TY  - BOOK
AU  - Trebješanin, Žarko
AU  - Dragojević, Nada
AU  - Hanak, Nataša
PY  - 2015
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3856
AB  - Kada je pre otprilike sto trideset godina psihologija tek nastala, njeno
polje interesovanja bilo je prilično usko i daleko od svakodnevnih i važnih ljudskih
problema, a njene mogućnosti da čoveku pomogne u upoznavanju psihičkog
života drugih ljudi i sebe samog, kao i u rešavanju njegovih subjektivnih problema
bile su vrlo skromne.
Prvih pola veka od nastanka, psihologija se kao mlada nauka borila za
priznavanje naučnosti i bila je u velikoj meri potcenjena od starijih i egzaktnijih
nauka. Danas je psihologija jedna od razvijenijih društvenih nauka, čiji se
rezultati zahvaljujući dobroj naučnoj zasnovanosti, kao i metodološkoj strogosti
i preciznosti s uvažavanjem prihvataju u krugovima filozofa, antropologa,
psihijatara, pedagoga, pravnika ili sociologa. A u širim, laičkim krugovima ona se
često čak i precenjuje, te se od nje očekuje da rešava mnoge probleme koji izlaze
iz njenih okvira i koji prevazilaze njene prilično velike mogućnosti.
Nekada, u doba nastanka psihologije kao nauke, od nje su se mogli
očekivati odgovori na običnom čoveku ne baš mnogo zanimljiva pitanja kao što
su: Koliki je najmanji intenzitet zvuka koji ljudsko uvo može registrovati? Gde su
smeštena i kako izgledaju čula kojima opažamo bol, toplo, hladno, dodir? Koliko
vremena protekne od izlaganja svetlosne draži do reagovanja ispitanika na nju i
sl.
Danas, međutim, psihologija nastoji i može da pruži u velikoj meri
pouzdane odgovore na veoma značajna pitanja, poput ovih: Koliko je za razvoj
karaktera, inteligencije i temperamenta važno nasleđe, a koliko sredina? Kako se
razvija mišljenje deteta o svetu i sebi samome? Kakva je priroda našeg pamćenja i koje
su vrste pamćenja? Šta je identitet ličnosti i koje su krize u formiranju identiteta? Kako
opažamo spoljašnju realnost i koje su zakonitosti opažanja? Koliko brzo se formira
prvi utisak o nepoznatoj osobi? Koji su činioci uspešnog učenja? Kako se menjaju naši
stavovi? Zašto se ljudi konformiraju? Zašto prolaznici nisu spremni da pomognu
čoveku koji je u nevolji?
U 19. veku psiholozi su bili zatvoreni u svoje laboratorije i institute,
proučavajući probleme koji su imali malo veze sa čovekovim životom. Danas su psiholozi gotovo svuda gde ljudi žive i gde im je potrebna psihološka pomoć:
u školama, preduzećima, centrima za socijalni rad, popravnim domovima,
zatvorima, klinikama, u bračnim savetovalištima, vojsci, velikim sportskim
klubovima, marketinškim agencijama, izbornim štabovima političara, PR
agencijama itd. Savremena psihologija pokazala je da može da pruži smislene
odgovore na mnoga važna pitanja koja se odnose na čovekove sposobnosti i
procese kao što su inteligencija, pamćenje, opažanje, mišljenje, emocije, nagoni,
potrebe itd. Ona je takođe u stanju i da rešava mnoga praktična pitanja: Kako
proceniti da li je neko dete zrelo za polazak u školu? Na koji konstruktivan način
je moguće rešiti konflikte među vršnjacima, bračnim partnerima, kolegama na
poslu? Koje sposobnosti i druge psihološke osobine bi trebalo da ima osoba za
uspešno obavljanje posla X (pilota, mašinbravara, prodavca, frizera, kuvara itd.)?
Koja ličnost u nekoj grupi je najpogodnija da preuzme ulogu vođe? Kako se
ponašati u situaciji svakodnevnih stresova?
Laici često precenjuju mogućnosti psihologije i zato postavljaju pitanja
