenje
programa rane intervencije u okviru socijalnog razvoja kod dece sa intelektualnom
ometenošću, kao i da ukaže na uticaj integrisanog pristupa na realizaciju
programa.
AB  - Social development includes the abilities and skills of observing
and understanding others, their behavior, intentions, traits and internal state. It
also covers different ways of responding to social situations, as well as initiating
and maintaining contacts. Adequate social development of a child is the basis for
all functioning, in childhood, adolescence and adulthood. Social development
is an area that requires a lot of work and intervention programs which encourage
development, and correct and minimize any irregularities. Children with intellectual
disabilities often have problems in social functioning. Literature review
identifies the positive effects of developmental incentives that early intervention
achieves, and that this period is the crucial time to begin adequate treatment. In
conducting early intervention, and in the educational work itself, the need for
systematic support and the use of an integrated approach, which often involves
parental participation, are emphasized.
This paper aims to give an overview of studies related to the implementation
of early intervention programs for children with disabilities in the area of
social development, as well as to indicate the impact of an integrated approach
on their implementation.
PB  - Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi,
Republika Srbija
C3  - Zbornik rezimea – Prva naučno-stručna konferencija sa međunarodnim učešćem „Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite“,
T1  - Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću
T1  - Early intervention and social development
In children with intellectual disabilities
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3325
ER  - 

@conference{
author = "Krstić, Sanja and Đurić-Zdravković, Aleksandra and Roknić, Ana",
year = "2020",
abstract = "Socijalni razvoj obuhvata sposobnosti i veštine opažanja i razumevanja
drugih osoba, njihovog ponašanja, namera, osobina i unutrašnjeg stanja.
Takođe, obuhvata različite načine reagovanja u socijalnim situacijama, kao i iniciranje
i održavanje kontakata. Adekvatno razvijen socijalni razvoj kod deteta, predstavlja
osnovu za čitavo funkcionisanje, kako u detinjstvu, tako i u adolescenciji i odraslom dobu. Socijalni razvoj predstavlja područje koje iziskuje mnogo rada i
programa intervencija, kojima se razvoj podstiče, a eventualne nepravilnosti koriguju
i svode na minimum. Kod dece sa intelektualnom ometenošću, javljaju se
problemi socijalnog funkcionisanja. Pregledom literature evidentiraju se pozitivni
efekti koje rana intervencija ostvaruje na socijalni razvoj, te je ovaj period ključan
trenutak za početak adekvatnog tretmana. Pri sprovođenju rane intervencije, ali
i samog vaspitno-obrazovnog rada, ističe se neophodnost sistemske podrške i
korišćenje integrisanog pristupa koji podrazumeva participaciju roditelja, koja
često izostaje.
Ovaj rad ima za cilj da dâ pregled studija koje se odnose na sprovođenje
programa rane intervencije u okviru socijalnog razvoja kod dece sa intelektualnom
ometenošću, kao i da ukaže na uticaj integrisanog pristupa na realizaciju
programa., Social development includes the abilities and skills of observing
and understanding others, their behavior, intentions, traits and internal state. It
also covers different ways of responding to social situations, as well as initiating
and maintaining contacts. Adequate social development of a child is the basis for
all functioning, in childhood, adolescence and adulthood. Social development
is an area that requires a lot of work and intervention programs which encourage
development, and correct and minimize any irregularities. Children with intellectual
disabilities often have problems in social functioning. Literature review
identifies the positive effects of developmental incentives that early intervention
achieves, and that this period is the crucial time to begin adequate treatment. In
conducting early intervention, and in the educational work itself, the need for
systematic support and the use of an integrated approach, which often involves
parental participation, are emphasized.
This paper aims to give an overview of studies related to the implementation
of early intervention programs for children with disabilities in the area of
social development, as well as to indicate the impact of an integrated approach
on their implementation.",
publisher = "Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi,
Republika Srbija",
journal = "Zbornik rezimea – Prva naučno-stručna konferencija sa međunarodnim učešćem „Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite“,",
title = "Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću, Early intervention and social development
In children with intellectual disabilities",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3325"
}

Krstić, S., Đurić-Zdravković, A.,& Roknić, A.. (2020). Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću. in Zbornik rezimea – Prva naučno-stručna konferencija sa međunarodnim učešćem „Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite“,
Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi,
Republika Srbija..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3325

Krstić S, Đurić-Zdravković A, Roknić A. Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću. in Zbornik rezimea – Prva naučno-stručna konferencija sa međunarodnim učešćem „Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite“,. 2020;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3325 .