psiholozima na koja nije moguće dati valjan naučni odgovor. Često se dešava da
novinari, ali i radoznali obični ljudi pitaju psihologe: Kakvo je mentalno stanje
našeg naroda? Kako je moguće, psihološkim sredstvima, sprečiti rat? Da li je čovek
dobar ili zao? Da li su danas ljudi neurotičniji nego pre? Kakav je “psihološki
profil” političara? Na ovakva pitanja odgovor nije moguć jer ona ili izlaze izvan
domena psihologije (uzroci rata su društveni, pitanje dobra i zla je filozofsko) ili
su suviše neodređeno, široko i neprecizno postavljena (“mentalno stanje naroda”,
šta se podrazumeva pod “pre”, političari imaju različite “profile”).
Udžbenik koji imate u rukama namenjen je prevashodno studentima koji
se tek upoznaju s psihologijom i njegov osnovni cilj jeste da ih postupno uvede u
široku oblast Opšte psihologije, koja proučava sve psihičke funkcije, sposobnosti
i procese kod normalnog odraslog čoveka. Ova inače izuzetno obuhvatna i široka
psihološka disciplina, koja proučava sistematski i zasebno opažanje, pažnju,
pamćenje, mišljenje, učenje, motivaciju, volju, emocije, sposobnosti, danas se sve
više razlaže i grana na posebne, uže discipline (psihologija učenja, psihologija
sposobnosti, psihologija motivacije i druge). Naš udžbenik Uvod u opštu
psihologiju zamišljen je tako da njegove korisnike upozna ne samo sa saznanjima
u pojedinim oblastima Opšte psihologije, nego i da ih upozna sa logikom
i procesom naučnog istraživanja, sa pojmovima, hipotezama i teorijama, kao i
glavnim metodima i tehnikama kojima se psiholozi služe u svojim empirijskim
proučavanjima kada prikupljaju, obrađuju i analiziraju podatke kako bi iz njih
izvukli odgovarajuće zaključke.
Kada je reč o načinu izlaganja veoma obimnog materijala, nastojali smo
da budemo obuhvatni (da maksimalno uključimo sva ključna saznanja i sve bitne
oblasti Opšte psihologije), selektivni (da izdvojimo samo najvažnije činjenice,
pojmove, ideje i teorije), jasni (pažljivo smo razdvajali ono što su podaci odnjihovog tumačenja, utvrđene činjenice od pretpostavki i sl.), precizni (nastojali
smo da svaki pojam, hipotezu ili teoriju što tačnije odredimo), ali ne i dosadni.
Upravo zato da bismo relativno obimno i raznovrsno gradivo predstavili na
atraktivan i pregledan način, izdašno smo se koristili „prozorima“ ili „boksovima“
kao važnim dodacima osnovnom tekstu. Glavna funkcija ovih dodatnih tekstova
jeste da nekim zgodnim primerima, klasičnim ili savremenim istraživanjima,
uzbudljivim i domišljatim eksperimentima, čitaocu što plastičnije razjasnimo
složenije pojmove, zakone ili teorije u psihologiji. Osim spomenutih „boksova“,
informativnosti, jasnoći i zanimljivosti udžbenika trebalo bi da doprinesu i brojne
tabele, grafikoni i odabrane fotografije (najpoznatijih psihologa, eksperimentalnih
situacija, instrumenata i sl.) jer je poznato da raznovrsna vizuelna sredstva
olakšavaju razumevanje i pamćenje verbalnog značenja teksta. Posle svakog
poglavlja u knjizi data je brižljivo odabrana literatura, čija je osnovna namena
da zainteresovanog čitaoca uputi na izvore koji su mu dostupni ukoliko želi da
proširi svoje znanje.
Naš krajnji, dalekosežni cilj jeste da ovom knjigom svog čitaoca
osposobimo i podstaknemo da može kasnije samostalno i kritički da proučava
izvornu psihološku literaturu.
PB  - Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)
T1  - Uvod u opštu psihologiju
EP  - 288
SP  - 1
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3856
ER  - 

@book{
author = "Trebješanin, Žarko and Dragojević, Nada and Hanak, Nataša",
year = "2015",
abstract = "Kada je pre otprilike sto trideset godina psihologija tek nastala, njeno
polje interesovanja bilo je prilično usko i daleko od svakodnevnih i važnih ljudskih
problema, a njene mogućnosti da čoveku pomogne u upoznavanju psihičkog
života drugih ljudi i sebe samog, kao i u rešavanju njegovih subjektivnih problema
bile su vrlo skromne.
Prvih pola veka od nastanka, psihologija se kao mlada nauka borila za
priznavanje naučnosti i bila je u velikoj meri potcenjena od starijih i egzaktnijih
nauka. Danas je psihologija jedna od razvijenijih društvenih nauka, čiji se
rezultati zahvaljujući dobroj naučnoj zasnovanosti, kao i metodološkoj strogosti
i preciznosti s uvažavanjem prihvataju u krugovima filozofa, antropologa,
psihijatara, pedagoga, pravnika ili sociologa. A u širim, laičkim krugovima ona se
često čak i precenjuje, te se od nje očekuje da rešava mnoge probleme koji izlaze
iz njenih okvira i koji prevazilaze njene prilično velike mogućnosti.
Nekada, u doba nastanka psihologije kao nauke, od nje su se mogli
očekivati odgovori na običnom čoveku ne baš mnogo zanimljiva pitanja kao što
su: Koliki je najmanji intenzitet zvuka koji ljudsko uvo može registrovati? Gde su
smeštena i kako izgledaju čula kojima opažamo bol, toplo, hladno, dodir? Koliko
vremena protekne od izlaganja svetlosne draži do reagovanja ispitanika na nju i
sl.
Danas, međutim, psihologija nastoji i može da pruži u velikoj meri
pouzdane odgovore na veoma značajna pitanja, poput ovih: Koliko je za razvoj
karaktera, inteligencije i temperamenta važno nasleđe, a koliko sredina? Kako se
razvija mišljenje deteta o svetu i sebi samome? Kakva je priroda našeg pamćenja i koje
su vrste pamćenja? Šta je identitet ličnosti i koje su krize u formiranju identiteta? Kako
opažamo spoljašnju realnost i koje su zakonitosti opažanja? Koliko brzo se formira
prvi utisak o nepoznatoj osobi? Koji su činioci uspešnog učenja? Kako se menjaju naši
stavovi? Zašto se ljudi konformiraju? Zašto prolaznici nisu spremni da pomognu
čoveku koji je u nevolji?
U 19. veku psiholozi su bili zatvoreni u svoje laboratorije i institute,
proučavajući probleme koji su imali malo veze sa čovekovim životom. Danas su psiholozi gotovo svuda gde ljudi žive i gde im je potrebna psihološka pomoć:
u školama, preduzećima, centrima za socijalni rad, popravnim domovima,
zatvorima, klinikama, u bračnim savetovalištima, vojsci, velikim sportskim
klubovima, marketinškim agencijama, izbornim štabovima političara, PR
agencijama itd. Savremena psihologija pokazala je da može da pruži smislene
odgovore na mnoga važna pitanja koja se odnose na čovekove sposobnosti i
procese kao što su inteligencija, pamćenje, opažanje, mišljenje, emocije, nagoni,
potrebe itd. Ona je takođe u stanju i da rešava mnoga praktična pitanja: Kako
proceniti da li je neko dete zrelo za polazak u školu? Na koji konstruktivan način
je moguće rešiti konflikte među vršnjacima, bračnim partnerima, kolegama na
poslu? Koje sposobnosti i druge psihološke osobine bi trebalo da ima osoba za
uspešno obavljanje posla X (pilota, mašinbravara, prodavca, frizera, kuvara itd.)?
Koja ličnost u nekoj grupi je najpogodnija da preuzme ulogu vođe? Kako se
ponašati u situaciji svakodnevnih stresova?
Laici često precenjuju mogućnosti psihologije i zato postavljaju pitanja