Krstić, Sanja, Đurić-Zdravković, Aleksandra, Roknić, Ana, "Rana intervencija i socijalni razvoj kod dece s intelektualnom ometenošću" in Zbornik rezimea – Prva naučno-stručna konferencija sa međunarodnim učešćem „Integrisani pristup u radu sa predškolskom decom, učenicima i korisnicima u vrtićima, školama i ustanovama socijalne zaštite“, (2020),
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3325 .

TY  - CONF
AU  - Roknić, Ana
AU  - Đurić-Zdravković, Aleksandra
AU  - Japundža-Milisavljević, Mirjana
PY  - 2020
UR  - http://www.icf.fasper.bg.ac.rs/zbornici/20201221_1-ZBORNIK-RADOVA-SKUP-NAC_2020.pdf
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3447
AB  - The auditory system enables registering an
auditory stimuli, as well as the adequate
understanding and response to them.
Previous research have shown that auditory processing difficulties are more common in
children with an autism spectrum disorder
than in children of a typical population.
The aim of the research is to determine the
quality of auditory processing in children with autism spectrum disorder, and in children with typical development in relation to age, gender and the attendance to preschool program.
The sample consisted of 60 respondents of both gender. One group of respondents consisted of 30 children with autism spectrum disorder, and the other consisted
of the same number of children with what is considered typical development. The sample included children in the age range of three to six years and 11 months old, who attended
inclusive kindergarten groups. The subscale Auditory processing of Children’s sensory
profile 2 was used for the assessment.
The results showed the existence of a statistically significant difference in the quality of auditory processing in favor of respondents from the typical population. Respondents of the two groups did not achieve different scores in relation to gender, age or the preschool program attendance. The results that indicate the specificity of auditory processing in children with autism spectrum disorder should be considered
during the implementation of kindergarten activities covered by the IEP 1.
AB  - Auditivni sistem omogućava registraciju slušnih nadražaja, kao i adekvat- no razumevanje i odgovaranje na njih. Dosadašnja istraživanja su pokazala da su teškoće auditivnog procesiranja učestalije kod dece sa poremećajem iz spek- tra autizma u odnosu na decu tipične populacije. Cilj istraživanja je utvrđivanje kvaliteta auditivnog procesiranja kod dece s poremećajem iz spektra autizma i dece tipičnog razvoja u odnosu na uzrast, pol i redovnost pohađanja predškolskog programa. Uzorak je činilo 60 ispitanika oba pola. Jednu grupu ispitanika činilo je 30-oro dece s poremećajem iz spektra autizma, a drugu isti broj dece tipičnog razvoja. Uzorkom su bila obuhvaćena deca uzrasta od tri godine do šest godina i 11 me- seci koja su pohađala inkluzivne vrtićke grupe. Kao merni instrument procene primenjena je supskala Auditivno procesiranje Dečijeg senzornog profila 2. Rezultatima je utvrđeno postojanje statistički značajne razlike u kva- litetu auditivnog procesiranja u korist ispitanika tipične populacije. Ispitanici dveju grupa ne postižu različite skorove u odnosu na pol, uzrast niti redovnost pohađanja predškolskog programa. Rezultati koji ukazuju na specifičnost auditivnog procesiranja kod dece s poremećajem iz spektra au- tizma treba da budu uzeti u obzir tokom realizacije vrtićkih aktivnosti obuhvaćenih IOP-om 1.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju
C3  - Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova
T1  - Auditivno procesiranje kod vrtićke dece u inkluzivnom okruženju
T1  - Auditive processing in kindergarten children in inclusive environment
EP  - 47
SP  - 41
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3447
ER  - 