psiholozima na koja nije moguće dati valjan naučni odgovor. Često se dešava da
novinari, ali i radoznali obični ljudi pitaju psihologe: Kakvo je mentalno stanje
našeg naroda? Kako je moguće, psihološkim sredstvima, sprečiti rat? Da li je čovek
dobar ili zao? Da li su danas ljudi neurotičniji nego pre? Kakav je “psihološki
profil” političara? Na ovakva pitanja odgovor nije moguć jer ona ili izlaze izvan
domena psihologije (uzroci rata su društveni, pitanje dobra i zla je filozofsko) ili
su suviše neodređeno, široko i neprecizno postavljena (“mentalno stanje naroda”,
šta se podrazumeva pod “pre”, političari imaju različite “profile”).
Udžbenik koji imate u rukama namenjen je prevashodno studentima koji
se tek upoznaju s psihologijom i njegov osnovni cilj jeste da ih postupno uvede u
široku oblast Opšte psihologije, koja proučava sve psihičke funkcije, sposobnosti
i procese kod normalnog odraslog čoveka. Ova inače izuzetno obuhvatna i široka
psihološka disciplina, koja proučava sistematski i zasebno opažanje, pažnju,
pamćenje, mišljenje, učenje, motivaciju, volju, emocije, sposobnosti, danas se sve
više razlaže i grana na posebne, uže discipline (psihologija učenja, psihologija
sposobnosti, psihologija motivacije i druge). Naš udžbenik Uvod u opštu
psihologiju zamišljen je tako da njegove korisnike upozna ne samo sa saznanjima
u pojedinim oblastima Opšte psihologije, nego i da ih upozna sa logikom
i procesom naučnog istraživanja, sa pojmovima, hipotezama i teorijama, kao i
glavnim metodima i tehnikama kojima se psiholozi služe u svojim empirijskim
proučavanjima kada prikupljaju, obrađuju i analiziraju podatke kako bi iz njih
izvukli odgovarajuće zaključke.
Kada je reč o načinu izlaganja veoma obimnog materijala, nastojali smo
da budemo obuhvatni (da maksimalno uključimo sva ključna saznanja i sve bitne
oblasti Opšte psihologije), selektivni (da izdvojimo samo najvažnije činjenice,
pojmove, ideje i teorije), jasni (pažljivo smo razdvajali ono što su podaci odnjihovog tumačenja, utvrđene činjenice od pretpostavki i sl.), precizni (nastojali
smo da svaki pojam, hipotezu ili teoriju što tačnije odredimo), ali ne i dosadni.
Upravo zato da bismo relativno obimno i raznovrsno gradivo predstavili na
atraktivan i pregledan način, izdašno smo se koristili „prozorima“ ili „boksovima“
kao važnim dodacima osnovnom tekstu. Glavna funkcija ovih dodatnih tekstova
jeste da nekim zgodnim primerima, klasičnim ili savremenim istraživanjima,
uzbudljivim i domišljatim eksperimentima, čitaocu što plastičnije razjasnimo
složenije pojmove, zakone ili teorije u psihologiji. Osim spomenutih „boksova“,
informativnosti, jasnoći i zanimljivosti udžbenika trebalo bi da doprinesu i brojne
tabele, grafikoni i odabrane fotografije (najpoznatijih psihologa, eksperimentalnih
situacija, instrumenata i sl.) jer je poznato da raznovrsna vizuelna sredstva
olakšavaju razumevanje i pamćenje verbalnog značenja teksta. Posle svakog
poglavlja u knjizi data je brižljivo odabrana literatura, čija je osnovna namena
da zainteresovanog čitaoca uputi na izvore koji su mu dostupni ukoliko želi da
proširi svoje znanje.
Naš krajnji, dalekosežni cilj jeste da ovom knjigom svog čitaoca
osposobimo i podstaknemo da može kasnije samostalno i kritički da proučava
izvornu psihološku literaturu.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)",
title = "Uvod u opštu psihologiju",
pages = "288-1",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3856"
}