@conference{
author = "Roknić, Ana and Đurić-Zdravković, Aleksandra and Japundža-Milisavljević, Mirjana",
year = "2020",
abstract = "The auditory system enables registering an
auditory stimuli, as well as the adequate
understanding and response to them.
Previous research have shown that auditory processing difficulties are more common in
children with an autism spectrum disorder
than in children of a typical population.
The aim of the research is to determine the
quality of auditory processing in children with autism spectrum disorder, and in children with typical development in relation to age, gender and the attendance to preschool program.
The sample consisted of 60 respondents of both gender. One group of respondents consisted of 30 children with autism spectrum disorder, and the other consisted
of the same number of children with what is considered typical development. The sample included children in the age range of three to six years and 11 months old, who attended
inclusive kindergarten groups. The subscale Auditory processing of Children’s sensory
profile 2 was used for the assessment.
The results showed the existence of a statistically significant difference in the quality of auditory processing in favor of respondents from the typical population. Respondents of the two groups did not achieve different scores in relation to gender, age or the preschool program attendance. The results that indicate the specificity of auditory processing in children with autism spectrum disorder should be considered
during the implementation of kindergarten activities covered by the IEP 1., Auditivni sistem omogućava registraciju slušnih nadražaja, kao i adekvat- no razumevanje i odgovaranje na njih. Dosadašnja istraživanja su pokazala da su teškoće auditivnog procesiranja učestalije kod dece sa poremećajem iz spek- tra autizma u odnosu na decu tipične populacije. Cilj istraživanja je utvrđivanje kvaliteta auditivnog procesiranja kod dece s poremećajem iz spektra autizma i dece tipičnog razvoja u odnosu na uzrast, pol i redovnost pohađanja predškolskog programa. Uzorak je činilo 60 ispitanika oba pola. Jednu grupu ispitanika činilo je 30-oro dece s poremećajem iz spektra autizma, a drugu isti broj dece tipičnog razvoja. Uzorkom su bila obuhvaćena deca uzrasta od tri godine do šest godina i 11 me- seci koja su pohađala inkluzivne vrtićke grupe. Kao merni instrument procene primenjena je supskala Auditivno procesiranje Dečijeg senzornog profila 2. Rezultatima je utvrđeno postojanje statistički značajne razlike u kva- litetu auditivnog procesiranja u korist ispitanika tipične populacije. Ispitanici dveju grupa ne postižu različite skorove u odnosu na pol, uzrast niti redovnost pohađanja predškolskog programa. Rezultati koji ukazuju na specifičnost auditivnog procesiranja kod dece s poremećajem iz spektra au- tizma treba da budu uzeti u obzir tokom realizacije vrtićkih aktivnosti obuhvaćenih IOP-om 1.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju",
journal = "Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova",
title = "Auditivno procesiranje kod vrtićke dece u inkluzivnom okruženju, Auditive processing in kindergarten children in inclusive environment",
pages = "47-41",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3447"
}

Roknić, A., Đurić-Zdravković, A.,& Japundža-Milisavljević, M.. (2020). Auditivno procesiranje kod vrtićke dece u inkluzivnom okruženju. in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova
Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju., 41-47.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3447

Roknić A, Đurić-Zdravković A, Japundža-Milisavljević M. Auditivno procesiranje kod vrtićke dece u inkluzivnom okruženju. in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova. 2020;:41-47.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3447 .

Roknić, Ana, Đurić-Zdravković, Aleksandra, Japundža-Milisavljević, Mirjana, "Auditivno procesiranje kod vrtićke dece u inkluzivnom okruženju" in Nacionalni naučni skup „Evaluacija efekata inkluzivnog obrazovanja u republici Srbiji” - Zbornik radova (2020):41-47,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3447 .