Trebješanin, Ž., Dragojević, N.,& Hanak, N.. (2015). Uvod u opštu psihologiju. 
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)., 1-288.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3856

Trebješanin Ž, Dragojević N, Hanak N. Uvod u opštu psihologiju. 2015;:1-288.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3856 .

Trebješanin, Žarko, Dragojević, Nada, Hanak, Nataša, "Uvod u opštu psihologiju" (2015):1-288,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3856 .

TY  - JOUR
AU  - Trebješanin, Žarko
AU  - Jovanić, Goran
PY  - 2014
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/872
AB  - The paper resulted from a field study on contemporary concepts of the child and its characteristics in Serbian culture. The aim was to determine the extent to which these concepts and evaluations of children were related to gender, education level, place of living, and age. The study was conducted in spring 2012, in a sample of 211 examinees of both genders, different ages and education levels, living in a village (Levač) and in a town (Jagodina). When comparing the obtained results with the results of our similar study, conducted previously in the same area (1987), certain changes of concepts and evaluations of children were observed. Moreover, the examinees' place of living and age no longer influenced their concepts and evaluations of children. With regard to evaluating male and female children, nowadays there are no significant differences between rural and urban examinees, or between younger and older ones. Contemporary Serbian examinees (both rural and urban) have a very positive attitude to the child's nature and its characteristics (good, innocent, angelic, etc.). The education variable is still significantly related to a certain concept of the child and attitudes toward it. Examinees with lower educational levels value offspring much more than those with higher educational levels do.
AB  - Rad je nastao na osnovu terenskog istraživanja današnje predstave deteta i njegovih karakteristika, kao i stava prema deci u srpskoj kulturi. Zanimalo nas je da utvrdimo koliko su ova shvatanja i vrednovanja dece povezana sa polom, stepenom obrazovanja, mestom stanovanja i uzrastom. Istraživanje je obavljeno u proleće 2012. na uzorku od 211 odraslih ispitanika oba pola, sa sela (u Levču) i iz grada (Jagodina), mlađih i starijih, i različite školske spreme. Poređenjem rezultata dobijenih u našem ranijem sličnom istraživanju u istoj oblasti iz 1987., uočavaju se neke promene u slici i vrednovanju deteta, kao i u iščezavanju uticaja mesta boravka i uzrasta ispitanika na shvatanje i vrednovanje deteta. U pogledu vrednovanja muškog i ženskog deteta danas više nema bitne razlike između ispitanika sa sela i iz grada, niti između mlađih i starijih. Savremeni ispitanici u srpskoj kulturi (i u gradu i na selu), imaju izrazito pozitivno mišljenje o prirodi deteta i njegovim osobinama (dobro, bezazleno, anđeosko itd.). Varijabla obrazovanja je još uvek značajno povezana sa određenim shvatanjem deteta i stavom prema njemu. Manje obrazovani ispitanici značajno više vrednuju porod nego obrazovaniji ispitanici.
PB  - Univerzitet u Novom Sadu - Filozofski fakultet - Odsek za psihologiju, Novi Sad
T2  - Primenjena psihologija
T1  - Changes of concepts of the child in Serbian culture in the past twenty-five years
T1  - Promene u shvatanju deteta u srpskoj kulturi u poslednjih dvadeset pet godina
EP  - 563
IS  - 4
SP  - 549
VL  - 7
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_872
ER  - 

@article{
author = "Trebješanin, Žarko and Jovanić, Goran",
year = "2014",
abstract = "The paper resulted from a field study on contemporary concepts of the child and its characteristics in Serbian culture. The aim was to determine the extent to which these concepts and evaluations of children were related to gender, education level, place of living, and age. The study was conducted in spring 2012, in a sample of 211 examinees of both genders, different ages and education levels, living in a village (Levač) and in a town (Jagodina). When comparing the obtained results with the results of our similar study, conducted previously in the same area (1987), certain changes of concepts and evaluations of children were observed. Moreover, the examinees' place of living and age no longer influenced their concepts and evaluations of children. With regard to evaluating male and female children, nowadays there are no significant differences between rural and urban examinees, or between younger and older ones. Contemporary Serbian examinees (both rural and urban) have a very positive attitude to the child's nature and its characteristics (good, innocent, angelic, etc.). The education variable is still significantly related to a certain concept of the child and attitudes toward it. Examinees with lower educational levels value offspring much more than those with higher educational levels do., Rad je nastao na osnovu terenskog istraživanja današnje predstave deteta i njegovih karakteristika, kao i stava prema deci u srpskoj kulturi. Zanimalo nas je da utvrdimo koliko su ova shvatanja i vrednovanja dece povezana sa polom, stepenom obrazovanja, mestom stanovanja i uzrastom. Istraživanje je obavljeno u proleće 2012. na uzorku od 211 odraslih ispitanika oba pola, sa sela (u Levču) i iz grada (Jagodina), mlađih i starijih, i različite školske spreme. Poređenjem rezultata dobijenih u našem ranijem sličnom istraživanju u istoj oblasti iz 1987., uočavaju se neke promene u slici i vrednovanju deteta, kao i u iščezavanju uticaja mesta boravka i uzrasta ispitanika na shvatanje i vrednovanje deteta. U pogledu vrednovanja muškog i ženskog deteta danas više nema bitne razlike između ispitanika sa sela i iz grada, niti između mlađih i starijih. Savremeni ispitanici u srpskoj kulturi (i u gradu i na selu), imaju izrazito pozitivno mišljenje o prirodi deteta i njegovim osobinama (dobro, bezazleno, anđeosko itd.). Varijabla obrazovanja je još uvek značajno povezana sa određenim shvatanjem deteta i stavom prema njemu. Manje obrazovani ispitanici značajno više vrednuju porod nego obrazovaniji ispitanici.",
publisher = "Univerzitet u Novom Sadu - Filozofski fakultet - Odsek za psihologiju, Novi Sad",
journal = "Primenjena psihologija",
title = "Changes of concepts of the child in Serbian culture in the past twenty-five years, Promene u shvatanju deteta u srpskoj kulturi u poslednjih dvadeset pet godina",
pages = "563-549",
number = "4",
volume = "7",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_872"
}

Trebješanin, Ž.,& Jovanić, G.. (2014). Changes of concepts of the child in Serbian culture in the past twenty-five years. in Primenjena psihologija
Univerzitet u Novom Sadu - Filozofski fakultet - Odsek za psihologiju, Novi Sad., 7(4), 549-563.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_872

Trebješanin Ž, Jovanić G. Changes of concepts of the child in Serbian culture in the past twenty-five years. in Primenjena psihologija. 2014;7(4):549-563.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_872 .

Trebješanin, Žarko, Jovanić, Goran, "Changes of concepts of the child in Serbian culture in the past twenty-five years" in Primenjena psihologija, 7, no. 4 (2014):549-563,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_872 .

TY  - JOUR
AU  - Trebješanin, Žarko
AU  - Jovanić, Goran
AU  - Stajić, Mladen
PY  - 2013
UR  - http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/743
AB  - The paper is based on field research on parents’ opinions and attitudes toward fairytales. The research was conducted in 2012, using a specially prepared questionnaire. The sample consisted of rural and urban parents of both sexes in Jagodina and Levca county. The paper represents an analysis of the opinions of parents on the pedagogical and psychological importance of the fairytale as a genre of folklore. The results show who tells fairytales to children today, and which traditional fairytales are favored by contemporary children and their parents. Empirical data provides us with a reliable answer to the question of what contemporary parents in Serbia think about whether "brutal" or "bloody" fairytales are harmful to children or not. The discovery of what parents think about why children like fairytales and what they can learn from the fantastic stories is especially important.
AB  - Rad je nastao na osnovu terenskog empirijskog istraživanja, mišljenja i stavova roditelja o bajkama. Istraživanje je izvedeno pomoću posebno konstruisanog upitnika na uzorku gradskih i seoskih ispitanika roditelja oba pola u Jagodini i selima oblasti Levča. Ovde je predstavljeno i analizirano mišljenje roditelja o pedagoškom i psihološkom značaju bajke kao folklornog žanra. Rezultati pokazuju ko danas deci priča bajke, kao i koje su tradicionalne bajke najomiljenije savremenoj deci i njihovim roditeljima. Na osnovu empirijskih rezultata možemo pouzdano odgovoriti šta roditelji u Srbiji misle o tome da li su "brutalne", "krvave" bajke štetne za decu ili ne? Posebno je značajno otkriće šta roditelji smatraju zašto deca vole bajke i šta je to dobro i lepo što ona mogu da nauče iz ovih fantastičnih priča. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd
T2  - Etnoantropološki problemi, Beograd
T1  - Why contemporary children and adults like fairytales
T1  - Pourquoi les enfants et les adultes d'aujourd'hui aiment les contes de fée
T1  - Zašto savremena deca i odrasli vole bajke
EP  - 115
IS  - 1
SP  - 95
VL  - 8
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_743
ER  - 

@article{
author = "Trebješanin, Žarko and Jovanić, Goran and Stajić, Mladen",
year = "2013",
abstract = "The paper is based on field research on parents’ opinions and attitudes toward fairytales. The research was conducted in 2012, using a specially prepared questionnaire. The sample consisted of rural and urban parents of both sexes in Jagodina and Levca county. The paper represents an analysis of the opinions of parents on the pedagogical and psychological importance of the fairytale as a genre of folklore. The results show who tells fairytales to children today, and which traditional fairytales are favored by contemporary children and their parents. Empirical data provides us with a reliable answer to the question of what contemporary parents in Serbia think about whether "brutal" or "bloody" fairytales are harmful to children or not. The discovery of what parents think about why children like fairytales and what they can learn from the fantastic stories is especially important., Rad je nastao na osnovu terenskog empirijskog istraživanja, mišljenja i stavova roditelja o bajkama. Istraživanje je izvedeno pomoću posebno konstruisanog upitnika na uzorku gradskih i seoskih ispitanika roditelja oba pola u Jagodini i selima oblasti Levča. Ovde je predstavljeno i analizirano mišljenje roditelja o pedagoškom i psihološkom značaju bajke kao folklornog žanra. Rezultati pokazuju ko danas deci priča bajke, kao i koje su tradicionalne bajke najomiljenije savremenoj deci i njihovim roditeljima. Na osnovu empirijskih rezultata možemo pouzdano odgovoriti šta roditelji u Srbiji misle o tome da li su "brutalne", "krvave" bajke štetne za decu ili ne? Posebno je značajno otkriće šta roditelji smatraju zašto deca vole bajke i šta je to dobro i lepo što ona mogu da nauče iz ovih fantastičnih priča. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd",
journal = "Etnoantropološki problemi, Beograd",
title = "Why contemporary children and adults like fairytales, Pourquoi les enfants et les adultes d'aujourd'hui aiment les contes de fée, Zašto savremena deca i odrasli vole bajke",
pages = "115-95",
number = "1",
volume = "8",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_743"
}

Trebješanin, Ž., Jovanić, G.,& Stajić, M.. (2013). Why contemporary children and adults like fairytales. in Etnoantropološki problemi, Beograd
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Odeljenje za etnologiju i antropologiju, Beograd., 8(1), 95-115.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_743

Trebješanin Ž, Jovanić G, Stajić M. Why contemporary children and adults like fairytales. in Etnoantropološki problemi, Beograd. 2013;8(1):95-115.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_743 .

Trebješanin, Žarko, Jovanić, Goran, Stajić, Mladen, "Why contemporary children and adults like fairytales" in Etnoantropološki problemi, Beograd, 8, no. 1 (2013):95-115,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_743 .